Bu madde, Vikipedi biçem el kitabına uygun değildir. Maddeyi, Vikipedi standartlarına uygun biçimde düzenleyerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. Gerekli düzenleme yapılmadan bu şablon kaldırılmamalıdır. (Haziran 2012)

Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. Lütfen güvenilir kaynaklar ekleyerek madde içeriğinin geliştirilmesine yardımcı olun. Kaynaksız içerik itiraz konusu olabilir ve kaldırılabilir. Kaynak ara: "Apocalyptica" – haber · gazete · kitap · akademik · JSTOR (Haziran 2012) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin)

Apocalyptica
Apocalyptica (2009), Ilossaarirock Festivali'nde.
Genel bilgiler
Başladığı yer	Helsinki, Finlandiya
Tarzlar	Çello metal, enstrümantal rock, klasik müzik
Etkin yıllar	1993 - günümüz
Müzik şirketi	Sony BMG, MCA Music, Inc., Zen Garden, Mercury, 20-20, Jive Records Zomba Label Group
İlişkili hareketler	Hevein, Lahti Symphony Orchestra, Three Days Grace, Amon Amarth, Metallica, Slipknot, Corey Taylor, Stone Sour, Şebnem Ferah, FOMA, Rammstein
Resmî site	www.apocalyptica.com
Üyeler	Eicca Toppinen Paavo Lötjönen Perttu Kivilaakso Mikko Sirén
Eski üyeler	Max Lilja Antero Manninen

Apocalyptica, 1993 yılında Helsinki'de kurulmuş bir Fin senfonik metal grubudur. Grup, üçü de Helsinki'deki Sibelius Akademisi'nden mezun çellistler Eicca Toppinen, Paavo Lötjönen ve Perttu Kivilaakso ile davulcu Mikko Sirén ve solist Franky Perez'den oluşur. İlk başta Metallica parçalarını klasik müzik şeklinde yorumlayan grup, daha sonra kendi neoklasik metal tarzını oluşturdu. Grubun bugüne dek dört milyondan fazla albümü satıldı.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Finlandiya'daki Sibelius Akademisi'nin çello bölümü öğrencileri olan Eicca Toppinen, Max Lilja, Paavo Lotjonen ve Antero Mannien’den oluşan ve müziğiyle, klasik müzik ve heavy metal arasındaki sınırın sanılanın aksine çok ince olduğunu düşündüren Apocalyptica grubu, dört gencin, yakın çevrelerine çaldıkları Metallica yorumlarıyla müzik çalışmalarına başladı. Esin kaynaklarının ünlü Rus klasik müzik bestecisi Dmitri Shostakovich olduğunu her fırsatta dile getiren grup elemanları, bu çalışmalarını mezuniyet törenlerinde sergilediklerinde ise tam anlamıyla kıyamet kopmuştu. Grup, Metallica parçalarını ezbere bilen seyircilerin de eşliğiyle öyle başarılı bir performans sergiledi ki, büyük plak şirketlerinden biriyle anlaşma başarısını gösterdiklerinde bu olayın üzerinden henüz bir hafta bile geçmemişti.

Metallica'nın Enter Sandman, The Unforgiven, Wherever I May Roam, Master of Puppets, Harvester of Sorrow gibi parçalarını dört çelloyla yorumladıkları ilk albümleri "Plays Metallica By Four Cellos", 1996 yılında piyasaya çıkarak tüm dünyada 250.000 adetlik satışla metal müzik dinleyicilerinin yanı sıra klasik müzik sevenlerin de arşivlerinde yer almayı başardı. Çellolarını amfiye bağlayarak oldukça ilginç ve bir o kadar da üstün işler yaratan grup üyeleri, bu albümle Metallica’dan da övgü almayı başardılar.

MTV Avrupa ve Amerika haber bültenlerinde yer almaya başlayan Apocalyptica; Sex Pistols, Sepultura ve Bad Religion gibi gruplarla aynı sahneyi paylaştı. Daha sonra Metallica’nın alt grubu olarak sahne alan topluluk geniş kitlelerin beğenisini kazandı. İlgi öylesine büyüktü ki, diğer birçok Metallica konseri öncesinde Apocalyptica eserleri, dinleyenlere banttan sunulmaya başlandı.

Grup 1997 yılında Cemal Reşit Rey 2. Uluslararası Gençlik Festivali kapsamında İstanbul'da sahneye çıktı.

Topluluğun Sepultura, Pantera, Metallica, Faith No More yorumlarının yanı sıra, içerisinde grup üyelerinden Eicca Toppinen’in bestelerinin de bulunduğu bir albümle hayranlarının karşısına çıktılar. Bu çalışma, Apocalyptica’nın sadece diğer grupların eserlerini yorumlarken değil, özgün çalışmalarıyla da ne kadar başarılı olabileceklerinin bir kanıtı niteliğindeydi. 1998 yılında piyasaya çıkan "Inquisition Symphony" adlı bu albüm, öncekinden sert bir tarza sahipti. Grup, bu çalışmayı sunduğu turne kapsamında İstanbul ve Ankara'da da konserler verdi.

Avrupa’da gösterime giren ve başrollerini Jason Patric, Ben Stiller ve Nastassja Kinski’nin paylaştığı "Your Friends and Neighbours" filminde, ilk albümden üç parçaları kullanılan grup, böylece ilk beyaz perde denemesini de yapmış oldu. 2000 yılı çıkışlı "Cult" albümü ise Eicca Toppinen’in besteci yönünün gitgide geliştiğinin göstergesiydi.

Sonrasında grup, Şebnem Ferah’ın "Perdeler" şarkısına eşlik etti. Ferah’ın albümünde biri orijinal, diğeri Apocalyptica düzenlemesi olan iki sürüm yer aldı. Bu arada grupta eleman değişiklikleri de oldu. Antero Manninen’in yerini Helsinki Filarmoni Orkestrası’nın metalci çello sanatçısı Perttu Kivilaakso alırken Max Lilja gruptan ayrıldı.

Kayıt firması Universal bu dönemde boş durmayarak son albümleri olan "Cult"ın çift diskli özel baskısını piyasaya sürdü. Sunulan özel çalışmada, "Cult" albümündeki çalışmaların yanı sıra; Guano Apes solisti Sandra Nasic’in vokal yaptığı "Path Vol.2" ve Farmer Boys’dan Matthias Sayer’in sesiyle eşlik ettiği "Hope Vol.2" ile "Harmageddon", "Nothing Else Matters" ve "Inquisition Symphony"nin canlı kayıtları da yer aldı.

"Vidocq" adlı filmde müzikleriyle yer almaları, durgun oldukları bu arada dikkat çeken çalışmalarından biriydi. Antero Mannien’in de ayrılması dağılma korkusu yaratsa da grup çalışmalarına sessiz sedasız devam etti. "Reflections" albümünde usta davulcu Dave Lombardo da konuk olarak yer aldı. Grup üyeleri, tamamı kendi bestelerinden oluşan, 10 Şubat 2003 çıkışlı bu albümleriyle çello-rock adını verdikleri yeni bir tarzı yarattıklarını belirtti. 2005'te ise "Apocalyptica" albümünü yayımladılar.

2007 yazında çıkardıkları yeni albümlerinin ilk video klibi "Apocalyptica feat Corey Taylor: I'm not Jesus"ı yayımladılar. Apocalyptica Türkiye Turnesi 2008 kapsamında Ankara, İzmir ve İstanbul'da konser verdiler.

Albümleri[değiştir | kaynağı değiştir]

• Plays Metallica by Four Cellos (1996)
• Inquisition Symphony (1998)
• Cult (2000)
• Cult Special Edition (2001)
• Reflections (2003)
• Reflections Revised (2003)
• Apocalyptica (2005)
• Amplified (2006)
• Worlds Collide (2007)
• 7th Symphony (2010)
• Shadowmaker (2015)
• Cell-0 (2020)

Cover'ladıkları ve düet yaptıkları gruplar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Brent Smith: Not Strong Enough
• Metallica
• Edvard Grieg: Hall of the Mountain King (cover)
• Pantera: Domination (cover)
• Rammstein: Benzin (cover)
• David Bowie: Heroes (cover) (Till Lindemann ile birlikte)
• Sepultura: Refuse/Resist (cover)
• Slayer: Angel of Death (cover)
• Faith No More: From Out of Nowhere (cover)
• The Rasmus ve HIM: Bittersweet (düet)
• Şebnem Ferah: Perdeler (düet)
• Adam Gontier: I Don't Care (düet)
• Lacey Sturm: Broken Pieces (düet)
• Gavin Rossdale: End Of Me (düet)
• Cristina Scabbia (Lacuna Coil): S.O.S (Anything But Love) (düet)
• Corey Taylor (Slipknot): I'm Not Jesus (düet)