II. Christopher
Sorø Manastırı'ndaki mezar heykeli
Danimarka ve Vendlerin Kralı
Hüküm süresi	1320-1326
Taç giymesi	15 Ağustos 1324[1] Vordingborg
Önce gelen	VI. Erik
Sonra gelen	III. Valdemar
Kıdemsiz kral	Erik Christoffersen
Hüküm süresi	1329-1332
Önce gelen	III. Valdemar
Sonra gelen	Boş IV. Valdemar
Kıdemsiz kral	Erik Christoffersen
Doğum	29 Eylül 1276
Ölüm	2 Ağustos 1332 (55 yaşında) Nykøbing Kalesi
Defin	Sorø Abbey
Eş(ler)i	Euphemia of Pomerania (1300 ile 1307 arası evli)
Çocuk(lar)ı	Margaret, Margravine of Brandenburg Erik Christoffersen Otto, Duke of Lolland and Estonia IV. Valdemar
Tam adı Christopher Eriksen
Hanedan	Estridsen
Babası	VI. Erik
Annesi	Agnes of Brandenburg

II. Christopher (29 Eylül 1276 - 2 Ağustos 1332), 1320'den 1326'ya ve 1329'dan ölümüne kadar Danimarka Kralıdır . V. Erik'in küçük oğludur. Onun yönetimi Danimarka devletinin neredeyse tamamen dağılmasıyla sonuçlandığı için adı ulusal felaketle bağlantılıdır.^[2][3]

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

1286'dan 1319'a kadar hüküm süren Kral VI. Erik'in kardeşi olan Christopher, tahtın olası varisiydi. Estonya Dükü unvanına sahip genç bir adam olarak kardeşinin siyasetini destekledi. Diğer şeylerin yanı sıra 1294'te Başpiskopos Jens Grand'ı tutuklamıştır. Ancak daha sonra muhalefete katıldı ve 1319'da Erik'in ölümü üzerine sürgüne gitmiştir.^[4][5]

Kodamanlar zayıf bir kraliyet gücü istiyordu ve Christopher Ocak 1320'de kral olarak seçildi;^[1] karşılığında, bu tür bir belgenin taç giyme töreni olarak kullanıldığı ilk kez, sözleşmeye dayalı Haandfæstning imzaladı. Krallığın tüm bölgelerinin Alman ve Danimarkalı kodamanlara ipotek edildiği bir "iflas mülkü" aldı. Şartın koşulları çok zordu çünkü vergileri değerlendirme ve ipotek ödemelerini talep etme yeteneğini sınırlıyordu. Christopher soyluların ve piskoposların rızası olmadan krallık hakkında hiçbir karar veremezdi. Soyluların ve kilisenin ayrıcalıkları tüzüğe dahil edildi ve yenileri eklendi. Papanın onayı olmadan hiçbir piskopos hapsedilemez, sürgüne gönderilemez veya para cezasına çarptırılamaz; hiçbir laik mahkeme herhangi bir din adamını yargılayamaz; hiçbir kilise arazisi veya mülkü vergilendirilemez; soylular köylülerin ücretlerini veya kiralarını artırabiliyordu, hiçbir soylu yurt dışında savaşmaya zorlanamazdı veya askerlerin yurt dışında savaşması için donatılması için para ödemeye zorlanamazdı, kralın ele geçirilen soyluları bir yıl içinde fidye ile serbest bırakması gerekiyordu, II. Valdemar'in saltanatından bu yana tüm vergiler empoze ediliyordu soylulara veya kiliseye olan borçlar kaldırılacaktı ama krallığın borçları ödenecekti. Bu güç değişiminin kraldan uzaklaşması 1660 yılına kadar sürmüştür.^[6][7][8]

Tüzüğü imzalamasına rağmen Kral Christopher sanki böyle bir şey yokmuş gibi hüküm sürüyordu. Kiliseye veya Danimarkalı soylulara vergi veremediği için Alman topraklarına ve köylülere feci vergiler koydu. Sonraki yıllarda Christopher, Erik'in kuzey Almanya'daki düklüklere, ilçelere ve şehirlere karşı savaş politikasını yeniden canlandırarak konumunu güçlendirmeye çalıştı. Bu, yeni ipotekler ve vergilerle sonuçlandı ve çok geçmeden hem kiliseyle hem de kodamanlarla çatışmaya girdi.

1326'daki bir isyan sırasında, Danimarkalı ileri gelenler ile Holstein-Rendsburg Kontu III. Gerhard ve Holsteinlı IV. Adolf'un oğlu Holstein-Kiel Kontu I. John arasındaki ittifak tarafından devrildi. Christopher tahttan çekilmeye ve sürgüne zorlanırken, 12 yaşındaki Güney Yutland Dükü Valdemar, Kont Gerhard'ın vekili olarak Danimarka kralı ilan edildi. Valdemar'ı taç giyme töreninde güney Yutland'ı Danimarka'dan ayırmaya zorladılar, böylece Danimarka Kralı bir daha oraya hükmedemeyecekti. Danimarkalı asilzade Knud Porse, Kont Gerhard ve Kont Johann'a yaptığı hizmetlerden dolayı Halland'ı kendisine aldı. Kimin Danimarka'nın hangi parçasını ele geçirdiği konusundaki çekişme, Christopher'ı ülkeden çıkmaya zorlayan ittifakları bozdu.^[6][9]

Christopher 1329'a kadar sürgünde yaşadı, ancak Danimarka'nın "kodamanların cumhuriyeti"nde büyüyen kaos ona bir şans daha verdi. Gerhard ile Schauenburg Kontu kuzeni John the Mild ve Holstein-Plön ile dul annesinin Holstein- Plön Kontu II. Gerhard ile evliliği nedeniyle aynı zamanda Christopher'ın üvey kardeşi olan Holstein- Kiel arasında sürtüşmeler gelişti.^[10]

Aniden, Mecklenburg'lu Henry'nin yardımıyla Christopher, 2000 atlı Alman şövalyesiyle Vordingborg'da dengede durdu. Ne yazık ki Christopher kendilerinin kuşatılmasına izin verdiler ve teslim olmaya zorlandılar. Yutland'da Kont Gerhard tarafından acımasızca bastırılan bir köylü ayaklanmasının ardından, Skåne'deki köylüler İsveç Kralı IV. Magnus'a kendilerini yönetmesi için yalvardılar. Hemen kabul etti ve Danimarka, birleşik bir krallık olarak varlığını sona erdirdi.^[11][12]

Christopher, Kont Johan'ın işbirliğiyle 1329-1330'da Danimarka kralı olarak iade edildi, ancak bu sefer başından itibaren bir kukla konumuna indirildi. Ülkesinin büyük bir kısmı ipotek altındaydı ve gerçek bir kraliyet gücüne sahip olma şansı yoktu. Örneğin Yutland'a 100.000 gümüş mark karşılığında ipotek konuldu ve bunun "bir anda masaya yatırılması" gerekiyordu, aksi takdirde ipotek ödenmedi. Çok büyük bir ipotekti ve ödenmesi imkansızdı. Kont Gerhard tüm Yutland'ı kişisel mülkü olarak aldı. Kont Johan da aynısını Funen ve Sjælland'da yaptı. 1331'de Christopher, Kont Gerhard ve Johan arasındaki çatışmadan ikincisine katılarak yararlanmaya çalıştı, ancak bu, Dannevirke'de açık bir askeri yenilgiyle sonuçlandı. Kontlar arasındaki anlaşmanın şartlarına göre Christopher'ın kral unvanını korumasına izin verildi, ancak gerçekte hiçbir gücü yoktu. Kendisine Lolland'daki Sakskøbing'de basit bir ev verildi, ancak o bile Alman paralı askerleri tarafından yakıldı. Christopher, Lolland'daki Ålholm Kalesi'nde hapsedildi ve ertesi yıl harap ve kırık bir adam olarak öldü. Sorø Manastırı'na gömüldü.^[11]

Onun ölümü üzerine Danimarka resmi bir krallık olmaktan çıktı ve sonraki sekiz yıl boyunca çeşitli ipoteklerle Alman askeri yönetimine tabi oldu.

Mirası[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarihin Christopher hakkındaki yargısı son derece sert olmuştur ve kendisi genellikle zayıf, güvenilmez ve beceriksiz bir tiran, "Danimarka'yı Almanlara ipotek ettiren kral" olarak görülmüştür. Birçok bakımdan selefinin politikasını sürdürmüştür. Danimarka'nın bazı kısımlarını ipotek etme politikası, para toplamak amacıyla hem soylular hem de krallar tarafından yaygın bir uygulamaydı. Onu pasif bir hükümdar olarak adlandırmak yanlış olur; Danimarka ve Alman yüksek soylularının gücü ve kilise kurumlarıyla işbirliği, onun hareket özgürlüğünü baltalıyordu.^[7]

Çocukları[değiştir | kaynağı değiştir]

1307'den önce evlendiği eşi Pomerania'lı Euphemia ile:

• Margaret (1305–1340); Bavyera Dükü V. Louis ile evlendi
• Erik (1307–1331); Kont III. Gerhard'ın kız kardeşi ve Saxe-Lauenburg Dükü II. John'un dul eşi Holstein-Rendsburg'lu Elizabeth ile evlendi
• Otto, Lolland ve Estonya_Dükü (1310-1347 sonrası)
• Agnes (ö. 1312); genç öldü
• Heilwig (doğum tarihi yaklaşık 1315)
• Valdemar (1320–1375)

Rivayete göre soylu Lunge ailesinden olan bir bayandan gayri meşru:^[13]

• Regitze Christofferdatter Løvenbalk, Krapperup'lu Peder Stigsen (Krognos) (-1352-1365-) ile evlendi. Bunlar soyağaçlarında ve sözlüklerde görülebilir, ancak Regitze bir Løvenbalk değildi.
• Erik Christoffersen Løvenbalk'ın Danimarka aristokrasisinde çocuğu vardı.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta Christopher II of Denmark ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur