Hollanda'daki Türkler

Hollanda'daki Türkler
Toplam nüfus
	Tahminler değişiklik gösteriyor, çünkü resmi Hollanda istatistikleri etnik köken hakkında veri toplamıyor.a[›] ; ; En az 500,000 ile 2,000,000'dan fazla (üçüncü nesil sonrası dahil)
Önemli nüfusa sahip bölgeler
	Rotterdam; Amsterdam; Lahey; Utrecht; Deventer;
Diller
	Türkçe, Felemenkçe

Hollanda'daki Türkler Hollanda'da yaşayan Türk etnik kökenlileri ifade eder. Ülkedeki en büyük etnik azınlık grubunu oluştururlar; bu nedenle Türkler, etnik Hollandalılardan sonra Hollanda'daki en büyük etnik gruptur. Hollandalı Türklerin çoğunluğu Türkiye Cumhuriyeti'nden gelmektedir; ancak, Türk azınlıklardan Osmanlı sonrası modern ulus devletlerden Hollanda'ya da göç olmuştur. Özellikle etnik Türk toplulukları, Balkanlar'dan (örneğin Bulgaristan, Yunanistan, Kosova, Kuzey Makedonya ve Romanya), Kıbrıs adasından ve Levant'ın diğer bölgelerinden (özellikle Irak) Hollanda'ya gelmiştir. Daha yakın zamanlarda, Avrupa göçmen krizi sırasında, Suriye ve Kosova'dan Türk azınlıklar da Hollanda'ya geldi. Ayrıca Türk diasporasından Hollanda'ya göç olmuştur; çok sayıda Türk-Belçikalı ve Türk-Alman vatandaşı Belçikalı ve Alman vatandaşı olarak Hollanda'ya geldi.

Hollanda'daki yabancılar Felemenkçe olarak öncelikle yabancı misafir işçi (Gastarbeider) olarak adlandırılmışlardır. Hollanda toplumu, Hollanda'ya işçi alımı ile gelen insanları sadece iş için gelen misafirler olarak görmüşlerdir. Bugün küreselleşmenin etkisiyle ve de buna bağlı olarak sosyal anlayışın gelişmesiyle "yabancı uyruklu" (Allochtoon) veya "Türk Hollandalılar" (Turkse Nederlanders) olarak adlandırılmaktadırlar.

Hollanda'daki Türk toplumu[değiştir | kaynağı değiştir]

Hollanda Türkleri 1960 ve sonrasında iş bulmak amacıyla gittikleri Hollanda'da günümüze dek sayıları katlanarak artmışlardır ve şu anda 3. nesle ulaşmışlardır. Hollanda Türkleri heterojen bir gruptur. Türk Devleti bütün vatandaşlarını Türk olarak tanımladığı için, bu tanım içinde bazı farklı etnik kimlikleri de barındırır. Ancak bu grubun hemen hemen hepsi Türkçeyi ana dil olarak konuşur. Hollanda'da, Kıbrıs, Irak, Suriye, Azerbaycan ve Balkanlar'dan giden, bu ülkelerin vatandaşlığında olan Türk kökenliler de bulunur.

Resmî veriye göre 1 Ocak 2020 tarihi itibarıyla Hollanda'da 416.864 Türk asıllı Hollanda vatandaşı yaşamaktadır.^[8]

Demografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkler Hollanda'da hemen hemen her önemli şehirde yoğun bir şekilde yaşamakla birlikte, sanayi merkezlerinde sayıları daha yoğundur. Rotterdam, Lahey, Amsterdam, Deventer, Almelo ve Haarlem Türk azınlığın yaşadığı Hollanda şehirlerinin başlıcalarıdır.

Din[değiştir | kaynağı değiştir]

Hollanda'da yaşayan Türklerin çoğu Müslüman'dır. Heterojen bir grup olduklarι için mezhep farklılıkları bulunmaktadır. Nüfusları on bini aşan Azerbaycan Türkleri genelde Şii mezhebine bağlıdır.

Din ve camii Hollanda'da yaşayan Türk toplumu için önemli bir rol oynamaktadır. Ülkede çeşitli İslami vakıflar ve dernekler vardır. Bunların aralarında en büyüğü Hollanda Diyanet Vakfı'dır. Diyanetin yanı sıra Süleymanlılar, Menzilciler ve Millî Görüş cemaatleri binlerce üyeye ve sempatizana sahiptir.

Almanya'da daha aktif olan bir Alevi toplumu Hollanda'da bulunmaktadır ve çeşitli şehirlerde bulunan cemevleri ile sıkı bir organizasyona girişmiştir.

Dil[değiştir | kaynağı değiştir]

1 Ağustos 2004 tarihinde, okullarda çocuklara Türkçe ders verilmesi yasaklandı.

Politik yaşam[değiştir | kaynağı değiştir]

Hollanda'da Türkler büyük ölçüde siyasete katılıyor. 2017 Hollanda genel seçimlerinden itibaren mecliste 7 Türk kökenli milletvekilleri vardır: Tunahan Kuzu, Selçuk Öztürk (DENK), Nevin Özütok (Yeşiller), Dilan Yeşilgöz-Zegerius, Sadet Karabulut, Mahir Alkaya, Cem Laçin (Sosyalist Partisi).^[9] Senato'da Türk asıllı vekil yoktur.^[10]

Hollanda Türkleri, Hollanda siyaseti, medyası, ticareti vs. üzerinde fazlaca etkiye sahiptir. Türkler, ülkede Çinlilerden sonra en fazla sayıda işyerine sahiptir.

Türkiye'nin Hollanda Türkleri üzerinde ciddi bir stratejisinin bulunduğu söylenemez. Düne kadar Hollanda Türkleri sadece işçi olarak görülmüş ve getirdikleri döviz üzerinde durulmuştur. Bu bağlamda işçiler kendi sorunlarını çözmek zorunda kalmışlar, daha doğrusu sorunları ile baş başa bırakılmışlardır. İşçi dövizleri uzun yıllar Türkiye'nin döviz ihtiyacını karşılamıştır.