Gabro, yeryüzü yüzeyinin altında yer alan bir holoskristalin kütlesine magnezyum ve demir bakımından zengin magmanın yavaş soğumasından meydana gelen magmatik bir kayadır. Dünyanın okyanusal kabuklarının çoğu, okyanus ortasındaki sırtlarda oluşan gabrodan meydana gelir. Gabro ayrıca kıtasal volkanizma bağlı plütonlar olarak bulunur.

Etimoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

"Gabro" terimi 1760'larda İtalya'daki Apenin Dağları'nın ofiyeloitlerinde bulunan bir dizi kaya türünü adlandırmak için kullanılmıştır. Adı Toskana'daki Rosignano Marittimo yakınlarındaki bir mezra olan Gabro'dan almıştır. Daha sonra, 1809'da Alman jeolog Christian Leopold von Buch, terimi bu İtalyan ofiyolitik kayaçların tanımında daha kısıtlayıcı olarak kullandı. Jeologların günümüzde daha kesin olarak "metagabro" (metamorfize gabro) adını vereceği kayalara "gabro" adını verdi.^[1]

Petroloji[değiştir | kaynağı değiştir]

Gabro yoğun, yeşilimsi veya koyu renklidir ve piroksen, plajiyoklaz ve az miktarda amfibol ve olivin içerir.

Piroksen içeriği çoğunlukla klinopiroksen, genellikle ojittir, ancak az miktarda ortopiroksen de mevcut olabilir. Ortopiroksen miktarı toplam piroksen içeriğinin (% 5 veya daha az klinopiroksen içeriği)% 95'inden fazlaysa, kayaya norit denir. Öte yandan gabro, piroksenlerinin% 95'inden fazlasına monoklinik klinopiroksen s formunda sahiptir. Ara kayalar gabro-norit olarak adlandırılır. Gabroda kalsiyum yönünden zengin plajiyoklaz feldspat ve piroksen içeriği% 10-90 arasında değişmektedir. % 90'dan fazla plajiyoklaz varsa, kaya bir anortozittir. Öte yandan, kaya% 90'dan fazla piroksen içeriyorsa (genellikle her ikisi de mevcuttur) buna piroksenit denir. Gabro ayrıca az miktarda olivin (önemli miktarda olivin mevcutsa "olivin gabro"), amfibol ve biyotit içerebilir. Gabrodaki kuvars içeriği toplam hacmin % 5'inden azdır.

'Kuvars gabroları' veya monzogabrobların da oluştuğu bilinmektedir, örneğin kuzeydoğu Slovenya'daki Pohorje'deki cizlakit ve muhtemelen silika ile aşırı doymuş magmadan türetilmiştir. Esseksitler, ana magmaları silika ile doymamış gabroları temsil eder, bu da kuvars yerine aksesuar mineraller olarak feldspathoid mineralleri nefelin, kansrinit ve sodalit oluşumuna neden olur. (Bir kayanın silika doygunluğu normatif mineraloji ile değerlendirilebilir). Gabroblar, manyetit, ilmenit ve ulvospinel gibi az miktarda, tipik olarak yüzde birkaç demir-titanyum oksit içerir.

Gabro genellikle kaba tanelidir, kristaller 1 mm veya daha büyüktür. Daha ince taneli gabro eşdeğerlerine diyabaz (dolerit olarak da bilinir) denir, ancak mikrogabbro terimi genellikle ekstra tanımlayıcılık istendiğinde kullanılır. Gabro pegmatitik için son derece iri taneli olabilir ve bazı piroksen-plajiyoklaz kümülatları esasen iri taneli gabrodur, bazıları asiküler kristal alışkanlıkları sergileyebilir.

Gabro genellikle dokuda eşittir, ancak zaman zaman, özellikle plajiyoklaz fenokristalleri yer altı minerallerinden daha erken büyüdüğünde porfiritik olabilir.

Dağıtımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Gabro, piroksen ve plajiyoklazın yerinde kristalizasyonu yoluyla büyük, tek tip bir izinsiz giriş olarak ya da piroksen ve plajiyoklazın çöktürülmesiyle oluşan bir kümülat olarak katmanlı bir izinsiz girişin bir parçası olarak oluşturulabilir. Kümülat gabrolar daha uygun olarak piroksen-plajiyoklaz adcumulate olarak adlandırılır.

Gabro, okyanus kabuğunun önemli bir parçasıdır ve birçok ofiyolit kompleksinde III ve IV bölgelerinin (tabakalanmış dayk bölgesinden masif gabro bölgesine) bir parçası olarak bulunabilir. Gabroik girintilerin uzun kemerleri tipik olarak proto-yarık bölgelerinde ve yarık yanlara girerek eski yarık bölgesi kenarlarının etrafında oluşur. Manto tüyü hipotezleri, mafik ve ultramafik saldırıları ve coeval bazalt volkanizmini tanımlamaya dayanabilir.

Neredeyse tüm gabrolar plütonik bedenlerde bulunur, ancak terimi (Uluslararası Jeolojik Bilimler Birliği, IUGS'nin önerdiği gibi) sadece plütonik kayaçlarla sınırlamak uygun değildir, çünkü gabro belirli kalın lavların kaba taneli bir iç fasiyes olarak bulunabilir. Bir kaya tanımını, nasıl veya nerede oluştuğundan çok, kayanın tanımlayıcı özelliklerine dayandırmak daha iyidir.

Kullanımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Gabro genellikle değerli miktarlarda krom, nikel, kobalt, altın, gümüş, platin ve bakır sülfür içerir.

Orbular gabro çeşitleri süs kaplama taşları, kaldırım taşları olarak kullanılabilir ve siyah granit ticari adıyla da bilinir. Mutfak tezgahı için de kullanılır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta Gabro ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

• Ocean drilling program gabbro petrology 29 Kasım 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Scientists find the elusive gabbro 5 Eylül 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• https://en.wikipedia.org/ansiklopedi/Gabbro30 Mayıs 2004 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Jeoloji ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.