大明 Büyük Ming
1644-1662
Güney Ming
Tür	Ming Hanedanı'nın geri kalan devleti
Başkent	Nankin
Hükûmet	Monarşi
İmparator
• 1644-1645 Hongguang • 1645-1646 Longwu • 1646-1647 Shaowu • 1646-1662 Yongli
Tarihî dönem	Ming-Çing geçişi
• Kuruluşu 1644 • Dağılışı 1662
Öncüller Ardıllar Ming Hanedanı Çing Hanedanı Tungning Krallığı
Günümüzdeki durumu	Çin  Tayvan  Myanmar

Güney Ming (Çince: 南明; pinyin: Nán Míng) veya resmî adıyla Büyük Ming (大明 Dà Míng), Çin'de bir imparatorluk hanedanı ve 1644 Jiashen Olayı'ndan sonra ortaya çıkan Ming Hanedanı'nın bir dizi eski devletinden biriydi. Li Zicheng liderliğindeki Shun kuvvetleri Pekin'i ele geçirdi ve İmparator Chongzhen intihar etti. Ming generali Wu Sangui daha sonra Çin Seddi'nin doğu kesimindeki Shanhai Geçidi'nin kapılarını Shun güçlerini yok etmek için kullanma umuduyla Çing sancaklarına açtı. Ming müdavimleri Nankin'e kaçtılar ve burada Zhu Yousong'u İmparator Hongguang olarak tahta geçirdiler ve Güney Ming'in başlangıcını işaret ettiler. Nankin rejimi, Çing kuvvetlerinin Nankin'i ele geçirdiği ve o zamana kadar Zhu'nun idam edildiği 1645'e kadar sürdü. Daha sonraki figürler, çeşitli güney Çin şehirlerinde hanedanlıklarını ilan etse de Çing onları taklitçi olarak gördü.^[1]

Nankin rejimi, toprakla geçinmek zorunda kalan ve kırsalı yağmalayan askerlerine ödeme yapacak ve tedarik edecek kaynaklardan yoksundu. Askerlerin davranışları o kadar kötü nam salmıştı ki, bu durumdaki şehirler tarafından girişleri reddedildi. Saray yetkilisi Shi Kefa, Yangzhou'da modern toplar ve organize direniş elde etti. Toplar çok sayıda Çing askerini yok etse de bu sadece hayatta kalanları öfkelendirdi. Yangzhou şehri Mayıs 1645'te düştükten sonra, Mançular intikam amacıyla genel bir katliam yağması başlattı ve kötü şöhretli Yangzhou Katliamı'nda tüm kadınları ve çocukları köleleştirdi. Nankin, 6 Haziran'da Çing tarafından ele geçirilmesiyle İmparator Hongguang Pekin'e götürüldü ve 1646'da idam edildi.

Eyaletlerdeki okuryazarlar, Yangzhou ve Nankin'den gelen haberlere duygu dolu bir şekilde yanıt verdiler. Bazıları kendi milislerini topladı ve direniş liderleri oldu. Shi yüceltildi ve Nankin'in utancını silmeye yemin eden sadıklar tarafından umutsuz bir fedakarlık dalgası vardı. 1646'nın sonlarına doğru, kahramanlıklar tükendi ve Çing ilerlemesi yeniden başladı. Önemli Ming "taklitçileri" Fuzhou (1645-1646), Guangzhou (1646-1647) ve Anlong'da (1652-1659) saray kurdular. İmparator Yongli, hanedanın son ve aynı zamanda en uzun süre hüküm süren imparatoruydu ve 1662'de Myanmar'da yakalanmadan önce Çin'in güneybatısındaki köylü ordularıyla birlikte Çing güçlerine karşı savaşmayı başardı. Ningjing Prensi, Tungning Krallığı'nda yaşıyordu. Ming tahtının meşru halefi olduğunu iddia etmeye devam etti, ancak 1683'e kadar orada gerçek bir siyasi güç yoktu.

Ming'in sonu ve ardından gelen Nankin rejimi, bir Çin edebiyatı klasiği olan Şeftali Çiçeği Yelpazesi eserinde tasvir edilir. Bazen Ming-Çing felaketi olarak da adlandırılan bu dönemdeki ayaklanma, Küçük Buz Çağı olarak bilinen küresel sıcaklıktaki düşüşle bağlantılıdır. Şiddetli bir kuraklığın tarımı mahvetmesiyle birlikte, çok sayıda isyancı ordu için insan gücü mevcuttu.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Bibliyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

• Dennerline, Jerry (2002), "The Shun-chih Reign", Peterson, Willard J. (Ed.), Cambridge History of China, Vol. 9, Part 1: The Ch'ing Dynasty to 1800, Cambridge, England: Cambridge University Press, ss. 73-119, ISBN 978-0-521-24334-6 .
• Hucker, Charles O. (1985), A Dictionary of Official Titles in Imperial China, Stanford, CA: Stanford University Press, ISBN 978-0-8047-1193-7 .
• Kennedy, George A. (1943). "Chu Yu-sung". Hummel, Arthur W. Sr. (Ed.). Eminent Chinese of the Ch'ing Period. United States Government Printing Office. ss. 195–96. 
• Lin, Renchuan (林仁川) (1987), Mingmo Qingchu siren haishang maoyi 明末清初私人海上贸易 (Çince), Şanghay: East China Normal University Press, CSBN: 11135.24 / F552.9, 15 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi .
• Struve, Lynn (1988), "The Southern Ming", Frederic W. Mote; Denis Twitchett; John King Fairbank (Ed.), Cambridge History of China, Volume 7, The Ming Dynasty, 1368–1644, Cambridge, England: Cambridge University Press, ss. 641-725, ISBN 9780521243322 .
• Wakeman, Frederic, Jr. (1985), The Great Enterprise: The Manchu Reconstruction of Imperial Order in Seventeenth-Century China, Berkeley and Los Angeles, CA: University of California Press, ISBN 978-0-520-04804-1 .

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta Güney Ming ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

• Maoist era propaganda poster glorifying Li Zicheng 26 Nisan 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Taiwan history 7 Mart 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.