Achille Van Acker
Belçika başbakanı
Görev süresi 23 Nisan 1954 - 26 Haziran 1958
Hükümdar	Baudouin
Yerine geldiği	Jean Van Houtte
Yerine gelen	Gaston Eyskens
Görev süresi 31 Mart 1946 - 3 Ağustos 1946
Hükümdar	III. Leopold
Yerine geldiği	Paul-Henri Spaak
Yerine gelen	Camille Huysmans
Görev süresi 12 February 1945 - 13 March 1946
Hükümdar	III. Leopold
Yerine geldiği	Hubert Pierlot
Yerine gelen	Paul-Henri Spaak
Kişisel bilgiler
Doğum	8 Nisan 1898(1898-04-08) Brugge, Belçika
Ölüm	10 Temmuz 1975 (77 yaşında) Brugge, Belçika
Partisi	Belçika İşçi Partisi (1918–44) Belçika Sosyalist Partisi (1944–)

Achille Van Acker (8 Nisan 1898 - 10 Temmuz 1975), 1946-1958 yılları arasında Belçika'nın Başbakanı olarak dört dönem görev yapan Belçikalı politikacı Flanders'den ılımlı olan Van Acker, Belçika Sosyalist Partisi (PSB-BSP) üyesiydi ve II. Dünya Savaşı'ndan sonra Belçika refah devletinin kurulmasında önemli bir rol oynamıştır.

Gençliği[değiştir | kaynağı değiştir]

Achille Honoré Van Acker 1898'de Belçika'nın Bruges kentinde, 12 çocuğun en küçüğü olarak bir işçi sınıfı ailesinde dünyaya geldi. Sadece 11 yaşına kadar okula gitti.^[1] Bruges'teki çeşitli sosyal derneklere katıldı. Birinci Dünya Savaşı'nın başlangıcında, Astigmatizma rahatsızlığından dolayı Belçika Ordusu tarafından reddetti.^[1] Almanların çoğu Belçika'yı işgal ederken, Van Acker Yser Cephesinin arkasında boş arazinin küçük kesimine kaçtı ve çeşitli meninal kapasitelerde çalıştı. Savaş sırasında Belçikalı askerlerle karıştırılarak Van Acker, ılımlı sosyal demokrasiye dayalı farklı bir ideoloji geliştirerek sosyalist politikaya dahil oldu. Savaşın bitiminden sonra Bruges'e döndü ve Belçikalı İşçi Partisi'ne (Belgische Werkliedenpartij, POB-BWP) katıldı ve sosyalist gruplar, sendikalar ve kooperatiflerde faaliyet gösterdi.^[1]

1926'da Van Acker, Bruges şehir meclisinde bir göreve seçildi ve 1927'de, 29 yaşında Temsilciler Meclisi'nde POB-BWP'den üye seçildi.^[2] Parlamentoda ilk yıllarında Van Acker, sosyal güvenlik mevzuatı konusunda uzmanlığını geliştirdi.^[2]

Mayıs 1940'ta Belçika, Nazi Almanyası tarafından istila edildi. Belçika teslimiyetini ve Alman işgalinin başlangıcını takiben, POB-BWP sosyalist partinin dağıldığı ilan edildi.^[2] Van Acker siyasetten çekildi. Bununla birlikte, 1941'de yasadışı sosyalist partiye ve yer altı sendika hareketine "Monsieur André" adıyla tekrar katıldı ve parti bölümleriyle temas kurarak ülke çapında yolculuk yaptı. Eylül 1944'te Belçika'nın Kurtuluşunda, POB-BWP'nin halefi olan Belçika Sosyalist Partisi (Belgische Socialistische Partij, PSB-BSP) adıyla ve bu partinin başkanı olarak ortaya çıktı.

Aralık 1944'te bir hükûmet bakanı olarak görev yaparken Belçika'nın sosyal güvenlik sistemini uygulamaya koydu.

Başbakanlığı[değiştir | kaynağı değiştir]

İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra, Belçika Başbakanı oldu ve Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanı, Halk Sağlığı Bakanı, Hareketlilik Bakanı ve Maden Bakanı (onun takma adını doğurdu) görevlerinde bulundu. 1961'den 1974'e kadar Temsilciler Meclisi Başkanlığı yaptı. 1958 yılında Devlet Bakanı seçildi. Van Acker'ın ilk başbakanlığı sırasında zorunlu engellilik sigortası ve işçiler için zorunlu sağlık sigortası Mart 1945'te yürürlüğe girdi. Madenlerde sağlığın ve güvenliğin artırılması için, Aralık 1945'te, "toz ve kömür ve taş tozunu yok etme ya da bastırma" özellikli tozlu yerlerde zorunlu kullanımı öngören bir Kararname yürürlüğe girdi. Ayrıca, Nisan 1945'ten itibaren, yabancı uyruklu kişilerin sınır dışı edilmesine yönelik ödenekleri serbest bırakan bir dizi kanun çıkarıldı.

Van Acker önderliğindeki ilk üç kabine, 1944-1951 yılları arasında Belçika'yı elinde tutan III. Leopold ile ilgili kriz nedeniyle kısa sürdü.

Van Acker'ın dördüncü kabinesinde, emeklilik, konut, istihdam ve eğitim alanlarındaki sosyal harcamaları artırmak için nüfus sayımı yapıldı. İş saatlerini azaltmak ve zorunlu askerlik görev süresini 21 aydan 18 aya indirmek için adımlar atıldı. 1955'te 45 saatlik bir çalışma haftası çıkarılmış ve 1956'da tatil izninin ikiye katlanmasıyla 6-12 gün arasında bir yasa yapılmıştır. Temmuz 1957 tarihli bir Kanun, beyaz yakalı işçiler için ücretle ilgili bir emeklilik formülü getirdi. Haziran 1954 tarihli bir Kanunla emeklilik maaşları için asgari emeklilik maaşı artmış ve emeklilik maaşları endekslemesi uygulanmaya başlamıştır. Yeni okullar da inşa edildi; 1956 bütçesinde ise devlet tarafından ilköğretim için "ilköğretim ve ortaöğretim kurumlarına bağlı anaokulu ve anaokulu bölümündeki öğrencilerin yararına" hükmedildi. Ek olarak Mart 1958'de çıkarılan bir yasa, anormal ve benzer engelli çocukları özel okullara nakletme masraflarından kamu makamlarını sorumlu tuttu.

Van Acker'in dördüncü kabinesinde gerçekleştirilen çeşitli toplumsal reformlar, Belçika sosyal güvenliğinin babası olarak tanınmıştır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]