Accept
Genel bilgiler
Başladığı yer	Solingen, Almanya
Tarzlar	Heavy metal
Etkin yıllar	1968-1989, 1992-1997, 2004-2005, 2009-Günümüz
Resmî site	www.acceptworldwide.com
Üyeler	Wolf Hoffmann Mark Tornillo Uwe Lulis Christopher Williams Martin Motnik Philip Shouse
Eski üyeler	Udo Dirkschneider Gerhard Wahl Frank Friedrich Peter Baltes Hansi Heitzer Stefan Kaufmann Jan Koemmet Herman Frank Jörg Fischer Rob Armitage David Reece Michael Cartellone Stefan Schwarzmann

Accept, 1976'da Solingen'de kurulan bir Alman heavy metal grubudur. Gitarist Wolf Hoffmann ile grubun eski üyeleri Udo Dirkschneider (vokal) ve Peter Baltes (bas) tarafından kuruldu. Grup resmen 1976'da kurulmuş olsa da kökeni, grubun Band X adı altında çalışmaya başladığı 1960'lı yılların sonlarına dayanır. Accept'in kadrosu yıllar içinde değişikliğe uğradı. Grubun şu anki kadrosunda Hoffmann'ın yanı sıra vokalde Mark Tornillo, gitarlarda Uwe Lulis, bateride Christopher Williams ve basta Martin Motnik görev yapmaktadır. Hoffmann, kuruluşundan bu yana grupta bulunan ve tüm albümlerde çalan tek üyedir.

Accept, speed metal ve thrash metalin gelişiminde önemli bir rol oynadı. 1980'lerin başlarında oluşmaya başlayan Alman heavy metalinin önemli temcilcilerinden biri oldular. Accept'ten ilham aldığını açıklayan gruplar arasında Metallica, Megadeth, Slayer, Pantera, Testament, Anthrax, Guns N' Roses, Mötley Crüe, Alice in Chains, Soundgarden, Overkill, Exodus ve Annihilator gibi uluslararası üne sahip grupların yanı sıra Helloween, Blind Guardian, Doro, Sodom, Rage ve Grave Digger gibi Alman grupları bulunmaktadır. Accept, ilk ticari başarısına beşinci stüdyo albümü Balls to the Wall (1983) ile ulaştı.

Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Accept kurulduktan sonra uzun bir süre kadrosunda değişikilik yaşamadı ve festivallerde ara sıra gözüküp konser vererek aslında amatör seviyede kalmaya devam etti. Profesyonel kariyerleri 1976 yılında ilk rock 'n roll festivallerinden birisi olan Almanya-Rock Am Rhein’e davet edildikleri zaman başladı.Bu festivalin ardından grup, çok iyi bir efor sarfedememesine karşın müzik şirketlerinden anlaşma teklifi aldı ve Accept isimli albümü kaydetmek için ilk kez profesyonel stüdyoya adım attı.

Accept’in ilk sağlam kadrosu; vokal Udo Dirkschneider, gitaristler Wolf Hoffmann ve Gerhard Wahl, bas Peter Baltes ve davulda Frank Friedrich şeklindeydi. Accept yaınlandıktan sonra Friedrich ve Wahl profesyonel bir müzik kariyeri istemedikleri için gruptan ayrıldılar. Onların yerine Stefan Kaufmann ve Jörg Fischer getirildi ve bu kadroyla grup 1980 yılında I’m A Rebel albümünü kayda başladı. Bu albüm Accept’in medyanın ilgisini çekmesini sağladı ve sonradan da ilk televizyon şovlarına davet edildiler.

1981 yılında grup adına 3 önemli olay meydana geldi. Birincisi; Breaker isimli albüm piyasaya çıktı. İkincisi; menajer Gaby Hauke ile bir anlaşma imzalandı ki bu anlaşma grubun tüm kariyeri boyunca devam eden bir anlaşma oldu. Üçüncüsü; Accept Judas Priest’in dünya turuna katıldı ve hatrı sayılır bir başarı elde ederek Avrupa dışındada tanınır hale geldi.

Sonraki albüm Restless And Wild 1982 yılında albüm kayıtlarına başlamadan kısa süre önce gruptan ayrılan Jörg Fischer’in yokluğunda piyasaya çıktı. Bu albümdeki tüm gitarlar Wolf Hoffmann tarafından kaydedildi. Restless And Wild albümünde grubun soundundaki değişimde göze çarpıyordu. Bu sound sonradan speed metal olarak adlandırılan, çeşitli anonim karakteristiklere sahip bir türün soundu idi. Arkasından kapsamlı bir tur düzenlendi ve gitarist olarak Jan Koemmet kiralanarak parçalar sahnede uygun bi şekilde çalınabildi.

Sonraki albümleri Balls To The Wall önceki albümlerine göre farklılıklar gösteriyordu. Albümün kavramsal doğası ve içerdiği şarkılar politika, seksüalite ve kilise temaları üzerineydi. Şarkı sözlerinin yazarında Deaffy adı geçiyordu fakat daha sonra bu kişinin takma isim altında Gaby Hauke olduğu açıklandı. Gaby bu albümle beraber şarkıların resmi müellifliği hakkında hiçbir hak talep etmeden sözleri yazmaya devam etti.

1983 yılında bir şov sırasında grup şans eseri Jörg Fischer’le yeniden buluştu. Hauke’nin ısrarlarıyla Jörg yeniden gruba dahil edildi. Grup 1984 yılında tarihi Monsters Of Rock festivaliyle tamamlanan bir dünya turnesi düzenledi.

Sonraki albümleri Metal Heart 1985 yılında piyasaya çıktı. Bu albümü live Kaizoku-Ban izledi. Prodüktörlüğünü Scorpions’un prodüktörü Dieter Dierks’in yaptığı Russian Roulette albümünün 1986 yılında piyasaya çıkmasıyla bu seriye devam edildi.

Bununla birlikte zaman geçtikçe grup içinde uzaklaşmalar başladı. Peter Baltes, Wof Hoffmann ve Gaby Hauke Amerika'ya karşı git gide büyüyen bir ilgi göstermeye ve denizin diğer tarafında Almanya'dan daha fazla zaman geçirmeye başladılar. Grubun diğer kalanlarıyla sürekli ayrı oluyorlardı. Aralarındaki mesafe git gide büyüdü ve er geç Accept için bir mola verme vakti geldiğine karar verdiler. Bu aradan yararlanarak Udo Dirkschneider’da bir solo kariyer yapmaya karar verdi. Grubun diğer üyeleri de bu solo albümde teknik alanda Udo’ya yardım ettiler. Albüm Animal House ismiyle U.D.O. adı altında Avrupa ve Amerika'da piyasaya çıktı.

Durgun geçen bir sürenin ardından, Peter, Wolf ve Stefan vokalist David Reece’in yardımıyla bir grup oluşturarak çalışmaya başladılar. Udo’nun solo kariyerindede işler yolundaydı ve Jörg Fischer bu sırada bir kez daha Accept’en ayrıldı. Birkaç demodan sonra grup kendini bu kadroyla yeteri kadar emin hissetti ve Udo’nun yokluğundaki ilk albüm olan Eat The Heat’i piyasaya sürdü.

Bu albümün çıkışını ritim gitarist Jim Stacey’nin desteğiyle bir avrupa turu izledi. Tur sırasında Stefan Kaufmann sırtından ciddi bir şekilde sakatlandı ve acilen tıbbi müdahaleye gerek duyduğu için turu yarım bırakmak zorunda kaldı. Turun geri kalanında çalması için Stefan’ın yerine davula Ken Mary getirildi. Tur sonunda grubun asıl üyeleri Wolf Hoffmann, Peter Baltes ve menajer Gaby Hauke bir araya gelerek grubun geleceğini tartıştılar. Vokalist David Reece sağlam bir kişiliğe sahip olduğunu göstermiyordu ve Stefan Kaufmann’ın uzun bir süre molaya ihtiyacı vardı. Ve de artık bitirme zamanın geldiği kararına vardılar. 1989 yılında grup aktivitelerine son verdi.

1990 yılında live toplama albüm Staying A Life yayınlandı ve yeryüzündeki tüm fanlar grubun yeniden bir araya gelmesini istiyordu. Bir Almanya ziyareti sırasında Udo, Accept’in elemanlarıyla buluştu ve bir süre konuştuktan sonra grubu klasik kadrosuyla yeniden bir araya getirmeye karar verdiler. 1993’te Objection Overruled yayınlandı ve grubun yeniden bir araya gelmesi Avrupa'da iyi bir başarı getirdi ve amerika'da da grup Pavement Records ile çalışıyor olmasına rağmen epey dikkat çekti. Peşinden zorunlu bir dünya turu geldi. Ardından 1994 yılında Death Row isimli albüm piyasaya çıktı fakat Stefan Kaufmann belindeki sakatlık yineledeği için çalamadı. Grup albümün kayıtlarına devam edip etmemeyi uzun süre düşündü fakat sıradaki dünya turu ve davul için geçici olarak Stefan Schwarzmann davet edilmişti bile.

Ve artık grup üyeleri yavaş yavaş yorulmaya başlamıştı. Solingen’in çocukları artık büyümüş ve dünya etrafındaki tur yaşamının sonuna geldiklerini hissetmeye başlamışlardı. Grup 1995 yılında Predator’ü kayıt için stüdyoya girdiğinde bitiş hissedilmeye başlandı, bu kez davulda Michael Cartellone vardı (Damn Yankees’den).

Accept’in son on yıldaki turları Avrupa,Amerika ve Asya'ya düzenlendi ve de son konserleri yeryüzündeki heavy metal başkentlerinden birisi olan Japonya’nın Tokyo kentinde gerçekleşti.

On yılı aşkın bir süre sessiz kalan grup, 2005 in başında klasik kadrosu anısına kısa bir tur düzenleyeceğini anons etti. Ve son şov 27 Ağustos 2005 te Bulgaristan Kavarna’da gerçekleşti.

Accept'in yeni bir albüm çıkarmak için çalışmaları olup olmadığına dair sorulan bir soruya Dirkschneider şu şekilde cevap verdi;

" Bu aslında bir sorun yaratabilir.Biliyorsunuz ki eski şarkıları yeniden derleyip çalmak çok basittir nitekim zaten hazırdırlar.Özellikle benim için bu çok daha basit bir iş çünkü zaten U.D.O. ile birlikte bazı klasikleri seslendiriyorum, fakat diğerleri için bu biraz daha zorluk çıkarabilir. Sahnede herkes işini en iyi şekilde yaptı. Yeni bir Accept albümü görmek isteyen insanları anlıyorum, fakat yeniden bir albüm bestelemek bizim için bir felaket de olabilir.Yarattığımızdan çok daha fazlasını mahvedebiliriz. Şu anda çok iyi bir arkadaşlığımız var ve bu şekilde devam etmek yapılacak en iyi iş gibi gözüküyor. "

2009 yılında tekrar toplandıklarını duyuran grup, yeni kadrosuna TT Quick eski vokali Mark Tornillo'yu katarak albüm çalışmalarına başladı. 2009 yılından bu yana yapılan çalışmalar meyvelerini Blood of the Nations albümü ile verdi.

Yeni albüm piyasaya sürüldükten sonra dünya çapında büyük bir ilgi topladı ve hayranlar tarafından son 10 yılın en iyi albümü unvanı yakıştırıldı.

Accept, 26 Haziran 2010'da Sonisphere Festival 2010 kapsamında İstanbul'da bir konser vermiştir. Performansın birçok yerde festivalin en iyi müzikal performans olduğu konuşulmuştur.

Grup kadrosu[değiştir | kaynağı değiştir]

• Mark Tornillo - Vokal
• Wolf Hoffmann - Gitar
• Uwe Lulis - Gitar
• Philip Shouse - Gitar
• Martin Motnik - Bas
• Christopher Williams - Davul

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

• Accept (1979)
• I'm A Rebel (1980)
• Breaker (1981)
• Restless & Wild (1982)
• Balls To The Wall (1983)
• Metal Heart (1985)
• Kaizoku-Ban (1985)
• Russian Roulette (1986)
• Eat The Heat (1989)
• Staying A Life (1990)
• Accept Live In Japan (Live, 1992)
• Objection Overruled (1993)
• Death Row (1994)
• Predator (1996)
• All Areas-Worldwide Live (Live, 1997)
• The Final Chapter (Live, 1998)
• Rich & Famous (EP, 2002)
• Blood Of The Nations (2010)
• Stalingrad (2012)
• Blind Rage (2014)
• The Rise of Chaos (2017)
• Too Mean to Die (2021)

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Şarkı Sözleri3 Haziran 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.