Pierre-Jean Fabre

Pierre-Jean Fabre (1588 - 9 Ocak 1658) Fransız bir doktor ve simyacı. 1588'de Fransa'nın Castelnaudary şehrinde doğdu ve Fransa'nın Montpellier şehrinde tıp okudu. Paracelsus'un iatrokimyasal tıbbının uygulayıcısı oldu. 1610'dan başlayarak Castelnaudary'de hekimlik yaptı. Otuz Yıl Savaşları sırasında Orta Avrupa'da özellikle şiddetli olan veba konusunda uzman olarak ünlendi. Fabre, veba tedavisi için kimyasal ilaçlar hazırladı. Ayrıca bir dönem Fransa Kralı XIII. Louis'in özel doktoruydu.^[1]

Fabre pratik bir simyacıydı. 22 Temmuz 1627'de kurşunun gümüşe simyasal dönüşümünü başardığını iddia etti.^[2] Özellikle Alchymista Christianus'ta (1632) simyanın kimyasal işlemleri ile Hristiyan kilisesinin ayinleri arasında paralellikler kurarak kimyanın mistik yönlerinden çokça etkilendi.^[1]^[3]^[4]

Fabre, 9 Ocak 1658'de Castelnaudary'de öldü^[5]

Alchymista Christianus[değiştir | kaynağı değiştir]

"Ayinler ve kimyasal işlemler arasında geçerli benzerlikler gördü. Kireçleme tövbeyi simgeliyordu; ateş ve su vaftize karşılık geliyordu ve Felsefe Taşı Efkaristiya'dan daha azına benzetilemezdi. Bunu varsayarak Fabre, gerçek simyacıların rahipler gibi olduğunu düşündü; cıvanın ruhu melekler gibiydi; yeryüzü Meryem Ana gibiydi ve tuzun hayat veren özellikleri ona Mesih'le geçerli bir bağlantı sunuyordu. Bu yazışmalar, sanatçı-mimarlarının ezoterik bilgilerini izleyiciye sunduğu Fransa'nın büyük kiliselerine oyulduğu için görselleştirilebilirdi."^[6]

Kitaplar[değiştir | kaynağı değiştir]

Palladium Spagyricum, Toulouse, Bosc, 1624, 276 s.
Chirurgica spagyrica, Toulouse, Bosc, 1626, 176 s. Pierre Mallet'in Fransızca elyazması çevirisi, Chartres, 1649.
Insignes curationes variorum morborum quos medicamentis chymicis jucundissima methodo curavit, Toulouse, Bosc, 1627.
Myrothecium spagyricum, Toulouse, Bosc, 1628, 448 s.
Traité de la peste seon la doktrin des médecins spagyriques, Toulouse, 1629, Castres, 1653.
Alchymista christianus 17 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Toulouse, Bosc, 1632. Ticaret (XVIII° s.) : L'alchimiste chrétien (Frank Greiner baskısı), Paris et Milan, Archè, 2001, 732 s. Raymond Sebond'un Theologia Naturalis'in Alchimique'i yorumlaması. Metin Latince 1632, 32-236-4.
Hercules pio-chymicus, Toulouse, Bosc, 1634.
L'Abrégé des chymiques, où l'on voit la nature des animaux, végétaux and minéraux entièrement decouverts, avec les vertus and propriétés des principes qui composent and conservent leur être ; ve genel tıp doktorunun bir özelliği 25 Haziran 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Paris, Pierre Billaine, 1636. Gutenberg Yeniden Basımları, 1990.
Hydrographum spagyricum, Toulouse, Bosc, 1639, 260 s.
Propugnaculum alchymiae adversus quosdam misochymicos. . ., Toulouse, Bosc, 1645, 128 s. 1790'da Chevalier Dernelon'da Fransızca elyazması çevirisi : Rempart de l'chimie .
Tercüme ve notlar, du Cursus triomphalis Antimonii de Basile Valentin, Toulouse, Bosc, 1646.
Panchymicus, Seu Anatomia totius Universi Opus, Toulouse, Bosc, 1646.
Sapientia Universalis quator libris comprehensa. Videlicet 1. Quid sit sapientia, & de modiis ad em perveniendi, 2. Decognitione hominis, 3. De medentis morbis hominum, 4. De Meliorandis Metallis, Toulouse, Bosc, 1654.
Manuscriptum ad Serenissimum Fridericum...res alchymicorum explanans, 1653, edité par G. Clauder dans les Miscellanea Curiosa de l'Académie impériale léopoldine de Nuremberg, 1690 ; JJ Manget, Bibliotheca Chemica Curiosa, 1702'de.
Opera reliqua volumine hoc posteriore comprehensa, Francfort, Beyer, 1652 ; Franfort, Beyer, 1656.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ ^a ^b The French Paracelsians : the chemical challenge to medical and scientific tradition in early modern France. 1. publ. Cambridge: Cambridge Univ. Press. 1991. ISBN 9780521400497.
^ Calmettes (2017). "Histoire: Pierre-Jean Fabre, alchimiste et médecin du Roi". Couleur Lauragais - les Journaux. 196 (October). 2 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017.
^ The chemical choir : a history of alchemy. Paperback. Londra: Continuum. 2012. ISBN 9781441132970. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017.
^ The Secrets of Alchemy. Chicago, IL: UNIVERSITY OF CHICAGO PRESS. 10 Aralık 2012. ISBN 9780226103792.
^ Bibliotheca Tholosana: Dictionnaire de réseaux culturels toulousains en Europe entre 1480 et 1780. ss. Pierre-Jean Fabre. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017.
^ A.G. Debus, The Chemical Challenge to Medical and Scientific Tradition in Early Modern France, p75.

[Debus-1] The French Paracelsians : the chemical challenge to medical and scientific tradition in early modern France. 1. publ. Cambridge: Cambridge Univ. Press. 1991. ISBN 9780521400497.

[Calmettes-2] Calmettes (2017). "Histoire: Pierre-Jean Fabre, alchimiste et médecin du Roi". Couleur Lauragais - les Journaux. 196 (October). 2 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017.

[Maxwell-Stuart-3] The chemical choir : a history of alchemy. Paperback. Londra: Continuum. 2012. ISBN 9781441132970. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017.

[Principe-4] The Secrets of Alchemy. Chicago, IL: UNIVERSITY OF CHICAGO PRESS. 10 Aralık 2012. ISBN 9780226103792.

[Greiner-5] Bibliotheca Tholosana: Dictionnaire de réseaux culturels toulousains en Europe entre 1480 et 1780. ss. Pierre-Jean Fabre. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017.

[Chemical-6] A.G. Debus, The Chemical Challenge to Medical and Scientific Tradition in Early Modern France, p75.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Pierre Jean Fabre nedir

Pierre Jean Fabre nedir

Pierre-Jean Fabre

Alchymista Christianus[değiştir | kaynağı değiştir]

Kitaplar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]