Le Déjeuner des canotiers (İngilizce:Luncheon at the Boating Party) Fransız empresyonist ressam Pierre-Auguste Renoir'ın 1881 yılından bir tablosudur. Resimdeki kişiler Renoir'ın nişanlısı Aline Charigot, empresyonist ressam Gustave Caillebotte, lokanta sahibin oğlu Alphonse Fournaise, Baron Raoul Barbier, ressam Paul Lhote, oyuncular Ellen Andrée ve Jeanne Samary, İçişler bakanlığından Pierre Lestringuez, Gazette des Beaux-Arts'un editörü Charles Ephrussi ve diğer kişiler.^[1][2]

Tekne Gezisi Partisinin Öğle Yemeği Fransızca : Le Déjeuner des canotiers, Fransız izlenimci Pierre-Auguste Renoir'in 1881 tarihli birtablosudur. 1882'de Salon'a dahil edilen tablo, üç eleştirmen tarafından sergideki en iyi tablo olarak belirlendi.^[3] Satıcı-patron Paul Durand-Ruel tarafından sanatçıdan satın alındıve 1923'te (125.000 $ 'a) oğlundan sanayici Duncan Phillips tarafından on yılını işin peşinde koşarak satın aldı.  Şu anda Washington, DC'deki The Phillips Collection'da  Bir biçim zenginliği, fırça darbesinin akıcılığı ve titreyen bir ışık gösterir. Satıcı-patron Paul Durand-Ruel tarafından sanatçıdan satın alındı ve 1923'te (125.000 $ 'a) oğlundan sanayici Duncan Phillips tarafından on yılını işin peşinde koşarak satın aldı.^[4][5] Şu anda Washington, DC'deki The Phillips Collection'da  Bir biçim zenginliği, fırça darbesinin akıcılığı ve titreyen bir ışık gösterir.

Açıklama[değiştir | kaynağı değiştir]

Figürleri, natürmort ve manzarayı tek bir eserde birleştiren tablo, Renoir'ın bir grup arkadaşını Fransa'nın Chatou kentindeki Sen nehri kıyısındaki Maison Fournaise restoranının balkonunda dinlenirken tasvir ediyor . Ressam ve sanat patronu Gustave Caillebotte sağ altta oturuyor. Renoir'ın müstakbel eşi Aline Charigot ön planda küçük bir köpek olan affenpinscher ile oynuyor ; tablo için oturan ancak Renoir'in kızdığı eski bir kadının yerini aldı.^[5] Masada meyve ve şarap var.

Korkuluğun köşegeni, mal sahibinin kızı Louise-Alphonsine Fournaise ve erkek kardeşi Alphonse Fournaise, Jr. bu karşıtlıkla öne çıkıyor. Bu resimde Renoir çok fazla ışık yakalamıştır. Işığın ana odağı, şapkalı iri tekli adamın yanındaki balkondaki büyük açıklıktan geliyor. Ön plandaki her iki adamın atletleri ve masa örtüsü birlikte çalışarak bu ışığı yansıtır ve tüm kompozisyona yayar.

Tablonun, İtalyan Rönesans ressamı Paolo Veronese'nin Renoir'ın stili üzerindeki etkisini, özellikle de Renoir'ın Louvre'daki en sevdiği Veronese tablolarından biri olan ve buna benzer bir ziyafet temasını tasvir eden Cana'da Düğün Ziyafeti'ni (1563) gösterdiği düşünülüyor.

Tasvir Edilen Konular[değiştir | kaynağı değiştir]

Renoir, resimlerinde sık sık yaptığı gibi, Tekne Gezisi Partisinin Öğle Yemeğine birkaç arkadaşını dahil etti .^[5] Bakıcıların kimliği 1912'de Julius Meier-Graefe tarafından yapılmıştır .^[3] Bunlar arasında şunlar vardır:^[6]

• Bir affenpinscher köpeği tutan terzi Aline Charigot , kompozisyonun sol alt kısmına yakın bir yerde oturuyor. Renoir, 1890'da onunla evlendi ve üç oğlu oldu.
• Charles Ephrussi - zengin amatör sanat tarihçisi, koleksiyoncu ve Gazette des Beaux-Arts'ın editörü - arka planda bir silindir şapka takmış görünüyor. Ephrussi'nin konuştuğu görünen, kahverengi bir ceket ve şapkayla daha rahat giyinmiş genç adam, kişisel sekreteri ve aynı zamanda bir şair ve eleştirmen olan Jules Laforgue olabilir.
• Oyuncu Ellen Andrée, kompozisyonun ortasındaki bir bardaktan içiyor. Karşısında, kolonyal Saygon'un eski belediye başkanı Baron Raoul Barbier oturuyor.
• Partinin içinde ama çevrede, her ikisi de geleneksel hasır kayıkçılarla spor yapan ve görüntünün sol tarafında görünen, mal sahibinin kızı Louise-Alphonsine Fournaise ve erkek kardeşi Alphonse Fournaise, Jr. Alphonsine, korkuluğa yaslanmış gülümseyen kadındır; Tekne kiralamadan sorumlu olan Alphonse en soldaki figür.
• Kayıkçı giyen figürler, Renoir'ın yakın arkadaşları bir bürokrat olan Eugène Pierre Lestringez ve kendisi de bir sanatçı olan Paul Lhote gibi görünüyor. Renoir, resmin sağ üst köşesinde onları aktris Jeanne Samary ile flört ederken tasvir ediyor.
• Sağ ön planda, Gustave Caillebotte , aktris Angèle Legault ve İtalyan gazeteci Adrien Maggiolo'nun yanındaki sandalyesinde geriye doğru otururken beyaz bir denizci gömleği ve düz tepeli hasır şapka giyiyor. Bir sanat patronu, ressam ve empresyonist çevrede önemli bir figür olan Caillebotte, aynı zamanda hevesli bir kayıkçıydı ve bu konuda birkaç eser çizdi.

Gerçek Konum[değiştir | kaynağı değiştir]

Çağdaş Eleştirel Alım[değiştir | kaynağı değiştir]

1882'deki Yedinci İzlenimci Sergisinde resim genellikle eleştirmenlerden övgü aldı. Paul de Charry , 10 Mart 1882'de Le Pays'te "Taze ve çok müstehcen olmadan özgür" diye yazmıştı. La Vie Moderne'de (11 Mart 1882), Armand Silvestre, "... en iyi şeylerden biri [ Renoir] çizdi... Tamamen dikkat çekici çizim parçaları var, çizim - gerçek çizim - çizgilerin değil, tonların yan yana gelmesinin bir sonucu. Independent'ın bu isyancı sanatının en güzel parçalarından biri. sanatçılar üretti." Alternatif olarak Le Figaro , 2 Mart 1882'de Albert Wolff'un yorumunu yayınladı: "Renoir çizmeyi öğrenseydi, çok güzel bir resmi olurdu..."^[3]

Popüler Kültürde[değiştir | kaynağı değiştir]

• Aktör Edward G. Robinson'ın (1893-1973) şu sözleri aktarılıyor: "Otuz yılı aşkın bir süre boyunca, Renoir'ın bir Washington müzesindeki Teknecilik Partisi Öğle Yemeği'ne düzenli ziyaretler yaptım ve her saat, her gün o muhteşem şaheserin önünde durdum. çalmanın yollarını arıyor."
• Tablo, Jean-Pierre Jeunet'nin Amélie (2001) adıyla İngilizce olarak yayınlanan Le Fabuleux Destin d'Amélie Poulain adlı filminde belirgin bir şekilde yer aldı. En göze çarpan referans, filmin kahramanı Amélie ile merkezdeki, herkes birlikte günün tadını çıkarırken, görünüşte tuvalden dışarı bakan, ilgisiz görünen bir bardak yudumlayan kadın ( Ellen Andrée ) arasındaki bir karşılaştırmadır. Resim ve Amélie ile olan ilişkisi, filmin 2015 müzikal versiyonunda "The Girl with the Glass" şarkısında da yer alıyor.
• Jean-Claude Mézières ve Pierre Christin'in uzun süredir devam eden çizgi roman serisi Valérian ve Laureline'ın yedinci cildi olan On the False Earths'ün (1977) son panelinde bu tabloya bir saygı duruşu yer alıyor.^[7]
• Renoir'ın tabloyu yaratması, Susan Vreeland'ın 2007 tarihli Boating Party Öğle Yemeği romanında dramatize edilmiştir .

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]