II. Victor

Papa
II. Victor
Papa; II. Victor
Roma Piskoposu
	Pontifikale Gundekarianum'da Gebhard tasviri
Kilise	Katolik Kilisesi
Papalık başlangıcı	13 Nisan 1055
Papalık bitişi	28 Temmuz 1057
Önce gelen	IX. Leo
Sonra gelen	IX. Stephanus
Doğum	yaklaşık 1018; Almanya, Kutsal Roma İmparatorluğu
Ölüm	28 Temmuz 1057; Arezzo, Kutsal Roma İmparatorluğu
	Adı Victor olan diğer papalar

Papa II. Victor (y. 1018 - 28 Temmuz 1057), doğum ismi: Dollnstein-Hirschberg'li Gebhard, 13 Nisan 1055'ten 1057'deki ölümüne kadar Katolik Kilisesi'nin başı ve Papalık Devleti'nin hükümdarıdır.^[1] II. Victor, Gregoryen Reformuna öncülük eden bir dizi Alman doğumlu papadan biridir.

Erken dönem[değiştir | kaynağı değiştir]

Gebhard, Kutsal Roma İmparatorluğu'ndaki Alman Krallığı'nın yerlisidir.^[2] Doğduğu yer bilinmemektedir.^[3] Calw'lu Svabya Kontu Hartwig'in oğlu ve İmparator III. Heinrich'in akrabasıdır. Hartweg'in erkek kardeşi Gotebald, Eichstatt'ın kanonu, ardından Speyer Valisi, İtalya İmparatorluk Şansölyesi ve 1049'dan 1063'e kadar Aquileia Patrikliği yapmıştır.^[4] İmparatorun amcası, Ratisbon piskoposu Gebhard'ın önerisi üzerine 24 yaşındaki Gebhard, Eichstätt piskoposu olarak atanmıştır. Bu pozisyonda imparatorun çıkarlarını desteklemiş ve sonunda onun en yakın danışmanlarından biri olmuştur.^[5]

Papalığı[değiştir | kaynağı değiştir]

Papa IX. Leo'nun ölümünden sonra, Hildebrand, daha sonra Papa VII. Gregorius başkanlığındaki Romalı din adamları ve insanlardan oluşan bir delegasyon Mainz'a gitti ve imparatordan Gebhard'ı halef olarak aday göstermesini istemişlerdir. Mart 1055'te Ratisbon'da düzenlenen bir saray meclisinde Gebhard, imparatorun Apostolik Makam'dan alınan tüm malları geri vermesi şartıyla papalığı kabul etmiştir. İmparator kabul ettiğinde Gebhard, II. Victor adını alarak Roma'ya taşınmış ve burada 13 Nisan 1055'te Aziz Petrus Bazilikası'nda din adamları tarafından resmen papa seçilmiş ve halk tarafından selamlanmış; hemen kardinaller tarafından tahta çıkarılmıştır.^[6]

27 Mayıs 1055'te Papa Victor, imparatorluk sarayında bulunduğu Floransa'ya geri dönmüştür. 4 Haziran 1055'teki Pentecost bayramında Victor, imparator ile Floransa'da buluşmuş ve yaklaşık 120 piskoposun katıldığı bir konsey düzenlemiş; bu konsey, Papa IX. Leo'nun ruhban evliliğini, benzetmeyi ve kilisenin mallarının kaybını kınamasını güçlendirmiştir. Kasım 1055'e kadar Floransa'da kalmıştır. III. Heinrich Almanya'ya döndüğünde, Papa Victor'a İtalya İmparatorluk Vekili yetkilerini ve Toskanalı Beatrice'in kocası Lorraine Dükü Godfrey'in hırslarını kontrol altına alma görevini vermiştir.^[7] Papa, dux et Marchio unvanını taşımaktaydı.^[8]

Victor, yılında Carcassonne'lu Ermesinde'nin emriyle Barselona Kontu I. Ramon Berenguer'i ve Almodis de la Marche'yi zina nedeniyle aforoz etmiştir.^[9]^[10]

Güney İtalya'da bir Teuto ve oğulları saldırmış ve mülksüzleştirilen Teramo piskoposuna ait kaleleri ve mülkleri ele geçirmişlerdi. Papa Victor, öfkeyi düzeltmek için kontu Gerardus'u göndermiş ve ardından 1056 Temmuzunun başlarında kendisi Teramo'yu ziyaret etmiştir. Teramo piskoposluğundaki La Vitice kalesinde bir adli heyet düzenlemiş ve piskoposun göreve geri gelmesi ve mülkünün iadesini denetlemiştir. Duruşmayı kaydeden notere göre Papa Victor, Sedis Apostolicae praesul Urbis Romae gratia Dei, Italiae egregius universali p. p. regimine successus, Marcam Firmanam et Ducatum Spoletinum olarak hareket ediyordu.^[11]^[12] Daha sonra 1056 yazında papa, pro causis papatus olarak tekrar imparatorluk sarayına gitmiş ve Romalılar, per Romanos male tractatus, tarafından kendisine kötü davranıldığı için imparatora şikayette bulunmak niyetindeydi.^[13] 5 Ekim 1056'da Harz'daki Bodfeld'de öldüğünde III. Heinrich ile birlikteydi. III. Heinrich'in bebek oğlu IV. Heinrich'in koruyucusu ve IV. Heinrich'in annesi İmparatoriçe Agnes'in danışmanı olarak Victor, imparatorluk genelinde barışı korumak ve baronların saldırılarına karşı papalığı güçlendirmek için kullandığı muazzam bir güce sahipti. Köln Başpiskoposu Anno II ile diğer kıdemli din adamları ve imparatoriçe arasındaki rekabet sırasında Victor, Agnes ve destekçilerini desteklemiştir. Daha sonra İmparator Henry'nin sözde naibi olacak olan Augsburg Piskoposu II. Heinrich gibi yakın takipçilerinin çoğu terfi ettirilecekti; birkaç Alman prensine yüksek saray ve kilise makamları verilmiştir.

Lent 1057'nin başlangıcında Victor ve sarayı Roma'ya yolculuklarına başladı.^[14]

18 Nisan 1057'de Papa Victor, Lateran Bazilikası'nda bir genel konsey topladı. Papa IX. Benedictus (Teofilakt) tarafından ikiye bölünen Marsi piskoposluğu, tek bir piskoposluk altında yeniden birleştirildi. Aynı konseyde, Siena piskoposluğu ile Arezzo piskoposluğu arasında bir mahallenin yargı yetkisine ilişkin anlaşmazlık ilk kez görüşüldü.^[14]

Mayıs ayında papa Toskana'ya bir geziye başlamıştır. Dük Godfrey ile konferans yaparak Floransa'da sekiz gün geçirmiştir. Godfrey'in konumu, düşmanı İmparator III.Heinrich'in önceki sonbaharda ölümüyle büyük ölçüde güçlenmişti ve papa, şansölyesi Lorraine'li Friedrich 'in kardeşi ile yakın ilişkinin avantajlarını görmüştür.^[15] Siena ve Arezzo piskoposları arasındaki dava, papalık ziyareti sırasında yeniden başlamış ve papa, ihtilaflı bölgeyi ziyaret etme ve cemaatçiler ve yerel aristokrasiyle konuşma zahmetine girmiştir. Daha sonra Arezzo yakınlarındaki S. Donato sarayında bir sinod düzenlemiş^[16]ve tartışmalı mahalleyi Arezzo piskoposluğuna atayan bir bildiri yayınlamıştır.,^[14]^[17]

14 Haziran 1057'de Papa Victor, şansölyesi Lorraine'li Friedrich'i San Crisogono'nun kardinal papazı pozisyonuna atamıştır.^[18] Kardinal Friedrich, 23 Temmuz'da Arezzo'daki bir sinodda yer almış ve ardından 24 Haziran 1057'de Papa Victor tarafından Montecassino'nun otuz altıncı başrahibi olarak kutsanmıştır.^[19]

Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Victor, 28 Temmuz 1057'de Arezzo'da ölmüştür. İki yıl, üç ay ve 27 (veya 28 veya 13) gün hüküm sürmüştür.^[20] Onun ölümü, Salian hanedanı ile papalık arasında paylaşılan yakın ilişkinin sona ermesine işaret etmektedir. Victor'un maiyeti, cenazesini cenaze töreni için Eichstätt'taki katedrale getirmek istemişlerdi, Ancak şehre ulaşmadan önce kalıntılar Ravenna'nın bazı vatandaşları tarafından ele geçirildi ve orada Teoderik'in mezar yeri olan Santa Maria Rotonda Kilisesi'ne gömülmüştür.^[21]

950 yıl sonra Papa XVI. Benedictus seçilene kadar Alman asıllı son papadır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Özel

^ Charles A. Coulombe, Vicars of Christ: A History of the Popes, (Citadel Press, 2003), p. 208.
^ He is described as "natione Alemannus ex Bavaria" by Bartolomeo Platina (1540). Historia de Vitis Pontificum (Latince). Köln: F.C. Agrippinas. s. 145.
^ It is suggested, without documentation or proof, that he was born in Innsbruck, by Gaetano Moroni (1861). *Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica (İtalyanca). CII. Venezia: dalla Tipografia Emiliana. s. 426.
^ P. Kehr, (Ed.) (1927). Die Urkunden der deutschen Könige und Kaiser (Almanca ve Latince). V. Berlin: Weidmannsche Verlagsbuchhandlung. s. xxxiv.
^ Michael Ott, "Pope Victor II." 1 Mayıs 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Catholic Encyclopedia Vol. 15. New York: Robert Appleton Company (1912); Retrieved 9 November 2017.
^ Jaffé 1885, s. 549 quoting Bonitho, "Liber ad amicum".
^ Gregorovius 1896, s. 96.
^ Monaldo Leopardi (1824). Series Rectorum Anconitanae Marchiae Quam Collexit Monaldus Leopardus Recanatensis (Latince). Recaneti: J. Morici. ss. 7-8. Giovanni Benedetto Mittarelli; Anselmo Costadoni (1756). Annales camaldulenses ordinis Sancti Benedicti (Latince). Tomus secundus. Venedik: aere monasterii sancti Michaelis de Muriano. ss. 166, and Appendix p. 162.
^ Bernard F. Reilly, The Contest of Christian and Muslim Spain, 1031-1157, (Blackwell Publishing, 1995), 67.
^ Patricia Humphrey, "Ermessenda of Barcelona. The status of her authority," Queens, Regents and Potentates, ed. Theresa M. Vann, (Academia Press, 1993), p. 34.
^ Jaffé 1885, s. 551 no. 4348.
^ Ferdinando Ughelli (1717). Niccolò Coleti (Ed.). Italia sacra sive De Episcopis Italiae, et insularum adjacentium (Latince). Tomus primus. Venedik: apud Sebastianum Coleti. ss. 352-353.
^ Gregorovius, p. 96, with note 1, quoting Radulphus' "Life of S. Lietbertus": Martin Bouquet (1767). Recueil des historiens des Gaules et de la France (French ve Latin). Tome onzieme (11). Paris: I.F. Delatour. s. 481. KB1 bakım: Tanımlanamayan dil (link) Gregorovius, geziyi Temmuz 1056'da tarihlendirir.
^ ^a ^b ^c Jaffé 1885, s. 552.
^ Gregorovius 1896, ss. 95-99.
^ Jaffé 1885, s. 553.
^ Giuseppe Cappelletti (1862). Le chiese d'Italia: dalla loro origine sino ai nostri giorni (İtalyanca ve Latince). decimosettimo (17). G. Antonelli. ss. 428-431.
^ Gregorovius 1896, ss. 98-99.
^ Klaus Ganzer (1963), Die Entwicklung des auswärtigen Kardinalats im hohen Mittelalter (Almanca) (Tübingen: Niemeyer), p. 16.
^ Louis Duchesne (1892). Le liber pontificalis (Latince). II. Paris: E. Thorin. s. 277. Başlangıç noktası Papa Victor'un tahta çıkış tarihi ise 13 gün sayısı yaklaşık olarak doğrudur. Diğer rakamlar, İmparator III. Heinrich'in 31 Mart veya 1 Nisan 1055'teki resmi seçimini ima etmektedir.
^ Richard P. McBrien (2006). The Pocket Guide to the Popes: The Pontiffs from St. Peter to John Paul. New York: Harper. s. 166. ISBN 978-0-06-113773-0.

Genel

Gregorovius, Ferdinand (1896). History of the City of Rome in the Middle Ages (İngilizce). IV, Part I. Londra: G. Bell & sons. ss. 92-99.
Jaffé, Philippus (1885). Regesta pontificum Romanorum ab condita Ecclesia ad annum post Christum natum MCXCVIII (Latince). Tomus primus (second bas.). Leipzig: Veit. ss. 549-553.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Huschner, Wolfgang (2000). "VITTORE II." Enciclopedia dei Papi (Treccani 2000) (İtalyanca)
Huschner, Wolfgang and Andrea Verardi (2020). "VITTORE II, papa." Dizionario Biografico degli Italiani Volume 99 (Treccani: 2020). (İtalyanca)

Katolik Kilisesi unvanları
Önce gelen: IX. Leo	Papa 13 Nisan 1055 – 28 Temmuz 1057	Sonra gelen: IX. Stephanus

[1] Charles A. Coulombe, Vicars of Christ: A History of the Popes, (Citadel Press, 2003), p. 208.

[2] He is described as "natione Alemannus ex Bavaria" by Bartolomeo Platina (1540). Historia de Vitis Pontificum (Latince). Köln: F.C. Agrippinas. s. 145.

[3] It is suggested, without documentation or proof, that he was born in Innsbruck, by Gaetano Moroni (1861). *Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica (İtalyanca). CII. Venezia: dalla Tipografia Emiliana. s. 426.

[4] P. Kehr, (Ed.) (1927). Die Urkunden der deutschen Könige und Kaiser (Almanca ve Latince). V. Berlin: Weidmannsche Verlagsbuchhandlung. s. xxxiv.

[Ott-5] Michael Ott, "Pope Victor II." 1 Mayıs 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Catholic Encyclopedia Vol. 15. New York: Robert Appleton Company (1912); Retrieved 9 November 2017.

[FOOTNOTEJaffé1885549_quoting_Bonitho,_"Liber_ad_amicum"-6] Jaffé 1885, s. 549 quoting Bonitho, "Liber ad amicum".

[FOOTNOTEGregorovius189696-7] Gregorovius 1896, s. 96.

[8] Monaldo Leopardi (1824). Series Rectorum Anconitanae Marchiae Quam Collexit Monaldus Leopardus Recanatensis (Latince). Recaneti: J. Morici. ss. 7-8. Giovanni Benedetto Mittarelli; Anselmo Costadoni (1756). Annales camaldulenses ordinis Sancti Benedicti (Latince). Tomus secundus. Venedik: aere monasterii sancti Michaelis de Muriano. ss. 166, and Appendix p. 162.

[9] Bernard F. Reilly, The Contest of Christian and Muslim Spain, 1031-1157, (Blackwell Publishing, 1995), 67.

[10] Patricia Humphrey, "Ermessenda of Barcelona. The status of her authority," Queens, Regents and Potentates, ed. Theresa M. Vann, (Academia Press, 1993), p. 34.

[FOOTNOTEJaffé1885551_no._4348-11] Jaffé 1885, s. 551 no. 4348.

[12] Ferdinando Ughelli (1717). Niccolò Coleti (Ed.). Italia sacra sive De Episcopis Italiae, et insularum adjacentium (Latince). Tomus primus. Venedik: apud Sebastianum Coleti. ss. 352-353.

[13] Gregorovius, p. 96, with note 1, quoting Radulphus' "Life of S. Lietbertus": Martin Bouquet (1767). Recueil des historiens des Gaules et de la France (French ve Latin). Tome onzieme (11). Paris: I.F. Delatour. s. 481. KB1 bakım: Tanımlanamayan dil (link) Gregorovius, geziyi Temmuz 1056'da tarihlendirir.

[FOOTNOTEJaffé1885552-14] Jaffé 1885, s. 552.

[FOOTNOTEGregorovius189695-99-15] Gregorovius 1896, ss. 95-99.

[FOOTNOTEJaffé1885553-16] Jaffé 1885, s. 553.

[17] Giuseppe Cappelletti (1862). Le chiese d'Italia: dalla loro origine sino ai nostri giorni (İtalyanca ve Latince). decimosettimo (17). G. Antonelli. ss. 428-431.

[FOOTNOTEGregorovius189698-99-18] Gregorovius 1896, ss. 98-99.

[19] Klaus Ganzer (1963), Die Entwicklung des auswärtigen Kardinalats im hohen Mittelalter (Almanca) (Tübingen: Niemeyer), p. 16.

[Duchesne1892-20] Louis Duchesne (1892). Le liber pontificalis (Latince). II. Paris: E. Thorin. s. 277. Başlangıç noktası Papa Victor'un tahta çıkış tarihi ise 13 gün sayısı yaklaşık olarak doğrudur. Diğer rakamlar, İmparator III. Heinrich'in 31 Mart veya 1 Nisan 1055'teki resmi seçimini ima etmektedir.

[21] Richard P. McBrien (2006). The Pocket Guide to the Popes: The Pontiffs from St. Peter to John Paul. New York: Harper. s. 166. ISBN 978-0-06-113773-0.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

Katolik Kilisesi Papaları
Papalar listesi Papa adları Antipapa Seçilmiş-papa
1–4. yüzyıl Kostantin Dönemi (312–337) dahil olmak üzere Roma İmparatorluğu Dönemi (–493)	Petrus Linus Anacletus I. Clemens Evaristus I. Alexander I. Sixtus Telesphorus Hyginus I. Pius Anicetus Soterius Eleuterus I. Victor Zephyrinus I. Callixtus I. Urbanus Pontianus Anterus Fabianus Cornelius I. Lucius I. Stephenus II. Sixtus Diyonisyus I. Felix Eutychianus Caius Marcellinus I. Marcellus Eusebius Miltiades I. Silvester Markus I. Julius Liberius I. Damasus Siricius I. Anastasius
5–8. yüzyıl Ostrogot Papalığı (493–537) Bizans Papalığı (537–752) Frank Papalığı (756–857)	I. Innocentius Zosimus I. Bonifatius I. Celestinus III. Sixtus I. Leo Hilarius Simplicius III. Felix I. Gelasius II. Anastasius Symmachus Hormisdas I. Ioannes IV. Felix II. Bonifacius II. Ioannes I. Agapetus Silverius Vigilius I. Pelagius III. Ioannes I. Benedictus II. Pelagius I. Gregorius Sabinianus III. Bonifacius IV. Bonifacius I. Adeodatus V. Bonifacius I. Honorius Severinus IV. Ioannes I. Theodorus I. Martinus I. Eugenius Vitalianus II. Adeodatus Domnus Agatho II. Leo II. Benedictus V. Ioannes Konon I. Sergius VI. Ioannes VII. Ioannes Sisinnius Constantinus II. Gregorius III. Gregorius Zacharias II. Stephanus I. Paulus III. Stephanus I. Hadrianus III. Leo
9–12. yüzyıl Saeculum obscurum (904–964) Crescentii Dönemi (974–1012) Tusculum Papalığı (1012–1044/1048) İmparatorluk Dönemi (1048–1257)	IV. Stephanus I. Paschalis II. Eugenius Valentinus IV. Gregorius II. Sergius IV. Leo III. Benedictus I. Nicolaus II. Hadrianus VIII. Ioannes I. Marinus III. Hadrianus V. Stephanus Formosus VI. Bonifacius VI. Stephanus Romanus II. Theodorus IX. Ioannes IV. Benedictus V. Leo III. Sergius III. Anastasius Landus X. Ioannes VI. Leo VII. Stephanus XI. Ioannes VII. Leo VIII. Stephanus II. Marinus II. Agapetus XII. Ioannes V. Benedictus VIII. Leo XIII. Ioannes VI. Benedictus VII. Benedictus XIV. Ioannes XV. Ioannes V. Gregorius II. Silvester XVII. Ioannes XVIII. Ioannes IV. Sergius VIII. Benedictus XIX. Ioannes IX. Benedictus III. Silvester VI. Gregorius II. Clemens II. Damasus IX. Leo II. Victor IX. Stephanus II. Nicholaus II. Alexander VII. Gregorius III. Victor II. Urbanus II. Paschalis II. Gelasius II. Callixtus II. Honorius II. Innocentius II. Caelestinus II. Lucius III. Eugenius IV. Anastasius IV. Hadrianus III. Alexander III. Lucius III. Urbanus VIII. Gregorius III. Clemens III. Celestine III. Innocentius
13–16. yüzyıl Viterbo (1257–1281) Orvieto (1262–1297) Perugia (1228–1304) Avignon Papalığı (1309–1378) Batı Bölünmesi (1378–1417) Rönesans Papalığı (1417–1534) Reform Dönemi (1534–1585) Barok Dönem (1585–1689)	III. Honorius IX. Gregorius IV. Celestinus IV. Innocentius IV. Alexander IV. Urbanus IV. Clemens X. Gregorius V. Innocentius V. Hadrianus XXI. Ioannes III. Nicolaus IV. Martinus IV. Honorius IV. Nicolaus V. Celestinus VIII. Bonifacius XI. Benedictus V. Clemens XXII. Ioannes XII. Benedictus VI. Clemens VI. Innocentius V. Urbanus XI. Gregorius VI. Urbanus IX. Bonifacius VII. Innocentius XII. Gregorius V. Martinus IV. Eugenius V. Nicolaus III. Callixtus II. Pius II. Paulus IV. Sixtus VIII. Innocentius VI. Alexander III. Pius II. Julius X. Leo VI. Hadrianus VII. Clemens III. Paulus III. Julius II. Marcellus IV. Paulus IV. Pius V. Pius XIII. Gregorius V. Sixtus VII. Urbanus XIV. Gregorius IX. Innocentius VIII. Clemens
17–21. yüzyıl Aydınlanma Çağı (y. 1640–1740) Devrim Dönemi (1775–1848) Roma Sorunu (1870–1929) Vatikan (1929–günümüz)	XI. Leo V. Paulus XV. Gregorius VIII. Urbanus X. Innocentius VII. Alexander IX. Clemens X. Clemens XI. Innocentius VIII. Alexander XII. Innocentius XI. Clemens XIII. Innocentius XIII. Benedictus XII. Clemens XIV. Benedictus XIII. Clemens XIV. Clemens VI. Pius VII. Pius XII. Leo VIII. Pius XVI. Gregorius IX. Pius XIII. Leo X. Pius XV. Benedictus XI. Pius XII. Pius XXIII. Ioannes VI. Paulus I. Ioannes Paulus II. Ioannes Paulus XVI. Benedictus Francis

II. Victor ne demektir