Fear Factory
Fear Factory, 2016
Genel bilgiler
Başladığı yer	Los Angeles, Kaliforniya, ABD
Tarzlar	Endüstriyel metal, groove metal, alternatif metal, death metal (ilk dönemler)
Etkin yıllar	1989-2002, 2003-2006, 2009-günümüz
Müzik şirketi	Roadrunner, Candlelight
İlişkili hareketler	Brujeria, Asesino, Ascension of the Watchers, Arkaea, Zimmers Hole, Divine Heresy, City of Fire, Chimaira, Six Feet Under, System Divide
Resmî site	www.fearfactory.com
Üyeler	Dino Cazares Tony Campos Milo Silvestro Pete Webber
Eski üyeler	Burton C. Bell David Gibney Andy Romero Andrew Shives Raymond Herrera Christian Olde Wolbers Byron Stroud Gene Hoglan Matt DeVries Mike Heller

Fear Factory, Amerikalı endüstriyel metal grubu. 1989'da kuruldu ve 8 albüm yayınladı. 1990'ların ortasında oldukça popüler olan grup, dergiler ve hayranları tarafından 1990'ların en iyi konsept albümünü olarak kabul edilen Demanufacture'ı yaparak adını duyurdu. Grup, Dino Cazares, Tony Campos, Milo Silvestro ve Pete Webber'dan oluşuyor.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Kuruluş[değiştir | kaynağı değiştir]

Fear Factory, 1989 yılında Ulceration adı ile gitarist Dino Cazares ve baterist Raymond Herrera tarafından Los Angeles'ta kuruldu. Bir U2 şarkısı söylerken gördükleri Burton Bell'i aralarına aldılar. Grubun bas gitaristi yoktu, ilk 3 albümde(Concrete, Soul of a New Machine ve Demanufacture) bas gitarları Dino Cazares üstlendi.

1990 yılında "daha cool bir isim" düşüncesi ile grubun adını Fear Factory olarak değiştirdiler. Grup ilk şarkısını bu yılda Cadılar Bayramı gecesinde yazdı. L.A. Death Metal toplaması için iki şarkı kaydettiler, ilk konserlerini 31 Kasım'da verdiler.

Concrete (1991)[değiştir | kaynağı değiştir]

1991 yılında ilk albümleri için ismi bilinmeyen bir prodüktör ve Ross Robinson ile W.A.S.P. gitaristi Blackie Lawless’in stüdyosunda ilk albümlerini kaydettiler. Mutsuz bir başlangıç oldu ve Death Metal tarzındaki bu albüm yayınlanmadı. Dave Gibney ve Andy Romero albümün bazı parçalarda bas gitar çaldılar.

Soul of a New Machine (1992–1994)[değiştir | kaynağı değiştir]

RoadRunner ile anlaşan grup Colin Richardson'ın kaydettiği bu albümde "Endüstriel Death Metal" tarzını icra ederek genel tarzlarını oluşturacak olan Endüstriel Metal ile bu albümde tanıştı. Bas gitarist Andrew Shives 1992 yılında turda gruba katıldı 1993 yılında ise gruptan ayrıldı. Biohazard'dan Evan Seinfeld'ın tavsiyesi ile Belçika vatandaşı Hollandalı "Christian Olde Wolbers" gruba katıldı.

Demanufacture (1995–1997)[değiştir | kaynağı değiştir]

1995 yılında çıkardığı bu albümde Colin Richards kaydetti. Agresif Thrash metal/Endüstriel metal gitar rifleri, güçlü basları, melodik vokaller ve Raymond Herrera'nın bas ve snare kullanımındaki tekniği ile dikkat çeken bu albüm Kerrang! dergisi tarafından 5K derecesi ile ödüllendirildi. Bu albüm ile geniş bir kitleye ismini duyuran FF Black Sabbath, Megadeth ve Iron Maiden ile tura çıktı ve OzzFest '96 ve '97 de sahne aldı. Demanufacture grubun en iyi albümü olarak kabul edilmektedir.

Test Drive 5 oyununda "Replica". the Mortal Kombat filminde "Zero Signal" şarkıları kullanıldı. Grubun değişik parçaları the Carmageddon and Messiah adlı PC oyunlarının soundtrackinde yer buldu.

Obsolete (1998–2000)[değiştir | kaynağı değiştir]

3. stüdyo albümü Obsolete Temmuz 1998 piyasaya sürüldü. Albüm Progressif metal ve Alternatif metal izleri görüldü. Gary Numan coverı Cars en dikkat çeken parça oldu. Demanufacture albümünde klavye çalan Rhys Fulber bu albümde prodüktör olarak görev aldı, tur bas gitaristi Christian Olde Wolbers bu albümde bas çalarak resmen FF üyesi oldu. Dino Cazares A akordu (A,D,G,C,F,A,D) ayarı ile ilk defa 7 telli gitar kullanmaya başladı.

Digimortal ve dağılma (2001–2002)[değiştir | kaynağı değiştir]

Digimortal albümü ile liriklerde evrim gerçekleşti ve günümüzde de kullanılan "İnsan ve Makine" teması sözlere damgasını vurdu. Bu albümde de Rhys Fulber ile çalışan grubun, Rhys'ın etkisiyle müzikal açıdan daha elektronik sound kullanması extrem metal seven fanları tarafında hoş karşılanmadı.

Güzel başlagıça rağmen albüm satışı Obsolete'in yanına yaklaşamadı. Bu sırada grup üyeleri arasında sert kişisel problemler meydana geldi. Burton Bell, Mart 2002'de grubu bıraktığını açıkladı ve sonrasında grup dağıldı. Burton, sorunun parasal olmadığını, agresif müzik yapmaktan yorulduğunu ve indie rock çizgisinde müzik yapmak isteğini açıkladı ve grubun tur klavyecisi John Bechdel ile yeni bir grup kurdu.

İlk geri dönüş ve Archetype (2002-2004)[değiştir | kaynağı değiştir]

Dağılmanın ardından kişisel problemlerin Dino Cazares ile diğer grup üyeleri arasında olduğu, özellikle Burton Bell ile sorunu olduğu ortaya çıktı. Dağıldıktan sonra Dino ile Raymond'ın Blabbermouth.net üzerinden atışması ile ipler kopma noktasına geldi. Dino grup dağılınca önce Static X'ten Tony Campos ile Asesino'yu, sonra Divine Heresy'yii kurarak müzik hayatına devam etti.

Grubun devam etmesini isteyen Raymond ve Christian, Dino'suz birleşme çabalarına başladılar ve grup 2003'te yeniden kuruldu. Christian gitara geçti, Byron Stroud tur bas gitaristi olarak gruba katıldı. Yeni albüm Archetype 20 Nisan 2004'te Liquid 8 Records etiketi ile piyasaya sürüldü. Din, savaş ve korporatizm konuları sözlere hakim oldu. "Cyberwaste, Archetype, Bite the Hand that Bleeds" parçaları Saw filminin soundtrackinde yer aldı. Lamb of God ve Mastodon ile Amerika, Mnemic ile Avrupa turuna çıktılar.

Transgression ve ara (2005 – 2008)[değiştir | kaynağı değiştir]

Calvin Records'tan çıkan grup bu albüm sonrasında Gigantour'a katıldı. Müzikal ve maddi olarak eski başarılarını yakalayamadılar ve çalışmalarına ikinci kez ara verdiler.

Wolbers'in Aralık 2006'da verdiği bir röportajda grubun yeni albüm hazırlığında olduğunu, grup yeni albüm çıkarana kadar Raymond ile Arkea adlı grupta çalışacağını söyledi. Burton Bell ise Ministry'e katıldı, sonra da solo albüm projesine başladı fakat solo projeden vazgeçerek tur bas gitaristi Byron Stroud ile City of Fire grubu kurdu.

İkinci geri dönüş ve Mechanize (2009 - 2011)[değiştir | kaynağı değiştir]

7 Nisan 2009'da Burton Bell ile Dino Cazares barıştıklarını Byron Stroud ve Gene Hoglan ile yeni bir grup kuracağını açıkladı fakat daha sonra bu grubun Fear Factory'nin yeni versiyonu olduğu açıklandı. Yeni kadro ile ilk şov Haziran 2009'da Metalway Festivalinde oldu. Candlelight Records ile anlaşan FF 9 Şubat 2010'da Mechanize piyasaya sürüldü. Avustralya, Yeni Zelanda ve Japonya'da Metallica'nın ön grubu olarak çıktılar ve sonra Fear Campaign Tour'a çıktılar.

The Industrialist (2011–2013)[değiştir | kaynağı değiştir]

2011'de yapılan bir röportajda Burton Bell, 2012'de konsept albüm çıkaracaklarını söyledi. Byron Stroud'un 3 Inches Blood'a, Gene Hoglan'ın ise Testament'e katılması ile yalnız kalan Bell ve Cazares ikilisine Rhys ve John Sankey eşlik etti. Candlelight Records'tan çıkan albüm 5 Haziran 2012'de piyasaya çıktı ve Mike Heller ve Chimaira'dan Matt DeVries gruba katıldı.

Günümüz[değiştir | kaynağı değiştir]

-

Grup üyeleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Aktif üyeler

• Dino Cazares – gitar (1989–2002, 2009–günümüz)
• Mike Heller – davul (2012–günümüz)
• Tony Campos – bas (2015–günümüz)

Geçmiş üyeler

• Burton C. Bell – vokal (1989–2020)
• Dave Gibney – bas, vokal ("Big God/Raped Souls"un introsundaki konuşma) (1989–1991)
• Andy Romero – bas (1991–1992)
• Andrew Shives – bas (1992–1993)
• Raymond Herrera – davul (1989–2008)
• Christian Olde Wolbers – bas (1993–2002), gitar (2002–2008)
• Byron Stroud – bas (2003–2012)
• Gene Hoglan – davul (2009–2012)

Ek personnel

• Reynor Diego – klavye(tur) (1991–1995) (Demanufacture albümü)
• Rhys Fulber – Sampler/klavye/programlama/miks (tur ve Demanufacture, Obsolete, Digimortal, Archetype, Mechanize albümleri) (1993–2004, 2009–günümüz)
• John Bechdel – klavye(tur) (1998–2004), programming (Digimortal, Archetype albümleri)
• Steve Tushar – klavye(tur) (1996–1997, 2004–2005), programlama(Archetype, Transgression albümleri)
• John Sankey - davul ve programlama (The Industrialist) (2011)

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

• Soul of a New Machine (1992)
• Demanufacture (1995)
• Obsolete (1998)
• Digimortal (2001)
• Archetype (2004)
• Transgression (2005)
• Mechanize (2010)
• The Industrialist (2012)
• Genexus (2015)
• Aggression Continuum (2021)