Çiğdem Kağıtçıbaşı (29 Ocak 1940 - 2 Mart 2017), Türk bilim insanı, psikolog.

Türkiye'de sosyal psikolojiye çok büyük katkılar yapmış ve uluslararası psikoloji dünyasının önemli isimleri arasına girmiş bir bilim insanıdır.^[1][2]

Araştırmalarında, insan gelişimi ve aile arasındaki etkileşimi kültürlerarası bir bakış açısıyla incelemiş; geliştirdiği kültürlerarası benlik ve aile modeli ile ana akım psikolojide kabul gören iki temel aile modeline alternatif üçüncü bir model sunmuştur ve bu modeli psikoloji dünyasında kabul görmüştür.^[3] Okul öncesi eğitim araştırmaları ile de tanınan Kağıtçıbaşı, Anne Çocuk Eğitim Vakfı'nda (AÇEV) ana-çocuk odaklı eğitim projeleri uyguladı.^[4]

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

1940 yılında İstanbul'da doğdu. 1959'da Amerikan Kız Koleji'nden mezun olan Çiğdem Kağıtçıbaşı, Massachusetts'teki Wellesley College'de, psikoloji alanında lisans eğitimi aldı ve 1961 yılında mezun oldu. Lisansüstü çalışmalarına klinik alanında başladıysa da bireysel yönelimli klinik psikoloji bakış açısını reddederek kültürel etkenlerle sosyal bağlam üzerinde konuları ele alabileceği sosyal psikolojiye yöneldi. Doktora tezini 1967 yılında Berkeley'deki Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley'de sosyal psikoloji alanında verdi.

Kaliforniya'da bulunduğu dönemde Oğuz Kağıtçıbaşı ile evlendi.^[2] Çalışmaları otoriter kişilik ve psikolojik etkileri üzerine yoğunlaştı. Babasının ölümü üzerine ailesinin eğitim kurumunu çalıştırmada annesine yardımcı olmak için Türkiye'ye döndü.^[2] 1969-1973 yılları arasında Orta Doğu Teknik Üniversitesi'nin,^[5] 1973-1995 yıllarında Boğaziçi Üniversitesi'nin psikoloji bölümünde görev yaptı. 1972-1982 arasında Boğaziçi Üniversitesi'nde Psikoloji bölümü başkanlığını üstlendi.^[6] 1995 yılında Koç Üniversitesi'ne geçti; Koç Üniversitesi Fen, İnsani Bilimler ve Edebiyat Fakültesi dekanlığı (1998-2001) ve aynı Fakültede Yönetim Kurulu üyeliği yaptı. Çeşitli dönemlerde Duke, Columbia, Harvard ve Kaliforniya-Berkeley üniversitelerinde de misafir öğretim üyesi olarak ders verdi.^[6]

Kağıtçıbaşı, 1975 yılında dokuz ülkeyi kapsayan Çocuğun Değeri Araştırması'nı (ÇDA) Türkiye'de ülke çapında yürütmüştür. Çocuğun aile için taşıdığı anlam, çocuğa atfedilen değerler, ailelerin neden çocuk sahibi oldukları gibi soruların yanıtlarının aranmasının hedefleyen^[7] bu çalışma sonucunda 1980 yılında Çocuğu Değeri adlı eseriyle Sedat Simavi Sosyal Bilimler Ödülü'ne değer görüldü.^[8] Kağıtçıbaşı'nın gerçekleştirdiği ilk Türkiye ÇDA'nın temel bulgusu, sosyoekonomik gelişme ve özellikle artan eğitim seviyesiyle birlikte çocukların ekonomik/faydacıl değerinin düşmüş, psikolojik değerinin ise yükselmiş olduğu idi. 2003 yılında bu çalışmayı güncelleyen Kağıtçıbaşı, 30 yıl içinde çocuğa atfedilen değerlerde ortaya çıkan kuşaklararası farklılıkları belirledi ve bu yeni araştırma sayesinde Türkiye’nin aile yapısındaki değişimlere ayna tuttu.^[7]

Araştırmalarında, insan gelişimi ve aile arasındaki etkileşimi kültürlerarası bir bakış açısıyla inceledi. Geliştirdiği kültürlerarası benlik ve aile modeli ile psikolojide ABD egemenliğine karşı çıktı.^{[kaynak belirtilmeli]} 1982 yılında Türk Erken Destek Programı'nı geliştirmeye başladı; bu program ile sosyoekonomik olarak dezavantajlı çocuklara yardım etmek için çalıştı.

1993 yılında kurulan Anne Çocuk Eğitim Vakfı'nın (AÇEV) kurucularından olan Kağıtçıbaşı, bu vakıfta erken çocukluk eğitimi ve yetişkin eğitimi alanlarında bilimsel temele dayalı programlar geliştirmiştir. 1993 yılında kurulan Türkiye Bilimler Akademisi'nin de kurucu üyesidir.

Kağıtçıbaşı, Türkiye'de ve gelişmekte olan ülkelerde çocuk gelişimi ile ilgili konularda UNICEF danışmanlığı yaptı; 1996-2000 yıllarında Uluslararası Psikoloji Bilimi Birliği'nin yardımcı başkanlığını yürüttü. UNESCO'ya bağlı Uluslararası Sosyal Bilim Konseyi’nde (ISSC) başkan yardımcılığı, Uluslararası Kültürler Arası Psikoloji Derneği’nin başkanlığı görevlerinde bulundu.

Türkçe ve İngilizce olarak kaleme aldığı, çeşitli bilimsel dergi ve kitaplarda yayınlanan 200'e yakın makalesi vardır ve toplam 28 kitaba yazarlık yapmıştır. Çalışmaları, aile, ana-babalık, erken çocukluk dönemi ve kültürel bağlamda insan gelişimi üzerine kuramsal ve uygulamalı araştırmaları kapsamaktadır. 2007 yılında değişen aile modelleri ve bu modellerin insan gelişimine etkileri üzerinde durduğu ve farklı kültürlerin yansımalarını değerlendirdiği "Families Across Cultures: A 30-Nation Psychological Study” adlı kitabı, Amerikan Psikoloji Derneği tarafından yılın en başarılı psikoloji kitabına verilen Ursula Gielen Global Psikoloji Kitabı Ödülü'ne layık görüldü.^[9]

2 Mart 2017 günü sabaha karşı hayatını kaybetmiştir.^[10][11]

Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

• Avrupa Gelişim Psikolojisi Derneği "William T. Preyer İnsan Gelişimi Çalışmalarında Mükemmellik Ödülü" (2007)
• Amerikan Psikoloji Derneği "Ursula Gielen Global Psikoloji Kitabı Ödülü", Families Across Cultures: A 30-Nation Psychological Study adlı kitabı ile (2007)
• The World Academy of Sciences (TWAS) üyeliği (2006)
• Hollanda İleri Araştırmalar Enstitüsü Üyeliği (2005)
• Uluslararası Uygulamalı Psikoloji Derneği “Psikoloji Biliminin Uluslar arası Gelişimine Katkı Ödülü” (1998)
• Kültürlerarası Psikoloji Kuruluşu Onur Üyeliği (1998)
• Wellesley College Mezunlar Başarı Ödülü (1997)
• Mustafa Parlar Bilim Ödülü (1996)
• Hollanda İleri Araştırmalar Enstitüsü Ödülü (1993–94)
• Amerikan Psikoloji Derneği “Uluslararası Psikolojinin Gelişmesine Seçkin Katkı Ödülü” (1993)
• Phi Beta–Kappa (1985).
• Fulbright Ödülü (1983-84)
• Sedat Simavi Sosyal Bilimler Ödülü (1980)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]