Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Şubat 2016) |
Neme – Türk ve Altay mitolojisinde Cin, iyi veya kötü ruh. Soyut varlık.[1] Karaneme adlı bir türü çok tehlikeli olarak görülür.
Türk halk inancında kabul gören genel bir sınıflandırmaya göre ikiye ayrılırlar:[2]
Abdülkadir İnan'a göre, Neme; "sonradan vücut bulan ruh" demektir[3] ve Yayağan Neme de yaratılmış ruh anlamına gelir. Ayrıca Aru Neme ve Kara Neme'lerin ikisine birden "Körmös" dendiğini de söyler. Yerding Neme, yeryüzünde bulunan kötü ruhlardır. Bütün şamanların ruhları, Aru Neme'ler arasında sayılır.
(Ne/Na/Ya/Ye) kökünden türemiştir. Moğolcada karıştırmak, eklemek anlamları içerir. Ne, ney gibi bir varlığı soru yoluyla işaret eden sözcüklerle aynı kökten gelir. Eski Moğolcada Nama/Neme/Nomu,[4] Eski Türkçede Cumsa/Yomsa, Buryatçada Nomo, Mogur dilinde Nomu sözcükleri ile Tunguzcada Nume, Mançuca nem, sıcaklık, sessizlik, hafiflik[5] bildirir. Nime ise Tunguz dilinde boynuz kavramı ile de alakalıdır. Moğolca Neme (Türkçe Yeme/Ceme) artmak, çoğalmak anlamları taşır. Tunguz-Mançu dillerinde Nime ziyaret etmek manası taşır.
Türk mitolojisi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |