Kolağası

Osmanlı ordusu rütbeleri
Başkomutanlar ve Subaylar
	Padişah
	Sadrazam
	Harbiye Nazırı
	Erkân-ı Harbiye-i Umumiye Reisi
Amiral	Müşîr
Birinci ferik amiral	Ferîk-i evvel
Ferik amiral	Ferîk-i sânî
Liva amiral	Mirliva
Kalyon kaptanı	Miralay
Fırkateyn kaptanı	Kaymakam
Korvet kaptanı	Binbaşı
Kıdemli yüzbaşı	Kolağası
Yüzbaşı	Yüzbaşı
Mülazım	Mülâzım-ı evvel
Mühendis	Mülâzım-ı sânî

Osmanlı askerî rütbeleri
Officers-Subaylar
Osmanlıca: Müşîr; Osmanlıca: مشیر	Field marshal- Mareşal
Osmanlıca: Ferîk-i evvel (Osmanlıca: Serdar); Osmanlıca: فریق أول	General-Orgeneral
Osmanlıca: Ferîk; Osmanlıca: فریق	Lieutenant general-Korgeneral
Osmanlıca: Mirliva; Osmanlıca: میر لوا	Major general-Tümgeneral Brigadier general-Tuğgeneral
Osmanlıca: Miralay; Osmanlıca: میر آلای	Colonel-Albay
Osmanlıca: Kaymakam; Osmanlıca: قائم مقام	Lieutenant colonel Yarbay
Osmanlıca: Binbaşı; Osmanlıca: بڭباشی	Major-Binbaşı
Osmanlıca: Kolağası; (Osmanlıca: Sağ Kolağası / Osmanlıca: Sol Kolağası); Osmanlıca: قول آغاسی	No Equivalent Karşılığı Yok
Osmanlıca: Yüzbaşı; Osmanlıca: یوزباشی	Captain-Yüzbaşı
Osmanlıca: Mülâzım-ı evvel; Osmanlıca: ملازم أول	First lieutenant-Üsteğmen
Osmanlıca: Mülâzım-ı sânî; Osmanlıca: ملازم ثانی	Second lieutenant-Teğmen
Non-commissioned officers-Erbaşlar
Osmanlıca: Çavuş; Osmanlıca: چاوش	Sergeant-Çavuş
Osmanlıca: Onbaşı; Osmanlıca: اونباشی	Corporal-Onbaşı
Soldiers-Erler
Osmanlıca: Nefer; Osmanlıca: نفر	Private-Er

Kolağası (Kıdemli Yüzbaşı), Osmanlı ordusunda yüzbaşı ile binbaşı arasındaki rütbe.

1826'da kaldırılan Yeniçeri Ocağı'nın yerine kurulan Asakir-i Mansure-i Muhammediye ordusunda bir alay, 8'i sağ, 8'i de sol olmak üzere 16 kola ayrıldı. Kol komutanlarına da (sağ ve sol) kolağası rütbesi verildi. 1828'deki ikinci düzenlemede alaylar üçer bölük üçer tabura ayrılınca, kolağası da tabur komutanı binbaşının yardımcısı oldu. Kolağalı rütbe işareti, üniformanın kollarına dikilen üçer şerit olarak belirlendi. Sol kolağasının şeritlerinden alttaki ikisi sarı, üstteki beyaz; sağ kolağasınınki iki sarı arasında bir beyazdı. Sağ kolağalığı, sol kolağalığından daha kıdemli bir rütbe sayılıyordu. Buna göre yüzbaşılıktan sol kolağalığına, sonra da sağ kolağalığına terfi edilirdi. 1862'de orduda rütbeler yeniden belirlenirken kolağalığının da yüzbaşılıkla binbaşılık arasında tek rütbe olması öngörüldü.