Bir itiraf, bir kişinin (veya grubun) görünüşte gizlenmeyi tercih edeceği bazı kişisel gerçekleri kabul eden bir kişi veya bir grup kişi tarafından yapılan bir ifadedir. Bu terim, konuşmacının diğer tarafın henüz farkında olmadığına inandığı bilgileri sağladığını varsayar ve genellikle ahlaki veya yasal bir yanlışın kabul edilmesiyle ilişkilidir:

Ancak, tüm itiraflar yanlışlığı ortaya çıkarmaz. Örneğin, bir aşk itirafı genellikle hem itirafçı hem de itirafın alıcısı tarafından olumlu olarak kabul edilir ve edebiyatta ortak bir temadır. Yanlışlık itirafları ile ilgili olarak, sosyal olanın ötesinde önemi olan birkaç özel itiraf türü vardır. Yasal bir itiraf, yasal bir sonucu olan bazı yanlışların kabul edilmesini içerirken, dinde itiraf kavramı çeşitli inanç sistemlerinde büyük farklılıklar gösterir ve genellikle kişinin günahkar veya ahlaki olarak yanlış olduğu düşünülen düşünceleri veya eylemleri itirafçının dininin sınırları içinde kabul ettiği bir ritüele daha benzer. Bazı dinlerde itiraf, başka bir kişiyle sözlü iletişim biçimini alır. Bununla birlikte, sosyal olarak, bu terim ne yasal ne de dini açıdan önemli olmayan kabulleri ifade edebilir.

Psikoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

İtiraf genellikle itiraf edene fayda sağlar. Paul Wilkes, sır saklamakla ilgili endişeleri hafifletme kabiliyeti nedeniyle itirafı "zihinsel sağlığın bir ayağı" olarak nitelendiriyor. İtirafçıların, beklenen faydalar marjinal maliyetlerden daha ağır bastığında itiraf etme olasılıkları daha yüksektir (suçun kendilerine yararı yüksek olduğunda, mağdurun maliyeti düşüktür ve bilgi sızıntısı olasılığı yüksektir). İnsanlar suçluluk duygularını hafifletmek veya haksızlığa uğramış bir partiden af dilemek için sosyal itiraflarda bulunabilirler, ancak bu tür itiraflar aynı zamanda itirafçı ile itirafçı arasında sosyal bağlar oluşturmaya da hizmet edebilir ve dinleyiciyi kendi itiraflarıyla cevap vermeye teşvik edebilir. Bu nedenle, bir kişi, böyle bir sosyal bağ oluşturmanın veya diğer kişiden karşılıklı bilgi çıkarmanın bir aracı olarak başka bir kişiye yanlış yaptığını itiraf edebilir. Bir itiraf, itirafçının bu iddiaya bir tepki ortaya çıkarmak amacıyla bir kabahat için kredi talep etmesinin bir yolu olarak, kendi kendini büyüten bir şekilde yapılabilir.

Kanun[değiştir | kaynağı değiştir]

Kanunda, ifadenin "bildiriciyi hukuki veya cezai sorumluluğa maruz bırakacak kadar büyük bir eğilimi varsa", başkasının itirafına ilişkin ifadenin kabul edilmesine izin veren kulaktan dolma kuralının bir istisnası olan faize karşı beyan vardır. Teori, makul bir insanın böyle yanlış bir itirafta bulunmayacağıdır.^[2] ABD yasalarında, bir itirafın kabul edilebilir olması için gönüllülük olması gerekir.^[3]

Tıp[değiştir | kaynağı değiştir]

Rochester Üniversitesi Anesteziyoloji ve Perioperatif Tıp Bölümü'nde ikamet programı direktörü olan Dr. Suzanne Karan, ikamet eğitiminde itiraf oturumları başlattı. 2015 Yılında Dr. Karan itiraflarla ilgili araştırmasını yayınlamış ve itiraf oturumlarının kullanılmasının cezalandırıcı eylemlerden korkmadan yansıtma, tartışma ve kabul etme fırsatı sağladığı ve hekim kursiyerleriyle ilgili konularda erken müdahaleye izin verdiği sonucuna varılmıştır (Karan, 2015).^[4]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

• Tövbe

Vikisözlük'te i̇tiraf ile ilgili tanım bulabilirsiniz.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]