Yellow Submarine

"Yellow Submarine" filminin Almanya'da basılmış bir sinema afişi
Yönetmen	George Dunning
Yapımcı	Al Brodax
Senarist	Lee Minoff Al Brodax Jack Mendelsohn Erich Segal
Müzik	The Beatles George Martin
Görüntü yönetmeni	John Williams
Kurgu	Brian J. Bishop
Stüdyo	Hearst Entertainment Productions King Features Production
Dağıtıcı	United Artists
Cinsi	Sinema filmi
Türü	Animasyon, müzikal, fantezi, komedi
Renk	Renkli
Yapım yılı	1968
Çıkış tarih(ler)i	17 Temmuz 1968, İngiltere
Süre	90 dakika
Ülke	İngiltere ABD ortak yapımı
Dil	İngilizce
Diğer adları	The Beatles' Yellow Submarine (ABD) Yellow Submarine (Fransa) El Submarino Amarillo(İspanya)

Yellow Submarine 1968 İngiltere - ABD ortak yapımı müzikal animasyon filmidir. (İngilizce'de Yellow Submarine: Sarı Denizaltı). Film ABD'de "The Beatles' Yellow Submarine" adı ile gösterilmişti. Film The Beatles müzik grubunun 1966 tarihli aynı adlı şarkıları üzerine kurulmuştur. 1969'da ise bu filmin şarkılarından oluşan bir soundtrack albümü çıkmıştır.

Senaryosunu Lee Minoff'un kendi hikâyesinden yazdığı filmin yönetmeni Kanada kökenli George Dunning'dir. Al Brodax, Jack Mendelsohn ve Erich Segal senaryonun yazılmasına katkıda bulunmuşlardır. Al Brodax aynı zamanda filmin yapımcısıdır.

İngiliz "The Beatles" müzik topluluğunun şöhretlerinin zirvesinde oldukları bir zaman yaptıkları bu çizgi film klasiği'ne aslında grubun fazla bir katkısı yoktur. Gerçek görüntülerinin yer aldığı birkaç kısa sekans dışında sadece müzikleri ile filme katkıları olmuştur. Mevcut parçalarının yanı sıra sadece bu film için besteledikleri 5 yeni şarkı da filmde yer almaktadır. Filmin geri kalan müziklerini ise George Martin yapmıştır. Filme adını veren şarkı Yellow Submarine Beatles'ın 1966'da çıkardıkları bir parçaydı. Filmle aynı adı taşıyan soundtrack albümü (Yellow Submarine) ise filmden 1 yıl sonra 1969'da piyasaya çıkmıştı.

Son derece sade olan konusundan çok fantastik görüntüleri ve psychedelic (sanrı gördüren, halüsinojen) müzik videoları ile akılda kalacak olan bu uzun metrajlı fantastik müzikal epik'de Beatles'ın müzik ve sevginin gücüyle dünyayı kurtarmaları anlatılmaktadır. Filmin oldukça naif bir savaş karşıtı mesajı da vardır.

"Yellow Submarine" o zaman için çok avangard olan deneysel animasyon stilleri, pop-kültürü temsil eden imgelerle dolu kaleidoskopik görüntüleri ile seyirciye gerçeküstü bir görsel ve işitsel ziyafet çeker. Bu psychedelic sanat tarzı aynı zamanda kendisinden sonra gelecek deneysel animasyon filmleri için de bir ilham kaynağı olmuştur.

The Beatles grubunun film için yaptığı şarkılar 1970 yılında Grammy ödülüne aday gösterilmişti. 1978'de ünlü İngiliz Monty Python komedi grubu bu filmin bir parodisini yapmıştı. Filmin gösterime çıktığı aynı yıl, Amerikan "Gold Key Comics" yayınevi, filme dayanan bir çizgi roman dergisi de yayımlamıştı.

Olay Örgüsü[değiştir | kaynağı değiştir]

Adeta Beatles'ın 1967 tarihli kendi albümleri olan Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band'in kapağındaki resmi andıran ve cıvıl cıvıl bir ülke olan "Pepperland", "Blue Meanies" (Kötü Maviler) adı verilen dış güçler tarafından ele geçirilir. Bu korku salan işgalciler anti-müzik füzeleri fırlatarak Ülkenin renklerini soldururlar ve müziğini kuruturlar, ülke sakinlerini birer taş heykel haline dönüştürürler. Bu kıyımdan etkilenmeyen tek kişi olan "Lord Amiral" sarı denizaltısına binerek oradan kaçar ve Londra'ya gelir. Burada The Beatles grubundan yardım ister. Hep birlikte denizaltıya binerler ve acayip karakterlerle karşılaşacakları tuhaf dünyalardan geçecekleri uzun bir yolculuğun sonunda geldikleri Pepperland'den işgalci "Blue Meanies" leri kovarlar ve ülkeyi müzik ve sevgi dolu eski huzurlu günlerine kavuştururlar.

Oyuncu Kadrosu (seslendirenler)[değiştir | kaynağı değiştir]

• The Beatles ... Kendileri (kendi albümleri olan Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band'i seslendirirken)
• Paul Angelis ... "Mavi Kötü"lerin Şefi / Ringo (sesiyle)
• John Clive ... John (sesiyle)
• Dick Emery ... Jeremy Hilary Boob, Ph.D - Nowhere Man / Lord Mayor / Max (sesiyle)
• Geoffrey Hughes ... Paul (sesiyle)
• Lance Percival ... Genç / Yaşlı Fred (sesiyle)
• Peter Batten ... George (sesiyle)

Film hakkında notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

• "Yellow Submarine" 1968 yılında gösterime girdiğinde gişede büyük başarı kazandı, 1982 yılına kadar gösterimde kalan film o tarihte piyasadan çekildi ve uzunca bir süre ortalarda görünmedi. Sonraki 12 yıl boyunca da filmdeki müzik parçalarının telif hakları dolayısı ile video formatında da piyasaya verilemedi. 1990'ların sonuna doğru bir laserdisc'i çıktı. TV'de sadece 1 kez gösterildi, kablolu TV'de hiç gösterilmedi. 1997'de San Francisco Film Festivali'nde programa alınıp ilgi görünce restorasyon projesi gündeme geldi.
• Eskiyen ve renkleri solan film 1998 yılında bir restorasyondan geçirildi ve 1999 yılında bu yenilenmiş haliyle tekrar gösterime verildi. Restorasyonu yapılan versiyon 90 dakikalık İngiliz versiyonu olduğu için 1968 yılında filmi 5 dakika kısa seyreden Amerikalılar bu kez 1999 yılında filmi eksiksiz görme fırsatını buldular. ABD versiyonunda önceden bulunmayan "Hey Bulldog" adlı şarkı restorasyonda tekrar filme eklenmişti.^[1]
• DVD için yapılan bu restorasyon sırasında günün teknolojisine uyum sağlamak üzere şarkıların remikslerinin 6 kanallı ses sistemine (5.1) uyarlanması için The Beatles'dan izin alındı. Zamanın teknolojisi ile 4 kanallı olarak kaydedilmiş olan 15 adet şarkı (plaklara çoğunlukla 2 kanallı olarak basılmışlardı) özel tekniklerle 6 kanallı olarak remikslendi. Bu şekliyle şarkıların ses berraklığında olağanüstü bir artış sağlandı. Bu duruma Beatles hayranları itiraz ettiler ama Beatles üyeleri sonuçtan çok memnun kalmışlardı.
• Filmin kapanış şarkısı "All Together Now" (Şimdi Hep Beraber) söylenirken şarkının adı ekrana Çinceden Arapçaya 16 dilde 27 kez yazılır. Bu diller arasında Türkçe yoktur.
• "Yellow Submarine" in yaratıcıları Al Brodax ve George Dunning ikilisi 1965 - 1968 yılları arasında televizyon için "The Beatles" adında bir çizgi film dizisi yapmışlardı ve Beatles grubu bu diziden pek hoşlanmamışlardı. Bu nedenle yapımcılar "Yellow Submarine" için Beatles'a geldiklerinde önce projeye soğuk baktılar. Ancak film şirketi ile 3 filmlik bir kontrat yapmışlardı ve bu filmlerden ikisi bitmişti, "A Hard Day's Night" (1964) ve "Help!" (1965). Şirket için tek bir film daha yaparlarsa kendilerini bağlayan bir şey kalmayacaktı. Bu sıkıntıdan bir an önce kurtulmak için teklifi kabul ettiler. Zaten filme fazla bir katkıları olmayacaktı, şarkıların çoğu hazırdı. Film için ilave 5 şarkıyı daha çabucak besteleyip hazırladılar. Ancak çekimler bittikten sonra filmi seyredince hayran kaldılar ve epilog için kısa canlı çekimlerinin yapılmasına razı oldular.^[2]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• IMDb'de Yellow Submarine
• Şarkıların sözleri 6 Ocak 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Roger Ebert'in eleştirisi 30 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Filmin çeşitli afişleri