Veba doktoru, veba hastalığı kurbanlarını tedavi eden bir tıp doktoru idi.^[1] Özellikle köy ve kasabalarda veba salgını olması durumunda halk tarafından kiralanıp kasabaya getirilirlerdi. Zengin-fakir herkesi iyileştirdiklerinde ücretleri verilirdi.^[2] Ancak, bazı veba doktorları, daha fazla gelir elde etmek için hastalara ve ailelerine özel tedaviler sunmak ve/veya yanlış ilaçlar vermekle tanınırlar.^[3] Bunlar normal, profesyonel doktor, hekim veya cerrah değil, genellikle işinin ehli olmayan veya pratikleşerek kendi işini kurmaya çalışan ikinci sınıf doktorlardı. Bu doktorlar hastalarını nadiren de olsa iyileştirirlerdi, ne var ki, bu şekildeki doktorların sayısı hayli azdı.

Veba doktorları veba hastalarını kendi sözleşmeleri üzere tedavi ederlerdi ve belediye bağlı ya da "toplumun veba doktorları" olarak bilinirlerdi. "Genel pratisyenler" ayrı doktorlardı. Aynı Avrupa kenti veya kasabasında iki doktor da aynı anda bulunabilirdi.^[1][4][5][6] Fransa ve Hollanda'da, veba doktorları genellikle tıp eğitiminden yoksundu ve "gözlemci" olarak atanırdı. Bir vak'ada bir veba doktorunun hekim olmadan önce aslında bir meyve satıcısı olduğu kaydedilmiştir.^[7]

Onyedinci ve onsekizinci yüzyıllarda, bazı doktorlar kokulu maddelerle dolu Gaga benzeri bir maske giydi. Maskeler, onları kokuşmuş havadan korumak için tasarlanmıştı. Koku, (hastalık yapıcı mikrop teorisine göre) enfeksiyon nedeni olarak görülüyordu. Bu kostümlerin tasarımı, XIII. Louis'in başhekimi olan Charles de L’orme'ye atfedilmiştir.

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

Vebanın tarihte bilinen ilk örneği 6. yüzyılın ortalarına kadar uzanıyordu ve salgının adı Justinianus Veba Salgını idi.^[8] En büyük veba salgını 14. Yüzyıldaki Kara Ölüm’dü. Kasabalardaki büyük insan kaybı ekonomik felakete yol açtı ve toplumun veba doktorları biraz daha değerli hale geldiler, kendilerine özel ayrıcalıklar tanındı. Örneğin; bu doktorlar vebaya karşı çözüm bulmak için özgürce otopsi yapabiliyorlardı.^[9]

Bazı vakalarda, veba doktorları aşırı değerli bir konuma gelmişti. Örnek olarak Barcelona 2 doktoru 1650’de Tortosa’ya göndermişti. Haydutlar onları ele geçirdiler ve serbest bırakmak için fidye istediler. Barcelona, istenilen fidyeyi ödedi.^[5] Orvieto şehri 1348’de Matteo fu Angelo’yu 4 kere kiraladı ve doktorların normal geliri yıllık 50 florin’di.^[5] Papa VI. Clemens Kara Ölüm zamanında vebadan etkilenmiş Avignon halkı için birkaç ekstra veba doktoru kiralamıştı. Venedik’te bulunan 18 doktordan 1348’de sadece 1 tane kalmıştı. 5’i veba yüzünden ölmüştü ve geriye kalan 12 kişi kayıptı, ya da kaçmışlardı.^[9]

Kostüm[değiştir | kaynağı değiştir]

Bazı veba doktorları özel kostümler giyerlerdi. Giysileri 1630 yılında Charles de L’orme tasarladı. İlk olarak Napoli’de kullanıldı, fakat sonra tüm Avrupa boyunca yayıldı.^[10] Koruyucu kostüm hafif, cilalanmış kumaş palto ve genellikle ot, saman ve baharatlar ile doldurulmuş gaga şeklinde ağızlığı ve camdan göz kısmı bulunan maskeden oluşuyordu. Veba doktorları aynı zamanda hastayla temas etmeden tedavi etmek için yanlarında bir baston taşıyorlardı.^[11]

Kokulu eşyaları dut, kehribar, gül, nane (bahçe nanesi), yapraklar, kafur, karanfil, afyon ruhu, mür ve ayı fındığı içerirdi. Hastalığın anlaşılmaya başlandığı ilk zamanlarda, bu kostümün doktoru hastaya bakarken pis havadan koruyacağına inanılırdı.

Toplumsal hizmetleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Öncelikli görevleri, vebalı insanları tedavi etmenin dışında, hastalık yüzünden gerçekleşen ölümlerin kaydını tutmaktı.^[7]

Floransa ve Perugia gibi belli başlı şehirlerde, veba doktorları ölümün nedenini belirlemek için otopsi yapmak ve vebanın ölümde nasıl bir rol oynadığını tespit etmek için çağrılırlardı.^[12] Veba doktorları, salgın zamanında sayısız birçok vasiyetler için tanık haline gelmişlerdi.^[13] Bu doktorlar aynı zamanda ölümden önceki davranışlarla alakalı hastalarına tavsiyeler vermişlerdir.^[14] Bu tavsiyeler hastadan hastaya değişiklik gösterirdi ve Orta Çağ’dan sonra doktor-hasta arasındaki ilişki gittikçe artan, karışık bir ahlak yasasına göre yönetildi.^[15][16]

Tedavi yöntemleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Veba doktorları rutin olarak kan çıkarma, kurbağa ya da sülüklere humoral patolojiyi dengelemek adına bubo koyma gibi tedavi yolları üzerinde çalışmışlardır.^[17]

Veba doktorları işlerinin gereğince ve hastalığın yayılma olasılığı nedeniyle genellikle toplum ile çok fazla ilişki halinde bulunamazlardı, hatta karantina altında bile olabilirlerdi.^[15]

Rönesans dönemi ünlü veba doktorları[değiştir | kaynağı değiştir]

Vebaya karşı kullanılabilecek önleyici tıbbi tavsiyeler veren ünlü veba doktoru Nostradamus’tu.^[18][19] Nostradamus’un tavsiyesi vebaya yakalanmış cesetleri yok etme, temiz hava alma, temiz su içme ve kuşburnu ile yapılmış meyve suyu içmekti.^[20][21]Nostradamus’un Traité des fardemens adlı el yazısında VII. Bölümün bir kısmında da hastadan kan almak önerilmiştir.^[21]

Bir İtalyan şehri olan Pavia’da, 1479’da Giovanni de Ventura ile toplumun veba doktoru olması üzerine anlaşılmıştır.^[5][22] İrlandalı doktor, Niall Ó Glacáin (1563?-1653) vebalı sayısız insanı cesurca tedavi etmesi üzerine İspanya, Fransa ve İtalya’da büyük bir saygınlık kazanmıştır.^[23][24] Fransız anatomici Ambroise Paré ve İsviçreli iyatrokimyacı Paracelsus da aynı zamanda ünlü Rönesans dönemi veba doktorlarıydılar.^[25]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]