Teistik satanizm, Şeytan'ın ruhani varlığına ve gücüne tapınılan satanizm türü.^[1][2] Teizm'den yola çıkarak, kutsal kitaplarda anlatılan veya ruhani bir boyuttaki şeytana inanılır.

Ateistik satanizm ile beraber, Satanizm'in 2 kolundan birini oluşturmaktadır.

Teistik Satanizm'in Alt Türleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Spiritüel Satanizm[değiştir | kaynağı değiştir]

Spiritüel satanizm, teistik satanizmin alt kollarından birisidir. İçerisinde kara büyü ve çeşitli ritüeller barındırmaktadır. Okültizm ve maji ile yakın ilişki içerisindedir.

Spiritüel satanizm, ruhani bir boyutta yaşadığına inanılan şeytan ile iletişim kurma, ondan yardım isteme veya şeytana tapınma gibi eylemleri de barındırır. Spiritual satanistlerin çoğunluk bir kısmı; Şeytan'ı bilge, insanlara yol gösterici ve dost bir varlık olarak görmektedir.^[3]

Teistik (Geleneksel) Satanizm[değiştir | kaynağı değiştir]

Teistik Satanizm, Geleneksel Satanizm veya Işık Tanrısı Ekolü ismi ile bilinen bu din, 2000'li yılların başında Şeytan tarafından kahinine^[4] dikte edildiğine inanılan Ayetler Kitabı^[5], Gerçekler Kitabı^[6] ve İsa Kitabı'nı^[7] kabul eder^[8]. Bunların yanında dinin görevlilerince yazılmış olan Uyanış^[9], Gerçekler Kitabı Yorumu^[10] ve Ayetler Kitabı Açıklaması^[11] kitapları mevcuttur. Bu altı kitap, öğretilerini barındıran ana kaynak olan Altı Katlı Kitap'ı oluşturur^[12].

Azapla korkutmaz benim dinim. Keder ve acı değildir, benim dinim ve tapınımım. Kör inançların dini değildir benim dinim ve korkunun dini değildir. Benim dinim, aşktır ve sevgidir ve tenin zevkidir ve şehvettir çılgıncasına. Ve anlayıştır ve özgürlüktür benim dinim, bütün zincirlerden. (Ayetler Kitabı, 4:23)

Bu dinin takipçilerine "seçkin" adı verilir^[13]. Ancak Teistik Satanizm'e göre öğreti yalnızca Altı Katlı Kitap'tan ibaret değildir^[14]. Öğretilerinin geçmişi antik pagan inançlarına dayanır^[15][16] ve kendilerine göre günümüzde antik pagan inançlarını sürdüren öğretiler de Şeytan'ın ve demonların yolundan gitmektedir^[17][18][19]. Bu öğretilere örnek olarak Heathenry inancı ve Daemonolatry^[20] verilebilir^[21][22]. Bunlara ek olarak, Teistik Satanistlerin uyguladıkları ritüellerden bazıları^[23] ve kutladıkları bayramlar, antik pagan geleneklerine dayanır^[24].

Seçkinlerin inandığı Şeytan aklın, zevkin, bilimin, özgürlüğün ve isyanın tanrısıdır^[25]. Teistik Satanizm'e göre, antik dinler ve semavi dinler Şeytan'ı her zaman kendilerine göre yorumlamıştır ve bu durum Şeytan'ın farklı tasvirlere sahip olmasına neden olmuştur^[26][27]. Şeytan, Antik Sümer'de Enki^[28], Antik Mısır'da Set^[29][30], Antik Yunan'da Pan^[31][32], İskandinav inancında Loki^[33], eski Türkler tarafından Erlik^[34] ve daha birçok farklı kadim inançta farklı isimler ile bilinirdi. Teistik Satanizm'de Şeytan, insanlığın gelişimini ve aydınlanmasını isteyen bir rehber gibidir^[35]. Kendisine gerçekleştirilen tapınım ve hizmetler de bu yönde, özünde kişinin kendini geliştirmesi ve topluma katkı sağlaması adınadır^[36][37].

Teistik Satanizm politeist bir dindir^[31]. Seçkinler, Şeytan'ın yanında bilinen 72 tanrıya daha inanırlar, bu tanrılara "demon/daimon" ismi verilir^[38]. Şeytan'la beraber bu tanrıların varlığını da kabul etseler ve birer rehber olarak görseler^[35] de tapınımları yalnızca Şeytan'a yöneliktir^[39]. Bunlara ek olarak Teistik Satanizm'de semavi dinlerin tanrısının varlığı da kabul edilir^[40][41]. Ancak Tanrı, semavi din anlatılarındaki şekliyle görülmez. Dinin kaynaklarında kendisine "Kötü Tanrı" ismi verilir ve herhangi bir övgü yahut tapınım gösterilmez^[42].

Teistik Satanizm'de herhangi bir ahiret kavramı yoktur^[43]. Seçkinler ölümden sonra reenkarne olacaklarına inanırlar^[44][45][46].

Halbuki doğunun, kadim bilgisinde yatmaktaydı, ölümden sonrası olacaklar. Ama işine gelmezdi kimsenin, bunun bilinmesi. Mutlak bir ceza yerinin dehşeti, en büyük yardımcısıydı onların. (Ayetler Kitabı, 2:51)

Seçkinlerin amacı Altın Çağ'ı getirmektir^[47][48][49]. Teistik Satanizm'e göre Altın Çağ, insanlığın Kötü Tanrı’nın zincirlerinden kurtulup geliştiği, Şeytan ve Demonların öğretisi ile tanrısallığının farkına vardığı nihai çağdır^[49]. Bu çağda uygarlığımız bilimsel, sanatsal, spiritüel ve daha birçok konuda gelişecek, insanlık lâyık olduğu yeri alacaktır^[50].

Luciferianizm[değiştir | kaynağı değiştir]

Luciferianlar için aydınlanma ve gelişme nihai hedeftir. Temel Lucifer ilkeleri hakikati ve irade özgürlüğünü vurgular, içsel benliğe ve kişinin nihai potansiyeline tapınır. Her bireyin içinde aynı şeye yönlendirir. Birey, insanların doğruyu, yanlıştan ayırmak ve iyilik yapmak için tanrılarra veya ebedi olarak cezalandırılma korkusuna ihtiyaç duymadığı gerekçesiyle ahlaksal dogmalardan uzak durur. Tüm fikirler kabul edilmeden önce test edilmeli ve bir bilinçsel süzgeçten geçirilmelidir. Bu yüzden birey, şüpheci olmalıdır çünkü bilgi ile anlayış değişken ve akışkandır. Lucifer'in bir Tanrı olarak mı yoksa sadece bir Arketip olarak mı tasarlandığına bakılmaksaksızın her ekolde; insanlığın kurtarıcısı ve sürekli kişisel gelişimin sembolizasyonu olduğu kadar nihai bilgi ve araştırmanın bir temsiliyetidir.

Teistik Luciferianlar, Lucifer'in gerçekte bir Tanrı olduğuna inanırlar. Bununla birlikte, Lucifer'e Yahudi-Hristiyan bir Tanrı olarak tapmazlar ancak bir öğretmen veya bir arkadaş olarak saygı gösterirler, öğretisini takip ederler. Teistik Luciferianlar, Sol El yolunun birer takipçileridir. Neo-Lucifer Kilisesi veya diğer cemaatler gibi büyük ölçüde törensel(seremonik) majiye, manevi hikâyelerin ve figürlerin okült ve edebi yorumlarına odaklanan kuruluşlardır. Bu yorumlara odaklanan inançsal kuruluşlar, farklı dogmalara ve yollara bağlı olabilirler.^[51]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

• Satanizm
• Azazil
• Büyü
• Okültizm

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Ek kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Ellis, Bill, Raising the Devil: Satanism, New Religions and the Media (Lexington: University Press of Kentucky, 2000).
• Hertenstein, Mike; Jon Trott, Selling Satan: The Evangelical Media and the Mike Warnke Scandal (Chicago: Cornerstone, 1993).
• Brown, Seth; Think you're the only one? (Barnes & Noble Books 2004)
• Medway, Gareth J.; The Lure of the Sinister: The Unnatural History of Satanism (New York and London: New York University Press, 2001).
• Michelet, Jules, Satanism and Witchcraft: A Study in Medieval Superstition (English translation of 1862 French work).
• Palermo, George B.; Michele C. Del Re: Satanism: Psychiatric and Legal Views (American Series in Behavioral Science and Law) . Charles C Thomas Pub Ltd (November 1999)
• Pike, Albert, Morals and Dogma (1871)
• Richardson, James T.; Joel Best; David G. Bromley, The Satanism Scare (New York: Aldine de Gruyter, 1991).
• Vera, Diane, Theistic Satanism19 Mayıs 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: The new Satanisms of the era of the Internet
• Karlsson, Thomas (Şubat 2008). Qabalah, Qliphoth and Goetic Magic. ISBN 0-9721820-1-2. 
• Ford, Michael (Mart 2005). Luciferian Witchcraft. ISBN 1-4116-2638-9. 
• Baddeley, Gavin; Lucifer Rising, A Book of Sin, Devil Worship and Rock 'n' Roll (Plexus Publishing, November 1999)
• Webb, Don (Mart 1999). Uncle Setnakt's Essential Guide to the Left Hand Path. ISBN 1-885972-10-5. 
• Zacharias, Gerhard (1980). The Satanic Cult. ISBN 0-04-133008-0.  Translated from the German Satanskult und Schwarze Messe by Christine Trollope.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Teistik satanizm ile ilgili makaleler about.com sitesinde
• Theistic Satanism and Left Hand Path oriented links19 Mayıs 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Curlie'de Satanism Organizations (DMOZ tabanlı)