Sicilya mafyası ya da Cosa Nostra (Türkçe: bizim işimiz ya da davamız), kurulan ilk ve esas mafya organizasyonudur. Basilicata, Campania, Sicilya, Puglia ve Calabria'daki suç örgütlerinin bir araya gelmesiyle birlikte oluşmuş ve 19. yüzyılın son çeyreğinden günümüze kadar özellikle Sicilyalı grupların ve büyük ailelerin liderliğinde etkin olup dünya çapında faaliyetler yürütmüştür.

Sicilya ve İtalya'da 19. yüzyılın ortalarında Giuseppe Garibaldi ve Giuseppe Mazzini'nin "Yeni Büyük Roma İmparatorluğu" mefkuresi doğrultusunda örgütledikleri çeşitli askeri ve yarı askeri oluşumlar bulunmaktaydı. Sicilya'daki gruplar Garibaldi yanlısı olarak Kırmızı Gömlekliler adıyla faaliyet yürüttüler. İtalya'nın birleşmesi sonrasında bağımsız hareket etmeye başlayarak tüm dünyaya yayılan İtalyan gruplar ve büyük aileler diğer Batılı ülkelerde etki alanlarını oluşturarak dünya çapında faaliyet göstermeye başladılar.

Özellikle 1929 Dünya Ekonomik Krizi sonrası New York başta olmak üzere ABD'de etkinliğini arttıran Beş Büyük İtalyan Aile ve 1970'lerde uluslararası istihbarat ağları üzerinden etki alanları oluşturan Licio Gelli ile birlikte İtalyan Mafyası daha da güçlenmiştir.

Günümüzde ise İtalyan mafyasının Amerika Birleşik Devletleri ve diğer batılı ülkeler üzerindeki etkinliğini, özellikle John Gotti'nin ölümüyle birlikte 2000'li yılların başından itibaren kaybetmeye başladığı şeklinde yorumlar yapılmaktadır.^[1]

İsim kökeni[değiştir | kaynağı değiştir]

Mafya kelimesi, Sonny Girard'a göre ise 30 Mart 1282'de Fransızlara karşı ayaklanan Sicilyalıların Morte Alla Francia, Italia Anella sloganının baş harflerinden meydana gelmiştir. Kelime Fransa'ya ölüm, Yaşasın İtalya anlamına gelmektedir. Fakat Sonny Girard bunun kendisine ait fantastik bir görüş olduğunu yinelemiş ve bir İskoçyalının kendisini Britanyalı olarak tanımlamamasına benzer şekilde, o dönemlerde de Sicilyalıların kendilerini hiçbir şekilde İtalyan olarak tanımlamadıklarını belirterek, bunun sadece kendisine ait fantastik bir tahmin olduğunu ifade etmiştir.^[2]

Mafya'nın oluşum süreci[değiştir | kaynağı değiştir]

İtalya'daki suç örgütleri 19. yüzyılda farklı isimlerle anılmıştır. Mafya teşkilatları Calabria'da Ndrangheta, Campania'da Camorra, Puglia'da Sacra Corona Unita, Basilicata'da Basilischi, Sicilya'da ise Stidda olarak adlandırılmaktaydı. 19.yüzyılın ikinci yarısında Karanlık Kardeşlikler olarak anılan yapılar daha sonra Bizim İşler anlamına gelen Cosa Nostra ve Onurlu Cemiyetler anlamına gelen La Societa Onorata olarak kendilerini adlandırdılar.

Sicilya'da Mafya'nın oluşumu[değiştir | kaynağı değiştir]

Birbirleriyle işbirliği olan her aile ittifakının başında, aileler üstü bir saygınlık ve otorite sahibi olan ve Baba anlamına gelen Padrino bulunmaktaydı. En yaşlı ve tecrübe sahibi olan ve idare etme konusunda rüştünü ispatlamış kişi Padrino oluyordu. Padrino yani Baba olmak isteyen adaylar, bazı dönemlerde kendilerine ait özel silahlı gruplarıyla birlikte rakiplerini ortadan kaldırarak yönetimi ele almışlardır.

Padrinoların her biri Sicilya'da ve İtalya'nın diğer bölgelerinde yönettikleri aileler içinden bir tanesini diğer ailelere liderlik yapması için bir Lider Aile tayin ederdi. Buna Capofamiglia denirdi. Padrino'ya bağlı olan her aile ticaretin yoğun olduğu bölgelerdeki suç unsurlarını kendilerine bağlamaları için Şef anlamına gelen bir Caporegime tayin ediyordu. Her Caporegime unvanlı şahsın yanında Asker anlamına gelen Soldato adlı bir yardımcısı ve silahlı unsurları vardı. Caporegime unvanlı silahlı unsur liderleri, içlerinden birini lider seçiyordu. Bu şahsa Şeflerin Şefi anlamına gelen Capo di tutti Capi denmekteydi.

Caporegimeler suça bizzat karışmazlar ve işlerini Soldatoları aracılığı ile idare ederdi.

Ayrıca her Padrino, kendisine bağlı olan her aileye Müşavir anlamına gelen birer Consigliere tayin etmekteydi. Consigliere unvanlı bu şahısların görevi Padrino'ya bilgi vermek ve bağlı olduğu aileye yardımcı olmaktır.

Karanlık Kardeşlikler[değiştir | kaynağı değiştir]

1870'lerde Tenebrosi Sondalizi olarak adlandırılan Karanlık Kardeşlikler Sicilya'daki köylerde ortaya çıkan geniş aileleri tanımlayan genel bir tabirdir.

Bu ailelerin en güçlüleri Fratuzzi de Bagheria, Scattialora di Sciacca, Scaglione di Castrogiovanni, Fontana Nuova di Misilmeri, Fratellanza di Favara, Zubbio de Villabate ve Stoppaglieri de Monreale'dir.

1870'lerde belgelenmiş ilk mafya savaşı ise Sicilya'da vuku bulmuştur. İlk mafya savaşı Palermo'daki Giardinieri Kardeşliği ile Nicosia'daki Giuseppe Palmeri'nin örgütü arasında gerçekleşmiştir.

Omerta[değiştir | kaynağı değiştir]

Erkeklik anlamına gelen Omerta sözcüğü Sicilya dilinde erkek kelimesinin kökü olan Omu'dan gelmektedir.

Omerta aynı zamanda mafya üyelerinin uymaları gereken kurallara verilen isimdir.

1876'da Sicilyalı mafya üyesi Leo Pellegrino'nun verdiği ifadeye göre Omerta'nın ilk kuralı kaçmakta olan namuslu bir adamı evinde saklamak, ikincisi kendi kızına veya şerefli bir adamın kızına yaklaşanı öldürmek, üçüncüsü hırsızlık yapmamak, dördüncüsü birbirini tanımayan 2 mafya üyesinin ancak üçüncü bir şahıs aracılığı ile tanışması, beşinci kural barlara ve eğlence merkezlerine gitmemek, altıncı kural mafya üyesinin üst rütbeli mafyalardan gelen emre günün her saatinde hazırlıklı olması, yedincisi bir para başkasına ya da başka bir aileye aitse almamak, sekizinci kural ailelerin yaptığı tayinleri ve üstlerin verdiği görevleri sorgulamamak, dokuzuncu kural bir şey sorulduğunda doğru cevap vermek, onuncu kural ailesinde polis teşkilatına mensup olanı veya aileler arasında ikili oynayanı mafyaya kabul etmemek, onbirinci kural ise çevreye gürültü vereni ve saygısızca davrananları cezalandırmak.

Mafya'ya kabul töreni[değiştir | kaynağı değiştir]

1992'de Antonino Calderone ve 1994'te Anthony Gaspipe Casso'nun verdiği ifadelere göre mafyaya üye olacak kişinin silah kullandığı elinin tetik parmağına iğne batırılp bir azizin tasviri üzerine kanı damlatılır. Ardından bu tasvir tutuşturulur ve mafyaya kabul edilecek olan üye yanmakta olan tasviri silah kullandığı eline alır ve tasvir kül olana kadar elinde tutar. Bu esnada ailesini ve dostlarını korumak için ant içer ve sessizlik yemini eder. Bu törenle birlikte mafyaya ihanet etmesi halinde yakılarak öldürülmeyi kabul etmiş olur.

Ayrıca mafyaya üye olacak kişilerde iyi derecede bıçak ve silah kullanabilme, iyi kamufle olabilme, iyi yüzebilme ve acıya dayanıklı olabilme şartları aranmıştır. Mafyaya kabul töreni öncesinde acıya dayanıklılık sınavına tabi tutulan bazı mafya adayları, karşısındaki kişinin bıçağını eliyle tutar ve etkisiz hale getirmeye çalışırdı. Bundan dolayı bu teste tabi tutulan mafyaların ellerinde kesik olduğu için İtalyan polisi onları kolayca ayırt ederek tutuklayabiliyordu.

Kara El (La Mano Nera)[değiştir | kaynağı değiştir]

İtalyancada La Mano Nera olarak telaffuz edilen Kara El örgütünün varlığından ilk kez Adolfo Valeri 1905'te New York'taki bir İtalyan gazetesi olan Stamperia del Bollettino della Sera gazetesinde bahsetti.

Örgütün kökenleri 1880'lerde Sicilya'daki bir gelenekten gelmiştir. Genelde tehdit mektuplarını siyah bir el izi ile birlikte gönderdikleri için Kara Eller olarak anılmışlardır. Kömür tozuyla karartılmış elleri ile duvarlarda iz bırakan örgüt üyeleri, özellikle New York'ta Doğu Avrupalı göçmenlere ve Yahudilere karşı suç faaliyetleri yürütüyorlardı. Genelde küçük sermayeli iş adamlarını ve küçük esnafları tehdit etmişlerdir.^[3]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

• Beş Aile
• Vito Genovese
• Vito Cascioferro
• Salvatore Maranzano
• Castellammarese Savaşı

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]