Sacit Kayasu
Doğum	15 Kasım 1952 Sarayköy, Denizli, Türkiye
Ölüm	28 Kasım 2014 (62 yaşında) İstanbul, Türkiye
Defin yeri	Karacaahmet Mezarlığı[1]
Meslek	Savcı, avukat

Sacit Kayasu (d. 15 Kasım 1952, Sarayköy, Denizli - ö. 28 Kasım 2014, İstanbul) Türk hukukçu, eski Adana Cumhuriyet Savcısı.

Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

21 Ekim 1952 tarihinde Denizli, Babadağ'da doğdu. 1958 yılında ailesi ile Babadağ’dan Denizli’ye taşındı. İlkokulu 1958-63 yılları arasında Denizli Katip Çelebi İlkokulunda okudu. 1969 yılında Denizli Lisesi'ni bitirdi. Lisede okurken önce duvar gazetesi sonra da mahalli gazete olarak Meş'ale isimli okul gazetesini çıkardı. 1970 yılında İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ne girdi. 1975 yılı Şubat döneminde üniversiteden mezun oldu. 1976 yılının Mart ayına kadar avukatlık stajı yaptı. Mart 1976'da yedek subay olarak askerliğe başladı. 1977 yılı Temmuz ayında askerliğini tamamladı ve eksik kalan avukatlık stajını tamamlayarak aynı yıl avukatlığa başladı. 1988 yılının Ağustos ayına kadar Denizli'de avukatlık yaptı. Avukatlığı müddetince mahalli gazetelerde vatandaşa yardımcı olacak şekilde başta hukuki konular olmak üzere her konuda yazılar yazdı. Ancak avukat olarak adalete yeterince katkıda bulunamadığını düşünerek Hakimlik ve Savcılık mesleğine geçmek için talepte bulundu. Adalet Bakanlığınca talebi kabul edildi. 4 Ağustos 1988 tarihinde fiilen savcılığa başladı. İlk görev yeri Çamlıhemşin'di. Daha sonra sırasıyla Oğuzeli, Iğdır, Adıyaman, Ödemiş ve Adana’da görev yaptı. 28 Mart 2000 tarihinde, Adana Cumhuriyet Savcısı olarak görev yaparken, 1980 darbesini gerçekleştiren Kenan Evren hakkında darbe yapmak suçundan iddianame tazim edince,önce açığa alındı, daha sonra da meslekten ihraç edildi.Emeklilik hakkını elde ettiği için, ihraç edilmeden önce emekliliğini talep etti ve emekli oldu. AİHM'de kazandığı dava sonrası avukatlık yapmak isteyen Kayasu'nun talebi İstanbul Barosu tarafından reddedildi. Barolar Birliğine yaptığı itiraz sonucu İstanbul Barosu levhasına kayıt olmuştur. Kayasu, evli ve üç çocukluydu.^[2]

Meslekten ihracı[değiştir | kaynağı değiştir]

Kayasu Ödemiş Savcılığı görevini ifa ederken, işkence edilerek öldürülen bir erkeğe ait cesedin Yeşil kod adlı Mahmut Yıldırım'a ait olduğunu iddia etmiş, soruşturma sürerken Adalet Bakanlığı tarafından Adana'ya atanmıştı. Mesleki hayatının sonunu getirecek olan iddianameyi de orada hazırladı. Kayasu'nun Ağustos 1999'da bir vatandaş olarak Ankara DGM'ye dilekçeye yanıt verilmedi. Bunun üzerine 28 Mart 2000 tarihinde, 12 Eylül darbesinin lideri Kenan Evren'in anayasal suç işlediğine dair iddianamesini tazim etti ve 12 Eylül yöneticilerinin yargılanmasını istedi. Hakimler Savcılar Kurulu (HSK), Kayasu'nun evine davet ettiği gazetecilere açıklama yaptığı ve iddianame suretlerini dağıttığı gerekçesiyle 29 Mart 2000 tarihinde yargılanmasına izin verdi. HSK, Kayasu'ya 30 Mart 2000 tarihinde kınama cezası verdi. Bu sırada Adana Cumhuriyet Başsavcılığı, iddianameyi sadece kınama olarak görerek işlem yapılmasına da Anayasanın Geçici 15. madde uyarınca gerek olmadığına karar verdi. Yargıtay Ceza Daireleri Genel Kurulu'nun 15 Mayıs 2001 tarihli kararını yerine bulan Yargıtay 9. Ceza Dairesi de, 11 Aralık 2002 tarihinde Kayasu'yu "görevi kötüye kullanmak" ve "askeri kuvvetleri tahkir ve tezyif" iddialarıyla hapisten para cezasına mahkûm etti ve cezaları erteledi. 20 Nisan 2000'da savcılık görevinden uzaklaştırılan Kayasu, HSYK kararıyla da 27 Şubat 2003'te meslekten ihraç edildi.^[3] Kayasu hakkında Hakimler ve Savcılar Kurulu 2011 tarihinde mesleğe tekrar kabulüne karar verilmiş ise de Kayasu emekli olmuş olması ve ilerleyen yaşı nedeniyle mesleğe geri dönmeyi reddetti.^[4]

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nin kararı[değiştir | kaynağı değiştir]

13 Kasım 2008 tarihinde, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM), Sacit Kayasu'nun "ifade özgürlüğünü kısıtladığı" için Türkiye'yi 41 bin avro tazminata mahkûm etti. Kayasu'nun, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin (AİHS) 13. ve 10. maddelerine aykırı davranıldığı iddiasıyla yaptığı başvuruyu karara bağlayan AİHM, Türkiye'nin hem kendisini girişim ve kararlarıyla ifade eden bir savcıyı engellediğini, hem de mahkemede hakkını aramasına engel olduğuna oybirliğiyle karar verdi.^[5]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]