Robert Vorhoelzer (* 13. Haziran 1884 Memmingen ; † 28. Ekim 1954 Münih ) Alman mimar, Münih Oberpostdirektion inşaat bölümünün başkanı ve Münih Teknik Üniversitesi'nde profesör.

Robert Vorhoelzer, Bavyera'da çok benimsenmemiş klasik modernizmin ana temsilcisiydi. Vorhoelzer, kendini Bavyera'daki posta idaresinin yapımında kıdemli bina görevlisi olarak gösterdi. Robert Poeverlein ile birlikte " Bavyera Post İnşaat Okulu "nu kurdu.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Çalışmalarının ilk aşamalarında, örneğin Münih'teki Penzberg postanesinde veya Ismaninger Straße postanesinde “Heimatstil”in etkisi görülebilirken, Vorhoelzer daha sonra kesinlikle modern ve işlevsel çok sayıda postane (postane) için çizim yaptı. Bunlar içerisinde teslimat depoları, posta işçileri için konut binaları vb vardı. Mimarisini yaptığı binaların çevredeki kentsel peyzaj ise Vorhoelzer'in akıllı bir şehir plancısı olduğunu gösteriyor. Özellikle, Münih'teki Arnulfstrasse'nin görünümü, çok sayıda Vorhoelzer binası ile karakterize edilir. Penzberg'deki eski postane, “Ülke Postanesi” proje serisindeki ilk binaydı.

1930'da Vorhoelzer Münih Teknik Üniversitesi'ne profesör olarak atandı. Nasyonal Sosyalizm döneminde, sözde bir "Baubolşevik" olarak 1933'te görevinden ayrıldı. Ancak mimar olarak çalışmaya devam etti. Örneğin Obergiesing'deki bölge kilisesi Maria Königin des Friedens bu süre zarfında inşa edildi (1936 /1937). 1939'da Paul Bonatz'ın tavsiyesi üzerine Vorhoelzer, merhum Bruno Taut'un yerine İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi'nin mimarlık bölümünün başına geçti. Clemens Holzmeister, Gustav Oelsner veya Walter Schütte gibi çok sayıda mimarın İkinci Dünya Savaşı sırasında zorunlu sürgünde yaşadığı İstanbul'da Vorhoelzer yeniden öğretim görevlisi olarak çalışabildi. Dersleri için hava fotoğrafları temin ettiği için Türkiye’de casuslukla suçlandı.^[1] Nazi Almanyası adına casusluk suçlamasıyla 1941'de sınır dışı edildi. Ardından yaşlılığına rağmen Alman tarafında savaşta aktif rol aldı.

Savaşın bitiminden sonra, Münih'teki kürsüsüne yeniden başlayabildi ve hatta 1946'da üniversitenin rektörü oldu. Ancak 1947'de, Türkiye'deki sürgün dönemiyle ilgili iddialar üzerine altı ay süreyle yeniden görevden alındı. Münih'in yeniden inşası hakkında savaş sonrası tartışmasında Vorhoelzer, şehrin bazı bölümlerinin savaştan önce zaten yenilenmeye ihtiyacı olduğuna dikkat çekti ve özellikle alçak binalara ve yüksek binalara dayanan radikal bir şekilde yeni bir kalkınma planı için düşüncelerini dile getirdi. Ayrıca, yeniden inşa konusundaki tartışmanın “kamuya açık” yapılmasını talep etmesi zamanın önünde bir düşünceydi. 1952'de emekli olan Vorhoelzer, iki yıl sonra geçirdiği bir ameliyat sonucu 70 yaşında öldü.

Son büyük eseri, ölümünden sonra 1954 ve 1956 yılları arasında gerçekleştirilen Dingolfing'deki anıtsal St. Josef bölge kilisesiydi. Bu salon kilisesi için Vorhoelzer, Giesingen kilisesi “Maria Königin des Friedens” de kullandığı motifleri geliştirmişti.

Onurlandırma[değiştir | kaynağı değiştir]

Münih'te, Münih-Solln'daki Vorhoelzerstraße onun adını almıştır.

Münih Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi'nin “Vorhoelzer Forumu” bir etkinlik yeri ve çatı terası kafesidir; Diğer faaliyetlerinin yanı sıra, üniversite ve şehir arasındaki diyaloğa hizmet eder.^[2]

Eserler (seçilmiş)[değiştir | kaynağı değiştir]

Konumlara göre sıralanmış resimler (tamamı değil):

• 
  Bad Tölz, Ludwigstrasse 10: postane
• 
  Münih, Agnespost, Agnesstrasse 1-5
• 
  Dingolfing, Böcklerstraße 2A: St. Josef
• 
  Münih, Arnulfstraße 60: Oberpostdirektion'ın eski binası
• 
  Münih, Goetheplatz 1: Goetheplatz'daki postane ve konut binası
• 
  Münih, Tegernseer Platz 7: Tegernseer Landstrasse'deki Postane, 1928 ve 1929 yılları arasında inşa edildi
• 
  Münih, Werinherstrasse 50: Maria Barış Kraliçesi

Okuma[değiştir | kaynağı değiştir]

• 1922–1924: Gebäude der Oberpostdirektion an der Arnulfstraße, München
• 1922–1923: Postamt Penzberg
• 1923: Postamt Murnau am Staffelsee (zusammen mit Franz Holzhammer und Sigmund Schreiber)
• 1925: Postamt Dillingen
• 1925: Postamt Deisenhofen (zusammen mit Fritz Norkauer)
• 1925: Postamt Feldkirchen
• 1925: Postamt Schaftlach
• 1925–1926: Paketzustellamt an der Arnulfstraße, München
• 1926–1927: Postamt Ismaninger Straße, München
• 1926–1927: Postamt Agnesstraße, München (zusammen mit Franz Holzhammer und Walther Schmidt)
• 1928–1929: Versuchssiedlung des Bayerischen Post- und Telegraphenverbandes an der Arnulfstraße, München (zusammen mit Walther Schmidt und Hanna Löv)
• 1928–1929: Postamt an der Tegernseer Landstraße, München (zusammen mit Walther Schmidt)
• 1929: Umbau der Frauengebäranstalt an der Sonnenstraße, München, von Friedrich Bürklein zum Postscheckamt
• 1929–1930: Landpostamt in Grünwald
• 1929–1930: Landschulheim in Schondorf
• 1929–1931: Postamt und Wohngebäude an der Fraunhoferstraße, München (zusammen mit Walther Schmidt)
• 1931–1932: Postamt und Wohngebäude am Goetheplatz, München (zusammen mit Walther Schmidt und Franz Holzhammer)
• 1931–1932: Postamt und Wohngebäude am Harras, München (zusammen mit Robert Schnetzer)
• 1933–1934: Postamt Bad Tölz (zusammen mit Karl Schreiber und Hanna Löv)
• 1936–1937: katholische Pfarrkirche Maria, Königin des Friedens, München (zusammen mit Walter Scheteling)
• 1946–1947: Wiederaufbau der Pfarrkirche „Maria Königin des Friedens“
• 1949–1954: Wiederaufbau des Hauptgebäudes der Technischen Hochschule München, Verwaltungsbau und Bibliothek.
• 1954–1957: Bau der Stadtpfarrkirche St. Josef in Dingolfing (Bauausführung postum durch Sepp Reiter^[3])

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Alman Millî Kütüphanesi kataloğunda Literature by and about Robert Vorhoelzer
• archINFORM'da Robert Vorhoelzer
• Vorhoelzer'den Jan Lubitz'in kısa biyografisi 18 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Münih Teknik Üniversitesi, Vorhoelzer'in önemi hakkında