Kiki Kogelnik (d. 1935 ö. 1997) Avusturyalı bir ressam, heykeltıraş ve baskı yapımcısıydı. Güney Avusturya’da doğdu, Viyana Güzel Sanatlar Akademisi’nde okudu ve 1961’de New York’a taşındı. Kogelnik, Avusturya’nın en önemli popüler sanatçısı olarak görülür.

1960'larda yaşamı ve çalışma hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Kogelnik kariyerine 1961’de Viyana’da Galerie Nächst St Stephan'da soyut çalışmalarını sergileyerek başladı. O zamanda Ecole de Paris Serge Poliakoff’tan etkilenmişti, ama New York’ta popüler sanat hareketiyle iç içeyken kendisine ait türü buldu. Avusturyalı soyut dışavurum sanatçısı Arnulf Rainer ile nişanlıydı.

Kogelnik başka bir soyut dışavurumcu olan Amerikalı sanatçı Sam Francis ile de yakındı ve 1961’de New York, Santa Monika ve Kaliforniya’da zamanını onunla geçirdi. Kogelnik, 1962’de New York’a taşındıktan sonra Roy Lichtenstein, Claes Oldenburg, Andy Warhol, Larry River, Tom Wesselmann, Joan Mitchell, Robert Rauschenberg ve Jasper Johns yakın bağ grubu sanatçılarına katıldı. Kogelnik abartılı şapkaları ve giysileriyle gittiği her yerde büyüleyici oldu.

1960’ların başlarında Kogelnik resimlerini yapmak için arkadaşlarının gerçek boyutlarıyla kesme kağıt kalıplarını kullanmaya başladı.

Kogelnik 1966’da Londra’dayken, New York’taki stüdyo alanı büyük bir yangının içinde kalmış. Kogelnik yangından önce taşınmış olmasına rağmen, alt kattaki komşusu, Amerikan sanatçı Alfred Leslie, sanatsal çalışmalarının hepsini kaybetmiş. Aynı yıl Kogelnik, Londra’da radyasyon onkolojisti Dr.George Schwarz ile evlendi, 1967’de oğlu Mono’yu doğurdu, kısa süre sonra New York’a geri döndü. 1969’da Kogelnik, Viyena’da Galerie Nächst Aziz Stephan 11. Apollo’nun inişi sırasında, canlı yayın esnasında bir dizi ay temalı serigrafi üreten bir Moonhappening yarattı.

1970’ler ve sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]

1970’lerde Kogelnik’in ilgisi, özellikle ticari reklamlarda tasvir edilen kadın rollerine değinen çalışmalara geçti. İroni, mizah ve popüler estetiğiyle feminist broşürü bu zamanlarda Kogelnik’in tek çalışmasıydı. 1974’te seramiklerle çalışmaya başladı, resmin uzantısı olarak heykelsel formu kullandı.

1980’lerde kırılmış insanlar, işaretler ve semboller Kogelnik’in çalışmalarını durdurmaya başladı ve Expansion serisinde resimleriyle birlikte seramik modellerini kullandı. Ayrıca 1978’de Jim Carroll ve diğerlerinin olduğu 16mm lik kısa B&W CBGB filmini yazıp yönetti.

Daha sonraki çalışmalarında, insan bedeni parçalanmış ve manipüle edilmiş formda tasvir edildi, 1990’lı yıllarda çalışmalarının çoğu soyutlanmış ama anlamlı yüzlerle canlandırdı. Kogelnik cam heykelleri yarattığı sırada, sanat yapımında dekoratif ve ticari temalarda yorumda bulunduğu çizim ve basımlarla ilgilendi.

Ölümü ve mirası[değiştir | kaynağı değiştir]

Kogelnik 1 Şubat 1997’ de Viyana’da kanserden öldü. Avusturya, Bleiburg’da yakıldı. Aynı yıl geçmişe ait çalışmalarının büyük çoğunluğu Viyana’da Avusturya Belverede Galerisi’nde tutuldu. 1998’de Kogelnik, sanatta Avusturya’nın en yüksek madalyasını ve Avusturya Bilim ve Sanat Şeref Çarmıhı’nı kazandı. Daha önceden Viyana şehri Görsel Sanatlar ödülü verilmişti.

Sanatçının ölümünden sonra, Amerika’da kâr amacı gütmeyen bir kuruluş olan Kiki Kogelnik Vakfı, Viyana ve New York bürolarıyla oluşturuldu. Vakfın görevi, Kiki Kogelnik’in yaratıcı mirasını korumak, belgelemek, araştırmak ve devam ettirmektir. 2009 yılı itibarıyla vakıf, sanat tarihi araştırmaları için Kogelnik'in çalışmalarının NYC'de Laura Kendall tarafından oluşturulmuş kapsamlı bir veritabanını korumaya ve genişletmeye devam ediyor.

2003’te Avusturya Postanesi, Kogelnik’in 1973’teki tablosu, Prenez Le Temps d’Aimer’in sahip olduğu 55 avro sentlik damgası olduğunu açıkladı. Kogelnik ayrıca biri Avusturya, Bleiburg, diğeri ise adının verildiği sokak olan Avusturya, Klagenfurt'ta olmak üzere iki çeşme tasarladı.  

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

http://www.kogelnikfoundation.org/