Hamilelik testi, bir kadının hamile olup olmadığını belirlemeye çalışır. Kan ve idrarda belirteçler bulunur ve gebelik testleri bu maddelerden birinin örneklenmesini gerektirir. Keşfedilecek bu belirteçlerden ilki, insan koryonik gonadotropinin (hCG), 1930'da döllenmiş ovaların (yumurtaların) sinsiyotirofoblast (zigot) hücreleri tarafından üretildiği keşfedildi.^[1]

HCG, gebeliğin güvenilir bir belirteci olmasına rağmen, implantasyondan sonraya kadar tespit edilemez, bu test gebeliğin çok erken aşamalarında yapılırsa yanlış pozitif veya yanlış negatif sonuçlarına neden olur. HCG, yumurtanın döllenmesinden 8 gün sonra ve idrarda 10 kan yoluyla tespit edilebilir.

Obstetrik ultrasonografi gebeliği tespit etmek için de kullanılabilir. Obstetrik ultrasonografi ilk kez 1960'larda yapıldı; hCG için ilk ev test kiti 1968'de icat edildi. Kitler 1970'lerin ortalarında Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa'da piyasaya sürüldü.

Modern testler[değiştir | kaynağı değiştir]

1930'ların başında, Cape Town Üniversitesi'nde araştırmacı olan Hillel Shapiro ve Harry Zwarenstein, hamile bir kadından idrarın Güney Afrika'daki Xenopus kurbağasına enjekte edildiğini ve kurbağanın yumurtladığını ortaya çıkardı. Bu test, 1930'lardan 1960'lara kadar dünya genelinde kullanıldı; Xenopus kurbağaları canlı olarak ihraç edildi.^[2]

Döllenmeden sonra en hızlı sonucu verebilecek gebelik testi, erken gebelik faktörü (GroES) için bir rozet inhibisyonu testidir. EPF kanda döllenmeden 48 saat sonra tespit edilebilir. Bununla birlikte, EPF için test yapmak pahalı ve zaman alıcıdır.

Hamilelik için yapılan çoğu kimyasal test, kan veya idrarda insan koryonik gonadotropinin (hCG) beta alt ünitesinin varlığına bakar. hCG döllenmeden altı ila on iki gün sonra implantasyondan sonra idrarda veya kanda tespit edilebilir.^[3] Kantitatif kan (serum beta) testleri, hCG seviyelerini 1 mIU / mL'ye kadar düşürebilirken, idrar test şeritleri markaya bağlı olarak 10 mIU / mL ila 100 mIU / mL tespit eşikleri yayınladı. Kalitatif kan testleri genellikle 25 mIU / mL eşiğine sahiptir ve bu nedenle mevcut bazı ev gebelik testlerinden daha az hassastır. Evde gebelik testlerinin çoğu lateral akım teknolojisine dayanır.^[4]

Obstetrik ultrasonografide gebelik kesesi bazen gestasyonun (gebelik yaşı) dört buçuk haftası (yumurtlamadan yaklaşık iki buçuk hafta sonra) ve yumurta sarısı yaklaşık beş haftalık bir gebelikte görülebilir.^[5] Embriyo yaklaşık beş buçuk hafta gözlemlenebilir ve ölçülebilir. Kalp atışı altı hafta gibi erken bir sürede görülebilir ve genellikle yedi haftadan itibaren görülür.^[6][7]

Tip I ve tip II hataları[değiştir | kaynağı değiştir]

Yanlış negativ[değiştir | kaynağı değiştir]

Test çok erken yapıldığında yanlış negatif okumalar oluşabilir. Kantitatif kan testleri ve en hassas idrar testleri genellikle implantasyondan kısa bir süre sonra hCG'yi saptamaya başlar, bu da ovülasyondan 6 ila 12 gün sonra meydana gelebilir. hCG seviyeleri gebeliğin ilk 20 haftasında yükselmeye devam eder, bu nedenle yanlış negatif test sonuçlarının şansı zamanla azalır.^[8] Daha az hassas idrar testleri ve kalitatif kan testleri, implantasyondan üç veya dört gün öncesine kadar gebeliği tespit edemez. det yumurtlamadan ortalama 14 gün sonra gerçekleşir, bu nedenle adet dönemi geçtikten sonra yanlış negatif olma olasılığı düşüktür.

Öte yandan, yumurtlama, det döngüsünde öngörülebilir bir zamanda gerçekleşmeyebilir. Düzenli adet döngüsü geçmişi olan kadınlar için bile, beklenmedik bir şekilde erken veya geç yumurtlamaya neden olan birkaç faktör olabilir. Doğurganlık tahmini kitlerinin (OPK'ler) kullanılması veya servikal mukus (rahim ağzı) veya bazal vücut ısısının doğurganlık belirtilerinin çizilmesi, ne zaman test edileceği konusunda yalnız gün sayımından daha doğru bir fikir verir.^[9]

Hamilelik testinin doğruluğu, hamileliğe neden olan cinsel ilişki veya döllenme eylemi değil, yumurtlama günü ile yakından ilgilidir. Spermin fallop tüplerinde beş güne kadar yaşaması normaldir, yumurtlamanın gerçekleşmesini bekler. İmplantasyonun gerçekleşmesi 12 güne kadar sürebilir, yani en hassas hamilelik testleri bile hamileliğe neden olan hareketten 17 gün sonra yanlış negatifler verebilir.^[10] Bazı ev gebelik testlerinde yüksek hCG tespit eşikleri (100 mIU / mL'ye kadar) olduğu için, hCG'nin bu testlerle tespit edilebilir seviyelere yükselmesi üç ila dört gün sürebilir - bu, negatif negatiflerin üçe kadar çıkabileceği anlamına gelir.

Yanlış pozitifler[değiştir | kaynağı değiştir]

Yanlış pozitif test sonuçları, test uygulama hataları, hCG molekülünü içeren ilaçların kullanımı ve hCG molekülünün gebe olmayan üretimi de dahil olmak üzere çeşitli nedenlerle ortaya çıkabilir. İdrar testleri ilaç kullananlarda yanlış pozitif olabilir: diğerleri arasında klorpromazin, fenotiyazinler ve methadon.^[11]

Gerçek bir hamilelikten bağımsız olarak, önerilen 3-5 dakika penceresinden veya reaksiyon süresinden sonra okunursa, ev gebelik testlerinde sahte buharlaşma çizgileri görünebilir. Yanlış pozitifler, son kullanma tarihinden sonra kullanılan testlerde de görünebilir.

Kısırlık tedavisinin bir parçası olarak hCG enjeksiyonu yapılmış olan bir kadın, gerçek gebelik durumundan bağımsız olarak hCG'yi tahlil eden gebelik testlerinde pozitif test yapacaktır. Bununla birlikte, bazı kısırlık ilaçları (örneğin clomid), hCG hormonunu içermez.^[12]

Karaciğerin, kanserlerin ve diğer tıbbi durumların bazı hastalıkları yüksek hCG üretebilir ve bu nedenle yanlış pozitif gebelik testine neden olabilir. Bunlar, koriokarsinom ve diğer germ hücreli tümörleri, IgA eksikliklerini, heterofil antikorları, enterokistoplastileri, gestasyonel trofoblastik hastalıkları (GTD) ve gestasyonel trofoblastik neoplazmaları içerir.^[13]

Yaşayabilirlik[değiştir | kaynağı değiştir]

Hamileliğin canlılığını belirlemek için hamilelik testleri kullanılabilir. Seri nicel kan testleri, genellikle 3-4 gün arayla yapılabilir. 1.200 mIU / ml'lik bir hCG seviyesinin altında, hCG genellikle her 48-72 saatte bir ikiye katlanır, ancak% 50-60'lık bir artış hala normal kabul edilir. 1.200 ila 6.000 mIU / ml serum arasında hCG genellikle 72 ila 90 saat ikiye katlar ve 6.000 mIU / ml'nin üstünde, hCG genellikle iki katına çıkmak için dört günden fazla sürer. Normalde artmamak, düşük yapma riskini veya olası bir dış gebeliki gösterebilir.^[14]

Ultrason ayrıca yaşayabilirliği belirlemek için yaygın bir araçtır. Beklenenden daha düşük bir kalp atış hızı veya kaçırılmış gelişme kilometre taşları hamilelikle ilgili bir problemi gösterebilir. Ancak, tanı tek bir ultrasonla yapılmamalıdır. Fetal yaşta yanlış tahminler ve ultrason muayenesinde doğal olan yanlışlıklar, taramanın olumsuz yorumlanmasına neden olabilir. İlk ultrason taramasından elde edilen sonuçlar bir sorun gösteriyorsa, taramayı 7-10 gün sonra tekrarlamak makul bir uygulamadır.

Hamilelik haftasına göre ortalama HCG miktarı[değiştir | kaynağı değiştir]

Haftalara göre aşağıdaki beta HCG değer aralıkları normal kabul edilmektedir.^[15]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

• Blastokist
• Gravindex