Green fonksiyonları, matematikte homojen olmayan diferansiyel denklemlerin, istenen sınır koşulları altında çözülmesinde kullanılan bir yöntemi ve bu yöntemle ilişkili olarak hesaplanan fonksiyonu belirtmekte kullanılır. İlk kez matematikçi George Green tarafından kullanılmıştır.

Tanımı ve kullanımları[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir Green fonksiyonu, G(x, s) ve Rⁿ Öklid uzayının bir alt kümesi üzerinde bir lineer differansiyel operatör L = L(x) dağılım'ın hareketi olmak üzere, bir s noktasındaki herhangi bir çözümüdür.

   

${\displaystyle LG(x,s)=\delta (x-s)}$

(1)

burada ${\displaystyle \delta }$ Dirac delta fonksiyonu'dur. Green fonksiyonunun bu özelliği form diferansiyel denklemleri çözmek için yararlanılabilir.

   

${\displaystyle Lu(x)=f(x).}$

(2)

Eğer L'nin çekirdek'i önemsiz değilse, sonra Green fonksiyonu da benzersiz değildir. Ancak, uygulamada,simetrinin bir bileşimi, sınır koşulları ve/veya diğer harici olarak empoze edilen kriterler benzersiz bir Green fonksiyonunu verecektir. Ayrıca, genel olarak Green fonksiyonlarının dağılımları vardır, mutlaka doğru fonksiyonlardır.

Green fonksiyonları da dalga denklemlerinin çözümünde yararlı bir araçtır, difüzyon denklemlerinin ve kuantum mekaniğindeki, Green fonksiyonu Hamiltonyende anahtar bir kavramdır bununla birlikte durum yoğunluğuylada önemli bağlantıları var, Bir yan not olarak, fizikte kullanılan Green fonksiyonlarının genellikle ters işareti ile tanımlanır; yani,

${\displaystyle LG(x,s)=-\delta (x-s).}$

Bu tanım, Green fonksiyonunun özelliklerini önemli ölçüde değiştirmez.

${\displaystyle G(x,s)=G(x-s).}$

Bu durumda,Green fonksiyonlarının lineer zamanla değişmeyen sistem teorisindeki impuls cevabı aynıdır.

Homojen olmayan sınır değer problemlerinin çözümü için Green fonksiyonları[değiştir | kaynağı değiştir]

Matematikte Green fonksiyonunun birincil kullanımı homojen olmayan sınır değer problemlerini çözmektir. Modern kuramsal fizik, Green fonksiyonları da genellikle Feynman diyagramları (ve ifade Green fonksiyonu genellikle herhangi bir korelasyon fonksiyonu) için kullanılır) Yayıcılar olarak kullanılmaktadır.

Çerçeve[değiştir | kaynağı değiştir]

L, Sturm–Liouville operatorü olmak üzere, şeklinde lineer diferansiyel operatör

${\displaystyle L={\dfrac {d}{dx}}\left[p(x){\dfrac {d}{dx}}\right]+q(x)}$

ve D, sınır koşulu operatörü olmak üzere

${\displaystyle Du={\begin{cases}\alpha _{1}u'(0)+\beta _{1}u(0)\\\alpha _{2}u'(l)+\beta _{2}u(l).\end{cases}}}$

f(x) [0,l] aralığında sürekli fonksiyon olmak üzere. Ayrıca varsayılan problem

${\displaystyle {\begin{aligned}Lu&=f\\Du&=0\end{aligned}}}$

düzenli (homojen) problem için, yalnızca önemsiz çözüm var).

Teorem[değiştir | kaynağı değiştir]

Burada tek ve yalnız tek çözümü karşılayan u(x)'dir.

${\displaystyle {\begin{aligned}Lu&=f\\Du&=0\end{aligned}}}$

ve bu verilir

${\displaystyle u(x)=\int _{0}^{\ell }f(s)G(x,s)\,ds}$

buradaki is koşulları sağlayan bir Green fonksiyonu G(x, s) aşağıdadır:

1. G(x, s) x ve s için süreklidir
2. ${\displaystyle x\neq s}$için, ${\displaystyle LG(x,s)=0}$
3. ${\displaystyle s\neq 0}$için, ${\displaystyle DG(x,s)=0}$
4. Türev "jump": ${\displaystyle G'(s_{+0},s)-G'(s_{-0},s)=1/p(s)}$
5. Simetri: G(x, s) = G(s, x)

Örnekler[değiştir | kaynağı değiştir]

Helmholtz denkleminin çözümüne ilişkin Green fonksiyonları şöyledir:

${\displaystyle G(x,y)={\frac {i}{4}}H_{0}^{(1)}(k|x-y|)\quad x\in \mathbb {R} ^{2}\setminus \{y\}}$

${\displaystyle G(x,y)={\frac {e^{-ik|x-y|}}{4\pi |x-y|}}\quad x\in \mathbb {R} ^{3}\setminus \{y\}}$

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Bu sayfanın 5 Ağustos 2010 tarihli içeriği Green'in fonksiyonu sayfasından alınmıştır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

• Ayrık Green fonksiyonları ile graf tanımı ve gridler.
• Feynman Yayıcısı
• Green eşitliği
• Impulse cevabı, sinyal işlemede bir Green fonksiyonu analoğu
• Keldysh biçimciliği
• Spektral kuramı

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]