Generalfeldmarschall

Rütbe işaretleri

Yaka Rütbesi

Apolet rütbesi

Generalfeldmarschall (Generalfeldmareşal), Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu'ndan Üçüncü Reich'a kadar Cermen ordularındaki en yüksek rütbe. Habsburg Monarşisinde, Avusturya İmparatorluğu'nda ve Avusturya-Macaristan'da Feldmarschall rütbesi kullanıldı. 1914-1918 yılları arasında on kişiye bu rütbe verilmiş ve bunlardan dört tanesi Habsburg hanedanının egemenliğine mensuptur. Nazi Almanyası Luftwaffe ve ordularında Generalfeldmarschall rütbesi Temmuz 1940'ta Luftwaffe komutanı Hermann Göring'e Reichsmarschall (İmparatorluk Mareşali) rütbesi verilene kadar en yüksek rütbeydi. III. Reich'ın yıkılmasından sonra bu askeri yüksek unvan kullanımdan kalkmıştır.

NATO'nun bugünkü NATO deniz kuvvetlerinde OF-10 ile kıyaslanabilecek beş yıldızlı bir rövanter olan Kaiserliche Marine ve Kriegsmarine'deki Großadmiral'e (İngilizce: Büyük Amiral) eşdeğerdir.

Almanya[değiştir | kaynağı değiştir]

Prusya ve Alman İmparatorlukları[değiştir | kaynağı değiştir]

Alman-Prusya Ordusunda ve daha sonra Wehrmacht'ta Generalfeldmareşal rütbesinin birkaç ayrıcalığı vardı: Soylulara yükselme, bakanlarla eşit protokol derecesi, doğrudan monarşiye rapor verme hakkı ve sürekli bir eskort.

1870'te Prusya'nın Prens Friedrich Karl'ı ve Franco-Prusya Savaşı sırasında orduya komuta eden Veliaht Prens Friedrich Wilhelm, saha komutanları olarak atanan ilk Prusya prensler oldu.

Nazi Almanyası[değiştir | kaynağı değiştir]

II. Dünya Savaşı sırasında Nazi Almanyası'ndaki Wehrmacht'ta Generalfeldmareşal rütbesi, Temmuz 1940'a kadar Hermann Göring için yeni oluşturulan Reichsmarschall rütbesine yükseltildiği zamana kadar en yüksek askeri rütbeydi. Donanmada Generalfeldmareşal'ın eşdeğeri Großadmiral ("büyük amiral") idi.

Heer ve Luftwaffe, Fransa Savaşı ve Fransa'da Blitzkrieg'i (10 Mayıs - 22 Haziran 1940) kazandıktan dört hafta sonra Hitler, on iki generali feldmareşal rütbesine terfi ettirdi. 19 Temmuz 1940'ta terfi edilenler Walther von Brauchitsch, Wilhelm Keitel, Gerd von Rundstedt, Fedor von Bock, Wilhelm Ritter von Leeb, Wilhelm List, Günther von Kluge, Erwin von Witzleben, Walter von Reichenau (Heer) ve Albert Kesselring, Erhard Milch, Hugo Sperrle (Luftwaffe).^[1]

1942'de, üç asker terfi aldı. Tobruk kuşatması'ndaki başarısından dolayı 22 Haziran'da "Wüstenfuchs" (Çöl Tilkisi) Erwin Rommel'e, 30 Haziran'da Sivastopol Kuşatması'ndaki başarısından dolayı Erich von Manstein ve başarısından ötürü "Oberbefehlshaber der Heeresgruppe Nord" ("ordu grubunun kuzey komutanı") Georg von Küchler (30 Haziran) Generalfeldmareşal rütbesine terfi ettirildiler.

Adolf Hitler, Stalingrad'daki 6. Ordu Komutanı Friedrich Paulus'u, 30 Ocak 1943'te, ölümüne kadar savaşmaya ya da intihar etmek için savaşmaya devam etmeye teşvik etmek için kaçınılmaz teslimiyetinden bir gün önce, onu feldmareşalliğe terfi etti.^[2] Hitler, tarihin o noktasında hiçbir Alman ya da Prusya sahra mareşalinin hayatta kalmadığına dikkat çekti. Paulus, ertesi gün yine de, "Bavyera onuruna kendimi vurma niyetim yok" diyerek ertesi gün teslim oldu.^[3] Hayal kırıklığına uğrayan Hitler, "Bu savaşta son kez feldmareşal rütbesi veriyorum!" dedi. Aslında, bundan sonra yedi askeri daha feldmareşalliğe atadı.

Nazi Almanyası'ndaki Generalfeldmareşal'ın maddi durumu, yıllık maaşın yanı sıra, Hitler, generaller için 1940'ta ayda 2000'den 4.000'e Reichsmark kadar aralığıyla vergiden muaf tutan kanunlar getirmiştir. Ayrıca, en üst düzey subaylara cömert armağanlar hediye etti; Wilhelm Ritter von Leeb, Hitler'den 65. doğum günü için 250.000 RM para almıştır.^[4]

Bununla birlikte, rütbeye terfi, Hitler'in devam eden lütfunu garanti etmedi. Savaşın gidişatı değişirken, Hitler hayal kırıklığını üst düzey komutanlarından çıkardı ve savaş sona ermeden Generalfeldmareşaller'in çoğunu görevden aldı. Fedor von Bock, Walther von Brauchitsch, Wilhelm Ritter von Leeb ve Wilhelm List, Barbarossa Operasyonu sırasındaki başarısızlıklar nedeniyle 1942'de görevlerinden alındı ve savaşta daha fazla aktif rol almadılar. Kleist, Manstein ve Sperrle benzer şekilde 1944'te ve Rundstedt ve Weichs Mart 1945'te emekli oldular. Büyük Amiral Erich Raeder, Alman deniz filosunun geleceği konusunda Hitler ile girdiği şiddetli bir tartışmanın ardından Ocak 1943'te emekli oldu. Hitler'in en başarılı komutanlarından biri olan Walter Model, yine de savaşın sonunda Führer'in güvenini kaybetmiş ve yakalanmaktan ve muhtemelen bir savaş suçlusu olarak yargılanmaktan korktuğu için intihar etmişti. Erhard Milch, Göring'i Luftwaffe'nin komutanlığından uzaklaştırmak için başarısız bir komplo kurduktan sonra dikkat çekti ve hatta Göring'in kendisi bile Hitler intihar etmeden önce tüm görevlerinden alındı ve Nazi Partisinden ihraç edildi. Schörner, savaşın son günlerinde kendini kurtarmak için komutasını rezil bir şekilde terk etti. Kluge, Witzleben ve Rommel, 20 Temmuz'da Hitler'e karşı düzenlenen komplodaki gerçek ya da hayali rolleri nedeniyle ya idam edildi ya da intihara zorlandı. Savaşın sonunda, yalnızca Keitel, Kesselring, Greim ve Büyük Amiral Karl Dönitz hala askeri görevlerindeydi.

Alt rütbe
Generaloberst

(Wehrmacht Rütbeleri)
Generalfeldmarschall

Üst rütbe
Reichsmarschall

Nazi Almanyası Mareşalleri[değiştir | kaynağı değiştir]

20 Nisan 1936 - Werner von Blomberg (1878-1946)
4 Şubat 1938 - Hermann Göring (1893-1946)
19 Temmuz 1940 - Walther von Brauchitsch (1881-1948)
19 Temmuz 1940 - Albert Kesselring (1885-1960)
19 Temmuz 1940 - Wilhelm Keitel (1882-1946)
19 Temmuz 1940 - Günther von Kluge (1882-1944)
19 Temmuz 1940 - Wilhelm Ritter von Leeb (1876-1956)
19 Temmuz 1940 - Fedor von Bock (1880-1945)
19 Temmuz 1940 - Wilhelm List (1880-1971)
19 Temmuz 1940 - Erwin von Witzleben (1881-1944)
19 Temmuz 1940 - Walther von Reichenau (1884-1942)
19 Temmuz 1940 - Erhard Milch (1892-1972)
19 Temmuz 1940 - Hugo Sperrle (1885-1953)
19 Temmuz 1940 - Gerd von Rundstedt (1875-1953)
31 Ekim 1940 - Eduard Freiherr von Böhm-Ermolli (1856-1941)
22 Haziran 1942 - Erwin Rommel (1891-1944)
30 Haziran 1942 - Georg von Küchler (1881-1968)
1 Haziran 1942 - Erich von Manstein (1887-1973)
31 Ocak 1943 - Friedrich Paulus (1890-1957)
1 Şubat 1943 - Paul Ludwig Ewald von Kleist (1881-1954)
1 Şubat 1943 - Maximilian Reichsfreiherr von Weichs (1881-1954)
1 Şubat 1943 - Ernst Busch (1885-1945)
16 Şubat 1943 - Wolfram Freiherr von Richthofen (1895-1945)
1 Mart 1944 - Walter Model (1891-1945)
5 Nisan 1945 - Ferdinand Schörner (1892-1973)
25 Nisan 1945 - Robert Ritter von Greim (1892-1945)

Doğu Almanya[değiştir | kaynağı değiştir]

Deutsche Demokratische Republik veya DDR'nin (Alman Demokratik Cumhuriyeti, yani Doğu Almanya) Nationale Volksarmee ("Ulusal Halkın Ordusu") 25 Mart 1982'de Marschall der DDR ("DDR Mirabiyesi") unvanını oluşturdu. Savaş sırasında veya olağanüstü askeri başarılarından dolayı Staatsrat (Birleşik Devletler'in DDR lideri konseyi) tarafından bir general atanabilir; Bununla birlikte, hiçbir asker bu rütbeye yükselmedi.

Günümüz Almanya[değiştir | kaynağı değiştir]

Generalfeldmareşal, Generaloberst, Großadmiral ve Generaladmiral rütbeleri, 1956'da yaratılan yeni Alman (1990 Batı Almanya'ya kadar) Silahlı Kuvvetler, yani "Federal Savunma" (artık Federal Savunma)'da artık mevcut değildir. Şu anda en yüksek askeri rütbeler, yeniden yapılandırılmış olan Bundeswehr generali ve amiralidir.

Almanya Federal Cumhuriyeti Temel Hukukunun (anayasa) 65. maddesine göre, Federal Federal Savunma Bakanı (Alman Federal Cumhuriyeti): Federal Yüksekova Savunma Bakanı (Alman), Federal Yüksek Güvenlik Bakanı (Federal Cumhuriyeti) tarafından, Federal Yüksek Mahkemenin Başmühendis (Inhaber der Befehls und Bundesminister der Verteidigung), tüm askerler üzerinde en üstün komuta yetkisine sahiptir. Savaş zamanında, bu üstün komuta yetkisi Federal Şansölye'ye gönderilir.

Generalinspekteur der Bundeswehr (Bundeswehr Genel Sekreteri, tam anlamıyla "Federal Savunma Müfettişliği") savunma askeri şefi ve Silahlı Kuvvetler Komuta Başkanlığına (Alman: Führungsstab der Streitkräfte) başkanlık etmektedir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Snyder, Louis (1994) [1976]. Encyclopedia of the Third Reich, pp. 111, 112
^ Snyder, Louis (1994) [1976], p. 112
^ Beevor, Antony (1998). Stalingrad, The Fateful Siege: 1942-1943. New York: Penguin Books. p. 381
^ "Dienen und Verdienen. Hitlers Geschenke an seine Eliten" [Book review: Serving and earning. Hitlers presents to his elite]. www.hsozkult.de (Almanca). 27 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2016.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Feld Mareşal Hermann Göring'in Bastonu 7 Aralık 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[1] Snyder, Louis (1994) [1976]. Encyclopedia of the Third Reich, pp. 111, 112

[2] Snyder, Louis (1994) [1976], p. 112

[3] Beevor, Antony (1998). Stalingrad, The Fateful Siege: 1942-1943. New York: Penguin Books. p. 381

[4] "Dienen und Verdienen. Hitlers Geschenke an seine Eliten" [Book review: Serving and earning. Hitlers presents to his elite]. www.hsozkult.de (Almanca). 27 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2016.

[1]

[2]

[3]

[4]

Generalfeldmareşal nedir?, Generalfeldmareşal anlamı nedir?, Generalfeldmareşal ne demektir?