Bu maddedeki bilgilerin doğrulanabilmesi için ek kaynaklar gerekli. Lütfen güvenilir kaynaklar ekleyerek maddenin geliştirilmesine yardımcı olun. Kaynaksız içerik itiraz konusu olabilir ve kaldırılabilir. Kaynak ara: "Gırgır" dergi – haber · gazete · kitap · akademik · JSTOR (Ekim 2020) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin)

Gırgır

Gırgır Dergisi’nin 5. yıl sayısının kapağı. Kapakta Bülent Ecevit ve kendisine suikast girişiminde bulunan Stavros Psihopedrisdes resmedilmiştir.
Editör	Oğuz Aral
Kategoriler	Süreli yayın
Sıklık	Haftalık
İlk sayı	26 Ağustos 1972
Son sayı	1993
Ülke	Türkiye
Dil	Türkçe

Gırgır Dergisi, 1972'de yayına başlayan, Türkiye'nin en çok satmış kült mizah dergisidir.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk önce Gün gazetesinin iç sayfalarından birinde Oğuz Aral tarafından hazırlanan dörtte bir sayfa boyutunda bir köşe olarak yayına başladı. Daha sonra okuyucunun ilgisi ve talebinin artmasıyla önce yarım sayfa, sonra tam sayfa, en son da gazete içinde arkalı önlü yaprak halinde ilave olarak verilmeye başladı. 13 Ağustos 1972’de, Gün gazetesi tarafından verilen ücretsiz ilave bir dergiye dönüştü, bu hızlı büyümenin sonunda 1973’te Haldun Simavi’nin isteğiyle, bağımsız bir dergi oldu.

1973-1989[değiştir | kaynağı değiştir]

Oğuz Aral'ın mizah yönetmenliğinde yayına başlayan Gırgır eski kuşak çizerlerden kopup kendi çizer kuşağını kendisi yetiştirdi. İlk yıllardaki sloganı; Geçim derdini, can sıkıntısını, aşk yarasını, karı-koca kavgasını şipşak keser. Her derde devadır, gırgır da gırgır idi. Dergi, kendisinden önceki mizah dergilerinin elitist tavrını terkedip, döneminde "sulu mizah" denilerek küçümsenen, argo, cinsellik ve mahalle hayatını işlekten çekinmeyen bir anlayışa sahipti. Bu anlayış doğrultusunda, yayına başladığı ilk yılın sonunda dergi 45 bin satıyordu. 1978'lerde 280 binlere ulaşan Gırgır, 1981-1983 döneminde 500 bine ulaşan tirajıyla Türkiye'de gelmiş geçmiş en çok satan mizah dergisi oldu ve kendinden sonra gelen bütün mizah dergilerinin tarzını belirleyen bir ekol haline geldi.

Rus Krokodil ve Amerikan Mad'den sonra dünyanın en çok satan üçüncü dergisi olduğuna dair bilgi ise muhtemelen bir efsaneden ibarettir.^[1]

Gırgır kadrosu Gırgır'la aynı zamanda, yine Oğuz Aral ve onun kardeşi Tekin Aral yönetiminde Fırt ve Laklak gibi başka dergiler de çıkardılar.

Dönem dönem bazı çizerler Gırgır'dan ayrılarak başka dergiler çıkardılar. 1978'de Engin Ergönültaş ve arkadaşları ayrılıp Mikrop'u çıkardılar. Mikrop kısa zaman sonra kapanınca çizerleri tekrar Gırgır'a döndü. 1985'te Tuncay Akgün, Mehmet Çağçağ ve bir grup çizer ayrılıp Limon'u kurdular. Limon daha sonra Leman'a dönüşerek en çok satan dergi oldu. Fakat bu kopmalar, o dönemde Gırgır'a büyük bir zarar vermediler.

1989 ve sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]

1989 ilkbaharında, aralarında dönemin popüler isimlerinden Latif Demirci, Bülent Arabacıoğlu, Hasan Kaçan, Ergün Gündüz, Atilla Atalay, İrfan Sayar ve Abdülkadir Elçioğlu'nun da bulunduğu 20'den fazla Gırgır yazar-çizer dergiden ayrılarak Hıbır adlı yeni bir dergi çıkardı. Aynı yılın kasım ayında Gırgır'ın Simavi ailesi tarafından Gölge Adam lakabıyla tanınan ve aynı isimde bir gazete çıkaran Ertuğrul Akbay'a satılması üzerine, editör Oğuz Aral, yanına hemen hemen bütün çizerleri alıp Gırgır'dan ayrılarak Oğuz Aral'ın Gırgır'daki sevilen tipinden ismini alan Avni dergisini yayımlamaya başladı.

Bu olay sonrasında tüm kadrosu değişen Gırgır, aynı ismi taşısa da bambaşka bir dergiye dönüştü. Tirajı kısa zamanda çok düştü. Pek çok çizer bu yeni Gırgır'da çalışıp şanslarını deneyip ayrıldılar. Dergi 90'ların ortalarından itibaren kendi kadrosunu oluşturduysa da eski Gırgır'la alakası kalmadı. İsim hakkı gibi sebeplerden dolayı 1993'te kapanıp yeniden çıktı ise de bu yeni Gırgır da aslında Ertuğrul Akbay'ın 1989'dan sonraki Gırgırı'dır.

16 Mayıs 2015 tarihinden itibaren artık Sözcü gazetesi ile bedava verilmektedir. 2017 şubat ayı içerisinde yayımladığı son sayısında Musa ile ilgili derginin Yazı İşleri Müdürü de olan Seyfi Şahin'in çizdiği karikatürden dolayı 17 Şubat 2017 tarihinde yayıncı kuruluş tarafından basımı durdurulmuş ve çalışanların iş akdine son verilmiştir.

Gırgır çizerleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Son otuz yılın, özellikle 80 ve 90 kuşağının önemli karikatüristlerinin pek çoğu Oğuz Aral'ın Gırgır'ında yetişti.

Eski Gırgır çizerleri[değiştir | kaynağı değiştir]

• Oğuz Aral
• Hasan Kaçan
• Latif Demirci
• Gani Müjde
• Ramize Erer
• İsa Efe
• Ahmet İhsan Arslantürk
• Ergün Gündüz
• İsmet Çelik
• Nuri Kurtcebe
• Engin Ergönültaş
• İlban Ertem
• İrfan Sayar
• Necdet Şen
• Suat Gönülay
• Gürcan Özkan
• Cevat Özer
• Atilla Atalay
• Sarkis Paçacı
• Doğan Güneş
• Bülent Morgök
• Galip Tekin
• Mehmet Çağçağ
• Metin Üstündağ
• Meral Onat
• Can Barslan
• Uğur Durak
• Behiç Pek
• Cihan Demirci
• Mehmet Polat
• Mim Uykusuz
• Eda Oral
• Gülay Batur
• Özden Öğrük
• Bülent Benli
• Tuncay Akgün
• Birol Bayram
• Bülent Dayıoğlu
• İlhan Özsoy
• Bülent Arabacıoğlu
• Zeynel Esen
• Murat Kürüz
• Yavuz Nufel

Güncel Gırgır çizerleri[değiştir | kaynağı değiştir]

• Abdülkadir Tamer
• Eda Oral
• Seyfi Şahin
• Deniz Kestane
• Mehmet İlhan
• Fatih Nadir
• Ali Sürengil
• Evrensel Barış
• Efe Barış
• Uğur Günel
• Mehmet Ali Çatal

Grup Şirketleri[değiştir | kaynağı değiştir]

• Sözcü Gazetesi
• Korkusuz Gazetesi
• AMK Gazete

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Gırgır Severler Fan Sayfası 9 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]