Dai Nippon Butoku Kai (Japonca: 大日本武徳会 ("Büyük Japonya Savaş Erdemleri Kurumu"), aslen 1895'te Kyoto'da kurulan ve 2. Dünya Savaşı dönemindeki Japon hükûmetiyle güçlü bağları olan bir savaş sanatları kuruluşuydu.^[1] 2. Dünya Savaşı'nın sona ermesinin ardından, DNBK kamusal bir kuruluştan özel bir kuruluş statüsüne geçti. Kayıtlı olanların sayısı, milyonlardan yüzlere düştü ve kurum, Japonya'daki tüm savaş sanatları organizasyonlarını yönetme yetkisini kaybetti. Genel Karargah savaş sırasında Japon Ordusu ile olan ilişkisi nedeniyle, DNBK'yı 1946'da feshetti. Sonraki yıllarda, DNBK'nın 1.300'den fazla yetkilisi ve memuru tasfiye edildi - toplumdan dışlandılar, işlerini kaybettiler ve herhangi bir hükûmet pozisyonunda yer almaları yasaklandı. 1953'te, uzun süredir devam eden meşhur klasik savaşçı erdemlerini ve geleneklerini korumaya yönelik yeni bir felsefi vizyonla, eskiyle ilgisi olmayan bir DNBK kuruldu.^[2]

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

Orijinal Askerî Okulun Kuruluşu[değiştir | kaynağı değiştir]

Orijinal Dai Nippon Butoku Kai tesisi 1895'te Kyoto'da özel bir kuruluş olarak kuruldu.^[3] 1930'larda, başarılı bir Rus-Japon Savaşı'nın ardından, devlet sistematik olarak savaş sanatlarını tahsis etmeye başladı ve çaba 1942-1945'te Japonya'nın "militarizasyonu" (sengika) sürecinde zirve yaptı. Bu çaba, "savaş sanatları eğitimini savaşma açısından efektif hale getirmeyi ve ideolojik olarak aşırı milliyetçi hükûmet politikası ile uyumlu hale getirmeyi amaçlayan eşi görülmemiş politikalar" ortaya çıkmasına sebep oldu. Böylece tüm budo organizasyonlarının devlet kontrolü altında bir araya toplanması gündeme geldi. Sağlık ve Refah Bakanlığı tarafından desteklenen "Ulusal Fiziksel Mukavemet Müzakere Konseyi" devlet kontrolü altında ve 5 bakanlık arasında "kapsayıcı bir sivil toplum örgütü" oluşturulmasını önermişti. Bu 5 bakanlık okullara, kamu kurumlarına ve kitlelere budō'yi teşvik eden Kōseishō (Sağlık ve Refah), Mombushō (Eğitim), Rikugunshō (Ordu), Kaigunshō (Donanma) ve Naimushō (Ev) bakanlıklarıydı. Bu, aşırı milliyetçi hükûmet tarafından yapılan propagandanın toplumsal kapsamını genişletmenin etkili bir yoluydu. Ayrıca budo programları aracılığıyla toplumun endoktrinasyonuna giden yol açılmış oldu. Başlıca hedefin çocuklar ve okullar olduğu, bu hedef için ulusal bütçeden ayrılan oranın büyüklüğünden belli olmaktadır.

5 bakanlık bu birleşme önerisine şöyle cevap vermişti: "Budō'nun ilerlemesine yıllarca katkıda bulunan resmî bir oluşum olan Dai-Nippon Butokukai'yi yeniden yapılandırmak ve onu hükûmet organlarına dahil etmek için bir fikir birliğine vardık."^[3] Bu, kamu kaynaklarının ulusal olarak daha büyük bir projeye harcanmasına izin verdi.

2. Dünya Savaşı'nın sona ermesinden sonra, Müttefik Kuvvetler Başkomutanı (General Douglas MacArthur), orduyla ilişkisi bulunanların ve milliyetçi propaganda örgütlerinin tümünün feshedilmesi için bir talimat yayımladı. Dağıtma, SCAPIN9 548 (Aşırı Milliyetçilerin Feshedilmesi) dahilinde bir tasfiye talimatı yayımlayan ve "aşırı milliyetçi veya militarist sosyal, siyasi, meslekî ve ticari topluluklar ve kurumlar dağıtılacak ve yasaklanacaktır." ifadesini kullanan "İstenmeyen Personelin Kamu Görevinden Çıkarılması ve Dışlanması" bünyesinde yapıldı.

Bu talimatı SCAPIN 550 (İstenmeyen Personelin Kamu Görevinden Çıkarılması ve Dışlanması) talimatı takip etti: "Militarizmin ve militan milliyetçiliğin aktif savunucuları olan kişiler, kamu görevinden ve kamusal veya önemli özel sorumluluk pozisyonlarından çıkarılacak ve dışlanacaktır."

Genelkurmay Başkanlığına önerilen bir memorandumda ayrıca: "Dai Nippon Butokukai'nin askeri veya yarı askeri eğitim veren bir organizasyon olduğu ve Japonya'da militarizmin ve savaşçı ruhunun sürdürülmesini sağladığı için SCAPIN hükümlerine göre tasfiye edilmesi gerektiği" belirtilmişti.

DNBK'nın Yeniden Kurulması[değiştir | kaynağı değiştir]

1953 yılında, uzun süredir devam eden ünlü klasik savaşçı erdemlerini ve geleneklerini koruma vizyonuyla Dai Nippon Butoku Kai adıyla bir öncekinden bağımsız yeni bir organizasyon kuruldu. Bu yeni DNBK, klasik savaş sanatı kültürlerinin restorasyonunu, fikirdaş araştırmaları, eğitimi ve hizmeti desteklemeyi, uluslararası barış ve uyumu teşvik etmeyi ve Budo eğitimi aracılığıyla insanlığın daha ileriye gitmesini amaçlamaktaydı.

Bu kuruluş 1953'te resmî bir kuruluş olarak tanınmak için Japon hükûmetine başvuruda bulunsa da, bu statünün verilmesi, orijinal DNBK'nin görevlerini ve faaliyetlerini devralan (Tüm Japonya Kendo Federasyonu ve Tüm Japonya Judo Federasyonu gibi) birden çok kuruluşun karşı çıkması nedeniyle 2012 yılına kadar reddedildi. Hükûmet tarafından diğer kuruluşlara benzer şekilde yepyeni resmî bir kuruluş olarak tanınmasına rağmen, artık spor bakanlığı veya eğitim bakanlığı gibi herhangi bir devlet dairesine doğrudan bağlı değildir. Bu nedenle, orijinal DNBK'nin aksine resmî antrenman salonlarına (Butokuden) ulaşma imkanları eskisine kıyasla azdır ve güncel üye sayısı birkaç binlerdedir.^[2]

Japonya dışındaki ilk resmî şube Virginia'da (ABD) kuruldu, ardından 1985'te ABD'nin doğu kıyısında bir şube kuruldu.

1974'te DNBK, tüm uluslararası üyeleri denetleyen Uluslararası Departmanı resmî olarak kurdu. 2011 yılı itibarıyla DNBK'nın Kanada, Birleşik Krallık, İtalya, Belçika, Portekiz, İsrail, Macaristan, Rusya, Almanya, İspanya, Malta, Fransa ve Kaliforniya, Hawaii, Orta Batı ABD, Boston, Arizona, Florida, Avustralya, Romanya, İsviçre, Ermenistan, Şili, Yunanistan, Cebelitarık, Avusturya ve Nepal'de resmî temsilcileri ve koordinatörleri bulunmaktadır.^[4]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]