Dan "D. B." Cooper
1972'de FBI tarafından hazırlanan robot çizimi
Kaybolma	24 Kasım 1971 (52 yıl önce)
Durumu	Bilinmiyor
Tanınma nedeni	Bir Boeing 727'yi kaçırmak ve kaybolmadan önce uçuş ortasında uçaktan paraşütle atlamak

Northwest Airlines'ın 305 sefer sayılı uçuşu

N467US, kaçırma olayına karışan uçak
Özet
Tarih	24 Kasım 1971
Özet	Uçak kaçırma
Bölge	Portland ve Seattle arası
Hava taşıtı
Kalkış	Portland Uluslararası Havalimanı
Destinasyon	Seattle-Tacoma Uluslararası Havalimanı
Yolcu sayısı	36 (Cooper Dahil)
Mürettebat	6
Yaralı sayısı	Yok
Ölü sayısı	1* (Korsan, durumu bilinmiyor)
Kurtulanlar	41* (Korsan, durumu bilinmiyor)
Hava taşıtı modeli	Boeing 727-51
İşletmeci	Northwest Airlines
Kuyruk numarası	N467US

Dan Cooper, 24 Kasım 1971 tarihinde öğleden sonra Portland ve Seattle arasındaki Amerika Birleşik Devletleri hava sahasında yer alan bir Boeing 727 uçağını kaçıran kimliği belirsiz adamın takma adıdır.^[1][2] Adam uçak biletini Dan Cooper takma adını kullanarak satın aldı ancak bir haberin yanlış anlaşılmasından dolayı popüler bilimde D. B. Cooper olarak tanındı. Fidye olarak 200.000$ (günümüzde 1,28 milyon dolara eşdeğer) aldı ve belirsiz bir şekilde paraşütle uçaktan atladı. Uzun süren FBI soruşturmasına rağmen, failin hiçbir zaman yeri veya kimliği tespit edilemedi. Olay, ticari havacılık tarihinde çözülmemiş tek hava korsanlığı vakası olmaya devam etmektedir.^[3][4]

Pek çok FBI ajanı, Cooper'ın yüksek seviyede riskli olan atlayışından büyük olasılıkla kurtulamadığını, ancak kalıntılarının da hiçbir zaman bulunamadığını belirtti.^[5] FBI, kaçırılma olayından sonra tam 49 yıl boyunca aktif bir soruşturma sürdürse de bu süre içinde 60 cilde ulaşan bir dava dosyasına rağmen^[6] Cooper'ın gerçek kimliği veya nerede olduğu konusunda kesin bir sonuca varılamadı.

Yıllar içinde araştırmacılar, muhabirler ve konunun meraklıları tarafından çeşitli olasılıklara dair çok sayıda teori öne sürüldü.^[3][7] Genç bir çocuk, 1980 yılının şubat ayında Kolumbiya Nehri kıyısında ilgili fidyeye ait küçük bir banknot zulası buldu. Bu buluş konuya olan ilgiyi yeniden tetiklese de sadece konunun gizemini daha da derinleştirdi ve fidyenin büyük çoğunluğu kurtarılmadan kaldı.

FBI, Temmuz 2016'da davayla ilgili aktif soruşturmayı resmî olarak askıya aldı ancak büro, paraşütlerle veya fidye parasıyla ilgili ortaya çıkabilecek herhangi bir fiziksel kanıtın analiz için sunulmasını hâlâ talep etmektedir.^[8]

Uçağın kaçırılması[değiştir | kaynağı değiştir]

24 Kasım 1971 Şükran Günü arifesinde, siyah ataşe çantası taşıyan orta yaşlı bir adam, Northwest Airlines'ın Portland Uluslararası Havalimanı'nda yer alan uçuş kontuarına yaklaştı. Kendini "Dan Cooper" olarak tanıttı ve Seattle istikametinde yaklaşık 30 dakika sürecek bir yolculuk olan 305 sefer sayılı uçuş için nakit para kullanarak tek yön bileti satın aldı.^[9] Cooper, modeli Boeing 727-100 (FAA seri numarası N467US) olan uçağa bindi ve yolcu kabininin gerisinde yer alan 18C^[3] koltuğuna (koltuğun her iki yanındaki 18E^[10] ve 18D^[11] koltuklarıyla birlikte) yerleşti. Cooper, 40'lı yaşlarının ortalarında görünen, siyah kravatlı ve beyaz gömlekli bir takım elbise giyen sessiz bir adamdı. Uçak kalkmaya hazırlanırken içecek (Bourbon ve soda) sipariş etmişti.^[12]

305 sefer sayılı uçuş, yaklaşık üçte biri dolu olan Boeing 727-51 model uçağın PST 14.50'de Portland'dan kalkmasıyla başladı.^[13] Kalkıştan kısa bir süre sonra Cooper, arka merdiven kapısına bağlı bir koltukta kendisine en yakın konumda bulunan kabin görevlisi Florence Schaffner'a bir not uzattı.^[3] Schaffner, notta iş adamının telefon numarasının yazdığını düşünerek notu açmadan çantasına attı.^[14] Cooper kadına doğru eğildi ve fısıldadı, "Hanımefendi, şu nota baksanız iyi olur. Yanımda bomba taşıyorum."^[15] Not keçeli kalemle, tamamı büyük harflerle olacak şekilde düzgün bir el yazısıyla yazılmıştı.^[16] Cooper'ın notu daha sonra geri alması sebebiyle notta geçen ifadeler tam olarak olarak bilinmemektedir.^[17][18] Schaffner notu okuduktan sonra Cooper, ona yanına oturmasını söyledi.^[19] Schaffner bu isteği yerine getirdi ve ardından Cooper'a sessizce bombayı görmek istediğini söyledi. Cooper, kırmızı renkli yalıtımla kaplanmış tellere bağlı, dördü aşağıda dördü yukarıda olmak üzere sekiz kırmızı silindirik bombayı^[12] gösterebilmek için için çantasını hafifçe açtı.^[20] Evrak çantasını kapattıktan sonra taleplerini belirtti: "devredilebilen Amerikan dövizi"^[21] cinsinden 200.000$, dört adet paraşüt (iki birincil ve iki yedek olmak üzere) ve Seattle'a varışta uçağa yakıt ikmali yapmak için bekleyen bir yakıt kamyonu.^[22] Schaffner, Cooper'ın talimatlarını kokpitteki pilotlara aktardı, geri döndüğünde Cooper koyu renkli güneş gözlüğü takıyordu.^[3]

II. Dünya Savaşı sırasında Amerika Birleşik Devletleri Ordusu Hava Kuvvetleri'nde görev yapmış olan pilot William A. Scott (1920-2001), yerel ve federal yetkilileri bilgilendiren Seattle-Tacoma Havalimanı hava trafik kontrolü ile iletişime geçti. Bu sırada uçaktaki 35 yolcuya, Seattle'a varışlarının "küçük bir teknik aksaklık" nedeniyle geciktiğine dair yanlış bilgi verildi.^[23] Northwest Orient'in başkanı Donald Nyrop, fidyeyi ödemeyi kabul etti ve tüm çalışanlara korsanın taleplerine tam olarak uymalarını emretti.^[24] Uçak, Seattle polisine ve FBI'a Cooper'ın paraşütlerini ve fidye parasını toplamaları ve acil durum personelini harekete geçirmeleri için yeterli zamanı elde etmek amacıyla Puget Boğazı üzerinde iki saat boyunca daire çizdi.^[3]

Uçuş görevlisi Tina Mucklow, Cooper'ın araziye aşina göründüğünü, uçak uçarken "aşağısı Tacoma'ya benziyor" dediğini belirtti. Ayrıca Cooper, McChord Hava Kuvvetleri Üssü'nün o sırada Seattle-Tacoma Havaalanı'ndan sadece 20 dakikalık bir araba yolculuğu mesafesinde olduğunu da doğru bir şekilde belirtmişti. Schaffner onu sakin, kibar ve hoşsohbet biri olarak nitelendirdi. Cooper, o zamanlar hava korsanlığıyla ilişkilendirilen yaygın basmakalıplara hiç de uymuyordu.^[3] "Hiç de asabi değildi." dedi Mucklow müfettişlere. "Oldukça hoş görünüyordu. Asla acımasız ya da kötü olmadı. Her zaman dikkatli ve sakin davrandı."^[3] Cooper ikinci defa Bourbon ve soda siparişi verdi ve içecek faturasını ödemek için parayı Mucklow'a uzattı.^[3] Ayrıca uçak Seattle'a inerken uçuş ekibine yemek ısmarlamayı teklif etti.^[25]

FBI ajanları, araştırmalarını fidye için toplanan paraların yönüne çevirdi.^[26] Para, böyle bir durum için halihazırda tutulan 250.000 dolarlık fidye paketi bulunan San Francisco Federal Rezerv Bankası'ndan temin edilmişti.^[27] Bu sebeple Cooper'a verilen 10.000 adet 20 dolarlık banknotların seri numaraları daha önceden sisteme kaydedilmişti. Seri numaralarının tam listesi çeşitli kurumlara ve kamuoyuna sunuldu. Yirmi dolarlık banknotların %87'si "L" harfi ile başlamakla birlikte çoğunluğu 1963A veya 196 serilerine aitti.^[27]

Cooper, McChord AFB personeli tarafından sunulan askerî paraşütleri reddetti, bunun yerine elle çalıştırılan sivil paraşüt talebinde bulundu. Seattle polisi bu talebi yakınlarda bulunan bir paraşütle atlama okulundan temin ettikleriyle yerine getirdi.^[17]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Özel[değiştir | kaynağı değiştir]

Genel[değiştir | kaynağı değiştir]

• Himmelsbach, Ralph P.; Worcester, Thomas K. (1986). Norjak: The Investigation of D. B. Cooper. West Linn, Oregon: Norjak Project. ISBN 978-0961741501.  (Himmelsbach 1980'de emekli olana kadar davayla ilgili FBI'ın baş müfettişiydi; "Norjak", kaçırma olayının FBI kısaltmasıdır.)
• Gunther, Max (1985). D. B. Cooper: What Really Happened. Chicago: Contemporary Books. ISBN 978-0809251803. OCLC 12103370.  (Uçak kaçırma olayından iki gün sonra yaralı Cooper'ı bulduğunu ve on yıl boyunca ölene kadar onunla yaşadığını iddia eden "Clara" adlı bir kadınla yapılan röportaja dayanarak. FBI tarafından kadının iddialarının gerçek olmadığı doğrulanmıştır.)