Scout method veya izci metodu, izciler tarafından kullanılan resmi olmayan eğitim sistemidir.^[1] İzciliğin amacı; katılımcıların bağımsız ve yardımsever olmalarına^[2] ve böylece "sağlıklı, mutlu, faydalı vatandaşlar" olmalarına yardımcı olmak amacıyla eğitmektir.^[3]

İzci Metodu, bir izcinin kendi kendine üstesinden gelmeyi öğrendiği zorlukları oluşturmak için ilkel dış mekandaki ilgi çekici oyunları kullanır.^[2] Liderin eğitimi ve izciye örnek olması aracılığıyla izcilere bağımsızlık, girişimcilik, liderlik, kendi kendilerine öğrenme ve olumlu hedefleri olan bir ahlak ve yaşam felsefesi öğretilir. Kurucu Robert Baden-Powell'a göre, izci metodu doğal ve bilinçsiz bir şekilde işler: İzcinin doğal dürtülerini takip eder ve bu bilinçsizce olur, çünkü izci bu eğitimin farkında değildir.

Uygulamalı oryantasyon, pratik bir öğrenme yöntemi sağlar ve izcinin özgüven kazanmasına yardımcı olur. Aktiviteler ve oyunlar, becerileri geliştirmek ve dış mekânda doğa ve çevre ile temas sağlamak için eğlenceli bir yol sağlar. İzciler küçük gruplar halinde birlik ve aile ortamı oluşturmayı öğrenirler. Sorumluluk, kendine güven ve daima hazır olma özelliklerini geliştiren izciler, sonunda işbirliğini ve liderlik becerilerini öğrenirler. Çeşitli aktivitelerden oluşan çekici bir program, bir izcinin ufkunu genişletir ve izciyi gruba daha da fazla bağlar.

İzci metodu başlangıçta şu beş unsurdan oluşuyordu:

1- İzci Türesi (İzci Töresi) ve İzci Sözü'ne (İzci Andı) bağlılık

2- Grup içinde yer almak (Oba Sistemi)

3- Yaparak-yaşayarak öğrenme

4- Açık hava faaliyetleri (ayda bir kez açık havada faaliyet yapmak)

5- Yetişkin desteği (çocuk ve gençlere, yetişkin izci liderlerinin rehberlik etmesi)

Daha sonra kurucu tarafından iki unsur daha eklenmiştir.

6- Kişisel gelişim (fiziksel ve bilişsel gelişimin yanı sıra bireysel yeteneklerin geliştirilmesi ve yeni beceriler kazanılması)

7- Sembolik çerçeve (izcilik içinde yer alan semboller, giysiler, törenler ve işleyişin evrensel bütünlüğe uygun olması)

1970'lerin ortasına kadar İzci Metodu bu unsurlardan oluşuyor ve dünya genelinde bu şekilde uygulanıyordu.

Dünya İzci Hareketi[değiştir | kaynağı değiştir]

Dünya İzcilik Teşkilatı'nın (WOSM) İzci Metodu tanımı yıllar içinde değişti. Başlangıçta yedi unsurdan oluşan İzci Metodu, 1980'ler boyunca dört unsurdan oluşuyordu: İzci Türesi (İzci Töresi) ve İzci Sözü (İzci Andı), yaparak-yaşayarak öğrenme, oba (küçük grup) içinde yer alma ve farklı etkinliklerin ilerletici ve ilgi çekici programları. Bu, 1990'larda WOSM'un İzci Metodu'nu yeniden yedi unsurda ifade etmesiyle değişti.^[4] 2017'deki 41. Dünya İzci Konferansı'nda sekizinci unsur, "topluluk katılımı" eklendi.^[5] Bu sekiz unsur burada özetlenmiştir.

Dünya Kız İzciler Derneği (WAGGGS), çok benzer, beş bölümden oluşan bir metot kullanır.^[6]

Dünya genelindeki diğer izcilik teşkilatları halen yedi maddeden oluşan ilk izci metodunu kullanır.

Türe/töre ve ant[değiştir | kaynağı değiştir]

İzci türesi, her izcinin hayatını yaşama biçimine rehberlik eden kişisel bir yaşam kodudur. Hataların bastırılması değildir, bu yüzden bir yasak listesi olarak çerçevelenmemiştir. Neyin iyi olduğunu ve bir izciden ne beklendiğini belirtir.^[7] İzci türesi, izci metodunun merkezinde yer alır. İzcinin söz vermesiyle bir İzci, İzci yasasına uymak için elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışır. Ana ilkeler şunlardır:

• Tanrıya karşı vazifeler
• Başkalarına karşı vazifeler
• Kendine karşı vazifeler

Yasak[değiştir | kaynağı değiştir]

İzcilik kötü alışkanlıkları yasaklamaz, bunun yerine izcinin dikkatini çekecek ve yavaş yavaş eski alışkanlığı unutmasına yol açacak daha iyi alternatifler sunar. Gerekçe şudur: "Yasak, çocuğun doğasında var olan ruha meydan okuduğu için genellikle kaçmaya davet eder. Çocuk 'yapma' kelimesi ile yönetilemiyor, ancak 'yap' denilerek yönetilebiliyor."^[7]

Maneviyat[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir izci ruhani olmalıdır ancak izcilik tüm dinlere açıktır. İzcilik, dinlerle pratik bir şekilde ilgilenir: Doğası gereği çalışma (Tanrı'nın ne olduğunu görmek için) ve başkalarına yardım etme (Tanrı'nın istediği şey budur). Baden-Powell'a göre bu, tüm dinlerin bir parçasıdır. İzcilik, hayat kurtaran teknikleri öğreterek ve günlük iyiliği teşvik ederek manevi tarafı geliştirir.

İyilik yapmak[değiştir | kaynağı değiştir]

İyilik yapmak, türenin ve sözün önemli bir ortak noktasıdır. Baden-Powell, Tanrı'nın istediği asıl görevin bu olduğunu hissetmiş ve "Başkalarına karşı olan görevimizi yerine getirmek bizi mutlu ediyor, bu da kendimize olan görevimizi yerine getiriyor. Asıl mesele, eylemin kendisi değil, küçük olabilir, ancak izciye her zaman dikkat etmesini ve birine yardım edip edemeyeceğini anlamasını öğretmektir" demiştir.

İzciler, eğitimin bir arama ve bulma süreci olduğuna inanırlar. Bu, farklı bağlamlarda konuları tekrar planlayarak ve tekrar gözden geçirerek, bunları kendimize sunarak ve izcinin fikri bulmasına ve "heyecanı deneyimlemesine yardımcı olan operasyonel 'faaliyetleri' sürdürmek için çalışarak gerçekleştirilmelidir.^[8]

Yaparak öğrenmek[değiştir | kaynağı değiştir]

İzci oyunları pratik aksiyonlarla doludur. Bu, katılımcının dikkatini çeker ve izciye metodun nasıl çalıştığı konusunda uygulamalı deneyim sağlar. Baden-Powell pratik çalışma ve bağımsız öğrenmeye vurgu yapmasına rağmen, liderler tarafından veya kitaplarda talimat verme ihtiyacını göz ardı etmedi. "Yaparak öğrenme" ifadesi günümüzde izcilikte çok kullanılmaktadır.

Takım sistemi[değiştir | kaynağı değiştir]

Oba sistemi[değiştir | kaynağı değiştir]

Bazen 'oba metodu' olarak adlandırılır. İzciler küçük gruplar halinde (yaklaşık beş ila yedi İzci) organize edilir çünkü bu, erkeklerin birlikte çalışmasının doğal yoludur. Bu obalar, bu nedenle izci topluluklarından daha önemlidir. Obalar, çalışma, çadır kurma, öğrenme, yemek pişirme ve birlikte hayatta kalma dahil olmak üzere her koşulda sağlam tutulmalıdır. Obada izciler başkalarıyla birlikte çalışmayı öğrenirken, Obabaşı başkalarının sorumluluğunu almayı öğrenir. Her ikisi de bunun için kişisel çıkarlarının bir kısmından vazgeçmelidir. Ancak, İzcilik Kulüp ile değil, bireyle ilgilenir. Bir izcinin grup içinde kendi kimliği vardır ve bir birey olarak öğrenir. Oba, birey için karakter okulu gibi hizmet eder.

Obabaşları Kurulu[değiştir | kaynağı değiştir]

Bazı yerlerde "Obabaşılar Kurulu" ya da "Oymak Yönetim Kurulu" olarak da adlandırılır. Obalar, Ünite İzci Liderinin danışman olduğu Obabaşılar tarafından oluşturulan bir kurulda alınacak kararlara tâbidir. Bu, İzcilerin birbirlerinin davranışlarını tartıştığı ve İzciliğin kendi kendini yöneten yönünün bir parçası olarak çalışır. Oymak Ünite Plan ve Programları bu kurul tarafından hazırlanır, ayrıca oymak sandığı envanteri ve oymak mâli defteri de yine bu kurulun sorumluluğundadır ve kurulda alınacak kararlarla yönetilir.

Sembolik çerçeve[değiştir | kaynağı değiştir]

Hayal gücü[değiştir | kaynağı değiştir]

İzcilik, "hayal kurmayı" seven; köylüler, öncüler, denizciler ve havacılar gibi maceracıların yaratıcı dünyasında yaşamayı seven izcinin hayal gücü üzerinedir. İzci, kahramanlarının kişisel nitelikleriyle özdeşleşir. İzcilik, sonu olmayan tiyatral bir oyundur ve izcilerin birbirini tanımasını sağlayan ortak üniforma da bu evrensel oyunun bir parçasıdır.

Ritüeller[değiştir | kaynağı değiştir]

İzciliğin bir dizi ritüeli vardır. İzciler için kısa, basit ve ilgi çekici olacak şekilde tasarlanmıştır, ancak temelde sembolizm vardır.

Kişisel ilerleme[değiştir | kaynağı değiştir]

Özgüven[değiştir | kaynağı değiştir]

Baden-Powell, bir İzcinin, çocukların büyümesine ve olgunlaşmasına yardımcı olacağını düşündüğü için kendi kararlarını vermeyi öğrenmesini istedi. Baden-Powell, bir İzcinin mecazi anlamda kendi kanosuyla kürek çekmesi gerektiğini yazdı. Sırtını gittiği yere, başkaları tarafından kürek çekilerek ve dümen üzerinde bir başkası ile kürek çekerek değil, bir kanoda tek başına: geleceğe dönük, kürek çekerek ve tek başına yönlendirerek seyahat etmelidir.^[9] İzcilik, İzcileri doğrudan yanındakilerden yardım almadan zorlu ve biraz riskli bir ortama getirerek kendine güvenmeyi öğretir. Bu nedenle program yetişkin, maceracı ve ilgi çekici bir açık hava yaşamına dayanmaktadır. "Bir erkeğin işi, bir çocuğun yapabileceği seviyeye indirilir." [ a ] ^{:32, 15}

Kendi kendini yöneten[değiştir | kaynağı değiştir]

İzcilere sorumluluk vermek, İzci metodunun temel taşlarından biridir: "Ondan, görevini sadakatle yerine getirmesini bekleyin. Nasıl yaptığını görmek için acele etmeyin. Kendi yöntemiyle yapmasına izin verin. Gerekirse haykırmasına/bağırmasına izin verin, ama her durumda onu rahat bırakın. " Oba, Oba Liderleri Konseyi ve Onur Mahkemesindeki Oba Liderleri tarafından yönetilirken, Oba neredeyse bağımsızdır. [ a ] ^{:24, 32}

Kendi kendine öğrenme[değiştir | kaynağı değiştir]

İzcilik Eğitimi, İzciye, liderlerden talimat almaktan daha değerli olan kendi başına öğrenme hırsını ve arzusunu vermelidir. Bu, İzci'nin Scouting for Boys'da sunulan aktivitelerden ilgisini çekeni üstlenmesiyle yapılır. [ a ] ^{:16, 60}

Rozet sistemi[değiştir | kaynağı değiştir]

"Kişisel İlerleme Şeması" iki tamamlayıcı unsura dayanmaktadır:

• Yeterlilik (Liyakat) rozetleri, İzciyi işi veya hobisi olabilecek bir konuyu öğrenmeye teşvik etmeyi amaçlar ve her zaman sadece İzcilikle ilgili olmayan birçok farklı faaliyet türünü kapsar.
• Sınıf rozetleri veya İlerleme sistemi:
  • Sınıf rozetleri, İzci'nin İzcilik için gerekli teknikleri öğrendiği birbirini takip eden aşamalardır. İzci bölümü için önemli bir final (birinci Sınıf) testi, bağımsızlıklarını kanıtlayan kendi başlarına bir yolculuk yapmaktır.
  • Kişisel ilerleme sistemi, Dünya İzci Hareketi Örgütü tarafından Sınıf rozetlerine alternatif olarak tanıtıldı. Program, her yaş grubu için eğitim hedeflerine ulaşmak için gençlerin geçtiği ardışık aşamaları kullanır. Sistem fiziksel, entelektüel, duygusal, sosyal, ruhsal ve karakter gelişimi gibi kişisel hedeflere daha fazla vurgu yapmaktadır.^[10] Rozetler nihai hedef değil, bir İzciyi cesaretlendirmek için ilk adımdır. [ a ] ^:56–57 İzci daha sonra daha gelişmiş koşullara ihtiyaç duymadan, etkinliği beğenirse kendi başına ilerletmelidir.^{[3] :331}

Rekabetçi olmayan[değiştir | kaynağı değiştir]

İzcilikte eğitim rekabetçi değildir çünkü İzciler konuyu sevdikleri için öğrenmelidir, sadece rekabet ya da diğerlerinden daha iyi olmak için değil. [ a ] ^:28

Bireysel[değiştir | kaynağı değiştir]

İzcilikte eğitim bireyseldir çünkü yetenekleri ne olursa olsun her İzci öğrenmek için ilham almalıdır. Amaç, tüm grubun kalitesi değildir. İzciler kendi seviyelerinde ilerlemelidir. Rozetler, "İzcinin işine harcadığı çaba miktarı" olarak belirli bir bilgi veya beceri niteliğini göstermez. Standartlar bu nedenle kasıtlı olarak açıkça tanımlanmamıştır. [ a ] ^:28

Doğa[değiştir | kaynağı değiştir]

Eğitim merkezi olarak doğa[değiştir | kaynağı değiştir]

İzcilik çoğunlukla Doğa'da geçer çünkü İzcilerin fethetmek istediği zorluklarla dolu maceralı bir ortamdır. Bu şekilde İzci ve oba, zorlukların üstesinden gelmeyi ve kendi kararlarını vermeyi öğrenir.

Doğada Tanrı[değiştir | kaynağı değiştir]

Baden-Powell'a göre, İzci, Doğanın karmaşıklığını ve güzelliğini fark ettiğinde, Doğada Tanrı'yı bulabilirdi.^[11]

Yetişkin desteği[değiştir | kaynağı değiştir]

Lider örneği[değiştir | kaynağı değiştir]

İzcilik eğitiminin önemli bir parçası, liderin kişisel olarak örnek olmasıdır. İzci; yaşı, bilgisi ve lider olarak konumu nedeniyle liderden etkilenir. Lider popülerse, liderlik çekici bir hedef olarak görülecektir ve İzci, liderin izini izleyecektir. Erkeklerin gözünde önemli olan, ne söylediği değil, bir erkeğin ne yaptığıdır. [ a ] ^{:4, 38}

Toplum katılımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu, bir kişinin parçası olduğu yerel, ulusal ve uluslararası çeşitli topluluklar hakkında bilgi ve hizmet anlamına gelir.

Geleneksel izcilik[değiştir | kaynağı değiştir]

Baden-Powell'ın orijinal modelini geri yüklemeyi amaçlayan izciliğe "temele dönüş" yaklaşımı olan Geleneksel İzcilik'te, izci metodu daha basittir. Aşağıdakiler aracılığıyla ilerletici bir kendi kendine eğitim sistemi olarak tanımlanır:

• Bir üniforma, türe ve anda sahip olmak;
• Yaparak-yaşayarak öğrenme (uygulamalı eğitim);
• Oba Sisteminin kullanımı
• Topluluktaki oyunlar, yararlı beceriler ve hizmetler dahil olmak üzere katılımcıların ilgi alanlarına dayalı ve tümü büyük ölçüde doğa ile temas halinde olan bir açık hava ortamında gerçekleşen ilerletici ve teşvik edici bir program.^[12]
• Yetişkin desteği

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]