Royal Rumble
Çeşitli WWE güreşçilerinin yer aldığı şov posteri
Bilgi
Federasyon	World Wrestling Entertainment
Brand(lar)	Raw SmackDown! ECW
Tarih	28 Ocak 2007
Seyirci sayısı	13.500[1]
Yer	AT&T Center
Şehir	San Antonio, Teksas
İzle ve öde kronolojisi
New Year's Revolution (2007) Royal Rumble No Way Out (2007)
Royal Rumble kronolojisi
Royal Rumble (2006) Royal Rumble Royal Rumble (2008)

2007 Royal Rumble, World Wrestling Entertainment (WWE) tarafından üretilen 20. yıllık Royal Rumble profesyonel güreş pay-per-view (PPV) etkinliğiydi. Promosyonun Raw, SmackDown! ve ECW brand bölümlerindeki güreşçiler için düzenlenmiştir. Şov 28 Ocak 2007'de San Antonio, Teksas'taki AT&T Center'da gerçekleştirildi ve 1997 şovundan sonra San Antonio'da düzenlenen ikinci Royal Rumble oldu. Bu, 2006 yılının ortalarında WWE'nin üçüncü brand'i haline gelen ECW brand'inin Royal Rumble'a ilk katılımı oldu. 1993'ten beri geleneksel olduğu üzere, Royal Rumble maçının galibi o yılki WrestleMania'da bir dünya şampiyonluğu maçı kazandı. 2007 şovu için kazanan, WrestleMania 23'te Raw'un WWE Şampiyonluğu, SmackDown!'ın Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu ya da ECW Dünya Şampiyonluğu için mücadele etme seçeneğine sahip oldu ve böylece ilk kez üç şampiyonluk seçeneği sunulmuş oldu.

Şovun maç kartında, birden fazla main event'in planlandığı beş profesyonel güreş maçı yer aldı. Main event, her üç brand'an güreşçilerin yer aldığı 2007 Royal Rumble maçıydı. SmackDown!'dan 30. katılımcı olan The Undertaker, 23. katılımcı olan Raw'dan Shawn Michaels'ı en son eleyerek maçı kazandı. Raw brand'indeki ilk maç John Cena ve Umaga arasında WWE Şampiyonluğu için yapılan Last Man Standing maçıydı. Umaga'nın hakem ona kadar saymadan önce ayağa kalkamaması üzerine Cena maçı kazandı ve kemerini korudu. SmackDown! brand'indeki öne çıkan maç, Batista'nın Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini Mr. Kennedy'e karşı korumasıydı. ECW brand'inde öne çıkan maç ECW Dünya Şampiyonluğu için Bobby Lashley ve Test arasındaydı ve Test pinlendikten sonra Lashley kazandı.

Üretim[değiştir | kaynağı değiştir]

Arka plan[değiştir | kaynağı değiştir]

Royal Rumble, 1988'den beri World Wrestling Entertainment (WWE) tarafından her Ocak ayında düzenlenen yıllık bir gimmick pay-per-view'dur (PPV). WrestleMania, SummerSlam ve Survivor Series ile birlikte promosyonun "Büyük Dörtlü" olarak adlandırılan orijinal dört pay-pew-view'lardan biridir. Adını, katılımcıların hepsinin aynı anda ringde başlamak yerine zamanlanmış aralıklarla girdiği değiştirilmiş bir battle royal olan Royal Rumble maçından almıştır. 2007 şovu 20. Royal Rumble'dı ve 28 Ocak 2007'de San Antonio, Teksas'taki AT&T Center'da yapılması planlanmıştı ve 1997 etkinliğinden sonra San Antonio'da yapılan ikinci Royal Rumble'dı. Raw, SmackDown! ve ECW brandlarından güreşçilerin yer aldığı şov, Mayıs 2006'da WWE'nin üçüncü brandı haline gelen eski Extreme Championship Wrestling promosyonunun yeniden lansmanı olan ECW'yi içeren ilk Royal Rumble oldu.

Royal Rumble maçında genellikle 30 güreşçi yer alır ve kazanan geleneksel olarak o yılki WrestleMania'da bir dünya şampiyonluğu maçı kazanır. 2007'de kazanan, Raw'ın WWE Şampiyonluğu, SmackDown! Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu ya da WrestleMania 23'te ECW Dünya Şampiyonluğu için mücadele etmeyi seçebilirdi. Bu, ECW Dünya Şampiyonluğunun ilk kez maçın galibi için bir seçim olduğu ve daha sonra kazananın üç dünya şampiyonluğu arasında bir seçim yaptığı ilk kez işaret ediyordu.

Senaryolar[değiştir | kaynağı değiştir]

Şov, senaryolaştırılmış hikâyelerden kaynaklanan altı maçın yanı sıra bir yayınlanmayan maçtan oluşuyordu. Sonuçlar WWE'nin Raw, SmackDown ve ECW brandlarındaki yazarları tarafından önceden belirlenirken, hikâyeler WWE'nin haftalık televizyon şovları Raw, SmackDown ve ECW'de üretildi.

Raw'daki Royal Rumble'a giden asıl feud WWE Şampiyonu John Cena ve Umaga arasındaydı. Bir önceki pay-pew-view şovu olan New Year's Revolution'da Cena, Umaga'yı yenerek yenilmezlik serisini sonlandırdı ve WWE Şampiyonluğunu korudu. Bir gece sonra Raw'da Umaga'nın menajeri Armando Alejandro Estrada, Cena'nın kabul ettiği bir rövanş maçı istedi. O gecenin ilerleyen saatlerinde, Cena ve The Great Khali arasındaki maç sırasında Umaga araya girdi ve Cena'ya saldırdı. Ertesi hafta, Royal Rumble'daki rövanş maçları için resmi sözleşme imzalandı. Estrada'nın maç türünü seçebileceği açıklandıktan sonra, Estrada maçın bir Last Man Standing maçı olmasını seçti. Cena sözleşmeyi imzaladı ve hem Umaga'ya hem de Estrada'ya saldırmaya başladı. 22 Ocak Raw bölümünde, Cena Battle Royal'dan elendikten sonra Umaga Cena'ya saldırdı ve dalağını yaraladı, bu da hikâyelerinin bir parçası olarak gerçekmiş gibi gösterildi.

SmackDown! brand'indeki baskın feud Batista ve Mr. Kennedy arasındaydı ve ikisi Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu için mücadele ediyordu. 5 Ocak tarihli SmackDown! bölümünde Beat the Clock Sprint başladı. Güreşçiler tekli maçlarda yarıştı ve en kısa sürede maçı kazanan güreşçi Royal Rumble'da Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu için bir numaralı rakip olacaktı. Chris Benoit'i yaklaşık beş dakikada yenen Mr. Kennedy, şovun sonunda en kısa süreye sahip oldu. Ertesi hafta Sprint devam etti. The Undertaker ve The Miz arasındaki final maçında Kennedy, The Miz'i ringin dışına çekerek müdahale etti. The Miz'e Tombstone piledriver yaptıktan sonra The Undertaker pin girişiminde bulundu. Ancak süre doldu ve Kennedy Sprint'in galibi oldu. Ertesi hafta SmackDown! programında The Undertaker, kazanması halinde Royal Rumble'daki kemer maçına ekleneceği Kennedy ile bir maça çıkarıldı. Maç sırasında Kennedy ring kenarında bulunan Batista'ya saldırdı. Batista, Kennedy'ye misilleme yaparak The Undertaker'ın diskalifiye edilmesine neden oldu. Böylece, Royal Rumble'daki maç Batista ve Kennedy arasında bir tekli maç olarak kaldı.

ECW brand'indeki ana feud Bobby Lashley ve Test arasındaydı ve ikisi ECW Şampiyonluğu için çekişiyordu. Rob Van Dam, ECW'nin 2 Ocak bölümünde kemer maçı kazanmak için Test ve Sabu'ya karşı çevrimiçi bir anketi kazandı ve bu maç çekişmesiz sona erdi. Van Dam'a sonraki hafta başka bir kemer maçı verildi. Test maça müdahale etti ve iki güreşçiyede saldırdı. ECW'nun 16 Ocak bölümünde Lashley, Van Dam ve Test arasında kemer için Triple Threat maçı yapıldı. Lashley kazandı, ancak daha sonra Test tarafından saldırıldı. Daha sonra Royal Rumble için Lashley ve Test arasında bir kemer maçı yapıldı. Bu maçın yapılmasından bir hafta sonra, ECW'nun 23 Ocak bölümünde Lashley, Test'i başka bir kemer maçında yendi.

Şov[değiştir | kaynağı değiştir]

Şov pay-per-view'da canlı yayınlanmadan önce, JTG yayınlanmayan bir maçta Lance Cade'i yendi.

Ön maçlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Yayınlanan ilk maç The Hardys (Matt ve Jeff Hardy) ve MNM (Joey Mercury ve Johnny Nitro) arasında bir tag team maçıydı. MNM, Matt'in yaralı çenesine defalarca saldırarak kontrolü ele geçirene kadar maç ileri geri gitti. Hardy'ler kısa bir süreliğine avantaj elde etti, ancak Nitro Jeff'in bir aerial

attack'ına karşılık verince avantajı kaybetti. Jeff sonunda Matt'e tag verdi ve o da hem Mercury'i hem de Nitro'ya saldırdı. Matt bir Twist of Fate yaptığında ve Jeff Nitro'ya Swanton Bomb yaptığında maçın sonu geldi. Jeff daha sonra maçı bitirmek için Nitro'yu pinledi.

Ana maçlar[değiştir | kaynağı değiştir]

İkinci maçta Bobby Lashley, ECW Dünya Şampiyonluğu için Test'e karşıydı. Test birçok yasaklı hareket kullandı ve Lashley'in omzunu ring direğine vurduktan sonra kontrolü ele geçirdi. Lashley birkaç güçlü hareketle karşılık verene kadar omzuna saldırmaya devam etti. Test ringin dışına yuvarlanarak kendisinin counted out olmasına izin verdi. Lashley kazandı ve kemerini korudu. Ancak Test'in peşinden gitti, onu ringe geri getirdi ve saldırmaya devam etti.

Üçüncü maç Dünya Ağırsiklet Şampiyonu Batista ve Mr. Kennedy arasında Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu için yapıldı. Batista, Kennedy çelik basamakları kullanarak Batista'nın dizini sakatlayana kadar Kennedy'ye üstünlük sağlayarak erken bir avantaj elde etti. Kennedy, Batista'nın dizlerine saldırmaya devam etti ve dizi hedef alan çeşitli submission hareketleri uyguladı. Batista, Kennedy Batista'yı hakemin üzerine itene ve low blow vurana kadar dizini hala destekleyerek karşılık verdi. Kennedy, Batista'yı üçe kadar pinledi, ancak hakemin bayılması nedeniyle maç devam etti. Kennedy hakemi kendine getirdi ancak Batista kemeri korumak için bir lariat ve bir Batista Bomb yaptı.

Dördüncü maçta Umaga, Last Man Standing maçında WWE Şampiyonluğu için John Cena ile karşılaştı. Umaga Cena'yı domine etti, güçlü hareketler kullanarak ve Cena'nın bandajlı kaburgalarına saldırarak avantaj elde etti. Cena çelik basamakları kullanarak karşılık vermeye çalıştı, ancak Umaga hızla toparlandı ve saldırmaya devam etti. Cena bir low blow vurmayı başardı ve çelik basamaklarla bir bulldog, çelik basamklara bir spin-out powerbomb ve Umaga'ya Five Kncukle Shuffle yaptı. Cena basamaklara bir FU denemesi yaptığında Umaga kontrolü yeniden ele geçirdi ve yere düşerek kafasını basamaklara çarptı. Cena koşarak gelen bir headbutt drop'tan kaçtı ve Umaga'nın kafasına televizyon monitörüyle vurdu. Umaga ayağa kalktı ama spiker masasına doğru denediği running splash through hareketinde başarısız oldu. Menajeri Armando Alejandro Estrada, Umaga'nın kullanması için turnbackle'lardan birini çıkarırken Umaga tekrar ayağa kalktı. Cena saldırıdan kaçtı, bir FU yaptı ve ring ipini kullanarak Umaga'ya STF uyguladı. Umaga hakem ona kadar sayınca tepkisiz kaldı ve Cena kemerini korudu.

Main event maçı[değiştir | kaynağı değiştir]

Son maç Royal Rumble maçıydı. Onuncu katılımcı olan Kane, maça girdikten sonra maçı domine etti, Tommy Dreamer ve Sabu'yu eledi, Sabu'yu daha önce Sabu'nun kurduğu bir masanın üstüne atarak eledi. On beşinci numaradan giriş yapan The Sandman, King Booker onu hızla elemeden önce maçta imzası olan Singapur Bastonunu kullandı. Randy Orton ve Edge, Hardy'leri elemek için birlikte çalıştı. Booker, Kane tarafından elendikten sonra ringe geri döndü, Kane'i eledi ve ona saldırmaya devam etti. Shawn Michaels, Viscera'ya bir superkick attıktan sonra Viscera'yı elemek için dokuz adamın ortak çalışması gerekti. Yirmi sekizinci numaradan giriş yapan The Great Khali, maça girdikten sonra baskın çıktı ve yedi güreşçiyi hızla eledi. Great Khali kamera önünde poz vermeye çalıştı, ancak yanlış şekilde poz vererek bunu beceremedi. Shawn Michaels, Khali'ye hangi şekilde poz vermesi gerektiğini söylemek zorunda kaldı. En son Undertaker girdi ve hemen Khali ile mücadele edip onu eledi, ardından Montel Vontavious Porter, Edge, Orton, Michaels ve Undertaker son dört kişi kaldı. Orton, Michaels'a bir RKO yaparak onun iplerin altından ringin dışına yuvarlanmasına ve Edge, Orton ve Undertaker'ın kalmasına neden oldu. Orton, Edge'i ona saldırmaya çalışırken yakaladı, ancak ikisi kısa süre sonra uzlaşarak Undertaker üzerinde birlikte çalıştı. Ringin dışındaki Michaels geri geldi ve hem Orton'ı hem de Edge'i eledi. Kalan ikili, The Undertaker'ın Sweet Chin Music ile misilleme yapan Michaels'a chokeslam yaptığı ana kadar saldırılarını sürdürdü. Michaels bir Sweet Chin Music daha denedi ancak Undertaker bundan kaçındı ve ardından Michaels'ı eleyerek maçı kazandı. Undertaker, Rumble maçını 30 numaradan kazanan ilk güreşçi oldu (daha önceki hiçbir maçta kimse bunu yapmamış olmasına rağmen kazanması "en kolay" yer olarak kabul edilir).

Resepsiyon[değiştir | kaynağı değiştir]

AT&T Center, çeşitli oturma maksimumlarına sahip birçok farklı etkinliğe ev sahipliği yapmıştır. Bir güreş şovundan daha küçük bir düzene sahip olan basketbol şovu maksimum 18.797 taraftar alabilir. Royal Rumble'ın prodüksiyon nedeniyle maksimum standart düşürüldü ve şov 13.500 taraftar çekti ve 491.000 pay-per-view satın aldı. WWE, ilk çeyrekte (Royal Rumble, No Way Out ve WrestleMania'yı içeren) pay-per-view gelirlerinden 15,8 milyon dolar kazanırken, 2006'da aynı şovlar için 17,1 milyon dolar kazandı ve arada 1,3 milyon dolarlık bir fark vardı. 2006 Royal Rumble ayrıca 2007 Royal Rumble'dan 57.000 daha fazla, 548.000 pay-per-view satın alımıyla sonuçlandı. Canadian Online Explorer'ın profesyonel güreş alt web sitesi Slam! Wrestling, şovun üç saat sürmemesi ve yine 7,5 puan verdikleri Royal Rumble maçı sırasında meydana gelen birçok aksilik nedeniyle şovun tamamına 10 üzerinden 7,5 puan verdi. John Cena ve Umaga arasındaki last man standing maçı büyük övgü aldı. Royal Rumble 2007, 27 Şubat 2007'de DVD olarak piyasaya sürüldü ve WWE tarafından dağıtıldı. DVD, 24 Mart 2007'de Billboard'un En İyi DVD satış listesine 3 numaradan giriş yaptı. DVD, son sırasının 10 numara olduğu 16 Haziran 2007'ye kadar 13 hafta üst üste listede kaldı.

Şov Sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]

Royal Rumble'ı takip eden şovlar, The Undertaker'ın WrestleMania 23'te hangi şampiyonla karşılaşacağına dair seçimini çevreledi. The Undertaker, üç brand'da da göründü ve şampiyonlara baktı. Son olarak, 5 Şubat Raw bölümünde The Undertaker, Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu için Batista ile karşılaşmayı seçti ve ona chokeslam yaparak rekabeti başlattı. The Undertaker, WrestleMania'da kemeri kazanarak WrestleMania rekorunu 15-0'a yükseltti ve feudları SmackDown'ın 11 Mayıs bölümüne kadar devam etti. Undertaker, kemerini Mr. Kennedy'den Money in the Bank çantasını kazanan Edge'e kaybetti.

The Undertaker 5 Şubat'ta seçimini yaptıktan sonra Shawn Michaels, Edge ve Randy Orton, WrestleMania'da kemeri için Cena ile karşılaşmak istedi. Michaels'ın Orton'ı pinleyerek kazandığı kemer maçı için üçü arasında bir Triple Threat maçı yapıldı. Cena, WrestleMania'da Michaels'a karşı kemerini başarıyla korudu. Orton ve Edge'in eklenmesiyle kemer için feuda devam ettiler, ancak Cena şampiyon olarak kaldı. Royal Rumble'dan kısa bir süre sonra Umaga ve Bobby Lashley, WrestleMania'daki Saç Saça Karşı maçı için sırasıyla temsilcileri olarak "Milyarderler Savaşı"nda Mr. McMahon ve Donald Trump arasındaki feuda katıldılar.

Royal Rumble maçı, Mr. Kennedy'nin main event statüsüne yükselişinin başlangıcı oldu. No Way Out'ta ECW Dünya Şampiyonluğu için Bobby Lashley ile karşılaştı ve diskalifiye yoluyla kazandı, böylece kemeri kazanamadı. Kennedy, WrestleMania'da Money in the Bank merdiven maçını kazandı ve bu ona bir sonraki yıl için istediği zaman dünya şampiyonluğu şansı verdi. Ancak Kennedy bir house show'da beş ila yedi ay boyunca arka planda kalmasına neden olacak bir sakatlık geçirdi ve 7 Mayıs Raw bölümünde kemer şansını Edge'e kaptırdı. Daha sonraki sonuçlar sakatlığın çok daha az ciddi olduğunu gösterdi, ancak Kennedy kemer şansını çoktan kaybetmişti. Yılın geri kalanında mid-card statüsüne geri döndü.

Bu, Ocak 2008'de yüksek çözünürlüğe geçilene kadar 4:3 formatında olan son Royal Rumble'dı.

Sonuçlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]