Elektriksel çekim, elektriksel alanın, bir kütle üzerinde, yerçekimine karşıt bir etki oluşturulması ile ilgili henüz doğrulanmamış kurama verilen isimdir. Bu isim 1920 yılında, bu feneomeni keşfeden ve bu sistemi geliştirip endüstriyel alana sürmek için ciddi çalışmalar yapan Thomas Townsend Brown tarafından verildi. Brown'un buluşu 1950'lerde hava-uzay şirketlerinin araştırmaları için yapılan çalışmalarında duyuldu ve yayıldı. Elektrogravitasyon komplo teorileri ile de ilişkilendirilmiştir,b-2 bombardıman uçaklarının gücünün bu teoride yattığı söylenir.

Brown'un fikirlerine göre kurulmuş düzeneğin vakum içinde hiçbir şekilde çalışmadığından Brown'un gözlemlediği etki(yine adını Brown'dan alan "Biefeld–Brown etkisi") iyon akışına atıfta bulunarak anti yer çekimi yerine iyon rüzgarı olarak adlandırılmıştır.

Orijini[değiştir | kaynağı değiştir]

Elektrogravitayonun kökleri 1921 yılında Thomas Townsend Brown(ABD),henüz lisedeyken,zamanına dek gider.Bir çeşit X ışını tüpü olan,bir vakum tüpüyle(bkzCoolidge tube) deney yaparken, tüpün pozitif tarafı üste gelecek şekilde bir ağırlık ölçere koyduğunda tüpteki kütlenin ağırlığı azalıyor görünüyordu,tam tersi alt tarafa doğru baktığında ise ağırlık artıyordu.^[1] Brown bu etkiyi profesörüne hatta muhabirlere anlattı,bu yaptığı çalışmayla yerçekimini elektriksel kuvvetle değiştirebildiğini iddia etti.Brown aynı etkiyi yüksek gerilimli kondansatörleri kullanarak yarattı,ufak miktarda yaratılan kuvvet kondansatrü bir doğrultuda hareket ettiriyordu.Brown 1929 yılında, yerçekimine nasıl hükmediyorum başlıklı yazısını bilim ve keşif adlı kitabında yayınladı,kondansatörlerin yerçekimine karşı gizemli bir kuvvet yarattığını iddia ediyordu.Gelecekte bulduğu fikriyle yapılabilecek keşifleri planlarken,eğer icadı geliştirilebilirse,çoklu çekim-iticileriyle yüzbinlerce tonluk gemilerin okyanuslar üzerinde hareket ettirilebileceğini hatta uzay arabaları le marsa yolculukların yapılabileceğini söylüyordu.^[2] Bir yerden sonra Brown icadına Biefeld–Brown etkisi adını,Denison Üniversite'sinde astronomi profesörü olan Paul Alfred Biefeld'in adını verdi.Brown Biefeld'in kendisinin akıl hocası ve deney asistanı olduğunu söylüyordu.^[3][4] İkinci dünya savaşından sonra,Brown icadını uçaklar ve uzay gemileri gibi araçlarda kullanılabilmesi için geliştirmek amaçlı araştırmalar yaptı ve 1952 yılında askeri yetkililer ve bilim adamlarından oluşan bir izleyici kitlesi karşısında düzeneğini kurup çalışmasını tanıttı.Bu araştırma 1950'lilerin ortalarında oldukça popüler olmuştu hatta öyle bir noktaya geldi ki Glenn L. Martin Company isimli bir şirket yerçekimiyle ilgilenen bilim insanları adlı reklamlar yapmıştı ancak sonradan bu popülarite bir anda yok oldu.

Yerçekimine karşıt bir kuvvet olmasının dışında bu kuvvet, iyonlaşmış parçacıklardan kaynaklı asimetrik elektrotlar arasında meydana geldiği(bir çeşit iyon akışı sırasında bu parçacıklar meomentumlarını çevrelerindeki nötr parçacıklara aktarıyorlardı-elektrokinematik ya da,daha genel bir terimle,elektrohidrodinamik olarak adlandırılabilir bu fenomen-,ayrıntılı bilgi için bkz electrohydrodynamics ve electrokinetic phenomena,) ortaya çıktı.^[5]

İddialar[değiştir | kaynağı değiştir]

Elektrogravitasyon ufolar,anti-yerçekimi gücü,ve komplo teorileri üretenler sayesinde popüler olmuştu.^[2] Adının elektrokinetikten çok daha gizlemli ve fantastik gelmesi de etken olmuştu,elektrogravitasyonun yerçekimine denk bir güç yaratıp onu nötrleyecek kadar güçlü bir bilimsel buluş olduğunu düşündürecek kadar.^[6][7] Tüm büyük uzay gemisi şirketlerinin(1950'lerde),Martin,Convair, Lear, Sperry, Raytheon gibi şirketlerin de dahil olmak üzere bu proje üzerinde çalıştıkları iddia ediliyor(ve 1960'larda oldukça skı bir gizlilikle yürütülen bu çalışmaların B-2 bombardıman uçağının yapımında kullanıldığı da).^[2] Benzer yolla bedava enrji üretilebileceği de iddia edilmişti.^[8] Charles Berlitz Philadelphia deneyi ile ilgili kitabının tüm bir bölümünü sadece bu konuya,Brown'un 'keşfettiği' etkinin ufolar tarafından kullanıldığını anlatmıştı, ayırmıştı (Philadelphia deneyi: görünmezlik projesi).Araştırmacı yazar Paul LaViolette pek çok(kendisinin yayınladığı)kitabında elektrogravitasyon ve gelecekteki kullanım alanları ile ilgili teoriler,fikirler ortaya atmıştı(Columbia uzay mekiğinin geçirdiği kazanın tekrarlanmaması için teknolojik buluşlarda bunların arasındaydı).

Elektrogravitasyonun Nikola Tesla tarafından keşfedildiğine dair iddialar da vardır.^[8]

Eleştiri[değiştir | kaynağı değiştir]

Elektrogravitasyonun doğruluğu ve yerçekimine karşı olarak kullanılabileceğine dair 'araştırma' videoları internette hala bu sistemin çalıştığına dair söylemler(vakum içinde çalıştığını havanın bu itiş gücünü iyonlarla etkileşerek ortadan kaldırdığını iddia eden sözde çalışmalarla kanıtlanıyor).^[2][9] Bu iddiaların peşinen giden R.L. Talley(1990 yılında hava kuvvetleri çalışmasında) ve Jonathan Campbell(Nasa'da bilim adamı,2003 yılındaki bir deneyde),^[10] and Martin Tajmar in a 2004 paper^[11]) iyon akışı(ya da iyon rüzgarı) olan bir vakum içerisinde itme kuvvetinin gözlenemeyeceğini iddia ettiler.Campbell bir Wired dergisi muhabirine,uzaydaki şartları bir vakumda yaratmanın onbinlerce dolarlık bir ekipman gerktiğini söyledi.

Elektrogravitasyon metefizik(normal ötesi) bir çalışma olarak görüldü..^[12][13]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Electrogravitics at American Antigravity A page of YouTube talks and demonstrations by supporters.
• UFO How-To Volume II: Electrogravitics 1 Mart 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Excerpts from the book.