Bögü Kağan

Bögü Kağan veya Buğu Kağan (Çince: 牟羽可汗, Pinyin: móuyǔ kěhàn, Wade-Giles: mou-yü ko'han, Orta Çağ Çincesi: Guangyun: mĭəu˩-ĭu˥ kʰɑ˥-ɣɑn˩˥) veya Tengri Kağan (登里可汗, dēnglǐ kěhàn, teng-li ko'han) ve daha sonra Alp Külüg Bilge Kağan (英義建功毘伽可汗, Eski Türkçe tam unvan: Täŋri'dä qut bolmiš il tutmiš Alp Külüg Bilgä Kaγan, Türkiye Türkçesi: Tanrı'da kut bulmuş, il tutmuş Alp Külüg Bilge Kağan^[1]), 759–779 yılları arasında Uygur Kağanlığı'nın kağanı olmuştur.

Tarkan Bögü 761 yılında Soğdlardan aldığı Mani Dini'ni devletin resmî dini olarak ilan etmiş, böylece Mani Dini'nin en parlak dönemini başlatmıştır.

Eski töresini bırakıp yağmacılık yapan Böğü Kağan, Uygur devlet adamlarınca öldürülmüştür.

Uygur boyları Çin'e karşı akınlar yapıp yağmada bulunmak istiyorlardı. Şahsiyeti biraz zayıf olan Böğü Kağan boyların bu isteklerine uymuştu. Fakat Kağan'ın bu isteğine veziri "Tun Bağa Tarkan" karşı çıkmıştı. Çünkü Böğü Kağan daha önceki Çin akınlarında Türk töresine uygun olmayacak şekilde yağmalar yaptırmış sivil halkı katletmiş, şehirler tahrip etmiş ve dini mabetleri yıktırmıştı. Türk töresine uygun olmayan bu barbarca davranışlar Böğü Kağan'ın tecrübeli kayınpederi tarafından engellenmiş, tekrar bir düzen sağlanmışsa da bir süre sonra kayınpeder ölmüştür. Bunun üzerine Böğü Kağan, yağmacılık faaliyetlerini yeniden başlatmak istemiştir. Bütün bunların tekrar yaşanmasını istemeyen "Tun Bağa Tarkan" ile Böğü Kağan arasında bir münakaşa başlar. Münakaşa büyür ve en sonunda Tun Bağa Tarkan, Böğü Kağan'ı öldürür ve onun yerine kendisini kağan olarak ilan eder.^{[kaynak belirtilmeli]}

Türk töresince savaşla kazanılan şehirler yağmalanabilir idi ama bu yağma sırasında direniş tehlikesi göstermeyen sivillerin katledilmesi şehir yapılarının tahrip edilmesi (surlar ve saraylar tahrip edilebilirdi) ve hangi dine ait olursa olsun tahrip edilmesi yasaktır.^{[kaynak belirtilmeli]}

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Ahmet Taşağıl, "Uygurlar", Türkler, Cilt 2, Yeni Türkiye, Ankara, 2002, ISBN 975-6782-35-8, s. 218.

Türk tarihi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[1] Ahmet Taşağıl, "Uygurlar", Türkler, Cilt 2, Yeni Türkiye, Ankara, 2002, ISBN 975-6782-35-8, s. 218.

[1]

g t d Uygur Kağanlığı
Uygur Kağanlığı	Kutlug Bilge Kül Kağan (kurucu) Bayan Çor Kağan Bögü Kağan Tun Baga Tarkan Külüg Bilge Kağan Ur Çor Kağan Kutluk Bilge Kağan Alp Külüg Bilge Kağan Boy Kağan Küçlüg Bilge Kağan Kasar Kağan Külüg Beg Üge Kağan (Kürebir Urungu Sangun) (Külüg Baga Sangun) (İl Ögesi Inançu Bilge) (Karı Çor Tigin) (Ormaz)
Kansu Uygur Kağanlığı	Yaglakar Argu (I. Yaglakar) Ying Yaglakar Bilge Kağan (II. Yaglakar) Lu Şeng III. Yaglakar Guī huà (歸化) Ubangu Kağan Yasu Kağan
Turfan Uygurları	Menglig Kağan (Pan Tekin) İl Bilge Kağan Sungulug Kağan Bügü Bilge Kağan Alp Arslan Kutluk Kağan II. Bügü Bilge Kağan Arslan Tengri Uygur Tarkan Bilge Kağan Er-Timur Kağan Barçuk Kağan Kesmez Salındı Tigin Orunç Tigin Baburak Tigin Koşgar Tigin Yülüg Tigin
Uygur Kültür ve Uygarlığı	Uygur kağanları listesi Uygur mimarisi Uygur resim sanatı Bayan Çor Yazıtı Terhin Yazıtları Ur Beg Yazıtı Miran Bitigleri Karı Çor Tigin Yazıtı Karabalasagun Yazıtları Eski Uygur Türkçesi Ordu-Balık Beşbalık Ötüken Türk Toyu Yabgu Gök Kağan Mani dini Burkancılık Eski Uygur alfabesi Altun Yaruk Sekiz Yükmek Maitrisimit Yaglakar uruğu Ediz uruğu
Uygur Savaşları ve Antlaşmaları	Tang'ın Uygur siyaseti Ordu-Balık Kuşatması An Luşan İsyanı

Bögü Kağan Nedir

Bögü Kağan Nedir

Bögü Kağan Nedir

Bögü Kağan

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarih Kategorisinden Haberler