Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir?

Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir?

Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi

Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir?
Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Ne demek?
Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Kelimesi İle ilgili Daha Fazla Bilgi Almak İçin Kategoriler Sayfamıza Bakınız.
Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi İlgili Sözlük Kelimeler Listesi
Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi
Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Kelimesinin Anlamı? Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Ne Demek?
Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Ne Demektir? Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Analizi?
Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi
Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Anlamı Nedir? Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Ne Demektir?
Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Açıklaması Nedir? Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Cevabı Nedir?
Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Kelimesinin Anlamı?
Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi
Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Kelimesinin Anlamı Nedir? Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Kelimesinin Anlamı Ne demek?
Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Kelimesinin Anlamı Ne demektir?

Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir?

Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Birleşik Devletler ekonomisi
Birleşik Devletler'in finans merkezi New York.[1]
Derece1. (Nominal) / 2. (SAGP)
Para birimiAmerikan doları
Mali yıl1 Ekim 2016 – 30 Eylül 2016
Ticaret organizasyonlarıNAFTA, OECD, DTÖ, G-20, G8 ve diğerleri
İstatistikler
GSYİHartış US$26.854 trilyon (2023) [2]
GSYİH büyümeartış 1.6% (2023f)[3]
Kişi başı GSYİHartış $80,034 (2023)[2]
Sektörel GSYİH dağılımıTarım: %1.6
Endüstri: %20.8
Hizmet: %77.6 (2015)[4]
Enflasyon (TÜFE) %1.7 (Mayıs 2015)[5]
Yoksulluk sınırı
altındaki nüfus
%13.66 (2015)[6]
Gini katsayısı38 (2013)[7]
İşgücüartış 164.409 million (2022)[8]
İşsizlik3.4% (2023)[8]
  • 10.4% genç işsizliği (2022; 16 ila 19 yaşındakiler)[8]
Ana endüstrilerPetrol, çelik, motorlu taşıtlar, havacılık ve uzay, telekomünikasyon, kimyasallar, savunma sanayi, elektronik, gıda işleme, tüketim malları, ahşap, madencilik
İş yapılma kolaylığı sıralaması7.[9]
Dış ticaret
İhracatartış $3.009 trillion (2022)[10]
İhraç mallarımakine, ara mallar, tüketim malları, motorlu taşıtlar ve parçalar, gıda, yem ve içecekler (2014)[11]
Ana ihracat ortakları Kanada %18.6
 Meksika %15.7
 Çin %7.7
 Japonya %4.2 (2015)[12]
İthalatUS$2.35 trilyon (2014)[13]
İthalat mallarısermaye malları, tüketim malları, endüstriyel gereçler, motorlu taşıtlar ve parçalar, ham petrol, gıda, yem ve içecekler (2014)[14]
Ana ithalat ortakları Çin %21.5
 Kanada %13.2
 Meksika %13.2
 Japonya %5.9
 Almanya %5.5 (2015)[15]
DYY sermayesiUS$2,8 trilyon (2013)[16]
Kamu maliyesi
Kamu borçlarıUS$19,268 trilyon (2015, 1.Ç)[17]
GelirlerUS$3 trilyon[18]
GiderlerUS$3,5 trilyon[19]
Ekonomik yardımODA US$48 milyar (2012)[20]
Kredi derecelendirme
Dış rezervlerUS$0,14 trilyon (16 Mayıs 2014)[25]
Ana veri kaynağı: CIA World Fact Book
Diğer bir bilgi verilmemiş, değerlerin tümü ABD Doları ile ifade edilmiştir.

Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi, oldukça gelişmiş bir liberal-kapitalist piyasa ekonomisidir.[26][27] Nominal olarak dünyanın en büyük ve satınalma gücü paritesi bakımından ikinci büyük ekonomisi olup nominal olarak dünya GSYİH'sinin %22'sini oluşturmaktadır.[28]

ABD dünyadaki teknolojik olarak en güçlü ekonomiye sahiptir ve şirketleri teknolojik ilerlemelerde ön sıralarda ya da ön sıralara yakın yer almaktadır.[29] Ekonomisi istikrârlı bir GSYİH büyüme hızı, ılımlı bir işsizlik oranı, yüksek seviyede araştırma ve sermaye yatırımlarını muhafaza etmiştir.[30]

ABD geniş doğal kaynaklara, gelişmiş bir altyapıya ve yüksek iş verimliliğine sahiptir.[31] ABD dünyanın en büyük ticaret ülkelerinden biridir[32] ve dünyanın ikinci büyük imalatçısıdır.[33] Ayrıca dünyanın en büyük petrol[34] ve doğalgaz üreticisidir.[35] 2013 yılı itibarı ile dünyanın dokuzuncu yüksek kişi başına GSYİH'e (nominal) ve 10. yüksek kişi başına GSYİH'e (SAGP) sahiptir.[36][37] ABD diğer OECD ülkeleri ile kıyaslandığında ortalama en yüksek hane ve çalışan gelirine sahiptir ve 2010 yılı itibarı ile dördüncü yüksek ortalama hane gelirine sahiptir.[38][39] ABD dünyanın en büyük tüketici pazarını temsil etmektedir.[40] Dünyanın en büyük 500 şirketinin 128'i ABD merkezlidir.[41]

Amerika Birleşik Devletleri dünyanın en büyük ve en etkili finansal piyasalardan birine sahiptir. New York Menkul Kıymetler Borsası piyasa değeri bakımından dünyanın en büyük menkul kıymetler borsasıdır.[42] Amerikan doları çoğu uluslararası işlemlerde kullanılan ve dünyanın önde gelen rezerv para birimi olup II. Dünya Savaşı'ndan bu yana uluslararası kuruluşlarda merkezi bir rol oynamaktadır.[43]

Geçmiş[değiştir | kaynağı değiştir]

Sömürge dönemi ve 18. yüzyıl[değiştir | kaynağı değiştir]

Amerika Birleşik Devletleri'nin ekonomi tarihi, 17. ve 18. yüzyıllarda Amerika'daki yerleşimlerle başladı. Amerikan kolonileri, marjinal olarak başarılı sömürge ekonomilerinden, 1776'da Amerika Birleşik Devletleri haline gelen köle emeğini kullanan küçük, bağımsız bir tarım ekonomisine geçiş yaptı.

19. yüzyıl[değiştir | kaynağı değiştir]

Washburn ve Moen Üretim Şirketi, Worcester, Massachusetts, 1876

ABD, 180 yılda dünya ekonomisinin beşte birini oluşturan devasa, bütünleşik, sanayileşmiş bir ekonomiye dönüştü. Sonuç olarak, kişi başına düşen ABD GSYİH'sı Birleşik Krallık'ın yanı sıra daha önce ekonomik olarak takip ettiği diğer ülkeleri de sonunda aştı. Ekonomi, dünyanın her yerinden milyonlarca insanın göçmenlerini çekerek yüksek ücretlerini sürdürdü.[kaynak belirtilmeli]

1800'lerin başında, Amerika Birleşik Devletleri çiftliklerdeki nüfusun yüzde 80'inden fazlasıyla büyük ölçüde tarımsallaştı. Üretimin çoğu kereste ve testere değirmenleri, dokuma, çizme ve ayakkabı ile hammadde dönüşümünün ilk aşamalarına odaklanmıştı. Zengin kaynak bağışları, on dokuzuncu yüzyılda hızlı ekonomik genişlemeye katkıda bulundu. Geniş arazi kullanılabilirliği, çiftçilerin sayısının büyümeye devam etmesine izin vermiş, ancak üretim, hizmet, ulaşım ve diğer işkollarındaki etkinlikler çok daha hızlı bir şekilde büyümüştür. Böylece, 1860 yılına kadar ABD'deki çiftlik nüfusunun payı yüzde 80'den kabaca yüzde 50'ye düşmüştü.[44]

19. yüzyılda, durgunluklar sıklıkla mali krizlerle çakıştı. 1837 Paniğini, bankaların başarısızlığı ve daha sonra çok yüksek işsizlik seviyeleri ile beş yıllık bir depresyon izledi.[45] Çünkü yüzyıllar boyunca ekonomideki büyük değişiklikler nedeniyle, çağdaş durgunlukların ciddiyetini erken durgunluklarla karşılaştırmak zordur.[46] II. Dünya Savaşı'ndan sonra durgunluklar, daha önceki durgunluklardan daha az şiddetli görünmektedir, ancak bunun nedenleri belirsizdir.[47]

20. yüzyıl[değiştir | kaynağı değiştir]

Los Angeles, Kaliforniya'da, petrol kuyuları, 1905

Yüzyılın başında mevcut yenilikler ve halihazırda iyileştirmelerdeki gelişmeler, Amerikan tüketicileri arasında yaşam ölçütlerinde iyileştirmeler için kapıyı açmıştı. Birçok kuruluş ölçek ekonomileri ve ulus çapında operasyonları yürütmek için daha iyi iletişimden yararlanarak genişçe büyüdü. Bu endüstrilerdeki yoğunlaşma, fiyatları daha yüksek ve daha düşük hale getirecek tekel korkularını artırmıştı, ancak bu şirketlerin çoğu maliyetleri o kadar hızlı düşmekteydi ki, eğilimler bu endüstrilerde daha düşük fiyat ve daha fazla çıktıya yöneliyordu. Birçok işçi, genellikle dünyanın en yüksek ücretlerini sunan bu büyük işletmelerin başarısını paylaştı.[48]

Amerika Birleşik Devletleri, en azından 1920'lerden beri GSYİH açısından dünyanın en büyük ulusal ekonomisi olmuştur.[49] 1930'ların Büyük Buhranını takip eden uzun yıllar boyunca, durgunluk tehlikesi en ciddi şekilde ortaya çıktığında, hükûmet ekonomiyi yoğun bir şekilde tükenmeye yönlendirerek ya da tüketicilerin daha fazla harcama yapması için vergileri keserek ve para arzında hızlı büyümeyi teşvik ederek güçlendirmişti. Ekonomiyi istikrâra kavuşturmak için en iyi araçlar hakkındaki görüşler 1930'lar ve 1980'ler arasında önemli ölçüde değişim göstermiştir. 1933'te başlayan Yeni Anlaşma döneminden 1960'ların Büyük Toplum girişimlerine kadar, ulusal politika yapıcılar esas olarak ekonomiyi etkilemek için Maliye politikasına dayanıyordu.[kaynak belirtilmeli]

Consolidated Vultee Fabrikasındaki Consolidated B-24 Liberator uçakları, Fort Worth, Teksas, 1943

Yirminci yüzyılın dünya savaşları sırasında, Birleşik Devletler savaşçıların geri kalanından daha iyi durumdaydı, çünkü Birinci Dünya Savaşı çatışmalarının hiçbiri ve İkinci Dünya Savaşı'nın çatışmalarının nispeten azı Amerikan topraklarında gerçekleşmedi (ve 48 eyaletten hiçbiri). Yine de, Amerika Birleşik Devletleri'nde bile, savaşlar fedakârlık anlamına geliyordu. İkinci Dünya Savaşı etkinliğinin zirvesinde, ABD GSYİH'sının yaklaşık yüzde 40'ı savaş üretimine ayrılmıştı. Ekonominin büyük alanlarıyla ilgili kararlar büyük ölçüde askerî amaçlar için yapılmış ve neredeyse tüm ilgili girdiler savaş çabasına tahsis edilmişti. Birçok mal karneye bağlandı, fiyatlar ve Ücretler denetlendi ve birçok dayanıklı tüketim malı artık üretilmedi. İşgücünün büyük kesimleri orduya girmiş, bunlara yarı ücret ödenmiş ve bunların kabaca yarısı felâket yoluna gönderilmişti.[50]

İngiliz ekonomist John Maynard Keynes tarafından geliştirilen yaklaşım, seçilmiş yetkililere, harcama ve vergiler ABD Başkanı ve Kongre tarafından kontrol edildiğinden dolayı ekonomiyi yönetmede öncü bir rol biçmişti. "Bebek Patlaması" olarak bilinen 1942–1957 döneminde doğurganlıkta çarpıcı bir artış görüldü; depresyon yıllarında gecikmiş evlilikler, refahtaki bir artış, banliyölerde tek aile evlerine olan talep (şehir içi dairelerin aksine) ve geleceğe dair yeni iyimserlikten kaynaklı çocuk doğurmalara neden oldu. Patlama, yaklaşık 1957'de zirveye ulaşmış, sonra yavaş yavaş azalmıştır.[51] 1973'ten sonra yüksek enflasyon, faiz oranları ve işsizlik dönemi, ekonomik etkinliğin genel hızını düzenleyen bir araç olarak maliye politikasına olan güveni zayıflatmıştır.[52]

ABD ekonomisi 1946'dan 1973'e kadar ortalama %3.8 oranında büyümüşken, gerçek ortalama hanehalkı geliri %74 (veya yılda %2.1) artmıştır.[53][54]

Son yıllarda en kötü durgunluk, kayıp verim açısından, 2007-08 mali krizi sırasında meydana gelmiş, GSYİH, 2008 ilkbaharından 2009 ilkbaharına kadar %5.0 düşmüştür. Diğer önemli durgunluklar 1957-58 yılında gerçekleşti; GSYİH, 1973 petrol krizinden sonra %3.7 düştüğünde, 1973'ün sonlarından 1975'e kadar %3.1 düşüş kaydedilmiş ve GSYİH'nın %2.9 oranında azaldığı 1981-82 durgunluğunda düşüş yaşanmıştır.[55][56] Son zamanlarda, hafif durgunluk 1990-91 gerilemesini, çıktının %1.3 oranında düşüşünü ve GSYİH'nın %0.3 oranında kaydığı 2001 durgunluğunu içeriyordu; 2001 krizi sadece sekiz ay sürmüştü. Öte yandan, en güçlü ve sürdürülebilir büyüme dönemleri, 1961'in başından 1969'un ortasına, %53'lük (yılda %5.1), 1991'in ortalarından 2000'in sonlarına, %43'lük (yılda %3.8) ve 1982'nin sonundan 1990'ların ortasına, %37'lik (yılda %4) genişleme olarak gerçekleşmişti.[55]

Mount Pleasant, Iowa'daki bir McDonald's restoranı

1970'lerden bu yana, gelişmekte olan birçok ülke ABD ile ekonomik uçurumu kapatmaya başladı. Çoğu durumda, bu, eskiden ABD'de üretilen malların imalatını; nakliye maliyetini düşürüp, daha yüksek bir kâr amacıyla daha az maliyet için işlerini diğer ülkelere taşımalarından kaynaklanıyordu. Diğer durumlarda, bazı ülkeler yavaş yavaş daha önce sadece ABD ve diğer birkaç ülkenin üretebileceği aynı ürün ve hizmetleri üretmeyi yavaş yavaş öğrenmişti. ABD'deki reel gelir artışı yavaşlamıştı.

21. yüzyıl[değiştir | kaynağı değiştir]

Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi, 2001'de alışılmadık derecede yavaş olan bir iş toparlanması ile durgunluk yaşadı ve işlerin sayısı, 2005 Ocak ayına kadar Şubat 2001 seviyesine çıkmamıştı.[57] Bu "işsiz kurtarma", bir konut balonunun ve tartışmasız daha geniş bir borç balonunun oluşması ile çakışmış, hanehalkı borcunun GSYİH'ye oranı 2001 yılının ilk çeyreğinde rekor seviyedeki %70'ten 2008'in ilk çeyreğinde %99'a yükselmiştir. Ev sahipleri, yakıt tüketimi için balon fiyatlı evlerine karşı borç alarak borç seviyelerini yükseltirken, GSYİH'ya sürdürülebilir olmayan bir destek sağlıyorlardı. Konut fiyatları 2006 yılında düşmeye başladığında, ipoteklerin desteklediği menkul kıymetlerin değeri önemli ölçüde düştü ve geleneksel, düzenlenmiş mevduat bankacılığı sistemini aşan ve esasen düzenlemesiz mevduat dışı bankacılık sisteminde bir bankanın eşdeğeri olmasına neden olmuştu. Birçok ipotek şirketi ve diğer mevduat dışı bankalar (örneğin, yatırım bankaları) 2007-2008'de ağırlaşan bir krizle karşı karşıya kalmış, bankacılık krizi Eylül 2008'de Lehman Brothers'ın iflası ve diğer bazı finansal kurumların kurtarılması ile zirveye çıkmıştı.[58]

Bush yönetimi (2001–2009) ve Obama yönetimi (2009–2017), yüksek faiz açıkları ile bankacılık kurtarma programları (Troubled Asset Relief Program, TARP) ve Keynesyen teşvik uygulamalarını hayata geçirirken, Federal Rezerv sıfıra yakın faiz oranlarını korudu. Hanehalkının, 1947'den bu yana yalnızca 2009-2012 yıllarında borçlarını ödediği[59] ve toparlanmaya büyük bir engel sunduğu için bu önlemler ekonominin iyileşmesine yardımcı olmuştu.[58] Reel GSYİH, 2011 yılına kadar kriz öncesi (2007 sonu) zirvesini,[60] 2012 2. çeyreğe kadar hanehalkı net değerini,[61] Mayıs 2014'e kadar tarım dışı bordro işlerini[57] ve Eylül 2015'e kadar işsizlik oranını geri kazanmıştır.[62]

Bu değişkenlerin her biri, bu tarihlerden durgunluk sonrası kayıt bölgesinde devam etmiş ve ABD'nin iyileşmesi Nisan 2018'de ikinci en yüksek toparlanma olmuştur.[63]

Halkın elinde tuttuğu borç, ulusal borcun bir ölçüsü, 21. yüzyıl boyunca 2000 yılında %31'den 2009 yılında %52'ye ve 2017 yılında GSYİH'nın %77'sine yükselerek 207 ülke arasında 43. sırada kendine yer bulmuştur. Gelir eşitsizliği 2007'de zirveye çıkmış ve büyük durgunluk sırasında düşmüştü, ancak 2017'de hâlâ 156 ülke arasında 41. sırada yer alıyordu (yani, ülkelerin %74'ünün daha eşit bir gelir dağılımı vardı).[64]

Veri[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıdaki tablo 1980-2019 yılları arasındaki temel ekonomik verileri göstermektedir.[65][66]

Yıl Nominal GSYİH
(milyar ABD doları)
Kişi başına GSYİH
(ABD doları olarak)
GSYİH artışı
(reel)
Enflasyon oranı
(yüzde olarak)
İşsizlik
(yüzde olarak)
Bütçe dengesi
(GSYİH'nın %'si olarak)[67]
Halk tarafında tutulan hükûmet borcu
(GSYİH'nın %'si olarak)[68]
Cari hesap
dengesi
(GSYİH'nın %'si olarak)
2019 artış21,439.0 artış64,674 artış%2.2 %1.8 %3.5 azalış%−4.6 %78.9 azalış%−2.5
2018 artış20,494.1 artış62,606 artış%2.9 %2.4 %3.9 azalış%−3.8 %77.8 azalış%−2.3
2017 artış19,485.4 artış59,895 artış%2.4 %2.1 %4.4 azalış%−3.4 %76.1 azalış%−2.4
2016 artış18,707.2 artış57,878 artış%1.6 artış%1.3 %4.9 azalış%−3.1 %76.4 azalış%−2.4
2015 artış18,219.3 artış56,770 artış%2.9 artış%0.1 %5.3 azalış%−2.4 %72.5 azalış%−2.4
2014 artış17,521.9 artış54,993 artış%2.6 artış%1.6 %6.2 azalış%−2.8 %73.7 azalış%−2.1
2013 artış16,691.5 artış52,737 artış%1.8 artış%1.5 %7.4 azalış%−4.0 %72.2 azalış%−2.1
2012 artış16,155.3 artış51,404 artış%2.2 %2.1 %8.1 azalış%−5.7 %70.3 azalış%−2.6
2011 artış15,517.9 artış49,736 artış%1.6 %3.1 %8.9 azalış%−7.3 %65.8 azalış%−2.9
2010 artış14,964.4 artış48,311 artış%2.5 artış%1.6 %9.6 azalış%−8.6 %60.8 azalış%−2.9
2009 azalış14,418.7 azalış46,909 azalış%−2.8 %−0.3 %9.3 azalış−9.8% %52.3 azalış%−2.6
2008 artış14,718.6 artış48,302 azalış%−0.3 %3.8 %5.8 azalış%−4.6 %39.4 azalış%−4.6
2007 artış14,477.6 artış47,955 artış%1.8 %2.9 Sabit%4.6 azalış%−0.8 %35.2 azalış%−4.9
2006 artış13,855.9 artış46,352 artış%2.7 %3.2 %4.6 azalış%−0.1 %35.4 azalış%−5.8
2005 artış13,093.7 artış44,218 artış%3.3 %3.4 %5.1 azalış%−1.2 %35.8 azalış%−5.7
2004 artış12,274.9 artış41,838 artış%3.8 %2.7 %5.5 azalış%−2.3 %35.7 azalış%−5.1
2003 artış11,510.7 artış39,592 artış%2.8 %2.3 %6.0 azalış%−2.8 %34.7 azalış%−4.1
2002 artış10,977.5 artış38,114 artış%1.8 artış%1.6 %5.8 azalış%−1.7 %32.7 azalış%−4.1
2001 artış10,621.9 artış37,241 artış%1.0 %2.8 %4.7 artış%1.2 %31.5 azalış%−3.7
2000 artış10,284.8 artış36,433 artış%4.0 %3.4 %4.0 artış%2.3 %33.7 azalış%−3.9
1999 artış9,660.6 artış34,602 artış%4.7 %2.2 %4.2 artış%1.3 %38.3 azalış%−3.0
1998 artış9,089.2 artış32,929 artış%4.5 artış%1.5 %4.5 artış%0.8 %41.7 azalış%−2.4
1997 artış8,608.5 artış31,554 artış%4.5 %2.3 %4.9 azalış%−0.2 %44.6 azalış%−1.6
1996 artış8,100.1 artış30,047 artış%3.8 %2.9 %5.4 azalış%−1.3 %47.0 azalış%−1.5
1995 artış7,664.1 artış28,763 artış%2.7 %2.8 %5.6 azalış%−2.1 %47.7 azalış%−1.5
1994 artış7,308.8 artış27,756 artış%4.0 %2.6 %6.1 azalış%−2.8 %47.8 azalış%−1.7
1993 artış6,878.7 artış26,442 artış%2.7 %3.0 %6.9 azalış%−3.7 %47.9 azalış%−1.2
1992 artış6,539.3 artış25,467 artış%3.6 %3.0 %7.5 azalış%−4.5 %46.8 azalış%−0.8
1991 artış6,174.1 artış24,366 azalış%−0.1 %4.2 %6.9 azalış%−4.4 %44.1 Sabit%0.0
1990 artış5,979.6 artış23,914 artış%1.9 %5.4 %5.6 azalış%−3.7 %40.9 azalış%−1.3
1989 artış5,657.7 artış22,879 artış%3.7 %4.8 %5.3 azalış%−2.7 %39.4 azalış%−1.8
1988 artış5,252.6 artış21,442 artış%4.2 %4.1 %5.5 azalış%−3.0 %39.9 azalış%−2.3
1987 artış4,870.2 artış20,063 artış%3.5 %3.6 %6.2 azalış%−3.1 %39.6 azalış%−3.3
1986 artış4,590.1 artış19,078 artış%3.5 artış%1.9 %7.0 azalış%−4.8 %38.5 azalış%−3.2
1985 artış4,346.8 artış18,232 artış%4.2 %3.5 %7.2 azalış%−4.9 %35.3 azalış%−2.7
1984 artış4,040.7 artış17,099 artış%7.3 %4.4 %7.5 azalış%−4.6 %33.1 azalış%−2.3
1983 artış3,638.1 artış15,531 artış%4.6 %3.2 %9.6 azalış%−5.7 %32.2 azalış%−1.1
1982 artış3,345.0 artış14,410 azalış%−1.9 %6.2 %9.7 azalış%−3.8 %27.9 azalış%−0.2
1981 artış3,211.0 artış13,966 artış%2.6 %10.4 %7.6 azalış%−2.5 %25.2 artış%0.2
1980 2,862.5 12,575 azalış%−0.2 %13.5 %7.2 azalış%−2.6 %25.5 artış%0.1

GSYİH[değiştir | kaynağı değiştir]

Üç aylık gayri safi yurt içi hasıla
ABD'nin Reagan'dan Obama'ya kadar geçen sürede toplam reel (enflasyona göre düzeltilmiş) GSYİH artışı.[69]
2012 yılı için ABD eyaletleri ve diğer ülkeler arasında GSYİH'nın yaklaşık karşılaştırması

ABD'nin nominal GSYİH'sı, 2017 yılında 19,5 trilyon dolar olmuştur. Yıllık GSYİH, 2018 yılının ilk çeyreğinde 20 trilyon doları aştığında, nominal GSYİH 20.1 trilyon dolara ulaşmıştı. ABD GSYİH'sının yaklaşık %70'i kişisel tüketimdir, iş yatırımları %18, hükûmet harcamaları %17 (federal, eyalet ve yerel, ancak tüketimde olan sosyal güvenlik gibi transfer ödemeleri hariç) seviyesinde ve net ihracat ABD ticaret açığı nedeniyle %3 oranında negatif yöndedir.[70] Reel gayri safi yurt içi hasıla (GSYİH) 2019 yılının 2. çeyreğinde %2.0 oranında artmış, 3. çeyrekte ise reel GSYİH %1.9 artmıştır.[71] Hem üretim hem de gelirin bir ölçüsü olan reel gayri safi yurt içi hasıla 2017 yılında %2.3, 2016 yılında %1.5 ve 2015 yılında %2.9 oranında artmıştır.

Reel GSYİH başkan Trump yönetimi altında 2018 yılının ilk çeyreğinde yıllık olarak %2.2, 2018'in ikinci çeyreğinde %4.2, 2018'in üçüncü çeyreğinde %3.4 ve 2018'in dördüncü çeyreğinde %2.2 oranında büyümüştür; ikinci çeyrek, 2014'ün üçüncü çeyreğinden bu yana en iyi büyüme oranını oluştururken, 2018'de yıllık %2,9 olan GSYİH büyümesi, son on yıldaki ekonominin en iyi başarımıydı.[72]

2014 yılı itibarıyla Çin, ABD'yi satın alma gücü paritesi dönüşüm oranlarında ölçülen GSYİH açısından en büyük ekonomi olarak geçmiştir. ABD bu dönüm noktasından bir asırdan fazla bir süredir en büyük ekonomiydi; Çin, son 40 yılın her biri için ABD büyüme oranını üçe katladı. 2017 itibarıyla, bir toplam olarak Avrupa Birliği, ABD'den yaklaşık %5 daha büyük bir GSYİH'ya sahipti.[73]

Kişi başına düşen reel GSYİH (2009 doları cinsinden ölçülür) 2017'de 52.444 dolardı ve 2010'dan beri her yıl artmaktadır. 1960'larda ortalama yılda %3.0, 1970'lerde %2.1, 1980'lerde %2.4, 1990'larda %2.2, 2000'lerde %0.7 ve 2010'dan 2017'ye kadar %0.9 büyüme görülmüştür.[74] 2000 yılından bu yana yavaş büyüme nedenleri ekonomistler tarafından tartışılmaktadır ve bu, yaşlanan demografi, işgücünde daha yavaş nüfus ve büyüme, daha yavaş verimlilik artışı, azaltılmış kurumsal yatırım, talebi azaltan daha yüksek gelir eşitsizliği, büyük yeniliklerin eksikliği ve azaltılmış emek gücü bilgilerini içerebilir.[75] ABD, 2017 yılında kişi başına GSYİH bakımından 220 ülke içinde 20. sırada yer aldı.[76] Çağdaş ABD Başkanları arasında Bill Clinton dönemi, ikinci Reagan ve üçüncü Obama olmak üzere; iki dönem boyunca en yüksek birikimli yüzde reel GSYİH artışına sahip dönemdi.[72]

Dünya Bankası'na göre ülkenin GSYİH'sının gelişimi:[77] ABD reel GSYİH'sı, 2000'den 2014'ün ilk yarısına kadar ortalama %1.7 oranında büyüdü; bu 2000'e kadar tarihsel ortalamanın yaklaşık yarısı kadar bir orandır.[78]

Ekonomik işkollarına göre[değiştir | kaynağı değiştir]

Nominal GSYİH dilimi bileşimi[değiştir | kaynağı değiştir]

Nominal GSYİH dilimi oluşumu, 2015'te milyon dolar olarak 2005 sabit fiyatlarıyla.[79]

No. Ülke/Ekonomi Reel GSYİH Tarım Sanayi Hizmet
  Dünya 60,093,221 1,968,215 16,453,140 38,396,695
1  ABD 15,160,104 149,023 3,042,332 11,518,980

Nominal GSYİH dilimi oluşumu, 2015'te milyon dolar olarak 2005 sabit fiyatlarıyla.[80]

No. Ülke/Ekonomi Nominal GSYİH Tarım Sanayi Hizmet
1  ABD 18,624,450 204,868.95 3,613,143.3 14,806,437.75
*CIA World Factbook'tan yüzdelik değerler[81]

İstihdam[değiştir | kaynağı değiştir]

ABD Başkanı tarafından yapılan iş büyümesi, açılıştan sonraki aydan dönem sonuna kadar kümülatif yüzde değişimi olarak ölçüldü.[82]
Panel şemasında 2014-2017 döneminde yıllık olarak ölçülen dokuz temel ekonomik değişken gösterilmektedir. 2014-2016 yılları Başkan Obama'nın ikinci dönemiydi, 2017 ise Başkan Trump'ın ilk dönemiydi. Ayrıntı sayfasındaki alıntılara bakınız.

Çin, Hindistan ve Avrupa Birliği'nin ardından 2017'de dünyanın en büyük dördüncü işgücü olan ABD işgücü yaklaşık 160.4 milyon kadardı.[83] Hükûmet (federal, eyalet ve yerel) 2010 yılında 22 milyon istihdam sağladı.[84] Küçük işletmeler, Amerikan istihdamının %53'ünü temsil eden ülkenin en büyük işvereni konumundadır.[85] İstihdamın ikinci büyük payı, ABD işgücünün %38'ini kullanan büyük işletmelere aittir.[85]

Ülkenin özel kesim çalışanları, çalışan Amerikalıların %91'ini oluşturur. Devlet kesimi çalışanları, ABD çalışanlarının %8'ini oluşturmaktadır. ABD'deki tüm işletmelerin %99'undan fazlası küçük işletmelerdir.[85] ABD'deki 30 milyon küçük işletme, yeni oluşturulan işlerin %64'ünü temsil etmektedir (yaratılanlar [eksi] kaybolanlar).[85] Küçük işletmelerdeki işler, son on yılda yaratılanların %70'ini oluşturmuştur.[86]

Küçük işletmelerde, büyük işletmelere göre istihdam edilen Amerikalıların oranı, bazı küçük işletmeler büyük işletmeler haline geldiğinden ve küçük işletmelerin yarısından fazlası 5 yıldan fazla süre hayatta kaldığı için, istihdam nispeten yıldan yıla aynı seviyelerde kalmıştır.[85] Büyük işletmeler arasında, dünyanın en büyük şirketleri ve işverenleri olan birkaç Amerikan şirketi vardır. Bunlar arasında, hem dünyanın en büyük şirketi hem de en büyük özel sektör işvereni olan Walmart bulunmaktadır. Walmart, dünya çapında 2.1 milyon insanı ve sadece ABD'de 1.4 milyon çalışanı istihdam etmektedir.[87][88]

ABD'de yaklaşık 30 milyon küçük işletme bulunmakta; Hispanikler, Afrikalı Amerikalılar, Asyalı Amerikalılar ve Yerli Amerikalılar (ülke nüfusunun %35'i) gibi azınlıklar, ülkenin işletmelerinin 4.1 milyonuna sahiptir.[89] Azınlıklara ait işletmeler yaklaşık 700 milyar dolar gelir elde etmekte ve ABD'de 5 milyona yakın işçi çalıştırmaktadırlar.[85][90] Amerikalılar, OECD ülkeleri arasında en yüksek ortalama çalışan gelirine sahiptir. 2008 itibarıyla ABD'deki ortalama hanehalkı geliri 52.029 ABD dolarıdır.[91] ABD'de yaklaşık 284.000 çalışan insanın iki tam zamanlı işi vardır ve 7.6 milyonun tam zamanlı istihdamlarına ek olarak yarı zamanlı işleri vardır.[84] ABD'deki tüm çalışan bireylerin %12'si bir işçi sendikasına üyedir ve çoğu sendika üyesi hükûmet için çalışmaktadır.[84] Son birkaç on yılda ABD'deki sendika üyeliğinin azalması, emeğin ekonomideki payıyla paraleldir.[92][93][94][95] Dünya Bankası, işçileri işe alma ve işten çıkarma konularında ilk sırada ABD'yi gösteriyor.[96] Amerika Birleşik Devletleri yasal olarak işçilerinin ücretli tatilini veya ücretli hastalık günlerini garanti etmeyen tek gelişmiş ekonomidir ve diğerleri Papua Yeni Gine, Surinam ve Liberya olmak üzere yasal bir hak olarak ücretli aile izni olmayan dünyadaki sadece birkaç ülkeden biridir.[97][98][99] 2014 yılında, Uluslararası Sendikalar Konfederasyonu, ABD'yi işçi sendikalarına verilen yetki ve haklar konusunda üçüncü en düşük puan olan 5 üzerinden 4 ile derecelendirdi.[100][101] İş teorisyeni Jeffrey Pfeffer ve siyaset bilimci Daniel Kinderman da dâhil olmak üzere bazı bilim adamları, ABD'de yönetimle ilgili artan verim baskısı ve toksik çalışma ortamları, güvencesizlik ve uzun saatler gibi çalışanlara uygulanan zorluklarla ilgili çağdaş istihdam uygulamaları, yıllık 120.000'den fazla ölümden sorumlu olabilir; bu da işyerinin kendisini Amerika Birleşik Devletleri'nde beşinci önde gelen ölüm nedeni haline getirmektedir.[102][103][104]

İşsizlik[değiştir | kaynağı değiştir]

U3 ve U6 ölçümleri için işsizlik oranı eğilimlerini gösteren 2000-2017 yıllarını içeren çizgi grafiği.

Aralık 2017 itibarıyla, ABD'deki işsizlik oranı %4.1[105] veya 6,6 milyon kişiydi.[106] Hükûmetin yarı zamanlı yetersiz istihdamı içeren daha geniş U-6 işsizlik oranı %8.1[107] veya 8.2 milyon kişiden oluşuyordu. Bu rakamlar, yaklaşık 327 milyon kişilik bir ABD nüfusuna göre yaklaşık 160.6 milyon kişilik[108] bir sivil işgücü gözetilerek hesaplanmıştı.[109]

Büyük Durgunluğun ardından 2009 ve 2010 arasında, ortaya çıkmakta olan işsiz geri kazanımları sorunu, Ocak 2010'dan bu yana 6 aydan uzun süredir iş arayan 6 milyondan fazla işçiyle uzun vadeli çok yüksek işsizlik oranlarına neden oldu. Bu özellikle yaşlı işçileri etkiledi.[110] Durgunluğun Haziran 2009'da sona ermesinden bir yıl sonra, göçmenler ABD'de 656.000 iş kazanırken, ABD doğumlu işçiler kısmen yaşlanan bir ülke (nispeten daha fazla beyaz emekliler) ve demografik değişimler nedeniyle bir milyondan fazla iş kaybetti.[111] Nisan 2010'da resmî işsizlik oranı %9,9, hükûmetin daha geniş U-6 işsizlik oranı %17,1 idi.[112] Şubat 2008 ve Şubat 2010 tarihleri arasında, ekonomik nedenlerle yarı zamanlı çalışan kişi sayısı (yani, tam zamanlı çalışmayı tercih eden), iki yıllık dönemde yarı zamanlı çalışanlarda %83 artışla 4 milyondan 8,8 milyona yükseldi.[113]

2013 yılına gelindiğinde, işsizlik oranı %8'in altına düşmesine rağmen, uzun vadeli işsizlerin rekor oranı ve hanehalkı gelirinin azalmaya devam etmesi işsiz bir toparlanmanın göstergesi olarak kaldı.[114] Bununla birlikte, bordro işlerinin sayısı, ekonominin iyileşmesiyle Mayıs 2014'e kadar durgunluk öncesi (Kasım 2007) seviyesine geri döndü.[115]

Savaş sonrası dönemde daha yüksek olduktan sonra, ABD işsizlik oranı 1980'lerin ortalarında yükselen Euro bölgesi işsizlik oranının altına düştü ve o zamandan beri neredeyse sürekli olarak önemli ölçüde daha düşük kaldı.[116][117][118] 1955'te Amerikalıların %55'i hizmet işkolunda, %30 ile %35 arası endüstride ve %10 ile %15 arası tarımda çalıştı.[119] 1980 yılına gelindiğinde, hizmetlerde %65'in üzerinde, %25 ila %30 arası sanayide ve %5'in altındaki nüfus tarımda istihdam edildi. Erkek işsizliği, kadınlarınkinden önemli ölçüde daha yüksek olmaya devam etmiştir (2009'da %9.8'e karşılık %7.5). Beyazlar arasındaki işsizlik, Afroamerikalılara göre çok daha düşük olmaya devam ediyor (2009'da da %8,5'a karşılık %15,8'de).[120]

Gençler arasındaki işsizlik oranı Temmuz 2009'da %18.5'ti; 1948'den bu yana o aydaki en yüksek orandı.[121] Genç Afroamerikalıların işsizlik oranı Mayıs 2013'te %28,2 idi.[122]

İşkoluna göre istihdam[değiştir | kaynağı değiştir]

2012 yılında tahmin edildiği gibi ABD istihdamı, hizmetler işkolunda %79,7, üretim işkolunda %19,2 ve tarım işkolunda %1,1 şeklinde bölünmüştür.[123]

ABD'nin sanayi dışı işkollarına göre Şubat 2013 tarım dışı istihdamı için kaynağa bakınız:[[124]]

Gelir ve servet[değiştir | kaynağı değiştir]

ABD'de gerçek ortalama hanehalkı geliri (1984–2017)
1979, 2007 ve 2015 yıllarında hanehalkının %1'i tarafından kazanılan gelirin (vergi öncesi ve vergi sonrası) payı (Kongre Bütçe Ofisi verileri). İlk tarih (1979), 1980 öncesi dönemi daha eşitlikçi yansıtırken, 2007, 1980 sonrası dönemin en yüksek eşitsiz olduğu yıl ve 2015 değeri, Büyük Durgunluğun kalıntı etkileri ile birlikte Obama vergi artışlarını en üst %1'e yansıtıyor.[125]
Federal Reserve Tüketici Finansman Anketi'nden 2013 ve 2016 için vergi öncesi ABD aile geliri ve net değer dağılımı.[126]

Gelir ölçüleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Orta sınıf gelirin iyi bir ölçüsü olan gerçek (yani enflasyona göre düzeltilmiş) ortalama hanehalkı geliri, 2016'da rekor bir düzeyle, $59,039 dolar olarak ölçülmüştü. Bununla birlikte, sadece orta sınıf aile gelirinin satın alma gücü son 20 yıldır çok durgun veya aşağı yönlü olmuştur ve 1998'de belirlenen önceki rekorun hemen üstünde gerçekleşmiştir.[127] 2013 yılında çalışan tazminatı 8.969 trilyon dolar iken, brüt özel yatırım ise 2.781 trilyon dolardı.[128]

Amerikalılar OECD ülkeleri arasında en yüksek ortalama hane gelirine sahipken, 2010 yılında dördüncü en yüksek ortalama hane gelirine sahipti, ikinci en yüksek 2007 yılıydı.[38][39] Bir analize göre Amerika Birleşik Devletleri'ndeki orta sınıf gelirler 2010 yılında Kanada'dakilerle bağdaşmış ve 2014 yılına kadar geride kalmış olabilirken, diğer bazı gelişmiş ekonomiler son yıllarda boşluğu kapatmıştır.[129]

Gelir eşitsizliği[değiştir | kaynağı değiştir]

Gelir eşitsizliği küresel olarak tartışılan bir konu haline geldi. CIA World Factbook'a göre, ABD gelir eşitsizliğinde 2017'de 156 ülke arasında 41. sırada yer aldı (yani, ülkelerin %74'ü daha eşit bir gelir dağılımına sahipti).[130] Kongre Bütçe Ofisi'ne göre, hanehalklarının %1'i, 1979'da vergi öncesi gelirin %9'unu, 2007'de %19'unu ve 2014'te %17'sini kazanmıştır. Vergi sonrası gelir için, bu rakamlar sırasıyla %7, %17 ve %13 idi. Bu rakamlar, 1979 ve 2007 yılları arasında üst düzey kazananlar tarafından elde edilen gelirlerin payını 1979 ve 2007 arasında ikiye katlamış, ardından Büyük Durgunluk ve Başkan Barack Obama tarafından 2013 yılında uygulanan vergi oranları ve yeniden dağıtım politikalarının ardından bir miktar düşmüştür (yani Uygun Bakım Yasası ile üst %1 ve düşük gelirli kişilere yönelik yardımlar için Bush Vergi Kesintilerinin sona ermesi).[131] 2012 gelirini 1979 gelir dağılımını (1950–1980 arasındaki eşitlikçi dönemi temsil eden) kullanarak yeniden değerlendiren ailelerin %99'u ortalama 7,100 dolar daha fazla gelir elde edecekti.[132] Amerika Birleşik Devletleri'nde 2005'ten 2012'ye kadar çoğu büyükşehir bölgesinde (3'te 2'den fazla oranda) gelir eşitsizliği artmaktaydı.[133]

Gelir elde edenlerin ilk yüzde 1'i 2009'dan 2015'e kadar olan gelir kazançlarının yüzde 52'sini oluştururken, gelirlerin devlet transferleri hariç piyasa geliri olarak tanımlandığı,[134] toplam gelir payları 1976'da yüzde 9'dan 2011'de yüzde 20'ye yani iki katına çıktı.[135] 2014 OECD raporuna göre, toplam vergi öncesi piyasa gelir artışının %80'i 1975'ten 2007'ye kadar ilk %10'a yükselmiştir.[136]

Bir dizi ekonomist ve diğerleri, gelir eşitsizliği ile ilgili artan endişeleri dile getirerek, "derinden endişe verici",[137] adaletsiz,[138] demokrasi/sosyal istikrar için bir tehlike[139][140][141] ya da ulusal bir gerilemenin işareti olarak adlandırdılar.[142] Yale profesörü Robert Shiller şöyle dedi: "Bugün karşı karşıya olduğumuz en önemli sorun, bence, Amerika Birleşik Devletleri'nde ve dünyanın başka yerlerinde artan eşitsizliktir."[143] Paris Ekonomi Okulu'ndan Thomas Piketty, 1980 sonrası eşitsizlikteki artışın, ülkenin finansal istikrarsızlığına katkıda bulunarak 2008 krizinde rol oynadığını savunuyor.[144] 2016'da ekonomistler Peter H. Lindert ve Jeffrey G. Williamson, eşitsizliğin ülkenin kuruluşundan bu yana en yüksek seviyede olduğunu iddia etti.[145] 2018 yılında, gelir eşitsizliği, 0.485'lik bir Gini katsayısı ile ABD Sayım Bürosu tarafından kaydedilen en yüksek seviyedeydi.[146]

Diğerleri, eşitsizlik konusunun, kronik işsizlik ve durgun büyüme gibi gerçek sorunları düşündüklerinden siyasi bir oyalama olduğunu söyleyerek aynı fikre katılmıyorlar.[147][148] George Mason Üniversitesi iktisat profesörü Tyler Cowen, eşitsizliği "kırmızı bir ringa balığı" olarak nitelendirerek,[149] bir ülke içindeki artışını yönlendiren etkenlerin aynı anda küresel olarak azalmasını sağlayabileceğini ve eşitsizliği azaltmaya yönelik yeniden dağıtım politikalarının durgun ücretlerin asıl sorunu ile ilgili iyiden daha fazla zarar verebileceğini savunarak gerçek sorun olabileceğini söyledi.[150] Robert Lucas Jr., Amerikan yaşam ölçütlerinin karşılaştığı belirgin sorunun çok fazla büyüyen bir hükûmet olduğunu ve bu son politikanın, Avrupa tarzı vergilendirme, refah harcamaları ve düzenleme yönünde değişerek, süresiz olarak ABD'yi önemli ölçüde daha düşük, Avrupa düzeyinde bir gelir yörüngesine sokuyor olabileceğini savunmuştur.[151][152] Bazı araştırmacılar, eşitsizlik eğilimleri hakkındaki iddialarla ilgili temel verilerin doğruluğuna itiraz ettiler[153][154] ve ekonomistler Michael Bordo ve Christopher M. Meissner, 2008 mali krizi için eşitsizliğin suçlanamayacağını savundular.[155]

Kongre Araştırma Servisi tarafından hazırlanan bir rapora göre, sermaye kazancı vergilerinde ilerlemenin azalması, 1996'dan 2006'ya kadar ABD'de genel gelir eşitsizliğinin artmasına en büyük katkıda bulunmuştur.[156]

2010 yılı itibarıyla ABD, OECD ülkeleri arasında Türkiye, Meksika ve Şili'nin arkasından dördüncü en geniş gelir dağılımına sahipti.[157][158][159] Brookings Enstitüsü Mart 2013'te gelir eşitsizliğinin artmakta ve kalıcı hale gelmekte olduğunu ve ABD'deki sosyal hareketliliği keskin bir şekilde azalttığını söylemişti.[160] OECD, İskandinav ülkeleri, Avustralya, Kanada, Almanya, İspanya ve Fransa'nın arkasından, sosyal hareketlilikte ABD'nin 10. sırada yer aldığını belirtmiştir.[161] Gelişmiş büyük ülkelerden sadece İtalya ve Büyük Britanya'nın hareketliliği daha düşüktür.[162] Bu, kısmen fakir çocukları ekonomik açıdan mağdur bırakan[163] Amerikan yoksulluğunun derinliğine atfedilmiş olsa da, diğerleri ABD’de nispi bir artışın yapay geliri sıkıştırmalı ülkelerde daha yüksek ve daha yaygın olarak dağıtılan gelir aralığından dolayı matematiksel olarak, biri ABD'de daha fazla hareketlilikten hoşlansa ve bu tür uluslararası karşılaştırmaların ne kadar anlamlı olduğunu sorgulamış olsa bile, zor olduğunu gözlemlemişlerdir.[164]

1970'lerden beri verimlilik ve ortalama gelirler arasında genişleyen bir boşluk bulunmaktadır.[165] Verimlilik ve gelir artışı arasındaki uçurumun başlıca nedeni, çalışan kişi başına düşen saatlerdeki düşüştür.[166] Diğer nedenler arasında işgücüne giren göçmenlerin (Güncel Nüfus Anketi gelir verilerinde sayılmayan) işçi tazminatının bir payı olarak nakit dışı kazançların artması, İşgücü İstatistikleri Bürosu ve Güncel Nüfus Anketi tarafından farklı enflasyon ayarlayıcılarının kullanımı da dahil olmak üzere istatistiksel çarpıtmalar, daha az emek yoğun işkollarına yönelik üretkenlik artışları, emekten sermayeye kayma gelirleri beceri açığı odaklı ücret eşitsizliği, verimlilik, gizli teknoloji kaynaklı amortisman artışları ve ithalat fiyat ölçüm problemleri ile yanlış şişirilmiş ve/veya savaş sonrası afet durumlarında meydana gelen gelir dalgalanmasının ardından doğal bir ayarlama dönemi bulunmaktadır.[147][167][168][169][170]

OECD tarafından yapılan bir 2018 çalışmasına göre, işsiz ve risk altındaki işçilerin neredeyse hiç devlet desteği almadıkları ve çok zayıf bir toplu pazarlık sistemi tarafından daha da geri çekildikleri göz önüne alındığında, ABD çok daha yüksek gelir eşitsizliği ve düşük gelirli işçilerin daha büyük bir yüzdesine sahiptir.[171]

Hanehalkı net değeri ve servet eşitsizliği[değiştir | kaynağı değiştir]

ABD'deki net değer, 2006–2018[172]
Yıl
Servet (milyar USD)
2006
67.704
2007
68.156
2008
58.070
2009
60.409
2010
64.702
2011
66.457
2012
72.316
2013
81.542
2014
86.927
2015
89.614
2016
95.101
2017
103.484
2018
104.329

2017 yılının dördüncü çeyreği itibarıyla, ABD'deki toplam hanehalkı net değeri, 2016 yılına göre 5,2 trilyon dolar artarak 99 trilyon dolar olmuştur. Bu artış hem borsa hem de konut fiyat artışlarını yansıtmaktadır. Bu önlem 2012 4. çeyrekten beri kayıtlar oluşturmaktadır.[173] Eşit şekilde bölünmüşse, 99 trilyon dolar hane başına ortalama 782.000 dolar (yaklaşık 126.2 milyon hane için) veya kişi başına 302.000 dolar anlamına gelir. Bununla birlikte, ortalama hanehalkı net değeri (yani, bu seviyenin altındaki ve üstündeki ailelerin yarısı), 2016 yılında 97.300 dolar idi. Ailelerin yüzde 25'inin ortanca net değeri sıfır iken, 25 ila 50'nci yüzdeliğin ortanca net değeri 40.000 dolardı.[174]

Servet eşitsizliği gelir eşitsizliğinden daha eşit değildir, en iyi %1 hanehalkı 2012'de net değerin yaklaşık %42'sine sahipken, bu 1979'da %24'e karşılık gelmekteydi.[175] Federal Reserve tarafından Eylül 2017 raporuna göre, servet eşitsizliği rekor seviyelerde idi; en iyi %1, ülkenin 2016'daki servetinin %38.6'sını kontrol ediyordu.[176] 2017 Haziran ayında yayınlanan Boston Consulting Group raporu, Amerikalıların %1'inin 2021 yılına kadar ülkenin servetinin %70'ini kontrol edeceğini bildirdi.[177]

En zengin %10'u tüm finansal varlıkların %80'ine sahiptir.[178] ABD'deki servet eşitsizliği, İsviçre ve Danimarka dışındaki çoğu gelişmiş ülkeden daha fazladır.[179] Miras yoluyla edinilen servet, zengin olan birçok Amerikalı'nın neden "önemli bir kafa başlangıcı" yaşadığını açıklamaya yardımcı olabilir.[180][181] Eylül 2012'de, Politika Çalışmaları Enstitüsü'ne göre, Forbes'in en zengin 400 Amerikalısının "yüzde 60'ından fazlası" "önemli bir ayrıcalık içinde büyümştü".[182] Ortalama hanehalkı refahı ABD'de %35 düşmüş, Büyük Durgunluk nedeniyle 2005 ve 2011 arasında 106.591 dolardan 68.839 dolara inmiştir, ancak yukarıda belirtildiği gibi düzelme görülmüştür.[183]

Tüm dünyadaki milyoner nüfusun yaklaşık %30'u ABD'de (2009 itibarıyla) yaşamaktadır.[184] Ekonomist İstihbarat Birimi, 2008 yılında ABD'de 16.600.000 milyoner olduğunu tahmin etti.[185] Ayrıca, dünya milyarderlerinin %34'ü Amerikalıdır (2011'de).[186][187]

Ev sahipliği[değiştir | kaynağı değiştir]

San Diego banliyösünün havadan görünümü

2018 yılının ilk çeyreğinde ABD'de ev sahipliği oranı, %64.2 idi, bu konut fiyatları balonu sırasında 2004 yılının 4. çeyreğinde belirlenen tüm zamanların en yüksek seviyesi olan %69.2'nin oldukça altındaydı. 2007–2009'daki Büyük Durgunluk döneminde milyonlarca eve el konuldu ve bu oran 2016 yılının ikinci çeyreğinde mülkiyet oranını %62,9'luk bir çukur haline getirdi. 1965'ten 2017'ye kadar olan ortalama mülkiyet oranı %65.3 idi.[188]

Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ortalama bir ev, kişi başına 700 metrekareden fazladır; bu, diğer yüksek gelirli ülkelerdeki ortalamadan %50 - %100 daha fazladır. Benzer şekilde, küçük aletlerin ve olanakların sahiplik oranları diğer ülkelere kıyasla nispeten yüksektir.[189][190][191]

2016 yılında Pew Araştırma Merkezi tarafından 130 yıldan beri ilk kez 18 ila 34 yaşlarındaki Amerikalıların ebeveynleri ile başka herhangi bir konutta yaşama durumunun dışında, daha fazla birlikte yaşama olasılığı daha yüksektir.[192]

ATTOM Data Solutions tarafından yapılan bir çalışmada, ankete katılan ABD ilçelerinin %70'inde, evler ortalama bir ABD çalışanı için giderek daha fazla satın alınamaz konumdadır.[193]

2018 itibarıyla, uygun fiyatlı konut bulamadıkları için araçlarında ikamet eden ABD vatandaşlarının sayısı, özellikle Los Angeles, Portland ve San Francisco gibi yaşam maliyetlerinin dikey artış gösterdiği şehirlerde "patlama" yaşamıştır.[194][195]

Kârlar ve ücretler[değiştir | kaynağı değiştir]

1970 yılında, ücretler ABD GSYİH'sının %51'inden fazlasını temsil ediyordu ve kârları %5'ten azdı. Ancak 2013 yılına gelindiğinde, ücretler ekonominin %44'üne düşerken, kârlar %11'den iki katına çıktı.[196] Kişi başına düşen enflasyona göre düzeltilmiş ("reel") harcanabilir kişisel gelir ABD'de 1945'ten 2008'e kadar düzenli bir şekilde artmış, ancak o zamandan beri genel olarak aynı düzeyde kalmıştır.[197][198]

2005 yılında, 18 yaşın üzerindeki kişiler için ortalama kişisel gelir, işsiz, evli Asyalı Amerikalı bir kadın için 3,317 $'dan[199] tam zamanlı, yıl boyunca çalışan bir Asyalı Amerikalı bir erkek için 55,935 $'a kadar uzanıyordu.[200] ABD Sayım Bürosuna göre, erkekler kadınlardan daha yüksek gelire sahip olma eğilimindeyken, Asyalı Amerikalılar ve Beyazlar, Afroamerikalılardan ve Hispaniklerden daha fazla kazanmaktadır. 18 yaşın üzerindeki tüm bireyler için genel ortalama kişisel gelir 2005 yılında 24,062 $[201] (25 yaş veya üzeri için 32,140$) idi.[202]

Örneklem noktası olarak, 2009 ve 2017 yıllarındaki asgari ücret oranı özgün bir çalışma yılında saat başına 7.25 dolar veya 2080 saat için 15.080 dolardı. Asgari ücret, tek kişilik bir birim için yoksulluk seviyesinden biraz ve dört kişilik bir aile için yoksulluk seviyesinin yaklaşık %50'sinden fazla idi.

Pew Araştırma Merkezi tarafından hazırlanan Ekim 2014 tarihli bir rapora göre, reel ücretler, iş büyümesine bakılmaksızın, çoğu Amerikalı işçi için son beş yıldır sabit kalmakta ya da düşmektedir.[203] Bloomberg, Temmuz 2018'de kişi başına düşen reel GSYİH'nın büyük durgunluktan bu yana önemli ölçüde arttığını, ancak yararlar da dâhil olmak üzere saat başına gerçek tazminatın hiç artmadığını bildirmiştir.[204]

CareerBuilder tarafından yapılan bir Ağustos 2017 anketi, 10 Amerikalı işçiden 8'inin maaş çekiyle yaşadığını tespit etmiştir. CareerBuilder sözcüsü Mike Erwin, "durgun ücretler ve eğitimden, birçok tüketim malına kadar her şeyin artan maliyeti"ni kınadı.[205] Federal Tüketici Mali Koruma Bürosu tarafından ABD vatandaşlarının maddi refahları hakkında yapılan bir araştırmaya göre, ABD vatandaşlarının kabaca yarısı faturalarını ödemekte sorun yaşamakta ve üçte birinden fazlası, yaşamak için bir yer elde edememek, yeterli yiyecek bulamamak ya da tıbbi bakım için ödeme yapmakta yeterli paraya sahip olmamak gibi zorluklarla karşı karşıya kalmaktadır.[206] Gazeteci ve yazar Alissa Quart'a göre, yaşam maliyeti, öğretmenlik gibi geleneksel olarak güvenli meslekler de dâhil olmak üzere maaş ve ücretlerin büyümesini hızla geride bırakmaktadır. O, "orta sınıf yaşamının 20 yıl öncesine göre %30 daha pahalı olduğunu" bildirmektedir.[207]

Şubat 2019'da New York Merkez Bankası, 7 milyon ABD vatandaşının araç ödemelerinde 3 ay veya daha fazla geride kaldığını ve rekor kırdığını bildirmiştir. Bu, ekonomistler tarafından 'kırmızı bayrak' olarak kabul edilir ve Amerikalılar düşük işsizlik oranına rağmen faturalarını ödemekte zorlanmaktadır.[208] NPR tarafından yapılan Mayıs 2019 tarihli bir ankete göre, kırsal Amerikalılar arasında %40'ının sağlık, yemek ve barınma için ödeme yapmakta zorlandığını ve %49'unun 1000 dolarlık bir acil durumu bile sağlayamadığını tespit etmiştir.[209] Bazı uzmanlar, ABD'nin nüfusun %60'ına fayda sağlayan "iki kademeli bir iyileşme" yaşadığını, "düşük kademe" deki diğer %40'ın ise durgun ücretlerin sonucu olarak fatura ödemekte zorlandıklarını, konut, eğitim ve sağlık hizmetlerinin maliyetinin arttığını ve borçların da giderek arttığını iddia etmektedir.[210]

Yoksulluk[değiştir | kaynağı değiştir]

Yoksulluk rakamları ve Yoksulluk Oranı: 1959 - 2016. Amerika Birleşik Devletleri.

Karşılaştırmalar için ortak bir veri seti kullanan analizler, ABD'nin piyasa geliri ile diğer zengin uluslardan daha düşük bir mutlak yoksulluk oranına sahip olduğunu bulma eğiliminde olsa da, 1980'lerden itibaren göreceli yoksulluk oranları sürekli olarak diğer zengin uluslarınkinden daha fazla olmuştur.[159] ABD'de aşırı yoksulluk, yani hükûmet yardımlarından önce günde 2 dolardan az yaşayan hane halkı, 1996 seviyelerinden 2,8 milyon çocuk da dâhil olmak üzere 2011'de 1,5 milyon haneyle iki katına çıktı.[211] 2013 yılında, çocuk yoksulluğu rekor seviyelere ulaşmış, 16.7 milyon çocuk güvensiz gıdalı hanelerde yaşamakta, bu 2007 seviyesinden yaklaşık %35 daha fazla olmaktadır.[212] 2015 yılı itibarıyla, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki çocukların %44'ü düşük gelirli ailelerle yaşamaktadır.[213]

2016 yılında, ABD nüfusunun %12.7'si, 2015'teki aşağı yönlü %13.5'lik değere göre yoksulluk içinde yaşadı. Yoksulluk oranı, 2007 yılında Büyük Durgunluk öncesi %12.5 seviyesinden, 2007 seviyesinin hemen üzerine düşmeden önce 2010 yılında %15.1 değeriyle zirveye yükseldi. 1959-1962 döneminde yoksulluk oranı %20'nin üzerindeydi, ancak Lyndon Johnson'ın Başkanlığı sırasında başlayan Yoksulluk Savaşının ardından 1973'te tüm zamanların en düşük seviyesi olan %11.1'e geriledi.[214] Haziran 2016'da Uluslararası Para Fonu, ABD'yi yüksek yoksulluk oranının acilen ele alınması gerektiği konusunda uyarmıştır.[215]

Amerika Birleşik Devletleri'ndeki servet eşitsizliği 1989'dan 2013'e dek yükseliş kaydetmiştir.[216]

Aşırı yoksul mahallelerdeki nüfus 2000'den 2009'a kadar üçte bir oranında artış göstermiştir.[217] Bu mahallelerde yaşayan insanlar, kaliteli eğitime yetersiz erişimden muzdarip olma eğilimindedir ve daha yüksek suç oranları, fiziksel ve psikolojik rahatsızlığın daha yüksek oranları, kredi ve servet birikimine sınırlı erişim, mal ve hizmetler için daha yüksek fiyatlar ve iş fırsatlarına kısıtlı erişim diğer tipik görüntülerdir.[217] 2013 itibarıyla, Amerika'nın yoksullarının %44'ünün "derin yoksulluk" içinde olduğu ve hükûmetin resmî yoksulluk sınırının %50 veya daha fazla altında bir gelir elde ettikleri düşünülmektedir.[218]

ABD Konut ve Kentsel Gelişim Bakanlığı'nın yıllık Evsiz Değerlendirme Raporuna göre, 2017 itibarıyla ABD'de belirli bir gecede 554.000 ya da nüfusun %0.17'si kadar evsiz insan vardı.[219] Neredeyse üçte ikisi acil bir barınakta ya da geçici konut programı altında yaşamakta ve diğer üçte birlik dilim sokakta, terk edilmiş bir binada ya da insan yerleşimi için uygun olmayan başka bir yerde yaşamaktaydı. Yaklaşık 1.56 milyon kişi veya ABD nüfusunun yaklaşık %0,5'i, 1 Ekim 2008 ve 30 Eylül 2009 tarihleri arasında acil barınma veya geçici barınma hakkı kullandı.[220] ABD'de evsiz insanların yaklaşık %44'ü istihdam edilmektedir.[221]

Amerika Birleşik Devletleri, gelişmiş dünyadaki en az kapsamlı sosyal güvenlik ağlarından birine sahiptir ve hem göreceli hem de mutlak yoksulluğu zengin ulusların ortalamasından önemli ölçüde daha az düşürür.[222][223][224][225][226] Bazı uzmanlar, yoksulluk içinde olanların gelişmekte olan dünyaya rakip koşullarda yaşadığını öne sürmektedirler.[227][228] BM Özel Raportörü'nün aşırı yoksulluk ve insan hakları konulu Mayıs 2018 tarihli bir raporu, ABD'deki beş milyondan fazla insanın "üçüncü dünya" koşullarında yaşadığını tespit etmiştir.[229] Son otuz yılda Amerika'daki yoksullar, diğer gelişmiş ülkelerdeki muadillerinden çok daha yüksek bir oranda hapsedilmiş ve ceza hapsi "çalışma çağındaki fakir erkekler için sıradan" hale gelmiştir.[230] Bazı bilim adamları, 1970'lerin sonunda başlayan neoliberal sosyal ve ekonomik politikalara geçişin ceza devletini genişlettiğini, sosyal refah devletini geri götürdüğünü, ekonomiyi kuralsızlaştırdığını ve yoksulluğu suç haline getirdiğini ve nihayetinde "Amerika'da fakir olmanın ne anlama geldiğini dönüştürdüğünü" iddia etmektedirler.[231][232][233]

Sağlık hizmeti[değiştir | kaynağı değiştir]

2016 yılında kaynağına göre ABD sağlık sigortası kapsamı. CBO, ACA/Obamacare'in Borsalar ve Medicaid genişlemesi yoluyla kapsanan 23 milyon kişiden sorumlu olduğunu tahmin etti.[234]
2013 yılı itibarıyla OECD ülkeleri için doğumda ortalama yaşam süresi ve kişi başına düşen sağlık harcamalarını gösteren tablo.[235]
OECD ülkelerinde sağlık maliyetlerini GSYİH'nın yüzdesi olarak karşılaştıran çubuk grafik
2016'ya kadar geçmiş veriler ve 2026'ya kadar iki CBO tahmini (2016/Obama politikası ve 2018/Trump politikası) dâhil olmak üzere ABD sigortasız sayısı (milyon kişi) ve oranı (%). Başkan Trump'a göre daha sigortasız olmanın iki temel nedeni: 1- Sağlık sigortasına sahip olma yetkisini ortadan kaldırmak; ve 2- Maliyet paylaşımı azaltma ödemelerini durdurmak.[236]

Kapsama[değiştir | kaynağı değiştir]

Amerikan sistemi kamu ve özel sigortaların bir karışımıdır. Hükûmet Medicare aracılığıyla yaklaşık 53 milyon yaşlıya, Medicaid yoluyla 62 milyon düşük gelirli kişiye ve Gaziler Yönetimi aracılığıyla 15 milyon askeri gaziye sigorta teminatı sağlamaktadır. Şirketler tarafından istihdam edilen yaklaşık 178 milyon kişi, işverenleri aracılığıyla mali destekli sağlık sigortası alırken, 52 milyon kişi doğrudan Uygun Bakım Yasası'nın bir parçası olarak geliştirilen mali destekli pazar borsaları yoluyla veya doğrudan sigorta şirketlerinden sigorta satın almaktadır. Özel sektör, doktorların hükûmet tarafından istihdam edildiği Gaziler Yönetimi hariç sağlık hizmetleri sunmaktadır.[237]

Birden fazla anket, "ACA" veya "Obamacare" olarak da bilinen Hasta Koruma ve Uygun Bakım Yasası nedeniyle kurulan genişletilmiş Medicaid uygunluğu ve sağlık sigortası borsaları nedeniyle 2013 ve 2016 arasında sigortasız kişilerin düşüş sayısını göstermektedir. ABD Sayım Bürosu'na göre, 2012 yılında ABD'de sağlık sigortası olmayan 45.6 milyon kişi (65 yaş altı nüfusun %14.8'i) bulunmaktaydı. 2013 yılında büyük ACA hükümlerinin uygulanmasının ardından, bu rakam 18.3 milyon veya %40 oranında, 2016 yılına kadar 27.3 milyona veya 65 yaşın altındaki nüfusun %8.6'sına düşüş göstermiştir.[238]

Ancak, Başkan Trump'a göre, sağlık hizmetleri kapsamındaki bu kazanımlar tersine dönmeye başladı. Milletler Topluluğu Fonu, Mayıs 2018'de, sigortasız sayısının 2016 başından 2018 başlarına kadar 4 milyon arttığını tahmin etti. Sigortasız olanların oranı 2016 yılında %12.7'den %15.5'e yükselmişti. Etkisi, daha yüksek gelirli yetişkinlere göre daha yüksek bir sigortasız oranı olan düşük gelirli yetişkinler arasında daha büyüktü. Bölgesel olarak, Güney ve Batı, Kuzey ve Doğudan daha yüksek sigortasızlık oranlarına sahipti. Ayrıca, Medicaid'i genişletmeyen 18 eyalette sigortasız oran daha yüksekti.[239]

Ulusal Sağlık Programı Hekimlerine göre, bu sigorta eksikliği yılda yaklaşık 48.000 gereksiz ölüme neden olmaktadır.[240] Grubun yöntembilimi John C. Goodman tarafından ölüm nedenine bakmadığı veya ölüm zamanı da dâhil olmak üzere zamanla sigorta durumu değişikliklerini izlemediği için eleştirilmiştir.[241] Eski Clinton politika Danışmanı Richard Kronick tarafından yapılan bir 2009 çalışması, bazı risk etmenleri kontrol edildikten sonra sigortasız olmaktan daha fazla ölümlülük bulmadı.[242]

Kazanımlar[değiştir | kaynağı değiştir]

ABD genel sağlık başarımında geride kalmakta ama tıbbi yeniliklerde küresel bir lider konumundadır. Amerika, 2001 yılında bir doktor anketine göre 1975'ten bu yana sıralanan en önemli 10 tıbbi yenilikten 9'unda önemli ölçüde gelişti veya onlara katkıda bulundu ve AB ve İsviçre ile birlikte beşine katkıda bulunmuştur. 1966'dan beri, Amerikalılar tıp alanında dünyanın geri kalanından daha fazla Nobel Ödülü aldı. 1989'dan 2002'ye kadar, Amerika'daki özel biyoteknoloji şirketlerine Avrupa'dan dört kat daha fazla para yatırılmıştır.[243][244]

2013 yılında Ulusal Sağlık Enstitüleri tarafından incelenen 17 yüksek gelirli ülkeden Amerika Birleşik Devletleri, obezite oranı, otomobil kullanımı ve kazaların sıklığı, cinayet, bebek ölüm oranı, kalp ve akciğer hastalığı insidansı, cinsel yolla bulaşan enfeksiyonlar, ergen gebelikleri, rekreasyonel uyuşturucu veya alkol ölümleri, yaralanmalar ve sakatlık oranlarında en üst sırada yer aldı. Birlikte, bu tür yaşam tarzı ve toplumsal etkenler ABD'yi yaşam beklentisi için bu listenin en altına yerleştirir. Ortalama olarak, Amerikalı bir erkeğin, en üst sıralarda yer alan ülkelerden neredeyse dört yıl daha az yaşaması beklenebilir, ancak 75 yaşına ulaşan Amerikalılar, akran ülkelerinde o yaşa ulaşanlardan daha uzun yaşarlar.[245] Yukarıda tarif edilen birkaç hastalığa neden olan bir tüketim seçeneği sigaradır. Amerikalılar 2016 yılında 258 milyar sigara içti.[246] Sigara, Amerika Birleşik Devletleri'ne her yıl 326 milyar dolarlık, doğrudan sağlık hizmeti maliyetlerine (170 milyar dolar) ve üretkenlik kaybına (156 milyar dolar) mal olmuştur.[246]

Avrupalı doktorlar tarafından yapılan kapsamlı bir 2007 araştırması, beş yıllık kanserde hayatta kalma oranının ABD'de, çalışılan 21 Avrupa ülkesinden önemli ölçüde daha yüksek olduğunu, Avrupa ortalaması %47.3'e göre erkeklerin %66.3'ünün ve yine Avrupa ortalaması %52.8'e göre kadınların %62.9 olduğunu tespit etmiştir.[247][248] Amerikalılar, diğer gelişmiş ülkelerdeki insanlardan önemli ölçüde daha yüksek oranlarda kanser taramalarına girer ve herhangi bir OECD ülkesinin en yüksek hızında MRI ve CT taramalarına erişirler.[249] ABD'de yüksek kolesterol veya hipertansiyon teşhisi konan kişiler, diğer gelişmiş ülkelerde teşhis edilenlerden daha yüksek oranlarda farmasötik tedavilere erişir ve koşulları başarılı bir şekilde kontrol etme olasılığı daha yüksektir.[250][251] Şeker hastalarının ABD'de tedavi alma ve tedavi hedeflerine ulaşma olasılığı Kanada, İngiltere veya İskoçya'dan daha yüksektir.[252][253]

Sağlık Ölçümleri ve Değerlendirme Enstitüsü tarafından 2016 verilerine ilişkin bir 2018 çalışmasına göre, ABD, sağlık ve eğitim için dünyada 27. sırada; 1990'da ise 6. sırada yer almıştır.[254]

Maliyetler[değiştir | kaynağı değiştir]

ABD sağlık hizmetleri maliyetleri, diğer önlemlerin yanı sıra GSYİH'nın bir payı olarak diğer ülkelerden çok daha yüksektir. OECD'ye göre, 2015'teki ABD sağlık maliyetleri GSYİH'nın %16.9'u kadardı; bu, bir sonraki OECD ülkesine göre GSYİH %5 üzerinde en pahalı sağlık hizmeti maliyeti idi.[255] GSYİH'nın %5'lik bir boşluğu 1 trilyon dolar, kişi başına yaklaşık 3.000 dolar veya bir sonraki en pahalı ülkeye göre üçte bir daha yüksek tutar idi.[256]

Amerika Birleşik Devletleri'ndeki sağlık hizmetlerinin yüksek maliyeti, teknolojik ilerlemeye, yönetim maliyetlerine, ilaç fiyatlandırmasına, tıbbi ekipman için daha fazla ücret alan tedarikçilere, diğer ülkelerdeki insanlardan daha fazla tıbbi bakım alınmasına, doktorların yüksek ücretlerine, hükûmet düzenlemelerine ve davaların etkisi ve tüketicileri tedavilerin tüm maliyetlerinden yalıtan üçüncü taraf ödeme sistemlerine çeşitli şekillerde atfedilmektedir.[257][258][259] İlaçlar, tıbbi cihazlar ve doktorlara yapılan ödemeler için en düşük fiyat ödemeleri hükûmet planları dâhilindedir. Amerikalılar, diğer ülkelerdeki insanlardan daha fazla tıbbi bakım alma eğilimindedir, bu da daha yüksek maliyetlere önemli bir katkıda bulunmaktadır. Amerika Birleşik Devletleri'nde, bir kişinin kalp krizinden sonra diğer ülkelere göre açık kalp ameliyatı olma olasılığı daha yüksektir. Medicaid, birçok reçeteli ilaç için Medicare'den daha az ödeme yapar, çünkü Medicaid indirimleri yasa ile belirlenir, Medicare fiyatları ise özel sigortacılar ve ilaç şirketleri tarafından müzakere edilir.[258][260] Hükûmet planları genellikle ek masraftan daha az ödeme yapar, bu da sağlık hizmeti sağlayıcılarının maliyeti daha yüksek fiyatlar yoluyla özel sigortalıya kaydırmasına neden olmaktadır.[261][262]

Ekonomik işkolları bileşimi[değiştir | kaynağı değiştir]

Idaho'da buğday hasadı

Amerika Birleşik Devletleri, 2013 yılı için 2.43 trilyon Amerikan doları sanayi üretimi ile dünyanın en büyük ikinci üreticisi konumundadır. Üretim çıktısı Almanya, Fransa, Hindistan ve Brezilya'nın toplamından daha fazladır.[263] Başlıca endüstriler arasında petrol, çelik, otomobiller, inşaat makineleri, havacılık ve uzay, tarım makineleri, telekomünikasyon, kimyasallar, elektronik, gıda işleme, tüketim malları, kereste ve madencilik bulunmaktadır.

Amerika Birleşik Devletleri, kendi endüstriyel üretiminin büyük bir bölümünü temsil eden uçak üretiminde[264] dünyada öncü konumdadır. Boeing, Cessna (bakınız: Textron), Lockheed Martin (bakınız: Skunk Works) ve General Dynamics gibi Amerikan şirketleri, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki fabrikalarda dünyanın sivil ve askeri uçaklarının çoğunluğunu üretmektedirler.

ABD ekonomisinde üretim işkolu son birkaç yılda önemli iş kayıpları yaşamıştır.[265][266] Ocak 2004'te, bu tür işlerin sayısı, Temmuz 2000'den bu yana 3.0 milyon iş ya da yüzde 17.5 düşüşle 14.3 milyon iş olarak ve 1979'daki tarihi zirveden bu yana yaklaşık 5.2 milyon iş düşüşü olarak gerçekleşmişti. Üretimde istihdam Temmuz 1950'den bu yana en düşük seviyesindeydi.[267] Çelik işçilerinin sayısı 1980'deki 500,000'den 2000'de 224,000 seviyelerine düştü.[268]

ABD Sayım Bürosu tarafından yayımlanan istatistikler, 2008 yılında, iş kaynaklı 'ölümlerin' sayısının iş kaynaklı 'doğumların' sayısını sollamaya başladığını ve eğilimin en azından 2012 boyunca devam ettiğini göstermiştir.[269]

ABD, dünyadaki üretim işlerinin yaklaşık %18'ini karşılamakta ve diğer ülkelerin rekabetçi imalat endüstrileri geliştirmesiyle bu pay azalmaktadır.[270] Bu sürekli hacim artışı sırasında iş kaybı, artan verimlilik, ticaret ve dünyevi ekonomik eğilimler de dâhil olmak üzere birçok etkenin sonucudur.[267] Buna ek olarak, telekomünikasyon, ilaç, uçak, ağır makine ve diğer endüstrilerdeki büyüme ile birlikte diğer işkollarındaki ek büyüme, giyim, oyuncak ve diğer basit üretim gibi düşük becerili endüstrilerdeki düşüşle birlikte, bazı ABD işlerinin daha yüksek nitelikli ve daha iyi ödeme yapmasına neden olmuştur. Üretim işlerindeki düşüşün Amerikan sendikaları, daha düşük yabancı ücretler veya her ikisi ile ilgili olup olmadığı konusunda Amerika Birleşik Devletleri içinde çok fazla tartışma olmuştur.[271][272][273]

Enerji, ulaşım ve telekomünikasyon[değiştir | kaynağı değiştir]

Eyaletler arası otoyol sistemi 75.440 km'ye uzanır.[274]
ABD'nin en büyük limanlarından biri olan Houston Limanı

Taşımacılık[değiştir | kaynağı değiştir]

Karayolu[değiştir | kaynağı değiştir]

ABD ekonomisi, insanları ve malları taşımak için karayolu taşımacılığına büyük ölçüde bağımlıdır. Eyaletler arası otoyolların inşası 50'li yıllarda Eisenhower döneminde başladı ve tüm ülkeyi ağ gibi sardı. Bu durum ülkede ulaşımda yeni bir dönemi başlattı. Kişisel ulaşıma dünyanın en uzun otoyol sistemlerinden biri olan 91,700 km otoyol dâhil olmak üzere 6,4 milyon km kamu yolu ağı[275] üzerinde çalışan otomobil hâkimdir.[276] Dünyanın ikinci büyük otomobil pazarı[277] olan ABD otomobil pazarı, 1000 Amerikalı başına 765 araçla dünyadaki en yüksek kişi başına araç iyeliği oranına sahiptir.[278] Kişisel araçların yaklaşık %40'ı kamyonet, SUV veya hafif kamyonlardır.[279]

Demiryolu[değiştir | kaynağı değiştir]

ABD'de demiryolu taşımacılığının başlangıcı çok eskilere dayanır. Özellikle 19. yy ve 20. yy'ın ilk yarısında Demiryolu ulaşımda önemli bir paya sahipti. Öyle ki ABD 19. yy'da dünyada en iyi ve uzunluk olarak en büyük demiryollarına sahipti ve inşaatlar çok hızlı ilerliyordu. Ülkenin her yerine demiryolları inşa edildi ve köşe bucak her köşesi demir ağlarla birbirine bağlandı. 50'li yıllarda jet motorunun keşfi ve otoyolların inşası demiryolu ulaşımını geri plana attı.Toplu taşımacılık, toplam ABD iş gezilerinin %9'unu oluşturmaktadır.[280][281] Demiryolu ile malların taşınması yaygındır, ancak nispeten düşük yolcu sayısı (yılda yaklaşık 31 milyon) ve kısmen ulusun çoğunda düşük nüfus yoğunluğu nedeniyle seyahat etmek için şehirlerarası demiryolu ağını kullanmaktadır.[282][283] Öte yandan ABD'de ve Kanada'da demiryolu taşımacılığında yük trenleri önceliklidir. Çünkü demiryolları ağırlıklı olarak trenle yük taşıyan firmalara ait olduğundan bu hatlarda çalışan yolcu trenleri, bu firmaların yük trenlerine yol vermek zorundadır. Bu durum, yolcu taşımacılığında çok fazla rötarlara yol açmaktadır. Dolayısıyla ülkede demiryolu, çoğunlukla acelesi olamayan insanların kullandığı bir ulaşım aracıdır. Günümüzde demiryolu ulaşımının çoğu 1971'de kurulan devlet destekli Amtrak'a aittir. Bununla birlikte, ulusal şehirlerarası yolcu raylı sistemi olan Amtrak'taki kullanılırlık, 2000 ve 2010 yılları arasında neredeyse %37 oranında büyümüştür.[284] Ayrıca, son yıllarda hafif raylı sistemlerin gelişimi artmıştır.[285] Kaliforniya Eyaleti şu anda Bakersfield, Kaliforniya ve Merced, Kaliforniya arasında ülkenin ilk yüksek hızlı demiryolu sistemini inşa etmektedir. Ayrıca Florida ve Teksas eyaletleri de kendi yüksek hızlı demiryolu hatlarının inşasına başlamıştır. Bunların haricinde halihazırda Kuzeydoğu koridoru (İngilizce: Northeast Corridor) hattı üzerinde yüksek hızlı tren olarak hizmet veren, Washington, DC, New York ve Boston arasında işleyen Acela Express vardır.

Havayolu[değiştir | kaynağı değiştir]

Sivil havayolu endüstrisi tamamen özel mülkiyete sahiptir ve 1978'den beri büyük ölçüde serbestleştirilmiştir, ancak büyük havaalanlarının çoğu kamuya aittir.[286] Taşınan yolcu sayısı bakımından dünyanın en büyük üç havayolu şirketi ABD merkezlidir; American Airlines, 2013'te U.S. Airways tarafından satın alınmasından sonra bir numara olmuştur.[287] Dünyanın en yoğun 30 yolcu havaalanından, en yoğunu Atlanta Hartsfield-Jackson Uluslararası Havalimanı dâhil, 12'si Amerika Birleşik Devletleri'nde bulunur.[288]

Enerji[değiştir | kaynağı değiştir]

Kanıtlanmış doğal gaz rezervlerine sahip ülkeler (2014). ABD, dünyanın dördüncü büyük doğalgaz rezervlerine sahiptir.

ABD, toplam kullanım bakımından ikinci en büyük enerji tüketicisidir.[289] ABD, Kanada ve bir dizi başka ülkeden sonra kişi başına düşen enerji tüketiminde yedinci sırada yer almaktadır.[290][291] Bu enerjinin çoğunluğu fosil yakıtlardan elde edilir: 2005 yılında ülkenin enerjisinin %40'ının petrolden, %23'ünün kömürden ve yine %23'ünün doğalgazdan geldiği tahmin edilmiştir. Nükleer enerji ile %8.4'ü ve yenilenebilir enerji ile %6.8'i tedarik edildi, bu da esas olarak hidroelektrik barajlardan gelmekte, ancak diğer yenilenebilir kaynaklar da buna dâhil edilmiştir.[292]

Amerika'nın petrol ithalatına bağımlılığı 1970'te %24 seviyesinden 2005 yılı sonunda %65 seviyesine yükseliş kaydetmiştir.[293] Taşımacılık, 2006 yılında Amerika Birleşik Devletleri'nde petrolün yaklaşık %69'unu kullanmış[294] ve Hirsch raporunda belirtildiği gibi dünya çapında petrol kullanımının %55'ini oluşturan en yüksek tüketim oranlarına sahip olmuştur.

2013 yılında ABD, 2010 yılındaki 3.377 milyon varile kıyasla 2.808 milyon varil ham petrol ithal etmiştir.[295] ABD en büyük yakıt ithalatçısı iken, Wall Street Journal 2011 yılında ülkenin 62 yıl içinde ilk kez bir net yakıt ihracatçısı olmak üzere olduğunu bildirmiştir. Rapor, bunun 2020 yılına kadar devam edeceği yönündeki beklentileri bildirdi.[296] Gerçekten, 2011 yılında petrol ülkeden yapılan en büyük ihracat kalemi olmuştur.[297]

Telekomünikasyon[değiştir | kaynağı değiştir]

İnternet ABD'de geliştirilmiştir ve ülke dünyanın en büyük internet hub'larından çoğuna ev sahipliği yapmaktadır.[298]

Uluslararası ticaret[değiştir | kaynağı değiştir]

Ülkelere göre 2008 yılından bu yana korumacı önlemler.[299][300]

Amerika Birleşik Devletleri dünyanın en büyük ikinci ticaret ülkesidir.[301] Gezegenin her yerinde dolaşımda büyük miktarda ABD doları bulunmaktadır; uluslararası ticarette kullanılan fonların yaklaşık %60'ı Amerikan dolarıdır. Dolar, altın ve petrol gibi mallar için uluslararası pazarlarda standart para birimi olarak da kullanılmaktadır.[302]

Kuzey Amerika Serbest Ticaret Anlaşması veya NAFTA, 1994 yılında dünyanın en büyük ticaret bloklarından birini yarattı.[kaynak belirtilmeli]

1976'dan bu yana, ABD diğer ülkelerle mal ticareti açıklarını sürdürmüş ve 1982'den bu yana da cari işlemler açıkları vermiştir. Bununla birlikte, ülkenin hizmet ticaretindeki uzun süredir devam eden fazlası muhafaza edilmiş ve 2013'te 231 milyar ABD doları ile en yüksek seviyesine ulaşmıştır.[13]

ABD ticaret açığı 2016'da 502 milyar dolardan 2017'de 50 milyar dolar ya da %10 artarak 552 milyar dolara yükseldi.[303] 2017 yılında toplam ithalat 2,90 trilyon dolar, ihracat ise 2,35 trilyon dolar olarak gerçekleşti. Mallardaki net açık 807 milyar dolar iken, hizmetlerdeki net fazlalık 255 milyar dolar olmuştur.[304]

Amerika'nın en büyük on ticaret ortağı Çin, Kanada, Meksika, Japonya, Almanya, Güney Kore, İngiltere, Fransa, Hindistan ve Tayvan'dır.[305] Çin ile mal ticareti açığı 2016'da 347 milyar dolar iken, 2017 yılında 30 milyar dolar ya da %8 artarak 376 milyar dolara yükselmiştir. 2017'de ABD, Meksika ile 71 milyar dolar ve Kanada ile 17 milyar dolar mal ticareti açığına sahipti.[306]

KOF Küreselleşme Endeksi ve A. T. Kearney/Dış Politika dergisi tarafından Küreselleşme endeksine göre, ABD nispeten yüksek bir küreselleşme derecesine sahiptir. Amerikalı işçiler dünyadaki tüm dövizlerin üçte birini göndermektedir.[307]

2014'te Ticaret Dengesi (sadece mallarda)[308]
Çin Euro Bölgesi Japonya Meksika Pasifik Kanada Orta Doğu Lat. Amerika Ürüne Göre Toplam
Bilgisayar −151.9 3.4 −8.0 −11.0 −26.1 20.9 5.8 12.1
-155.0
Petrol, Gaz, Mineraller 1.9 6.4 2.4 −20.8 1.1 -79.8 -45.1 -15.9
-149.7
Taşımacılık 10.9 -30.9 −46.2 −59.5 −0.5 −6.1 17.1 8.8
-106.3
Giyim −56.3 −4.9 0.6 −4.2 −6.3 2.5 −0.3 −1.1
-69.9
Elektrikli ekipman −35.9 −2.4 −4.0 −8.5 −3.3 10.0 1.8 2.0
-40.4
Çeşitli üretim −35.3 4.9 2.7 −2.8 −1.4 5.8 −1.5 1.8
-25.8
Mobilya -18.3 −1.2 0.0 −1.6 −2.1 0.4 0.2 0.0
-22.6
Makinalar -19.9 −27.0 −18.8 3.9 7.6 18.1 4.5 9.1
-22.4
Birincil Metaller −3.1 3.1 −1.8 1.0 1.9 −8.9 −0.9 −10.4
- 19.1
Fabrikasyon Metaller -17.9 −5.9 −3.5 2.8 −4.3 7.3 1.2 1.9
-18.5
Plastik maddeler −15.7 −1.9 −2.0 5.7 −4.1 2.6 −0.1 0.5
-15.0
Dokuma −12.3 −1.1 −0.3 2.8 −4.6 1.5 −0.9 0.2
-14.7
İçecekler, Tütün 1.3 −9.9 0.6 −3.3 0.0 1.0 0.2 −0.6
- 10.6
Metal dışı mineraller −6.1 −1.9 −0.4 −1.2 0.1 1.9 −0.5 −0.8
-8.9
Kâğıt −2.7 1.2 1.1 4.3 1.2 −9.8 0.9 −1.9
-5.8
Kimya −3.9 −39.5 −1.5 19.1 3.2 4.6 −2.4 15.8
-4.7
Gıda 0.7 −3.6 6.1 4.9 0.9 0.1 1.4 −1.1
9.5
Tarım 17.8 6.2 7.3 −3.0 5.7 −0.8 2.8 −6.5
29.5
Petrol 0.6 −1.2 0.1 16.6 −2.0 −0.1 0.6 18.3
32.9
Ülkeye/Bölgeye göre toplam −346.1 −106.1 -65.6 −54.9 −33.0 −29.0 −15.1 32.3

Mali durum[değiştir | kaynağı değiştir]

Dosya:Government debt gdp.png
IMF'ye göre GSYİH'nın yüzdesi olarak devlet borcu (2018)

ABD hanehalkı net değeri ve kâr amacı gütmeyen net değer, 2018'in ilk çeyreğinde ilk kez 100 trilyon doları aştı; 2012'nin 4. çeyreğinden bu yana rekor kırmaktadır.[309] ABD federal hükûmeti için "ulusal borç" Mayıs 2018'de 21.1 trilyon – sadece GSYİH'nın %100 üzerinde – dolardı.[310] "Halk tarafında tutulan borç" adı verilen ulusal borcun bir alt kümesini kullanarak hesaplanan ABD borcu, 2017 yılında GSYİH'nın yaklaşık %77'si idi. Bu önlemle, ABD 2017'de dünya ülkeleri arasında 43. sırada yer aldı.[311] Halk tarafında tutulan borç, Büyük Durgunluk ve sonrasında meydana gelen neticeler sonucunda önemli ölçüde yükseliş kaydetti. 2028 yılına kadar federal borcunun GSYİH'nın %100'üne doğru, artmaya devam etmesi bekleniyor.[312]

ABD kamu borcu 1980'de 909 milyar dolardı, bu miktar Amerika'nın gayri safi yurt içi hasılasının (GSYİH) %33'üne eşit bir miktardı; 1990'a kadar bu rakam üçe katlanarak 3,2 trilyon dolardan fazlaya ya da GSYİH'nın %56'sına ulaştı.[313] 2001 yılında ulusal borç 5.7 trilyon dolar oldu; bununla birlikte, borç-GSYİH oranı 1990 seviyelerinde kalmıştır.[314] Borç seviyeleri sonraki on yılda hızla artmış ve 28 Ocak 2010'da ABD borç tavanı 14.3 trilyon dolara ulaştırılmıştır.[315] Beyaz Saray, hükûmetin borcuna hizmet verme sekmesinin 2019'da yılda 700 milyar doları aşacağını[316] ve 2009'daki 202 milyar doların çok üzerinde olacağını tahmin ediyor.[317]

ABD Hazine istatistikleri, 2006 yılı sonunda, ABD vatandaşı olmayanlar ve kurumların halk tarafında bulunan federal borcun %44'ünü elinde tuttuğunu göstermektedir.[318] 2014 itibarıyla, Hazine tahvillerinde 1.26 trilyon doları elinde tutan Çin, ABD kamu borcunun en büyük dış finansörüdür.[319]

2014 itibarıyla Amerika Birleşik Devletleri'nin genel mali durumu, Amerika Birleşik Devletleri'nin yıllık gayri safi yurt içi hasılasının 15.7 katından fazlasını temsil eden, hânehalkı, işletmeler ve hükûmetler tarafından sahip olunan 269.6 trilyon dolarlık varlıkları içermektedir. Aynı dönemde borçlar, yıllık gayri safi yurt içi hasılanın yaklaşık 8.5 katı olan 145.8 trilyon dolara ulaşmıştır.[320][321]

ABD Hazinesi 2010'dan bu yana devlet borcuyla ilgili negatif reel faiz oranları elde etmektedir.[322] Enflasyon oranından daha yüksek olan bu düşük oranlar, piyasa yeterince düşük riskli alternatif olmadığına inandığında veya sigorta şirketleri, emekli aylıkları veya tahvil, para piyasası ve dengeli yatırım fonları gibi popüler kurumsal yatırımlar gerektiğinde veya riske karşı korunmak için hazine menkul kıymetlerine yeterince büyük miktarda yatırım yapmak seçilirse ortaya çıkar.[323][324] Lawrence Summers ve diğerleri, bu kadar düşük oranlarda, devlet borçlanmasının vergi mükellefine para tasarrufu sağladığını ve kredibiliteyi artırdığını belirtmektedir.[325]

1940'ların sonlarında ve 1970'lerin başında, ABD ve İngiltere, borç yükünü olumsuz reel faiz oranlarından yararlanarak on yılda GSYİH'nın yaklaşık %30 ila %40 oranında azalttı, ancak hükûmet borç oranlarının bu kadar düşük kalmaya devam edeceğinin garantisi yoktu.[323][326] Ocak 2012'de, Menkul Kıymetler Endüstrisi ve Finansal Piyasalar Birliği'nin ABD Hazine Borçlanma Danışma Komitesi oybirliğiyle, hükûmet borcunun negatif mutlak faiz oranlarıyla daha da azaltılmasına izin verildi.[327]

Para birimi ve merkez bankası[değiştir | kaynağı değiştir]

ABD doları, Amerika Birleşik Devletleri'nin para birimidir. Amerikan doları uluslararası işlemlerde en çok kullanılan para birimidir.[328] Birçok ülke bunu resmî para birimi olarak kullanmakta ve diğer birçok ülkede fiilî olarak para birimidir.[329]

Federal hükûmet, düşük enflasyonu, yüksek ekonomik büyümeyi ve düşük işsizliği sürdürmek için hem para politikasını (faiz oranlarındaki değişiklikler gibi mekanizmalar yoluyla para arzının kontrolü) hem de maliye politikasını (vergiler ve harcamalar) kullanmaya çalışır. Federal Rezerv olarak bilinen özel bir merkez bankası, 1913 yılında istikrârlı bir para birimi ve para politikası sağlamak için kuruldu. ABD doları, dünyadaki daha istikrarlı para birimlerinden biri olarak kabul edildi ve birçok ülke ABD doları rezervleriyle kendi para birimini destekliyor.[43][329]

ABD doları, bu rolde kademeli olarak ona meydan okunmasına rağmen, dünyanın birincil rezerv para birimi olma konumunu korumuştur.[330] Dünyanın dört bir yanında döviz rezervlerinin neredeyse üçte ikisi ABD doları cinsinden, bir sonraki en popüler para birimi olan %25 civarındaki Euro'ya kıyasla, tutulmaktadır.[331] Yükselen ABD ulusal borcu ve niceliksel hafifletme, bazılarının ABD dolarının dünya rezerv para birimi olarak statüsünü kaybedeceği tahmininde bulunmasına yol açtı; ancak, bu tahminler meyve vermemiştir.[332]

Yasa ve hükûmet[değiştir | kaynağı değiştir]

Amerika Birleşik Devletleri 2012 yılında İş Yapma Kolaylığı Endeksinde 4.sırada, yine 2012 yılında Fraser Enstitüsü tarafından Dünya Ekonomik Özgürlük Endeksinde 18. sırada ve 2012 yılında Wall Street Journal ve Miras Vakfı tarafından Ekonomik Özgürlük Endeksinde 10. sırada, 2014 Küresel Etkinleştirme Ticaret Raporunda 15. sırada[333] ve Küresel Rekabetçilik Raporunda da 3. sırada yer almakaydı.[334]

The Wall Street Journal ve Miras Vakfı tarafından yayınlanan 2014 Ekonomik Özgürlük Endeksine göre, ABD ekonomik açıdan en özgür 10 ülkeden ayrıştı. ABD istikrârlı bir yedi yıllık ekonomik özgürlük düşüşü yaşamış ve bunu yaşayan tek ülke olmuştur.[335] Endeks, her ülkenin serbest girişime olan bağlılığını 0 ile 100 arasındaki bir ölçekte ölçer. Ekonomik özgürlüğü kaybeden ve düşük endeks puanı alan ülkeler ekonomik durgunluk, yüksek işsizlik oranları ve azalan sosyal koşullar riski altındadırlar.[336][337] 2014 Ekonomik Özgürlük Endeksi Amerika Birleşik Devletleri'ne 75.5 puan verdi ve onu dünyanın on ikinci en özgür ekonomisi olarak listeledi. İki sıra düşmüş ve puanı 2013'ten yarım puan daha düşüktü.[335]

Yönetmelik[değiştir | kaynağı değiştir]

1800 yılından bu yana her yıl bankacılık krizi geçiren ülke sayısı. Bu Zamana Dayalı Farklıdır: Sekiz Yüzyıllık Finansal Çılgınlık[338] sadece 70 ülkeyi kapsamaktadır. Genel artış eğilimi birçok etkene atfedilebilir. Bunlardan biri, emekleri için para alan insanların yüzdesinde kademeli bir artıştır. Bu grafiğin dramatik bir özelliği, 1945'ten 1971'e kadar Bretton Woods Anlaşması döneminde bankacılık krizlerinin sanal yokluğudur. Bu çözümleme, Reinhart ve Rogoff'taki Şekil 10.1'e benzer (2009). Daha fazla ayrıntı için Kapsamlı R Arşiv Ağı (CRAN, Comprehensive R Archive Network) edinilebilir Ecdat paketindeki "bankingCrises" için yardım dosyasına bakınız.

ABD federal hükûmeti özel teşebbüsü çeşitli şekillerde düzenler. Yönetmelik iki genel bölüme ayrılır.

Bazı çabalar, doğrudan veya dolaylı olarak fiyatları kontrol etmeye çalışır. Geleneksel olarak, hükûmet, elektrik hizmetleri gibi devlet tarafından düzenlenmiş tekeller yaratmaya çalışırken, fiyatların normal kârlarını sağlayacak düzeyde olmasına izin vermiştir. Zaman zaman, hükûmet ekonomik denetimi diğer sanayi türlerine de genişletmiştir. Büyük Buhran'ı takip eden yıllarda, hızla değişen arz ve talebe tepki olarak çılgınca dalgalanma eğilimi gösteren tarımsal malların fiyatlarını dengelemek için karmaşık bir sistem tasarladı. Bazı diğer endüstriler —kamyon taşımacılığı ve daha sonra havayolları— düzenleyici yakalama adı verilen bir süreç olan zararlı fiyat indirimi olarak nitelendirdikleri şeyleri sınırlandırmak için kendilerini düzenlemeyi başarıyla aradılar.[339]

Ekonomik düzenlemenin bir başka biçimi olan Tekelcilik Karşıtı Yasası, doğrudan düzenlemenin gereksiz olması için piyasa güçlerini güçlendirmeyi amaçlamaktadır. Hükûmet —ve bazen özel partiler— rekabeti haksız yere sınırlayacak uygulamaları veya birleşmeleri yasaklamak için tekelcilik karşıtı yasasını kullandılar.[339]

Amerika Birleşik Devletleri'ndeki bankacılık düzenlemesi, çoğu ülkenin yalnızca bir banka düzenleyicisine sahip olduğu diğer G10 ülkelerine kıyasla oldukça parçalanmış durumdadır. ABD'de bankacılık, hem federal hem de eyalet düzeyinde düzenlenmektedir. ABD ayrıca dünyanın en iyi düzenlenmiş bankacılık ortamlarından birine sahiptir; bununla birlikte, düzenlemelerin çoğu sağlamlık ile ilgili değildir, bunun yerine gizlilik, ifşa, dolandırıcılık önleme, kara para aklama, terörle mücadele, tefecilik karşıtı borç verme ve daha düşük gelirli kesimlere borç vermenin teşvik edilmesine odaklanmıştır.

1970'lerden bu yana hükûmet, halkın sağlığını ve güvenliğini iyileştirmek veya sağlıklı bir çevreyi korumak gibi sosyal hedeflere ulaşmak için özel şirketler üzerinde de denetim uygulamıştır. Örneğin, İş Güvenliği ve Sağlık İdaresi, işyeri güvenliği için ölçütleri belirler ve uygular ve yine Amerika Birleşik Devletleri Çevre Koruma Ajansı, hava, su ve toprak kaynaklarını korumak için ölçütler ve düzenlemeler belirler. ABD Gıda ve İlaç Dairesi, hangi ilaçların pazara ulaşabileceğini düzenler ve ayrıca gıda ürünleri için açıklama ölçütlerini sağlar.[339]

Düzenlemeyle ilgili Amerikan tutumları, 20. yüzyılın son otuz yılı boyunca önemli ölçüde değişmiştir. 1970'lerden başlayarak, politika yapıcılar giderek artan bir şekilde ekonomik düzenlemelerin şirketleri, havayolu şirketleri ve kamyon taşımacılığı gibi alanlardaki tüketiciler pahasına koruduğuna ikna oldular. Aynı zamanda, teknolojik değişiklikler, bir zamanlar doğal tekeller olarak kabul edilen telekomünikasyon gibi bazı işkollarında yeni rakipler yarattı. Her iki gelişme de düzenlemeleri kolaylaştıran bir dizi yasaya yol açmıştı.[339]

Amerika'nın en etkili iki siyasi partisinin liderleri genellikle 1970'ler, 1980'ler ve 1990'larda ekonomik deregülasyonu tercih ederken, sosyal hedeflere ulaşmak için tasarlanan düzenlemelerle ilgili daha az anlaşma bulunmaktaydı. Sosyal düzenlemeler, Bunalım ve II. Dünya Savaşı'nı takip eden yıllarda ve yine 1960'larda ve 1970'lerde artan bir önem kazanmıştı. 1980'lerde hükûmet, bu düzenlemenin serbest girişime müdahale ettiği, iş yapma maliyetlerini arttırdığı ve böylece enflasyona katkıda bulunduğu fikrine dayanarak emek, tüketici ve çevre kurallarını gevşetmiştir. Bu tür değişikliklere yanıt karışıktır; birçok Amerikalı, belirli olaylar veya eğilimler hakkındaki endişeleri dile getirmeye devam etti ve hükûmeti çevre koruması da dâhil olmak üzere bazı alanlarda yeni düzenlemeler yapmaya teşvik etti.[339]

Yasama kanallarının tepkisiz kaldığı durumlarda, bazı vatandaşlar sosyal sorunları daha çabuk ele almak için mahkemelere başvurmuşlardır. Örneğin, 1990'larda, bireyler ve sonunda hükûmetin kendisi, sigara içmenin sağlık riskleri konusunda tütün şirketlerine davalar açtı. 1998 Tütün Ana Uzlaşma Sözleşmesi, ülkelere sigara ile ilgili hastalıkların tedavisi için tıbbi maliyetleri karşılamak üzere uzun vadeli ödemeler sağlamıştır.[339]

2000 ve 2008 yılları arasında, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ekonomik düzenlemeler, 1970'lerin başından bu yana en hızlı genişlemeyi görmüştür. Ekonomik düzenleme için bir vekil olan Federal Kayıt Defterindeki yeni sayfa sayısı, 2001'de 64.438 yeni sayfadan 2007'de 78.090 yeni sayfaya yükseldi. Yılda 100 milyon dolardan fazla maliyeti olan düzenlemeler olarak tanımlanan ekonomik açıdan önemli düzenlemeler %70 oranında artmıştır. Düzenlemelere yapılan harcamalar %62 artarak 26.4 milyar dolardan 42.7 milyar dolara yükselmiştir.[340]

Vergilendirme[değiştir | kaynağı değiştir]

Amerika Birleşik Devletleri'nde vergilendirme, en az dört farklı hükûmet seviyesine ve birçok vergilendirme yöntemine ödeme yapılmasını içerebilecek karmaşık bir sistemdir. Vergiler federal hükûmet ve eyalet hükûmetleri tarafından ve genellikle ilçeleri, belediyeleri, bucakları, okul bölgelerini ve yangın, kamu hizmeti ve taşıma bölgeler gibi diğer özel amaçlı bölgeleri içerebilen yerel yönetimler tarafından alınır.[341]

Vergilendirme biçimleri, gelir, mal, satış, ithalat, bordro, mülk ve hediyeler ile çeşitli ücretler üzerindeki vergileri içerir. Tüm hükûmet düzeylerine göre vergilendirme dikkate alındığında, GSYİH'nın bir yüzdesi olarak toplam vergilendirme 2011 yılında GSYİH'nın yaklaşık dörtte biri kadar olmuştur.[342] ABD ekonomisinde karaborsanın payı diğer ülkelere göre çok düşüktür.[343]

Federal bir servet vergisi, Amerika Birleşik Devletleri Anayasası tarafından yasaklanmış olsa da, makbuzlar nüfuslarına göre eyaletlere dağıtılmadıkça, eyalet ve yerel yönetim emlak vergisi emlak üzerinde varlık vergisi tutarıdır ve sermaye kazançları, enflasyona göre düzeltilmiş kârlar yerine nominal olarak vergilendirildiği için, sermaye kazancı vergi tutarlarının enflasyon oranına ilişkin bir servet vergisine eşittir.[344]

ABD'deki vergilendirme, özellikle federal düzeyde, genellikle ilericidir ve gelişmiş dünyadaki en ilericiler arasında yer almaktadır.[345][346][347] Vergilerin az ya da çok ilerici olması gerekip gerekmediği konusunda tartışmalar bulunmaktadır.[344][348][349][350]

Giderler[değiştir | kaynağı değiştir]

CBO: 2018 mali yılı için ABD federal harcamaları ve gelir bileşenleri. Başlıca harcama kategorileri sağlık, sosyal güvenlik ve savunmadır; gelir ve bordro vergileri birincil gelir kaynaklarıdır.
Kongre Bütçe Ofisi (CBO) temel senaryo karşılaştırmaları: Haziran 2017 (aslen Başkan Trump'ın Başkan Obama'dan miras aldığı hesap açığı eğrisi) Nisan 2018 (Trump'ın vergi indirimlerini ve harcama faturalarını yansıtan) ve Nisan 2018 öbür senaryo (diğer mevcut politika uzantıları arasında Trump vergi indirimlerinin uzatılmasını varsayar).[351]

Amerika Birleşik Devletleri'nin kamu kesimi harcamaları GSYİH'nın yaklaşık %38'ini oluşturmaktadır (federal %21 civarında, geri kalanı eyalet ve yerel düzeyde).[352] Her hükûmet seviyesi birçok doğrudan hizmet sunmaktadır. Örneğin, federal hükûmet, ulusal savunmadan, genellikle yeni ürünlerin geliştirilmesine yol açan uzay araştırması yapan ve işçilerin işyeri becerilerini geliştirmelerine ve iş bulmalarına (yüksek öğrenim dahil) yardımcı olmak için tasarlanmış çok sayıda program yürütmekten sorumludur. Hükûmet harcamalarının yerel ve bölgesel ekonomiler üzerinde ve ekonomik faaliyetin genel hızı üzerinde önemli bir etkisi vardır.

Bu arada eyalet hükûmetleri çoğu karayolunun yapımından ve bakımından sorumludur. Eyalet, ilçe veya kent yönetimleri, devlet okullarının finansmanı ve işletilmesinde öncü rol oynamaktadır. Yerel yönetimler öncelikle polis ve itfaiye teşkilâtlanmasından sorumludur. 2016 yılı itibarıyla, ABD eyalet ve yerel yönetimleri 3 trilyon dolar borçludur ve fonlanmamış borçlarda 5 trilyon dolar daha bulunmaktadır.[353]

Amerika Birleşik Devletleri'ndeki refah sistemi, 1930'larda, Büyük Buhran sırasında, Yeni Anlaşmanın yürürlüğe girmesi ile başladı. Refah sistemi daha sonra Medicare, Medicaid, Yaşlı Amerikalılar Yasası ve federal eğitim finansmanı dâhil Büyük Toplum mevzuatı ile 1960'larda genişletildi. Resmî hükûmet tahminlerine göre, Medicare önümüzdeki 75 yıl boyunca 37 trilyon dolarlık bir borçla ve Sosyal Güvenlik aynı zaman dilimi boyunca 13 trilyon dolarlık bir borçla karşı karşıya kalacaktır.[354][355]

Genel olarak, federal, eyalet ve yerel harcamalar 1998 yılında ABD gayri safi yurt içi hasılasının neredeyse %28'ini oluşturmuştur.[356]

Federal bütçe ve borç[değiştir | kaynağı değiştir]

2017 mali yılı boyunca, federal hükûmet bütçeden veya nakit bazında 3.98 trilyon dolar harcamış, bu 128 milyar dolar ya da 3,3 trilyon dolarlık 2016 mali yılı harcamalarına kıyasla %3,85 artış kaydetmişti. 2017 mali yılı harcamalarının başlıca kategorileri şunlardı: Medicare ve Medicaid ($1,077 milyar veya %27 oranında harcama), Sosyal Güvenlik ($939 milyar veya %24 oranında harcama), federal departmanları ve kurumları çalıştırmak için kullanılan savunma dışı isteğe bağlı harcamalar ($610 milyar veya %15 oranında harcama), Savunma Bakanlığı harcamaları ($590 milyar veya %15 oranında harcama) ve faiz giderleri ($263 milyar veya %7 oranında harcama).[351]

2015 mali yılı boyunca federal hükûmet, 2016 mali yılına kıyasla 48 milyar dolar veya %1,5 artışla yaklaşık 3,32 trilyon dolar vergi geliri elde etti. Birincil fatura kategorileri bireysel gelir vergileri ($1,587 milyar veya toplam makbuzların %48'i), Sosyal Güvenlik/Sosyal Sigorta vergileri ($1,162 milyar veya %35) ve kurumlar vergilerini ($297 milyar veya %9) içeriyordu. Diğer gelir türleri, tüketim vergisi, emlak ve hediye vergilerini içermektedir. 2017 mali yılı gelirleri gayri safi yurt içi hasılanın (GSYİH) %17,3'ü iken, 2016 mali yılında %17,7 olmuştur. Vergi gelirleri, 1980-2017 döneminde ortalama olarak GSYİH'nın yaklaşık %17,4'ünü oluşturmuştur.

Federal bütçe açığı (yani gelirlerden daha yüksek giderler) 2016 yılında 585 milyar dolara karşılık, 80 milyar dolar veya %14 artışla, 2017 yılında 665 milyar dolara ulaşmıştır. Bütçe açığı 2017'de GSYİH'nın %3,5'i iken, bu 2016'daki %3,2'lik GSYİH oranına karşılık geliyordu. Vergi Kesintileri ve İş Kanunu ve diğer harcama faturaları nedeniyle bütçe açığının 2018 mali yılında 804 milyar dolara yükseleceği tahmin edilmektedir. Yaşlanan bir ülke ve sağlık enflasyonu, uzun vadede açıkların ve borçların diğer yön vericileridir.[351]

Ulusal borcun bir ölçüsü olan halk tarafında tutulan borç, 2017 yılında yaklaşık 14,7 trilyon dolar veya GSYİH'nın %77'si idi ve 207 ülke arasında kendine 43. sırada yer buldu.[357] GSYİH'nın yüzdesi olarak bu borç, kabaca birçok Batı Avrupa ülkesininkine eşdeğerdir.[358]

İş kültürü[değiştir | kaynağı değiştir]

ABD ekonomisinin merkezi bir özelliği, özel sektörün ABD ekonomisinin ürettiklerinin yönünü ve ölçeğini belirlemede ekonomik kararların çoğunu almasına izin vererek özel sektöre tanınan ekonomik özgürlüktür. Bu, nispeten düşük seviyelerde düzenleme ve hükûmet katılımı ile[359] genel olarak mülkiyet haklarını koruyan ve sözleşmeleri uygulayan bir mahkeme sistemi ile güçlendirilmiştir. Günümüzde,[ne zaman?] Amerika Birleşik Devletleri 29.6 milyon küçük işletmeye, dünya milyonerlerinin %30'una, dünya milyarderlerinin %40'ına ve dünyanın en büyük 500 şirketinden 139'una ev sahipliği yapmaktadır.[85][186][360][361]

787-10 Dreamliner sunum töreninde Boeing icra kurulu başkanı Dennis Muilenburg

Bağımsız bir ulus olarak tarih sahnesine çıkmasından itibaren, Amerika Birleşik Devletleri bilim ve yeniliği teşvik etmiştir. 20. yüzyılın başlarında, ABD sanayisi ve akademisi arasındaki gayriresmî işbirliği yoluyla yapılan araştırmalar hızla büyümüş ve 1930'ların sonlarında İngiltere'de gerçekleşenlerin boyutunu aşmıştır (ABD araştırmalarının kalitesi henüz İngiliz ve Alman araştırmalarıyla eşit olmasa da).[362]

Amerika Birleşik Devletleri mineral kaynaklar ve verimli çiftlik toprağı bakımından zengindir ve ılımlı bir iklime sahip olduğu için de şanslı durumdadır. Ayrıca hem Atlantik hem de Büyük Okyanus kıyısında ve Meksika Körfezi'nde geniş sahil şeridine sahiptir. Nehirler kıtanın içinden akar ve Büyük Göller —ABD-Kanada sınırındaki beş büyük, iç göl— ek ulaşım erişimi sağlamaktadır. Bu kapsamlı su yolları, ülkenin ekonomik büyümesini yıllar içinde şekillendirmeye ve Amerika'nın 50 ayrı eyaletini tek bir ekonomik birimde bir araya getirmeye yardımcı olmuştur.[363]

İşçi sayısı ve daha da önemlisi, üretkenlikleri ABD ekonomisinin sağlığını belirlemeye yardımcı olur. ABD'de tüketici harcamaları 1960 yılında GSYİH'nın yaklaşık %62'sine yükselmiş ve 1981 yılına kadar bu seviyelerde kalmıştır ve 2013 yılında %71'e yükselmiştir.[364] Tarih boyunca, Amerika Birleşik Devletleri, neredeyse sürekli ekonomik genişlemenin hem nedeni hem de etkisi olan bir olgu olan işgücünde istikrârlı bir büyüme yaşadı. I. Dünya Savaşı'ndan kısa bir süre sonra, çoğu işçi Avrupa'dan gelen göçmen, onların soyundan gelenler ya da çoğunlukla Afrika'dan alınan köleler olan Afrikalı Amerikalılar ya da onların soyundan gelenler idi.[365]

Demografik değişim[değiştir | kaynağı değiştir]

20. yüzyılın sonlarından itibaren, birçok Latin Amerikalı göç etmiş, bunu ulus kaynaklı göç kotalarının kaldırılmasından sonra çok sayıda Asyalı takip etmiştir.[366] Yüksek ücret vaadi, Amerika Birleşik Devletleri'ne dünyanın dört bir yanından kayıt dışı ekonomide iş arayan milyonlarca yasadışı göçmeni çekmektedir. Sadece 1990'larda 13 milyondan fazla kişi resmen ABD'ye giriş yapmıştır.[367]

Philadelphia, Chinatown konumundaki restoranlar ve dükkânlar

İşgücü hareketliliği, Amerikan ekonomisinin değişen koşullara uyum sağlama yeteneği için de önemli olmuştur. Göçmenler doğu yakasındaki işgücü piyasalarına akın ettiğinde, pek çok işçi, çoğu zaman istihdam bekleyen tarım alanlarına taşındı. Benzer şekilde, kuzey şehirlerindeki endüstriyel ekonomik fırsatlar 20. yüzyılın ilk yarısında Büyük Göç olarak bilinen güney Amerikalılardan Afroamerikalıları kendine çekmiştir. Amerika Birleşik Devletleri'nde şirket, genellikle karmaşık bir dizi kural ve gelenekle yönetilen bir işletme kuruluşu oluşturan hissedarlar olarak bilinen sahiplerin bir birliği olarak ortaya çıkmıştır. Seri üretim sürecinin getirdiği General Electric gibi şirketler, ABD'yi şekillendirmede etkili olmuştur. Borsa sayesinde, Amerikan bankaları ve yatırımcıları kârlı şirketlerden yatırım yaparak ve sermaye çekerek ekonomilerini büyüttüler. Günümüzde küreselleşme döneminde, Amerikalı yatırımcılar ve şirketler tüm dünyada bir etkiye sahiptir. Amerikan hükûmeti de Amerikan ekonomisinde etkili büyük yatırımcılar arasında yer almaktadır. Hükûmet yatırımları (örneğin Hoover Barajı gibi) ölçekli kamu çalışmaları, askerî-endüstriyel sözleşmeler ve finans işkoluna yönelik olmuştur.

Yaşlanma[değiştir | kaynağı değiştir]

Çeşitli çalışmalara göre, ABD nüfusu GSYİH büyümesi, verimlilik, yenilik, eşitsizlik ve ulusal borç konusunda önemli ekonomik etkileri olan yaşlanma tehdidi ile karşı karşıyadır. Ortalama olarak 2000'de 38 yaşında olan bir işçi 2019'da 42 yaşındaydı. 2030 yılına gelindiğinde, 16 yaşın üzerindeki yetişkinlerin yaklaşık %59'u işgücü içinde olacaktır (2015'te %62 idi). Bir çalışma, 2000 yılından bu yana yaşlanmanın yılda %0.25 ile %0.7 arasında üretkenliği azalttığını tahmin etmektedir. GSYİH büyümesi üretkenlik (işçi başına üretim) ve işçi sayısının bir işlevi olduğundan, her iki eğilim de GSYİH büyüme oranını yavaşlatır. Daha yaşlı işçiler, faiz oranlarını düşüren, GSYİH büyüme azalmasının bir kısmını dengeleyen, ancak Federal Rezerv'in faiz oranlarını düşürerek bir durgunluğa hitap etme yeteneğini azaltan daha fazla tasarruf sağlamaktadır. Yaşlanma eğilimini ele alma araçları arasında göç (teorik olarak genç işçileri getiriyor) ve daha fazla çocuk sahibi olmak için teşviklerle arttırılan daha yüksek doğurganlık oranları (örneğin, vergi indirimleri, devlet desteği ve daha cömert ücretli izin) bulunmaktadır.[368]

Kongre Bütçe Ofisi, Mayıs 2019'da zorunlu harcamaların (örneğin, Medicare, Medicaid ve Sosyal Güvenlik) nüfus yaşlandıkça ekonominin büyüklüğüne (GSYİH) göre büyümeye devam edeceğini tahmin etmektedir. 65 yaş ve üstü nüfusun 2019-2029 arasında üçte bir oranında artacağı tahmin edilmektedir. 2019'da zorunlu program harcamaları (gider kalemleri) GSYİH'nın %12.7'siydi ve 2025-2029'da GSYİH'nın ortalama %14.4'ü olacağı tahmin edilmektedir.[369]

Girişimcilik[değiştir | kaynağı değiştir]

Kamu İktisadi Teşebbüsleri veya DDİ'lerin ABD ekonomisindeki payı
1897'de Tennessee. ABD, elektrikli aydınlatmanın benimsenmesinde liderdi

Amerika Birleşik Devletleri, 19. yüzyılın sonlarından bu yana teknolojik yenilikte ve 20. yüzyılın ortalarından bu yana bilimsel araştırmalarda öncülük yapmaktadır. 1876'da Alexander Graham Bell, telefon için ilk ABD patentine layık görüldü. Thomas Edison'un laboratuvarı, ilk uzun ömürlü ampul olan fonografı ve ilk canlı film kamerasını geliştirdi. Nikola Tesla, radyolarda kullanılan AC endüksiyon motoruna ve yüksek frekanslı güç aktarımına öncülük etmişti. 20. yüzyılın başlarında, Ransom E. Olds ve Henry Ford otomobil şirketleri montaj hattını popülerleştirdi. Wright kardeşler, 1903'te, ilk sürekli ve kontrollü havada ağır bir taşıtla uçuş yaptı.[370]

Tanınmış Amerikalı girişimcilerden ikisi: Steve Jobs ve Bill Gates.

Amerikan toplumu, girişimciliği ve işi son derece vurgular. Girişimcilik, "yenilikleri ekonomik mallara dönüştürmek için yenilikler, finans ve iş zekasını üstlenen kişi" olarak tanımlanabilen bir girişimci olma eylemidir. Bu, yeni örgütlenmelere neden olabilir veya algılanan bir fırsata yanıt olarak olgun teşkilatları canlandırmanın bir parçası olabilir.[371]

Girişimciliğin en belirgin biçimi, yeni işletmelerin (başlangıç şirketleri olarak anılacaktır) başlama sürecini ve katılımını ifade eder; ancak, son yıllarda, bu terim, girişimcilik etkinliğinin sosyal ve politik biçimlerini içerecek şekilde genişletilmiştir. Girişimcilik, bir kuruluş veya büyük örgütlenme içindeki etkinlikleri tanımladığında, bu, kurum içi girişimcilik olarak adlandırılır ve büyük kuruluşlar başlangıç şirketi örgütlenmeleri olduğunda kurumsal girişim içerebilir.[371]

Girişimcilik bilgini ve küresel girişimcilik monitörünün yaratıcısı, Paul Reynolds'a göre, "emeklilik yıllarına ulaştıklarında, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki tüm çalışan erkeklerin yarısı muhtemelen bir veya daha fazla yıllık serbest meslek dönemine sahiptir; her dört kişiden biri altı veya daha fazla yıl serbest meslek yapmış olabilir. Yeni bir iş yaratılmasına katılmak, ABD çalışanları arasında kariyerleri boyunca yaygın bir faaliyettir."[372] Ve son yıllarda, iş yaratma eylemi, David Audretsch gibi bilim adamları tarafından hem Amerika Birleşik Devletleri hem de Batı Avrupa'da ekonomik büyümenin önemli bir itici gücü olarak belgelenmiştir.[kaynak belirtilmeli]

ABD başlangıç şirketlerilerinin hayatta kalma oranı, 1977-2012. Kaynak: ABD Sayım Bürosu, İş Dinamikleri İstatistikleri, Gallup tarafından yayınlandı, UNESCO bilim raporunda tekrar yayınlanan: 2030'a doğru, Şekil 5.7, s. 143

Girişim sermayesi yatırımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Üçer aylık ABD girişim sermayesi yatırımları, 1995–2017

Girişim sermayesi, bir endüstri olarak, hâlâ hakim olan Amerika Birleşik Devletleri'nde ortaya çıkmıştır.[373] Ulusal Girişim Sermayesi Derneği'ne göre, özel sektör işlerinin %11'i girişim sermayesi destekli şirketlerden gelmekte, girişim sermayesi destekli gelir hesapları ABD GSYİH'sının %21'ini oluşturmaktadır.[374]

Girişim sermayesine yapılan toplam ABD yatırımı, 2014 yılında 4.356 anlaşma için 48,3 milyar ABD doları olarak gerçekleşmiştir. Ulusal Girişim Sermayesi Derneği'nin bildirdiğine göre, bu 'dolar cinsinden %61'lik ve önceki yıla göre %4'lük bir artışı gösterdi'. Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü, ABD'deki girişim sermayesi yatırımının 2014 yılına kadar durgunluk öncesi seviyelere kadar tamamen iyileştiğini tahmin etmektedir. Ulusal Girişim Sermayesi Derneği, 2014'te yaşam bilimlerindeki girişim sermayesi yatırımının 2008'den bu yana en üst düzeyde olduğunu bildirdi: biyoteknolojide, 470 anlaşmaya 6.0 milyar dolar, yaşam bilimlerinde ise 789 anlaşmaya (biyoteknoloji ve tıbbi cihazlar dâhil) 8.6 milyar dolar yatırım yapıldı. Biyoteknolojiye yapılan yatırımın üçte ikisi (%68) ilk olan/erken evre geliştirme anlaşmaları ve gelişimin genişleme aşamasının geri kalan kısmına (%14), tohum aşamasındaki şirketlere (%11) ve geç evre şirketlerine (%7) gitti. Ancak, genel olarak en fazla sayıda anlaşmaya yatırım yapan alan yazılım endüstrisiydi: 1.799 anlaşma için 19.8 milyar dolarlık bir yatırım. İkincisi, internete özgü şirketler geldi ve 1.005 anlaşma ile 11.9 milyar dolarlık yatırım topladı. Bu şirketlerin çoğu Kaliforniya eyaletinde, tek başına ABD araştırmalarının %28'ine yoğunlaşmaktadır.[375]

Bazı yeni Amerikalı işletmeler melek yatırımcılardan (girişim sermayedarları) gelen varlıklarla yatırımlarını artırmaktadır. 2010 yılında sağlık/tıp melek yatrırımları toplam melek yatırımlarının %30'u (2009'da %17'ye karşılık) ile en büyük payını oluşturmuş, bunu yazılım (2007'de %16'ya karşı %19), biyoteknoloji (2009'da %15'e karşı %8), endüstri/enerji (2009'da %8'e karşı %17), perakende (2009'da %5'e karşı %8) ve BT hizmetleri (%5) izlemiştir.[376][netleştirme gerekli]

Amerikalılar, her türlü yeni ürünü denemek ve üreticilerini ürünlerini geliştirmek için rahatsız etmek için alışılmadık derecede istekli olan "cesaret verici tüketiciler" dir.[377]

Birleşme ve devralmalar[değiştir | kaynağı değiştir]

1985'ten beri ABD'de üç büyük B&D dalgası vardır ("1985'ten beri ABD'de Birleşme ve Devralmalar" grafiğine bakınız). 2017, fırsatların sayısı açısından en etkin yıl olmuş (12,914), 2015'te ise en büyük genel anlaşma değerine (24 milyar ABD doları) ulaşılmıştır.

ABD tarihindeki en büyük birleşme anlaşması, 2000 yılında Time Warner'ın, teklifin 164 milyar ABD dolarının üzerinde olduğu, America Online Inc. tarafından satın alınmasıydı. Çinli yatırımcılar tarafından ABD şirketlerinin satın alınmaları 2000 yılından beri %368 artmıştır. Öte yandan, —Çinli şirketleri satın alan ABD şirketleri— 2007 yılına kadar kısa bir artış eğilimi ile %25 düşüş gösterdi.[378]

Araştırma ve geliştirme[değiştir | kaynağı değiştir]

ABD'de Ar-Ge'ye GSYİH'nın bir yüzdesi olarak yapılan harcamalar, 2002-2013. Diğer ülkeler karşılaştırma amacıyla verilmiştir. Kaynak: UNESCO Bilim Raporu: 2030'a doğru

Amerika Birleşik Devletleri, araştırma ve geliştirmeye (Ar-Ge) mutlak terimlerle diğer G7 ülkelerinden daha fazla para yatırıyor: 2012 yılında %17.2 daha fazladır. 2000 yılından bu yana, ABD'de Ar-Ge (GERD) için gayri safi yurt içi harcamaları %31.2 artarak G7 ülkeleri arasında GERD payını %54.0 (2000 yılında %54.2) seviyesinde korumaktadır.[375]

Durgunluğun araştırma harcamalarına etkisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Genel olarak, ABD'nin Ar-Ge'ye yaptığı yatırım, ekonomik durgunluk sırasında biraz gerilemeden önce yüzyılın ilk yıllarında ekonomiyle birlikte yükselmiş ve büyüme devam ettikçe tekraren yükselmiştir. 2009'daki zirvesinde, GERD 406 milyar ABD doları (GSYİH'nın %2.82'si) olarak gerçekleşmiştir. Durgunluğa rağmen, 2012 yılında hala %2.79 idi ve sadece marjinal olarak 2013'te %2.73'e kayacaktı, geçici verilere göre ve 2014 yılında benzer bir seviyede kalmalıydı.[375]

Federal hükûmet, 2012'de %52.6 ile temel araştırmanın başlıca sermayedarı konumunda, eyalet hükûmetleri, üniversiteler ve diğer kâr amacı gütmeyen kuruluşlar %26 oranında sermaye sağlamıştır. Öte yandan deneysel gelişme ise, öncelikle sanayi tarafından finanse edilmekte ve 2012 yılında federal hükûmetin %22,1'ine göre %76,4'tür.[375]

GSYİH, araştırma harcamaları, araştırmacılar ve bilimsel yayınların dünya payları, 2009 ve 2013. Kaynak: UNESCO Bilim Raporu: 2030'a doğru, Şekil 1.7

ABD'nin Ar-Ge'ye yaptığı yatırım yüksek olsa da, Başkan Obama'nın 2016'daki Başkanlığının sonuna kadar GSYİH'nın %3'üne ulaşamadı. Diğer uluslar —özellikle Çin— Ar-Ge yatırımlarını yeni boyutlara taşımakta Amerikan üstünlüğü bu açıdan aşınmaktadır. 2009-2012 yılları arasında Amerika Birleşik Devletleri'nin araştırma harcamalarındaki dünya payı %30,5'ten %28,1'e gerilemiştir. Birçok ülke şimdi GSYİH'nın %4'ünden fazlasını Ar-Ge'ye (İsrail, Japonya ve Güney Kore) ayırmakta, diğerleri ise (Finlandiya ve İsveç) 2020 yılına kadar kendi GERD/GSYİH oranını %4'e çıkarmayı planlamaktadır.[375]

Araştırmaya yönelik ticaret harcamaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Ticari işletmeler, 2012 yılında ABD Ar-Ge'sinin %59,1'ini oluşturdu ve bu 2000 yılındaki %69,0 oranından aşağıda gerçekleşti. Özel kâr amacı gütmeyen kuruluşlar ve yabancı kuruluşlar, sırasıyla toplam Ar-Ge'nin, %3.3 ve %3.8'lik küçük bir kısmına katkıda bulunurlar.[375]

Devlet kurumu tarafından sağlanan ABD araştırma ve geliştirme bütçesi, 1994-2014. Kaynak: UNESCO Bilim Raporu: 2030'a doğru, Şekil 5.4, Amerikan Bilimi Geliştirme Derneği verilerine dayanmaktadır.

ABD tarihsel olarak iş amaçlı Ar-Ge ve yenilik konusunda önder olmuştur. Bununla birlikte, 2008-2009 ekonomik durgunluğunun kalıcı bir etkisi görülmüştür. Ar-Ge'nin önemli icracıları taahhütlerini büyük ölçüde korurken, ABD'deki durgunluğun acısını esas olarak küçük işletmeler ve başlangıç girişimleri hissediyordu. ABD Nüfus Sayım Bürosu tarafından yayınlanan istatistikler, 2008 yılında ticari ölümlerin sayısının, ticari doğumların sayısını geçmeye başladığını ve eğilimin en azından 2012'ye kadar devam ettiğini gösterdi. 2003'ten 2008'e kadar, iş araştırma harcamaları genellikle yukarı doğru bir seyir izlemişti. 2009 yılında, bu kez bir önceki yıla göre %4, 2010'da yine %1-2 oranında da olsa, eğri tersine döndü. Sağlık hizmetleri gibi yüksek fırsat işkollarındaki şirketler, fosil yakıtlar gibi daha olgun endüstrilerdekilerden daha az kesinti yapmışlardır. Ar-Ge harcamalarındaki en büyük kesintiler tarım üretimindeydi: %-3.5 ortalama Ar-Ge net satış oranı ile karşılaştırıldığında. Öte yandan, kimyasallar ve yardımcı ürünler endüstrisi ve elektronik ekipman endüstrisi, net satış oranlarına %3.8 ve ortalamadan %4.8 daha yüksek Ar-Ge harcaması ortaya koymuştur. Ar-Ge harcamalarının miktarı 2011 yılında artsa da, 2008 harcama seviyesinin altında kalmıştır. 2012 yılına gelindiğinde, işletme tarafından finanse edilen Ar-Ge'nin büyüme oranı iyileşme göstermiştir. Bunun devam edip etmeyeceği, ekonomik toparlanma ve büyüme arayışına, federal araştırma sermayesi seviyelerine ve genel iş ortamına bağlı olacaktır.[375]

Devlet düzeyinde araştırma harcamaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Araştırma harcaması düzeyi bir eyaletten diğerine önemli ölçüde değişiklik gösterir. Altı eyalet (New Mexico, Maryland, Massachusetts, Washington, Kaliforniya ve Michigan) 2010 yılında GSYİH'larının %3.9'unu veya daha fazlasını Ar-Ge'ye ayırmış ve birlikte ulusal araştırma harcamalarının %42'sine katkıda bulunmuştur. 2010 yılında, Ar-Ge'nin dörtte birinden fazlası Kaliforniya'da (%28.1) ve devamen Massachusetts (%5.7), New Jersey (%5.6), Washington Eyaleti (%5.5), Michigan (%5.4), Teksas (%5.2), Illinois (%4.8), New York (%3.6) ve Pennsylvania'da (%3.5) yoğunlaşmıştır. Yedi eyalet (Arkansas, Nevada, Oklahoma, Louisiana, Güney Dakota ve Wyoming) GSYİH'larının %0,8'inden azını Ar-Ge'ye ayırmıştır.[375]

Amerika Birleşik Devletleri'nde eyalet düzeyinde bilim ve mühendislik. Kaynak: UNESCO Bilim Raporu: 2030'a doğru, Şekil 5.6, Amerikan Bilim Geliştirme Derneği verilerine dayanmaktadır.

Kaliforniya, bilgi teknolojisinde önde gelen şirketlere ve girişimlere ev sahipliği yapan Silikon Vadisi adlı bölgeye ev sahipliği yapmaktadır. Bu eyalet ayrıca San Francisco Körfez Bölgesi, Los Angeles ve San Diego'da dinamik biyoteknoloji kümelenmelerine de ev sahipliği yapıyor. Kaliforniya dışındaki ana biyoteknoloji kümelenmeleri Boston/Cambridge, Massachusetts, Maryland, Washington, DC banliyö alanı, New York, Seattle, Philadelphia ve Chicago şehirleridir. Kaliforniya, ülke genelinde bilim ve mühendislikteki tüm işlerin %13.7'sini, diğer herhangi bir eyaletten daha fazla sağlamaktadır. Kaliforniyalıların yaklaşık %5.7'si bu alanlarda istihdam edilmektedir. Bu yüksek pay, akademik mükemmelliğin güçlü bir birleşimini ve Ar-Ge'ye güçlü bir odaklanmayı yansıtmakta: örneğin, prestijli Stanford Üniversitesi ve Kaliforniya Üniversitesi, Silikon Vadisi ile omuzlarını ovalar. Aynı şekilde, Massachusetts eyaleti Boston çevresindeki Route 128 sadece çok sayıda yüksek teknoloji işletme ve kuruluşa ev sahipliği yapmakla kalmaz, aynı zamanda ünlü Harvard Üniversitesi ve Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'ne de ev sahipliği yapar.[375]

New Mexico'nun yüksek araştırma yoğunluğu, Los Alamos Ulusal Laboratuvarı'na ev sahipliği yaptığı gerçeği ile açıklanabilir. Maryland'in konumu, orada federal olarak finanse edilen araştırma kurumlarının yoğunluğunu yansıtabilir. Washington Eyaleti, Microsoft, Amazon ve Boeing gibi yüksek teknoloji şirketlerinin yüksek iş toplanmasına sahiptir ve çoğu otomobil üreticisinin mühendislik hizmetleri Michigan eyaletinde yer almaktadır.[375]

Çokuluslu şirketlerin araştırma harcamaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Federal hükûmet ve Amerika Birleşik Devletleri'ni oluşturan 50 eyaletten çoğu, belirli işkollarına ve kuruluşlara, araştırma ve geliştirme (Ar-Ge) yapmaya teşvik etmek için vergi kredileri sunmaktadır. Kongre genellikle birkaç yılda bir vergi kredisini yeniler. The Wall Street Journal tarafından 2012 yılında yapılan bir ankete göre, şirketler bu kredilerin yenilenmesine güvenemedikleri için Ar-Ge'ye yatırım yapma konusunda karar verirken bu kredileri dikkate almazlar.[375]

2014 yılında dört Amerikalı çokuluslu şirket Ar-Ge harcamaları hacmi bakımından ilk 50'de yer aldı: Microsoft, Intel, Johnson&Johnson ve Google. Bazıları en az on yıldır ilk 20'de yer aldı: Intel, Microsoft, Johnson&Johnson, Pfizer ve IBM. Google, 2013'te ilk kez bu tabloya dâhil edildi.[375] Ar-Ge hacmi ve yoğunluğuna göre küresel ilk 50 şirket, 2014* Ar-Ge yoğunluğu, Ar-Ge harcamalarının net satışlara bölünmesiyle tanımlanır.** Hollanda'da kurulmuş olmasına rağmen, Airbus'un ana üretim tesisleri Fransa, Almanya, İspanya ve İngiltere'de bulunmaktadır. Kaynak: UNESCO Bilim Raporu: 2030'a doğru (2015), Tablo 9.3, Hernández ve diğerl. (2014), AB Ar-Ge Puan Tablosu: 2014 AB Endüstriyel Ar-Ge Yatırım Puan Tablosu (İng: EU R&D Scoreboard: the 2014 EU Industrial R&D Investment Scoreboard.) Avrupa Komisyonu: Brüksel, Tablo 2.2.

Yüksek teknolojili ürün ve patent dış satımı[değiştir | kaynağı değiştir]

Dünya payının yüzdesi olarak ABD'den yüksek teknoloji ihracatı, 2008-2013. Kaynak: UNESCO Bilim Raporu: 2030'a doğru, Şekil 5.10, Comtrade veritabanına dayalı olarak.

Amerika Birleşik Devletleri, yüksek teknoloji ürünler konusunda dünya liderliğini kaybetmiştir. Hatta bilgisayar ve iletişim ekipmanları şimdi Çin ve diğer gelişmekte olan ekonomilerde toplanmakta, yüksek teknoloji katma değerli bileşenler başka yerlerde üretilmektedir. 2010 yılına kadar ABD net bir ilaç ihracatçısıydı, ancak 2011'den bu yana bu malların net ithalatçısı haline gelmiştir.

Amerika Birleşik Devletleri sanayi sonrası bir ülkedir. Yüksek teknolojili ürünlerin ithalatı, ihracatını çok aşmaktadır. Bununla birlikte, Amerika Birleşik Devletleri'nin teknolojik açıdan yetenekli işgücü büyük miktarda patent üretmekte ve yine bu patentlerin lisansından veya satışından yararlanabilmektedir. Araştırmada etkin olan Amerika Birleşik Devletleri'nin bilimsel endüstrileri içinde, ürün ve hizmetlerin %9.1'i fikrî mülkiyet haklarının lisanslanmasıyla ilgilidir.[375]

Fikrî mülkiyet ticareti söz konusu olduğunda, Amerika Birleşik Devletleri rakipsiz kalır. Telif hakkı ve lisanslama gelirleri, 2013 yılında dünyanın en yüksek seviyesi olan 129.2 milyar dolar olarak gerçekleşti. Japonya, 2013 yılında 31,6 milyar dolar gelirle ABD'nin uzağında ikinci sırada gelmektedir. ABD'nin 2013 yılında fikrî mülkiyet kullanımı için yaptığı ödemeler 39.0 milyar dolara ulaştı ve bu sadece İrlanda tarafından aşıldı (46.4 milyar dolar).[375]

Kayda değer şirketler ve piyasalar[değiştir | kaynağı değiştir]

2011 yılında, gelir bakımından ABD merkezli en büyük 20 şirket Walmart, ExxonMobil, Chevron, ConocoPhillips, Fannie Mae, General Electric, Berkshire Hathaway, General Motors, Ford Motor Company, Hewlett-Packard, AT&T, Cargill, McKesson Corporation, Bank of America, Federal Home Loan Mortgage Corporation, Apple Inc., Verizon, JPMorgan Chase ve Cardinal Health oldu.

2013 yılında, piyasa değerine göre dünyanın en büyük on şirketinden sekizi Amerikan'dı: Apple Inc., ExxonMobil, Berkshire Hathaway, Walmart, General Electric, Microsoft, IBM ve Chevron Corporation.[379]

2011 Fortune Global 500'e göre, en büyük on Amerikalı işveren Walmart, U.S. Postal Service, IBM, UPS, McDonald's, Target Corporation, Kroger, The Home Depot, General Electric, and Sears Holdings idi.[380]

Apple, Google, IBM, McDonald's ve Microsoft, Millward Brown tarafından yayınlanan bir dizine göre dünyanın en değerli beş markasıdır.[381]

STORES dergisinde yayınlanan bir 2012 Deloitte raporu, 2010 mali yılında perakende satış geliri ile dünyanın en büyük 250 perakendecisinin, bu perakendecilerin %32'sinin Amerika Birleşik Devletleri'nde yerleşik olduğunu ve ilk 250 toplam perakende satış gelirinin %41'ini oluşturduğunu belirtti.[382] Amazon dünyanın en büyük çevrimiçi perakendecisidir.[383][384][385]

2011 yılında dünyanın en büyük 20 yarı iletken üreticisinin yarısı Amerikan kökenliydi.[386]

Dünyanın en büyük hayır kurumlarının çoğu Amerikalılar tarafından kuruldu.

Amerikalı yapımcılar dünyanın en yüksek gişe hasılatı yapan filmlerinin neredeyse tamamını yaratıyor. Dünyanın en çok satan müzik sanatçılarının çoğu Amerika Birleşik Devletleri'nde bulunmaktadır. ABD turizm işkolu her yıl yaklaşık 60 milyon uluslararası ziyaretçiyi ağırlamaktadır. Salam Standard'ın yakın tarihli bir araştırmasında, Amerika Birleşik Devletleri'nin dünyadaki toplam Müslüman seyahat harcamasının yüzde 24'ünü çektiğini veya neredeyse 35 milyar doları kasasına koyduğunu, ABD'nin küresel Müslüman turizm harcamasının en büyük yararlanıcısı olduğu bildirildi.[387]

Gelire göre Forbes en iyi 10 ABD şirketi[değiştir | kaynağı değiştir]

2013 yılında gelirlerine göre ilk 10 ABD şirketi için kaynaklara bakınız: [ [388][389] ]

Finans[değiştir | kaynağı değiştir]

New York Menkul Kıymetler Borsası dünyanın en büyük borsasıdır.

Borsa şirketlerinin menkul kıymetlerinin değeri ile ölçümlenen New York Menkul Kıymetler Borsası, dünyadaki diğer tüm borsalardan üç kat daha büyüktür.[390] Ekim 2008 itibarıyla, NYSE'de işlem gören tüm yerel şirketlerin toplam sermayesi 10,1 trilyon ABD dolarıdır.[391] NASDAQ başka bir Amerikan borsasıdır ve New York Menkul Kıymetler Borsası ve Japonya'nın Tokyo Menkul Kıymetler Borsasından sonra dünyanın üçüncü büyük borsasıdır. Bununla birlikte, NASDAQ'ın ticarî değeri Japonya'nın TSE'sinden daha büyüktür.[390] NASDAQ, ABD'deki en büyük elektronik ekran tabanlı hisse senedi alım satım pazarıdır ve yaklaşık 3.800 şirket ve kuruluş ile diğer borsalardan daha fazla saat başına işlem hacmine sahiptir.[392]

ABD borsasının uluslararası finans alanında oynadığı etkili rol nedeniyle, 2014'ün sonlarında bir New York Üniversitesi çalışması bunu kısa vadede yorumluyor ve makroekonomik temellerden bağımsız olarak risk alma istekliliğini etkileyen şoklar ABD borsalarındaki değişimin çoğunu açıklamaktadır. Uzun vadede, ABD borsası, işçiler ve hissedarlar arasındaki belirli bir üretim seviyesinin ödüllerini yeniden tahsis eden şoklardan derinden etkilenmektedir. Bununla birlikte, verimlilik şokları, ABD borsasındaki tüm cephelerdeki tarihsel borsa dalgalanmalarında küçük bir rol oynamaktadır.[393]

ABD finans endüstrisi, 1947'de toplam tarım dışı işletme kârının sadece %10'unu oluşturmuş, ancak bu 2010 yılına kadar %50'ye yükselmiştir. Aynı dönemde, GSYİH'nın bir oranı olarak finans işkolu geliri %2.5'ten %7.5'e yükselmiş ve finans endüstrisinin tüm kurumsal gelir oranı %10'dan %20'ye çıkmıştır. Diğer tüm işkollarına göre finans alanında çalışılan saat başına ortalama kazanç, 1930'dan bu yana en iyi %1 gelirliler tarafından kazanılan toplam ABD gelirinin payını yakından yansıtmıştır. New York'un finans sektöründeki ortalama maaş 1981 yılındaki 80.000 dolardan 2011 yılında 360,000 dolara yükselirken, ortalama tüm New York maaşları ise 40.000 dolardan 70.000 dolara yükselmiştir. 1988'de, 300 milyon dolardan az mevduatı bulunan yaklaşık 12.500 ABD bankası ve 300 milyon dolardan daha fazla mevduatı olan yaklaşık 900 ABD bankası varken, 2012'de ABD'de 300 milyon dolar altı mevduatı olan sadece 4.200 banka ve 300 milyon dolar üzeri mevduatı olan 1.800'den fazla banka bulunmaktaydı.

Toplam varlığa göre ilk on ABD bankası[394][395][396][397]
Sıra Banka adı
1 JP Morgan Chase
2 Bank of America
3 Citigroup
4 Wells Fargo
5 Goldman Sachs
6 Morgan Stanley
7 U.S. Bancorp
8 Bank of NY Mellon
9 HSBC North American Holdings
10 Capital One Financial

Bir 2012 Uluslararası Para Fonu çalışması, ABD finans işkolunun ekonomik büyümeyi yavaşlatacak kadar büyüdüğü sonucunu ortaya koymuştur. New York Üniversitesi Ekonomisti Thomas Philippon, ABD'nin yılda finansal hizmetler için 300 milyar dolar harcadığını ve sektörün %20 oranında küçülmesi gerektiğini tahmin ederek bu bulguları desteklemiştir. Harvard Üniversitesi ve Chicago Üniversitesi ekonomistleri, 2014'te araştırma ve geliştirme çalışanlarının kazandıkları her dolar için GSYİH'ya 5 dolar eklediklerini, ancak finans işkolu çalışanlarının, ödedikleri her dolar için GSYİH'nın 0,60 dolar küçülmesine neden olduğunu hesapladılar.[398] Uluslararası Yerleşimler Bankası tarafından yapılan bir çalışma, finans endüstrisinin ekonomik büyümeyi ve araştırma ve geliştirme temelli endüstrileri engellediğini söyleyerek benzer sonuçlara ulaştı.[399]

Geçmiş istatistikler[değiştir | kaynağı değiştir]

GSYİH[değiştir | kaynağı değiştir]

İstihdam[değiştir | kaynağı değiştir]

Üretim[değiştir | kaynağı değiştir]

Gelir[değiştir | kaynağı değiştir]

Tazminat[değiştir | kaynağı değiştir]

Ücret[değiştir | kaynağı değiştir]

Üretkenlik[değiştir | kaynağı değiştir]

Eşitsizlik[değiştir | kaynağı değiştir]

Sağlık harcamaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarife oranları[değiştir | kaynağı değiştir]

Ticaret dengesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Enflasyon[değiştir | kaynağı değiştir]

Amerika Birleşik Devletleri tarihsel enflasyon oranı, 1666-2019.

Federal vergi[değiştir | kaynağı değiştir]

Devlet harcamaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Borç[değiştir | kaynağı değiştir]

Açık[değiştir | kaynağı değiştir]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Grafik, orta sınıf bir aile için gerçek (yani enflasyona göre ayarlanmış) ortalama ücretlerin nasıl düştüğünü, mal ve hizmetlerin gerçek maliyetlerinin nasıl arttığını göstermektedir."

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "The Global Financial Centres Index 18" [Küresel Finans Merkezleri 18 Endeksi] (PDF) (İngilizce). Long Finance. Eylül 2015. 27 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
  2. ^ a b "Report for Selected Countries and Subjects: April 2023". imf.org. International Monetary Fund. 31 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2023. 
  3. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; IMF_forecast isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  4. ^ "FIELD LISTING :: GDP - COMPOSITION, BY SECTOR OF ORIGIN". The World Factbook. CIA, cia.gov. 2 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
  5. ^ "CONSUMER PRICE INDEX – OCTOBER 2014" (PDF). bls.gov. İşgücü İstatistikleri Bürosu. 23 Aralık 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2022. 
  6. ^ "Income, Poverty and Health Insurance Coverage in the United States: 2013" [Amerika Birleşik Devletleri'nde Gelir, Yoksulluk ve Sağlık Sigortası Kapsamı: 2013] (İngilizce). US Census. 12 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
  7. ^ "OECD Factbook 2013: Economic, Environmental and Social Statistics" [OECD Factbook 2013: Ekonomik, Çevresel ve Sosyal İstatistikler] (PDF) (İngilizce). Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü. 
  8. ^ a b c "Employment status of the civilian population by sex and age". BLS.gov. Bureau of Labor Statistics. 5 Ocak 1997 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2020. 
  9. ^ "Doing Business in the United States 2013" [2013'te Amerika Birleşik Devletleri'nde İş Yapmak] (İngilizce). Dünya Bankası. 15 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
  10. ^ "us-international-trade-goods-and-services-december-2021". Bureau of Economic Analysis-U.S. Department of commerce. 8 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2022. 
  11. ^ "Exports of goods by principal end-use category" [Ana son kullanım kategorisine göre mal ihracatı] (PDF) (İngilizce). ABD Sayım Bürosu. 6 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
  12. ^ "Export Partners of the United States" [Amerika Birleşik Devletleri İhracat Ortakları] (İngilizce). CIA World Factbook. 2015. 1 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
  13. ^ a b Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Exports-Imports isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  14. ^ "Imports of goods by principal end-use category" [Ana son kullanım kategorisine göre mal ithalatı] (PDF) (İngilizce). ABD Sayım Bürosu. 29 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
  15. ^ "Import Partners of the United States" [Amerika Birleşik Devletleri İthalat Ortakları] (İngilizce). CIA World Factbook. 2015. 1 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
  16. ^ "Stock of Foreign Direct Investment" [Doğrudan Yabancı Yatırım Stoku]. The World Factbook (İngilizce). 1 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
  17. ^ "The Debt to the Penny and Who Holds It" [Kuruş Borcu ve Kim Tutar] (İngilizce). ABD Hazine Bakanlığı. 14 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
  18. ^ "Receipts by Source, 1934-2020" [Kaynağa göre Makbuzlar, 1934-2020] (XLS). whitehouse.gov (İngilizce). OMB. 21 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
  19. ^ "Outlays by Function, 1940-2020" [İşlevsel Harçlar, 1940-2020] (XLS) (İngilizce). OMB. 6 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
  20. ^ "US Overseas Loans and Grants" [ABD Denizaşırı Krediler ve Hibeler], gbk.eads.usaidallnet.gov (İngilizce), USAID Data Services, 7 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 22 Ekim 2016 
  21. ^ "Sovereigns rating list" [Egemenlerin derecelendirme listesi] (İngilizce). Standard & Poor's. 25 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
  22. ^ a b Rogers, Simon; Sedghi, Ami (15 Nisan 2011). "How Fitch, Moody's and S&P rate each country's credit rating". The Guardian. Londra. 25 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
  23. ^ Riley, Charles (2 Ağustos 2011). "Moody's affirms AAA rating, lowers outlook" [Moody's AAA derecesini onayladı, görünümü düşürdü]. money.cnn.com (İngilizce). CNN. 25 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
  24. ^ "Fitch Affirms United States at 'AAA'; Outlook Stable" [Fitch, Amerika Birleşik Devletleri'ni 'AAA'da Onayladı; Görünüm Kararlı]. Fitch Ratings (İngilizce). 27 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
  25. ^ "U.S. International Reserve Position" [ABD Uluslararası Rezerv Pozisyonu] (İngilizce). ABD Hazine Bakanlığı. 16 Mayıs 2014. 25 Eylül 2015 tarihinde kaynağından (ASPX) arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
  26. ^ "U.S. Economy – Basic Conditions & Resources" [ABD Ekonomisi - Temel Koşullar ve Kaynaklar] (İngilizce). U.S. Diplomatic Mission to Germany. 20 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2011. Amerika Birleşik Devletleri'nin karma bir ekonomiye sahip olduğu söylenir çünkü özel sektöre ait işletmeler ve hükümet, her ikisi de önemli roller oynar. (The United States is said to have a mixed economy because privately owned businesses and government both play important roles.) 
  27. ^ "Outline of the U.S. Economy – How the U.S. Economy Works" (İngilizce). ABD Büyükelçiliği Bilgi Kaynağı Merkezi. 25 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2011. Sonuç olarak, Amerikan ekonomisi belki de "karma" bir ekonomi olarak tanımlanıyor ve hükümet özel teşebbüsle birlikte önemli bir rol oynuyor. Her ne kadar Amerikalılar, serbest girişim ve hükümet yönetimindeki inançlar arasındaki çizgiyi nereye çekeceklerine dair tam olarak hemfikir olmasalar da, geliştirdikleri karma ekonomi oldukça başarılı olmuştur. (As a result, the American economy is perhaps better described as a "mixed" economy, with government playing an important role along with private enterprise. Although Americans often disagree about exactly where to draw the line between their beliefs in both free enterprise and government management, the mixed economy they have developed has been remarkably successful.) 
  28. ^ "Report for Selected Countries and Subjects". Uluslararası Para Fonu. 15 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2016. 
  29. ^ "United States reference resource". CIA World Factbook. 8 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2019. 
  30. ^ "US GDP Growth Rate by Year" [ABD GSYİH'sı Yıllık Büyüme Hızı]. multpl.com (İngilizce). ABD Ekonomik Analizler Bürosu. 31 Mart 2014. 22 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2016. 
  31. ^ Wright, Gavin; Czelusta, Jesse (2007). Lederman, Daniel; Maloney, William Francis (Ed.). "Resource-Based Growth Past and Present", in Natural Resources: Neither Curse Nor Destiny. Dünya Bankası ve Stanford Üniversitesi Basımevi. s. 185. ISBN 0-8213-6545-2. 
  32. ^ Inman, Phillip (ekonomi muhabiri) (11 Şubat 2013). "China overtakes US in world trade" [Çin dünya ticaretinde ABD'yi geride bıraktı] (İngilizce). Londra: Guardian. 10 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2016. 
  33. ^ Vargo, Frank (11 Mart 2011). "U.S. Manufacturing Remains World's Largest" [ABD Üretimi Dünyanın En Büyük Kalıntıları]. shopfloor.org (İngilizce). Shopfloor. 7 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2016. 
  34. ^ "U.S. Seen as Biggest Oil Producer After Overtaking Saudi Arabia" [Suudi Arabistan'ı Solladıktan Sonra ABD En Büyük Petrol Üreticisi Olarak Görüldü]. bloomberg.com (İngilizce). Bloomberg. 10 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2016. 
  35. ^ "Key World Energy Statistics" [Kilit Dünya Enerji İstatistikleri] (PDF). iea.org (İngilizce). Uluslararası Enerji Ajansı. 2013. 21 Ekim 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2016. 
  36. ^ "List of Countries by GDP PPP per capita" [Kişi başına GSYİH'ya göre ülkeler listesi]. imf.org (İngilizce). Uluslararası Para Fonu. Nisan 2014. 6 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2016. 
  37. ^ "List of countries by GDP Nominal per capita" [Kişi başına nominal GSYİH'ya göre ülkeler listesi]. imf.org (İngilizce). Uluslararası Para Fonu. Nisan 2014. 31 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2016. 
  38. ^ a b "Household Income" [Hane geliri]. Society at a Glance 2014: OECD Social Indicators [Bir Bakışta Toplum 2014: OECD Sosyal Göstergeleri] (İngilizce). OECD Publishing, oecd-ilibrary.org. 18 Mart 2014. doi:10.1787/soc_glance-2014-en. 7 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2016. 
  39. ^ a b "OECD Better Life Index" [OECD Daha İyi Yaşam Endeksi]. oecdbetterlifeindex.org (İngilizce). OECD. 7 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2016. 
  40. ^ "The 25 Largest Consumer's Markets … And The Outlook For 2015" [En Büyük 25 Tüketici Piyasası… Ve 2015 İçin Görünüm] (İngilizce). 8 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  41. ^ "Global 500 2014". Fortune. 28 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2016. 
  42. ^ "Table A – Market Capitalization of the World's Top Stock Exchanges (As at end of June 2012)" (PDF). Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu (Çin). 12 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Ekim 2016. 
  43. ^ a b "The Implementation of Monetary Policy – The Federal Reserve in the International Sphere" [Para Politikasının Uygulanması - Uluslararası Alanda Federal Rezerv] (PDF) (İngilizce). 10 Nisan 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2016. 
  44. ^ Baten, Jörg (10 Mart 2016). A History of the Global Economy: 1500 to the Present [Küresel Ekonominin Tarihçesi: 1500'den Günümüze] (İngilizce). Cambridge Üniversitesi Basımevi. s. 88ff. ISBN 978-1107507180. 11 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. Neden bugün dünyanın bazı bölgeleri yoksul, diğerleri zengin? Zamanın hangi noktasında ayrıldılar ve nedenleri neydi? ... Bir dizi ortak gelişme göstergesini kullanarak, bölümler uluslararası ticaret ve göç, kurumlar ve fizikî ve beşerî sermaye akışlarının ekonomik büyümeyi nasıl etkilediği gibi önemli konuları ele almaktadır. (Why are some parts of the world poor today, while others are rich? At which point in time did they diverge, and what were the reasons? ... Utilising a set of common developmental indicators, the chapters address crucial issues such as how international trade and migration, institutions and flows of physical and human capital impacted economic growth.) 
  45. ^ Rorabaugh, W. J.; Critchlow, Donald T.; Baker, Paula C. (2004). America's Promise: A Concise History of the United States [Amerika'nın Sözü: Amerika Birleşik Devletleri'nin Özlü Bir Tarihi] (İngilizce). Rowman & Littlefield. s. 210. ISBN 978-0742511897. 27 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  46. ^ Moore, Geoffrey H.; Zarnowitz, Victor (1986), Appendix A The Development and Role of the National Bureau of Economic Research's Business Cycle Chronologies, 31 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 8 Kasım 2019  in Gordon 1986, s. 743–45[netleştirme gerekli]
  47. ^ Knoop, Todd A. (30 Temmuz 2004), Recessions and Depressions: Understanding Business Cycles, Praeger Publishers, ss. 166-71, ISBN 978-0275981624, 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 8 Kasım 2019 
  48. ^ Baten, Jörg (10 Mart 2016). A History of the Global Economy: 1500 to the Present [Küresel Ekonominin Tarihçesi: 1500'den Günümüze] (İngilizce). Cambridge Üniversitesi Basımevi. s. 95. ISBN 978-1107507180. 11 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. Neden bugün dünyanın bazı bölgeleri yoksul, diğerleri zengin? Zamanın hangi noktasında ayrıldılar ve nedenleri neydi? ... Bu temel sorular, 1500'den beri küresel ekonomik kalkınmaya kısa ve erişilebilir bir girişle ele alınmaktadır. (Why are some parts of the world poor today, while others are rich? At which point in time did they diverge, and what were the reasons? ... These core questions are addressed in a concise and accessible introduction to global economic development since 1500.) 
  49. ^ Mintz, Steven. "Digital History veritabanı". digitalhistory.uh.edu. Houston Üniversitesi. 2 Mart 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2012. 
  50. ^ Baten, Jörg (10 Mart 2016). A History of the Global Economy: 1500 to the Present [Küresel Ekonominin Tarihçesi: 1500'den Günümüze] (İngilizce). Cambridge Üniversitesi Basımevi. s. 97f. ISBN 978-1107507180. 11 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. Neden bugün dünyanın bazı bölgeleri yoksul, diğerleri zengin? Zamanın hangi noktasında ayrıldılar ve nedenleri neydi? ... Küresel Ekonominin Tarihçesi, temel ekonomik bulguları, tartışmaları ve düşünceleri özetler ve öğrencilere ve ilgilenen bireylere, günümüzün küresel ekonomisinin kökenleri ve evrimine güncel ve ilgi çekici bir giriş sağlar. (Why are some parts of the world poor today, while others are rich? At which point in time did they diverge, and what were the reasons? ... A History of the Global Economy summarises the key economic findings, debates and ideas, and provides students and the interested public with an up-to-date and engaging introduction to the origins and evolution of today's global economy.) 
  51. ^ Steven Mintz ve Susan Kellogg, Domestic Revolutions: a Social History of American Family Life [Yurt İçi Devrimler: Amerikan Aile Yaşamının Sosyal Tarihi] (1988), Bölüm 9
  52. ^ Buchanan, James M.; Wagner, Richard E. (1977), Democracy in Deficit: The Political Legacy of Lord Keynes [Açıktaki Demokrasi: Lord Keynes'in Siyasi Mirası] (İngilizce), New York: Academic Press, ss. 1-55, ISBN 978-0865972278, 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 8 Kasım 2019, Amerikan Bağımsızlık Bildirgesi'nin (1776) yılında, Adam Smith "Her özel ailenin davranışlarında sağduyulu olan şey, koca bir krallıkta delice olabilir." dedi ... Keynesyen devrimin tamamlanmasıyla, zaman içinde sınanmış mali sorumluluk ilkeleri, bir zamanlar siyasi mali aktivizmi boğan, batıl inançlı öbeklerin yığınına devredildi. (In the year (1776) of the American Declaration of Independence, Adam Smith observed that “What is prudence in the conduct of every private family, can scarce be folly in that of a great kingdom.” ... With the completion of the Keynesian revolution, these time-tested principles of fiscal responsibility were consigned to the heap of superstitious nostrums that once stifled enlightened political-fiscal activism.) 
  53. ^ "Current Population Reports: Money Income of Households and Persons in the United States (1987)" [Mevcut Nüfus Raporları: Amerika Birleşik Devletleri'nde Hanehalkı ve Kişilerin Para Gelirleri (1987)] (PDF) (İngilizce). ABD Ticaret Bakanlığı. 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  54. ^ "Current Population Reports: Income of nonfarm families and individuals (1946)" [Mevcut Nüfus Raporları: Çiftlik dışı ailelerin ve bireylerin gelirleri (1946)] (PDF) (İngilizce). ABD Ticaret Bakanlığı. 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  55. ^ a b Global Crisis News [Küresel Kriz Haberleri] (İngilizce), GCN, 30 Ekim 2009, 3 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 8 Kasım 2019 
  56. ^ Worries grow of deeper U.S. recession [Endişeler derin, ABD'deki durgunluk büyüyor.] (İngilizce), CNN, 11 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 17 Kasım 2008 
  57. ^ a b "FRED – Total Non-Farm Payrolls". 25 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  58. ^ a b Wallison, Peter J. (10 Mart 2011). "The Financial Crisis Inquiry Report-Conclusions-January 2011" [Mali Kriz Sorgulama Raporu-Sonuçlar-Ocak 2011]. fcic.law.stanford.edu (İngilizce). Stanford Üniversitesi. 6 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2013. 
  59. ^ "FRED – Hanehalkı Borç Değişiklikleri". 31 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2020. 
  60. ^ "FRED – Reel GSYİH". 17 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  61. ^ "Household Net Worth" [Hanehalkı Net Değeri]. fred.stlouisfed.org (İngilizce). FRED. 26 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  62. ^ "FRED – Sivil İşsizlik Oranı". 29 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  63. ^ Casselman, Ben (20 Mart 2018). "Up, Up, Up Goes the Economy. Here's What Could Knock It Down" [Ekonomi Yukarı, Yukarı, Yukarı Gider. İşte Onu Ne Yıkabilir.] (İngilizce). The New York Times. 24 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. Amerikalılar ekonominin yıkıcı Büyük Durgunluktan ne zaman toparlanacağını düşünerek son on yılın çoğunu harcadılar. Şimdi başka bir soru düşünüyorlar: Bu iyileşme ne zaman ve nasıl sona erecek? (Americans have spent much of the past decade wondering when the economy would recover from the crippling Great Recession. Now, they are considering another question: When, and how, will that recovery end?) 
  64. ^ "factbook/rankorder/2186rank.html#us CIA World Factbook – GSYİH'ya düşen borç". 11 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2016. 
  65. ^ "Report for Selected Countries and Subjects" [Seçili Ülkeler ve Konular İçin Rapor]. imf.org (İngilizce). Uluslararası Para Fonu. 7 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2018. 
  66. ^ "Report for Selected Countries and Subjects" [Seçili Ülkeler ve Konular İçin Rapor]. imf.org (İngilizce). Uluslararası Para Fonu. 7 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2019. 
  67. ^ "Federal Surplus or Deficit [-] as Percent of Gross Domestic Product" [Gayri Safi Yurt içi Hasıla Yüzdesi Olarak Federal Fazla veya Açık [-]] (İngilizce). 27 Temmuz 2018. 15 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  68. ^ "CBO Historical Data-Retrieved April 14, 2019". 8 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  69. ^ "FRED - Reel GSYİH. Erişim: 1 Temmuz 2018". 17 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  70. ^ "2018 İkinci Çeyrek GSYİH'sı". BEA Haber Bülteni. BEA. 27 Temmuz 2018. 14 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2017. 
  71. ^ "Gross Domestic Product, 3rd quarter 2019 (advance estimate)" [Gayri Safi Yurt içi Hasıla, 3. çeyrek 2019 (önceden tahmin edilen)]. bea.gov (İngilizce). ABD Ekonomik Analiz Bürosu. 30 Ekim 2019. 20 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2019. 
  72. ^ a b "Gross Domestic Product" [Gayri Safi Yurt içi Hasıla]. bea.gov (İngilizce). ABD Ticaret Bakanlığı Ekonomik Analiz Bürosu. 14 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2018. 
  73. ^ "CIA World Factbook - United States". cia.gov. CIA. 11 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2018. 
  74. ^ "Real GDP per Capita – Annual Average" [Kişi Başına Reel GSYİH – Yıllık Ortalama]. fred.stlouisfed.org (İngilizce). FRED, Federal Reserve Bank of St. Louis. 3 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2019. 
  75. ^ Davidson, Adam (17 Şubat 2016). "Are We Doomed to Slow Growth?" [Yavaş Büyümeye Mahkum muyuz?] (İngilizce). The New York Times. 6 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  76. ^ "USA Economy" [ABD Ekonomisi]. The World Factbook (İngilizce). CIA, cia.gov. 1 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  77. ^ "GDP growth (annual %)" [GSYİH büyümesi (yıllık %)]. data.worldbank.org (İngilizce). Dünya Bankası. 28 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2014. 
  78. ^ "National Income and Product Accounts Gross Domestic Product: Second Quarter 2014 (Advance Estimate) Annual Revision: 1999 through First Quarter 2014" [Ulusal Gelir ve Ürün Hesapları Gayri Safi Yurt içi Hasıla: İkinci Çeyrek 2014 (Gelişmiş Tahmin) Yıllık Gözden Geçirme: 1999, Birinci Çeyrek 2014 arası]. bea.gov (İngilizce). ABD Ekonomik Analiz Bürosu. 14 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2014. 
  79. ^ "Gross domestic product: GDP by type of expenditure, VA by kind of economic activity, total and shares, annual" [Gayri safi yurt içi hasıla: Harcama türüne göre GSYİH, ekonomik etkinliğe göre katma değer, toplam ve hisseler, yıllık]. unctadstat.unctad.org (İngilizce). UNCTAD, United Nations Conference on Trade and Development. 25 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2017. 
  80. ^ "Report for Selected Countries and Subjects" [Seçili Ülkeler ve Konular İçin Rapor]. imf.org (İngilizce). Uluslararası Para Fonu. 10 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2017. 
  81. ^ "CIA The World Factbook". cia.gov (İngilizce). CIA. 22 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2017. 
  82. ^ "Federal Reserve Economic Data-All Employees Total Non-Farm" [Federal Rezerv Ekonomik Veriler - Toplam Tüm Çalışanlar, Tarım Dışı] (İngilizce). 29 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2018. 
  83. ^ "United States". The World Factbook. CIA, cia.gov. 22 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2016. 
  84. ^ a b c McFeatters, Dale (6 Eylül 2010). "Saluting 154 million in workforce on Labor Day" [İşçi Bayramı'nda 154 milyon İşgücüne Selam]. napavalleyregister.com (İngilizce). Napa Valley Register. 6 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  85. ^ a b c d e f g "Office of Advocacy – Frequently Asked Questions – How important are small businesses to the U.S. economy?" [Avukatlık Bürosu - Sıkça Sorulan Sorular - Küçük işletmeler ABD ekonomisi için ne kadar önemli?] (PDF). sba.gov. U.S. Small Business Administration. 2 Aralık 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2012. 
  86. ^ "Obama: Small Business 'Heart' of Economy" [Obama: Küçük İşletmeler Ekonominin 'Kalbi'dir]. youtube.com (İngilizce). YouTube. 10 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2012. 
  87. ^ "Global 500 2010: Global 500 1–100". money.cnn.com. CNN. 5 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  88. ^ "Walmart Corporate and Financial Facts" [Walmart Kurumsal ve Finansal Bilgileri] (İngilizce). 18 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  89. ^ "Minority population growing in the United States, census estimates show" [Amerika Birleşik Devletleri'nde büyüyen azınlık nüfus, tahminleri gösterir nüfus sayımı] (İngilizce). Los Angeles Times. 10 Haziran 2010. 12 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  90. ^ "Current Unemployment Rates for States and Historical Highs/Lows" [Eyaletler için Güncel İşsizlik Oranları ve Tarihsel Yüksekler/Düşükler]. bls.gov (İngilizce). ABD Çalışma İstatistikleri Bürosu. 1 Haziran 2012. 27 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2012. 
  91. ^ "Median Household Income for States: 2007 and 2008" [Eyaletler için Ortalama Hanehalkı Geliri: 2007 ve 2008] (PDF). census.gov (İngilizce). ABD Sayım Bürosu. Eylül 2009. 18 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  92. ^ Armstrong, Doree (12 Şubat 2014). "Jake Rosenfeld explores the sharp decline of union membership, influence" [Jake Rosenfeld, sendika üyeliğinin keskin düşüşünü araştırıyor] (İngilizce). Washington Üniversitesi. 6 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  93. ^ Rosenfeld, Jake (Ocak 2014). What Unions No Longer Do [Hangi Sendikalar Artık Yok] (İngilizce). Harvard Üniversitesi Basımevi. ISBN 0674725115. 30 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  94. ^ Naughton,, Keith; Doan, Lynn; Green, Jeffrey (20 Şubat 2015). "As the Rich Get Richer, Unions Are Poised for Comeback" [Zenginler Zenginleştikçe, Sendikalar Geri Dönüş İçin Hazırlanıyor]. bloomberg.com (İngilizce). Bloomberg L.P. 6 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 2011'de yapılan bir çalışma, 1973'ten beri sendika üyeliğindeki düşüş ile ücret eşitsizliğinin artması arasında bağlantı kurmuştur. Ortak çalışmaya imza atan Harvard Üniversitesi Sosyoloji Profesörü Bruce Western, "Bu eğilimler o zamandan beri devam etti", demiştir. (A 2011 study drew a link between the decline in union membership since 1973 and expanding wage disparity. Those trends have since continued, said Bruce Western, a professor of sociology at Harvard University who co-authored the study.) 
  95. ^ Hiltzik, Michael (25 Mart 2015). "IMF agrees: Decline of union power has increased income inequality" [IMF hemfikir: Sendika gücünün azalması gelir eşitsizliğini arttırdı] (İngilizce). Los Angeles Times. 10 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2019. Gelir eşitsizliğinin nedenleri üzerine yapılan tartışmalar tipik olarak, finansal varlığın düzenlenmesine ve zenginlik eğiliminin kilit etmenleri olarak vergi indirimlerine odaklanmaktadır. ... Eğilim, yalnızca düşük gelirli çalışanın refahını azaltmakla kalmıyor, aynı zamanda; zengin olanı daha da zenginleştiriyor: "Sendikalaşmadaki düşüş," diye yazıyor "üst gelir hisselerinin yükselişine önemli bir katkıda bulunuyor gibi görünüyor." (Discussions of the causes of income inequality typically focus on financial deregulation and tax cuts for the wealthy as key drivers of the trend. ... The trend not only reduces the welfare of the lower income worker, they find; it makes the rich richer: "The decline in unionization," they write, "appears to be a key contributor to the rise of top income shares.") 
  96. ^ "Doing Business in the United States (2006)" [Amerika Birleşik Devletleri'nde İş Yapmak (2006)]. doingbusiness.org (İngilizce). Dünya Bankası. 7 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2007. 
  97. ^ Ray, Rebecca; Sanes, Milla; Schmitt, John (Mayıs 2013). "No-Vacation Nation Revisited" (PDF). Ekonomi ve Politika Araştırma Merkezi. 2 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  98. ^ Bernard, Tara Siegel (22 Şubat 2013). "In Paid Family Leave, U.S. Trails Most of the Globe". New York Times. 29 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  99. ^ Strachan, Maxwell; Scheller, Alissa; Diehm, Jan (29 Ekim 2013). "15 Ways The United States Is The Best (At Being The Worst)". The Huffington Post. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  100. ^ Tharoor, Ishaan (20 Mayıs 2014). "MAP: The worst places in the world to be a worker" [HARİTA: Bir işçi olmak için dünyanın en kötü yerleri]. washingtonpost.com (İngilizce). The Washington Post. 11 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  101. ^ "The world's worst countries for workers" [İşçiler için dünyanın en kötü ülkeleri] (PDF). ITUC Global Rights Index [ITUC Küresel Haklar Endeksi] (İngilizce). Uluslararası Sendikalar Konfederasyonu. 2014. 16 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Kasım 2019. 
  102. ^ Pfeffer, Jeffrey (2018). Dying for a Paycheck: How Modern Management Harms Employee Health and Company Performance—and What We Can Do About It [Bir maaş için ölmek: Modern Yönetim Çalışan Sağlığına ve Şirket Performansına Nasıl Zarar Verir ve Bu Konuda Ne Yapabiliriz] (İngilizce). HarperBusiness. s. 38. ISBN 978-0062800923. 
  103. ^ McGregor, Jena (22 Mart 2018). "This professor says the workplace is the fifth leading cause of death in the U.S." [Bu profesör, işyerinin ABD'deki beşinci ölüm nedeni olduğunu söylüyor] (İngilizce). The Washington Post. 5 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2019. 
  104. ^ Kinderman, Daniel (2019). "The Neoliberal Revolution in Industrial Relations" [Endüstri İlişkilerinde Neoliberal Devrim]. Catalyst (İngilizce). 2 (4). ss. 117-118. ISSN 2475-7365. Neoliberal endüstri ilişkileri reformu ve artan işveren takdiri, işverenlerin performans baskısını önemli ölçüde artırmasına ve çalışanlar için ciddi yankı uyandırmasına olanak sağlamıştır. Amerika Birleşik Devletleri'nde işten çıkarmalar, iş güvensizliği, toksik kültürler ve uzun saatler dâhil olmak üzere işle ilgili konular yılda 120.000'e kadar ölümden sorumlu olabilir. (Neoliberal industrial relations reform and increased employer discretion has enabled employers to significantly increase the performance pressure, with serious repercussions for employees. In the United States, work-related issues including layoffs, job insecurity, toxic cultures, and long hours may be responsible for up to 120,000 deaths a year.) 
  105. ^ "Federal Reserve Database-FRED-Data Series UNRATE". Research.stlouisfed.org. 6 Eylül 2013. 28 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2013. 
  106. ^ "Federal Reserve Database-FRED-Data Series Unemploy". Research.stlouisfed.org. 9 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2013. 
  107. ^ "Federal Reserve Database-FRED-Data Series U6RATE-March 2013". Research.stlouisfed.org. 6 Eylül 2013. 7 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2013. 
  108. ^ "Federal Reserve Database-CLF160V Data Series". Research.stlouisfed.org. 20 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2013. 
  109. ^ "FRED Database – POP Data Series – U.S. Population. November 2012". Research.stlouisfed.org. 22 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2013. 
  110. ^ Goodman, Peter S. (20 Şubat 2010). "Millions of Unemployed Face Years Without Jobs" [İşsiz, Milyonlarca Yüz Yıllarca İşsiz] (İngilizce). The New York Times. 20 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  111. ^ "Immigrants top native born in U.S. job hunt" [Doğuştan gelen göçmenlerin ABD'deki iş avı]. cnnmoney.com (İngilizce). CNN. 29 Ekim 2010. 31 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  112. ^ "Broader U-6 Unemployment Rate Increases to 17.1% in April" [Genel U-6 İşsizlik Oranı Nisan ayında %17,1'e Yükseldi] (İngilizce). The Wall Street Journal. 7 Mayıs 2010. 1 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  113. ^ "Four million more people working part time than 2 years ago" [2 yıl öncesine göre yarı zamanlı çalışan dört milyon daha fazla insan] (İngilizce). EconPost.com. 17 Mart 2010. 11 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2010. 
  114. ^ Schwartz, Nelson (3 Mart 2013). "Recovery in U.S. Is Lifting Profits, but Not Adding Jobs". The New York Times. 15 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2013. 
  115. ^ "FRED – All Employees Total Non-farm Payrolls" [FRED - Tüm Çalışanların Toplam Tarım Dışı Bordroları] (İngilizce). 29 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  116. ^ Sorrentino, Constance; Moy, Joyanna (Haziran 2002). "U.S. labor market performance in international perspective" (PDF). Monthly Labor Review. 9 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 22 Ağustos 2013. 
  117. ^ "Chronic Unemployment in the Euro Area: Causes and Cures" (PDF). Dünya Ekonomik Görünümü. Uluslararası Para Fonu. 1999. 21 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 22 Ağustos 2013. 
  118. ^ "Unemployment" [İşsizlik]. Euro Ekonomisi (İngilizce). Kuzey Carolina Üniversitesi. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2013. Grafik 
  119. ^ Time-Life Books, Library of Nations: United States, Sixth European English language printing, 1989
  120. ^ "Current Population Survey" [Mevcut Nüfus Anketi] (İngilizce). Çalışma İstatistikleri Bürosu, ABD Hükümeti. 5 Haziran 2009. 23 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2009. 
  121. ^ "Employment and Unemployment Among Youth Summary" [Gençler Arasında İstihdam ve İşsizlik Özeti] (İngilizce). Amerika Birleşik Devletleri Çalışma Bakanlığı. 27 Ağustos 2009. 7 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  122. ^ "The Unemployment News Is Worse For Many". Forbes. 7 Haziran 2013. 30 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  123. ^ "The World Factbook (United States)". cia.gov. CIA. 25 Eylül 2013. 22 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2013. 
  124. ^ "CPI Detailed Report – Data for February 2013" [TÜFE ile İlgili Detaylı Rapor - Şubat 2013 İçin Veriler] (PDF) (İngilizce). İşgücü İstatistikleri Bürosu. 8 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Haziran 2014. 
  125. ^ "The Distribution of Household Income, 2015" [Hanehalkı Gelirinin Dağılımı, 2015] (İngilizce). CBO. 8 Kasım 2018. 3 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2019. 
  126. ^ Federal Reserve Bülteni. Eylül 2017, Cilt 103, No. 3. (PDF): 2013'ten 2016'ya kadar ABD Aile Finansmanındaki Değişiklikler: Tüketici Finansman Anketi'nden Kanıtlar 16 Kasım 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Tablo 1 (solda) PDF'nin 4. sayfasından alınmıştır. Tablo 2 (sağda) sayfa 13'ten alınmıştır. Ayrıca bakınız: Federal Reserve Tüketici Finansman Anketi ve daha fazla veri 30 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  127. ^ "FRED – Real Median Household Income". 13 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2019. 
  128. ^ "Z.1: Financial Accounts of the United States" (PDF). Federal Reserve Yönetim Kurulu. 6 Mart 2014. 27 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2014. 
  129. ^ David Leonhardt ve Kevin Quealy (22 Nisan 2014). Amerikan Orta Sınıfı Artık Dünyanın En Zenginleri Değil 18 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. New York Times.
  130. ^ "CIA World Factbook. "Aile Gelirinin Dağılımı"". 4 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2019. 
  131. ^ "The Distribution of Household Income, 2014" [Hanehalkı Gelirinin Dağılımı, 2014] (İngilizce). Kongre Bütçe Ofisi. 14 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2019. 
  132. ^ "The New York Times. Eduardo Porter "Rethinking the Rise of Inequality". 13 Kasım 2013". 19 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2019. 
  133. ^ Chokshi, Niraj (11 Ağustos 2014). "Income inequality seems to be rising in more than 2 in 3 metro areas" [3 metropol bölgesinde gelir eşitsizliği 2'den fazla artıyor gibi görünüyor]. washingtonpost.com (İngilizce). Washington Post. 28 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2014. 
  134. ^ Emmanuel Saez (30 Haziran 2016). "Striking it Richer: The Evolution of Top Incomes in the United States" 15 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. University of California, Berkeley.
  135. ^ Facundo Alvaredo; Anthony B. Atkinson; Thomas Piketty; Emmanuel Saez (2013). "The Top 1 Percent in International and Historical Perspective" 2 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Journal of Economic Perspectives.
  136. ^ Focus on Top Incomes and Taxation in OECD Countries: Was the crisis a game changer? 9 Haziran 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. OECD, Mayıs 2014.
  137. ^ Noah, Timothy (13 Ocak 2012). "White House: Here's Why You Have To Care About Inequality" [Beyaz Saray: İşte Bu Yüzden Eşitsizliği Önemsemek Zorundasınız]. tnr.com (İngilizce). 10 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  138. ^ Krugman, Paul (20 Ekim 2002). "For Richer" [Daha Zengin İçin]. nytimes.com (İngilizce). The New York Times. 23 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2019. 
  139. ^ The New York Times. "Oligarchy, American Style" (Oligarşi, Amerikan Tarzı) 9 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Paul Krugman. 3 Kasım 2011
  140. ^ Gilens, Martin; Page, Benjamin I. (2014). "Testing Theories of American Politics: Elites, Interest Groups, and Average Citizens" [Amerikan Politikasının Test Teorileri: Seçkinler, Çıkar Grupları ve Ortalama Vatandaşlar] (PDF). Perspectives on Politics. 12 (3). ss. 564-581. doi:10.1017/S1537592714001595. 
  141. ^ Piketty, Thomas (2014). Capital in the Twenty-First Century [Yirmi Birinci Yüzyılda Sermaye] (İngilizce). Belknap Press. s. 514. ISBN 067443000X. Oligarşiye doğru sürüklenme riski gerçektir ve ABD'nin nereye gittiği konusunda iyimserlik için çok az sebep verir. (The risk of a drift towards oligarchy is real and gives little reason for optimism about where the United States is headed.) 
  142. ^ Packer, George (Kasım-Aralık 2011), The Broken Contract [Kırık Sözleşme] (İngilizce), Foreign Affairs 
  143. ^ Christoffersen, John (14 Ekim 2013). "Rising inequality 'most important problem,' says Nobel-winning economist" [Yükselen eşitsizlik 'en önemli sorun,' diyor Nobel ödüllü ekonomist] (İngilizce). St. Louis Post-Dispatch. 17 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2013. Düzgün bir şekilde düzenlenmiş, finans, "medeniyetimizin özüdür" dedi, Wellesley College ekonomisti Karl Case ile birlikte ABD konut fiyatlarının önde gelen bir ölçütü olan Case-Shiller endeksini geliştiren Shiller. (Regulated properly, finance is "at the core of our civilization," said Shiller, who developed the Case-Shiller index, a leading measure of U.S. housing prices, with Wellesley College economist Karl Case.) 
  144. ^ Thomas Piketty (2014). Capital in the Twenty-First Century. Belknap Press. 067443000X s. 297–98.
  145. ^ Guo, Jeff (1 Temmuz 2016). "Income inequality today may be higher today than in any other era" [Gelir eşitsizliği bugün herhangi bir döneme göre daha yüksek olabilir]. washingtonpost.com (İngilizce). The Washington Post. 18 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2019. 
  146. ^ Telford, Taylor (26 Eylül 2019). "Income inequality in America is the highest it's been since census started tracking it, data shows" [Veriler, Amerika'daki gelir eşitsizliğinin, nüfus sayımının onu izlemeye başlamasından bu yana en yüksek seviyede olduğunu gösteriyor.]. washingtonpost.com (İngilizce). The Washington Post. 28 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2019. 
  147. ^ a b Winship, Scott (25 Mart 2013). "Overstating the Costs of Inequality" [Eşitsizlik Maliyetlerini Abartmak] (PDF). brookings.edu (İngilizce). Brookings. 11 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 12 Ağustos 2014. 
  148. ^ "Income Inequality in America: Fact and Fiction" [Amerika'da Gelir Eşitsizliği: Gerçek ve Kurgu] (PDF). e21 (İngilizce). Manhattan Institute. Mayıs 2014. 3 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Ağustos 2014. 
  149. ^ Porter, Eduardo (30 Temmuz 2014). "Tyler Cowen on Inequality and What Really Ails America" [Eşitsizlikte Tyler Cowen ve Gerçekten Amerika'yı Rahatsız Eden Şey] (İngilizce). New York Times. 12 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2014. 
  150. ^ Cowen, Tyler (19 Temmuz 2014). "Income Inequality Is Not Rising Globally. It's Falling" [Gelir Eşitsizliği Küresel Olarak Yükselmiyor. O Düşüyor] (İngilizce). New York Times. 9 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2014. 
  151. ^ Lucas Jr., Robert E. (19 Mayıs 2011). "The U.S. Recession of 2007–201?" (PDF). Washington Üniversitesi. 12 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2014. 
  152. ^ Henninger, Daniel (13 Temmuz 2011). "The Disappearing Recovery: What if the weak recovery is all the recovery we are going to get?" [Kaybolan Kurtarma: Peki ya zayıf iyileşme, alacağımız iyileşmenin tümü ise?]. The Wall Street Journal (İngilizce). 5 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2014. 
  153. ^ Stiles, Andrew (28 Mayıs 2014). "The Full Piketty: Experts raise questions about Frenchman's data on income inequality". The Washington Free Beacon. 17 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2014. 
  154. ^ Feldstein, Martin (14 Mayıs 2014). "Piketty's Numbers Don't Add Up: Ignoring dramatic changes in tax rules since 1980 creates the false impression that income inequality is rising". The Wall Street Journal. 15 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2014. 
  155. ^ Bordo, Michael; Meissner, Christopher M. (24 Mart 2014). "Does inequality lead to a financial crisis?" [Eşitsizlik finansal krize yol açar mı?] (İngilizce). Vox. 17 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2014. 
  156. ^ Hungerford, Thomas L. (29 Aralık 2011). Changes in the Distribution of Income Among Tax Filers Between 1996 and 2006: The Role of Labor Income, Capital Income, and Tax Policy [1996-2006 Yılları Arasında Vergi Filtrelerinde Gelir Dağılımındaki Değişiklikler: Emek Gelirinin Rolü, Sermaye Geliri ve Vergi Politikası] (Report 7-5700/R42131) (İngilizce). Washington, DC: Kongre Araştırma Servisi. 15 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Ocak 2014. 
  157. ^ "Inequality and Poverty" [Eşitsizlik ve Yoksulluk] (PDF) (İngilizce). OECD. Mayıs 2013. 16 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Temmuz 2014. 
  158. ^ Compare your country: Income distribution and poverty 5 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. OECD.
  159. ^ a b Woolf, Steven; Aaron, Laudon. "U.S. Health in International Perspective" [Uluslararası Perspektifte ABD'de Sağlık] (İngilizce). National Research Council and Institute of Medicine. ss. 171-72. 3 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2013. 
  160. ^ Panousi, Vasia; Vidangos, Ivan; Ramnath, Shanti; DeBacker, Jason; Heim, Bradley (Mart 2013). "Inequality Rising and Permanent Over Past Two Decades" [Son Yirmi Yıl Boyunca Yükselen ve Kalıcı Eşitsizlik]. Brookings Papers on Economic Activity (İngilizce). Brookings Enstitüsü. 14 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2013. 
  161. ^ Dave Serchuk. Happy Country=Social Mobility? 29 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. [Mutlu Ülke=Sosyal Hareketlilik?]. Forbes. 12 Temmuz 2011
  162. ^ Steve Hargreaves (18 Aralık 2013). The myth of the American Dream 17 Kasım 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. [Amerikan Rüyası efsanesi]. CNN. 2014.
  163. ^ Jason DeParle (4 Ocak 2012). Harder for Americans to Rise From Lower Rungs 25 Kasım 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. [Amerikalıların Daha Düşük Basamaklardan Yükselmesi Daha Zor]. New York Times.
  164. ^ Schneider, Donald (29 Temmuz 2013). "A Guide to Understanding International Comparisons of Economic Mobility". The Heritage Foundation. 4 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2014. 
  165. ^ Lawrence Mishel (26 Nisan 2012). The wedges between productivity and median compensation growth 2 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. [Verimlilik ve ortalama tazminat büyümesi arasındaki takozlar]. Ekonomik Politikalar Enstitüsü.
  166. ^ Gordon, Robert J. (Mart 2013). "U.S. Productivity Growth: The Slowdown Has Returned After a Temporary Revival" (PDF). International Productivity Monitor, Centre for the Study of Living Standards. Cilt 25. ss. 13-19. 9 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2014. 
  167. ^ Sherk, James (17 Temmuz 2013). "Productivity and Compensation: Growing Together" [Verimlilik ve Tazminat: Birlikte Büyümek] (İngilizce). The Heritage Foundation. 11 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2014. 
  168. ^ Rose, Stephen (Haziran 2007). "Does Productivity Growth Still Benefit Working Americans?: Unraveling the Income Growth Mystery to Determine How Much Median Incomes Trail Productivity Growth" [Verimlilik Artışı Hala Çalışan Amerikalılara Fayda Sağlıyor mu?: Ortalamanın Ne Kadar Verimliliği Arttırdığını Belirlemek İçin Gelir Büyümesi Gizemini Çözme] (PDF) (İngilizce). The Information Technology and Innovation Foundation. 12 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 12 Ağustos 2014. 
  169. ^ Worstall, Tim (29 Nisan 2012). "The Productivity/Pay Gap: Considering the Counter-Factual, Would Productivity Have Grown if the Pay Gap Didn't?" [Verimlilik/Ödeme Açığı: Karşı-Gerçekleri Düşününce, Ödeme Boşluğu Olmasaydı Verimlilik Artacak mı?]. Forbes (İngilizce). 13 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2014. 
  170. ^ "Global wage growth stagnates, lags behind pre-crisis rates" [Küresel ücret artışı durgunlaşıyor, kriz öncesi oranların gerisinde kalıyor] (İngilizce). 5 Aralık 2014. 17 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2017. 
  171. ^ Van Dam, Andrew (4 Temmuz 2018). "Is it great to be a worker in the U.S.? Not compared with the rest of the developed world" [ABD'de bir işçi olmak harika mı? Gelişmiş dünyanın geri kalanı ile karşılaştırıldığında değil]. washingtonpost.com (İngilizce). The Washington Post. 5 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2018. 
  172. ^ "Federal Reserve Ekonomik Verileri – Hanehalkı ve Kâr Amacı Gütmeyen Organizasyonlar – Net Değer Seviyesi". 16 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  173. ^ "FRED "Hanehalkı ve Kâr Amacı Gütmeyen Değer - Gerçek ve İtibari"". 12 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2019. 
  174. ^ "Federal Reserve - 2016 Tüketici Finansman Araştırması". 30 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2019. 
  175. ^ "Ekonomist Gabriel Zucman "1913 Yılından Bu Yana ABD'de Servet Eşitsizliği"". 30 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2019. 
  176. ^ Egan, Matt (27 Eylül 2017). "Record inequality: The top 1% controls 38.6% of America's wealth" [Eşitsizlik rekoru: En yüksek %1, Amerika'nın servetinin %38.6'sını kontrol ediyor]. CNNMoney (İngilizce). Cable News Network. 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2017. 
  177. ^ Steverman, Ben (16 Haziran 2017). "The U.S. Is Where the Rich Are the Richest" [ABD, Zenginlerin En Zengin Olduğu Yer] (İngilizce). Bloomberg. 23 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2017. 
  178. ^ Hurst, Charles E. (2007), Social Inequality: Forms, Causes, and Consequences, Pearson Education, Inc., s. 34, ISBN 978-0205698295, 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 29 Kasım 2019 
  179. ^ Weissmann, Jordan (11 Mart 2013). "Yes, U.S. Wealth Inequality Is Terrible by Global Standards". The Atlantic. 17 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2013. 
  180. ^ Bruenig, Matt (24 Mart 2014). "You call this a meritocracy? How rich inheritance is poisoning the American economy". Salon. 17 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2014. 
  181. ^ Staff (18 Mart 2014). "Inequality – Inherited wealth". The Economist. 26 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2014. 
  182. ^ Pizzigati, Sam (24 Eylül 2012). "The 'Self-Made' Hallucination of America's Rich". Politika Çalışmaları Enstitüsü. 17 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2014. 
  183. ^ "Median Household Net Worth by Quintile" [Ortalama Hanehalkı Beşte Birlik Net Değeri] (PDF) (İngilizce). ABD Sayım Bürosu. 12 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 29 Kasım 2019. 
  184. ^ "World Wealth Report 2010 – Resource". 20 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2017. 
  185. ^ "Barclays Wealth Insights" (PDF). 26 Mart 2009 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2017. . Cilt 5: Evolving Fortunes. Barclays (2008). s. 7
  186. ^ a b "Forbes". 14 Mart 2011. 3 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2019. 
  187. ^ Ody, Elizabeth (10 Mart 2011). "Carlos Slim Tops Forbes List of Billionaires for Second Year". Bloomberg. 14 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2012. 
  188. ^ "FRED "Homeownership rate for the United States"". 30 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2019. 
  189. ^ Rector, Robert E.; Johnson, Kirk A. (5 Ocak 2004), Understanding Poverty in America [Amerika'da Yoksulluğu Anlamak] (İngilizce), 13 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 1 Aralık 2019 
  190. ^ Rector, Robert (27 Ağustos 2007), How Poor Are America's Poor? Examining the "Plague" of Poverty in America, 12 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 1 Aralık 2019 
  191. ^ W. Michael Cox ve Richard Alm (1999), "The myths of rich and poor: why we're better off than we think." New York: Basic Books
  192. ^ Millennials aren't buying homes right now. What if they never do? 30 Ekim 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. [2000 yılında genç yetişkinliğe ulaşan kişiler şu anda ev satın almıyor. Ya hiç yapmazlarsa?] The Guardian. 27 Mayıs 2016.
  193. ^ Min, Sarah (28 Mart 2019). "Average Americans can't afford a home in 70 percent of the country" [Ortalama bir Amerikalı, ülkenin yüzde 70'inde bir evi göze alamaz] (İngilizce). CBS News. 1 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2019. 
  194. ^ Berr, Johnathan (31 Temmuz 2018). "More Americans are forced to "reside" in their vehicles" [Daha fazla Amerikalı araçlarında "ikamet etmek" zorunda kaldı]. CBS MoneyWatch (İngilizce). 2 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2018. 
  195. ^ Quinn, Mattie (24 Temmuz 2018). "'It's the New Form of Affordable Housing': More People Are Living in Their Cars" ['Uygun Fiyatlı Konutun Yeni Şekli': Araçlarında Daha Fazla Kişi Yaşıyor]. Governing (İngilizce). 5 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2019. 
  196. ^ Thompson, Derek (4 Mart 2013). "Corporate Profits Are Eating the Economy" [Kurumsal Kârlar Ekonomiyi Yiyor] (İngilizce). The Atlantic. 11 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2013. 
  197. ^ "Real Disposable Personal Income: Per capita" 14 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. [Gerçek Harcanabilir Kişisel Gelir: Kişi Başına], Federal Reserve Bank of St. Louis, 2013
  198. ^ "The Rich Are Enjoying The Recovery While Wages Fall For Everyone Else" 30 Mayıs 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. [Ücretler Herkes İçin Düşerken Zenginler Kurtarmaların Tadını Çıkarıyor], ThinkProgress, 25 Ocak 2013
  199. ^ "US Census Bureau, females, 18 or older, unemployed, personal income, 2005" [ABD Nüfus Sayımı Bürosu, kadın, 18 yaş ve üstü, işsiz, kişisel gelir, 2005] (İngilizce). 11 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2006. 
  200. ^ "US Census Bureau, male, 18 or older, employed full-time year round, 2005" [ABD Nüfus Sayımı Bürosu, erkek, 18 yaş ve üstü, tam zamanlı yıl boyu çalışan, 2005] (İngilizce). 5 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2006. 
  201. ^ "US Census Bureau, 18+ age, 2005" [ABD Nüfus Sayımı Bürosu, 18+ yaş, 2005] (İngilizce). 5 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2006. 
  202. ^ "US Census Bureau, Personal income for all sexes, races in 2005". 24 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2006. 
  203. ^ Desilver, Drew (9 Ekim 2014). "For most workers, real wages have barely budged for decades". pewresearch.org. Pew Research Center. 6 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2018. Ancak, hükümetin beş yıllık ücret verilerine bir göz atmak, daha iyi bir soru olabileceğini, neden şimdi farklı olması gerektiğini gösteriyor? Çoğu Amerikalı işçi için, reel ücretler — yani, enflasyon dikkate alındıktan sonra — ekonominin iş ekleyip çıkarmasından bağımsız olarak, on yıllardır sabit kalmakta ya da düşmektedir. (But a look at five decades’ worth of government wage data suggests that the better question might be, why should now be any different? For most U.S. workers, real wages — that is, after inflation is taken into account — have been flat or even falling for decades, regardless of whether the economy has been adding or subtracting jobs.) 
  204. ^ Smith, Noah (25 Temmuz 2018). "How About a Free Market for Wages?" [Ücretler İçin Nasıl Bir Serbest Piyasa Hakkında?] (İngilizce). Bloomberg. 23 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2018. 
  205. ^ Picchi, Aimee (24 Ağustos 2017). "Vast number of Americans live paycheck to paycheck" [Çok sayıda Amerikalı, maaş almak için maaş çeki kullanıyor] (İngilizce). CBS News. 25 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2017. 
  206. ^ Albrecht, Leslie (27 Eylül 2017). "One-third of American households can't afford food, shelter or medical care" [Amerikan hanelerinin üçte biri gıda, barınak veya tıbbi bakımı göze alamaz]. marketwatch.com (İngilizce). Marketwatch. 6 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2017. 
  207. ^ Getlen, Larry (23 Temmuz 2018). "America's middle class is slowly being 'wiped out'" [Amerika'nın orta sınıfı yavaş yavaş "siliniyor"]. marketwatch.com (İngilizce). MarketWatch. 29 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2018. 
  208. ^ Long, Heather (13 Şubat 2019). "Record 7 million Americans are 3 months behind on car payments" [Kayıtlı 7 milyon Amerikalı araba ödemelerinde 3 ay geride]. boston.com (İngilizce). 14 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2019. 
  209. ^ Neel, Joe; Neighmond, Patti (21 Mayıs 2019). "Poll: Many Rural Americans Struggle With Financial Insecurity, Access To Health Care". npr.org. NPR. 22 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2019. 
  210. ^ Long, Heather (4 Temmuz 2019). "'This doesn't look like the best economy ever': 40% of Americans say they still struggle to pay bills" ['Bu şimdiye kadarki en iyi ekonomi gibi görünmüyor': Amerikalıların %40'ı hâlâ faturalarını ödemekte zorlandıklarını söylüyor]. msn.com (İngilizce). The Washington Post. 5 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2019. 
  211. ^ "Extreme Poverty in the United States, 1996 to 2011" (PDF). National Poverty Center. Şubat 2012. 17 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 17 Aralık 2019. 
  212. ^ Walker, Duncan (6 Mart 2013). "The children going hungry in America". BBC News. 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2013. 
  213. ^ "Report finds 44 percent of U.S. children live in low-income families" [Rapor, Amerikalı çocukların yüzde 44'ünün düşük gelirli ailelerde yaşadığını tespit etti] (İngilizce). PBS Newshour. 6 Nisan 2015. 3 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2019. 
  214. ^ "U.S. Census Bureau – Income and Poverty in the United States 2016". 14 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2019. 
  215. ^ "IMF warns the US over high poverty" [IMF, ABD'yi yüksek yoksulluk konusunda uyardı] (İngilizce). BBC. 22 Haziran 2016. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2019. 
  216. ^ "Trends in Family Wealth, 1989 to 2013". Kongre Bütçe Ofisi. 18 Ağustos 2016. 11 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2019. 
  217. ^ a b Kneebone, Elizabeth; Nadeau, Carey; Berube, Alan (3 Kasım 2011). "The Re-Emergence of Concentrated Poverty: Metropolitan Trends in the 2000s" [Yoğunlaştırılmış Yoksulluğun Yeniden Doğuşu: 2000'lerde Büyükşehir Trendleri] (İngilizce). Brookings Institution. 14 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2019. 
  218. ^ Shah, Neil (11 Ekim 2013). "U.S. Poverty Rate Stabilizes – For Some" [ABD Yoksulluk Oranı Dengeleniyor - Bazıları İçin] (İngilizce). New York: The Wall Street Journal. 14 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2019. 
  219. ^ "US homeless people numbers rise for first time in seven years" [ABD'deki evsiz insan sayısı yedi yıl içinde ilk kez yükseliyor] (İngilizce). BBC. 6 Aralık 2017. 15 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2019. 
  220. ^ "HUD 5th Annual Homelessness Assessment Report to Congress, June 2010" (PDF). 11 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 20 Ekim 2013. 
  221. ^ "Employment and Homelessness" [İstihdam ve Evsizlik] (İngilizce). National Coalition for the Homeless. Temmuz 2009. 26 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2019. 
  222. ^ Smeeding, T. M. (2005). "Public Policy: Economic Inequality and Poverty: The United States in Comparative Perspective" [Kamu Politikası: Ekonomik Eşitsizlik ve Yoksulluk: Karşılaştırmalı Bakış Açısıyla ABD]. Social Science Quarterly (İngilizce). Cilt 86. ss. 955-83. doi:10.1111/j.0038-4941.2005.00331.x. 
  223. ^ Kenworthy, L. (1999). "Do Social-Welfare Policies Reduce Poverty? A Cross-National Assessment" [Sosyal Refah Politikaları Yoksulluğu Azaltır mı? Uluslararası Bir Değerlendirme] (PDF). Social Forces (İngilizce). 77 (3). ss. 1119-39. doi:10.1093/sf/77.3.1119. 21 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Aralık 2019. 
  224. ^ Bradley, D.; Huber, E.; Moller, S.; Nielsen, F.; Stephens, J. D. (2003). "Determinants of Relative Poverty in Advanced Capitalist Democracies" [İleri Kapitalist Demokrasilerde Göreceli Yoksulluğun Belirleyicileri]. American Sociological Review (İngilizce). 68 (1). ss. 22-51. doi:10.2307/3088901. JSTOR 3088901. 
  225. ^ Drum, Kevin (26 Eylül 2013). "We Can Reduce Poverty If We Want To. We Just Have To Want To". Mother Jones. 16 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2019. 
  226. ^ Gould, Elise; Wething, Hilary (24 Temmuz 2012). "U.S. poverty rates higher, safety net weaker than in peer countries" [ABD yoksulluk oranları daha yüksek, güvenlik ağı emsal ülkelerden daha zayıf] (İngilizce). Economic Policy Institute. 16 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2019. 
  227. ^ Temin, Peter (2017). The Vanishing Middle Class: Prejudice and Power in a Dual Economy [Yok Olan Orta Sınıf: İkili Ekonomide Önyargı ve Güç] (İngilizce). MIT Press. ISBN 978-0262036160. 21 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2019. 
  228. ^ Alston, Philp (15 Aralık 2017). "Extreme poverty in America: read the UN special monitor's report" [Amerika'da aşırı yoksulluk: BM özel izleme raporunu okuyun] (İngilizce). The Guardian. 16 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2017. 
  229. ^ ""Contempt for the poor in US drives cruel policies," says UN expert" ["ABD'deki yoksullara saygısızlık, zalim politikaları yönlendiriyor" diyor BM uzmanı] (İngilizce). OHCHR. 4 Haziran 2018. 24 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2018. 
  230. ^ Western, Bruce (Mayıs 2011). "Poverty Politics and Crime Control in Europe and America". Contemporary Sociology. ss. 283-86. 
  231. ^ Haymes, Stephen; de Haymes, Maria Vidal; Miller, Reuben (2015). The Routledge Handbook of Poverty in the United States. Londra: Routledge. s. 346. ISBN 0415673445. 17 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2019. 
  232. ^ Wacquant, Loïc (2009). Punishing the Poor: The Neoliberal Government of Social Insecurit [Yoksulları Cezalandırmak: Neoliberal Sosyal Güvensizlik Hükûmeti] (İngilizce). Duke University Press. ss. 125-16. ISBN 082234422X. 23 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2019. 
  233. ^ Gottschalk, Marie (2014). Caught: The Prison State and the Lockdown of American Politics [Yakalandı: Cezaevi Devleti ve Amerikan Politikasının Kilitlenmesi] (İngilizce). Princeton Üniversitesi Yayınları. s. 10. ISBN 0691164053. 24 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2019. 
  234. ^ "Federal Subsidies for Health Insurance Coverage for People Under Age 65" [65 Yaş Altı İnsanlar için Sağlık Sigortası Kapsamına İlişkin Federal Teşvikler] (İngilizce). CBO. 24 Mart 2016. 7 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2019. 
  235. ^ "OECD Health at a Glance 2015 – Table 3.3" [Bir bakışta OECD Sağlık 2015 - Tablo 3.3] (İngilizce). 16 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2019. 
  236. ^ "Federal Subsidies for Health Insurance Coverage for People Under Age 65: 2018 to 2028" [65 Yaş Altı İnsanlar İçin Sağlık Sigortası Kapsamına İlişkin Federal Sübvansiyonlar: 2018-2028] (İngilizce). 23 Mayıs 2018. 21 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Haziran 2018. 
  237. ^ "Health Insurance Coverage in the United States: 2016" [Amerika Birleşik Devletleri'nde Sağlık Sigortası Kapsamı: 2016]. census.gov (İngilizce). ABD Sayım Bürosu. 5 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2019. 
  238. ^ "Health Insurance Historical Tables –HIC Series" [Sağlık Sigortası Tarihsel Tabloları –HIC Serisi] (İngilizce). ABD Sayım Bürosu. 21 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2019. 
  239. ^ Collins, Sara R.; Gunja, Munira Z.; Doty, Michelle M.; Bhupal, Herman K. (1 Mayıs 2018). "First Look at Health Insurance Coverage in 2018 Finds ACA Gains Beginning to Reverse" [2018'de Sağlık Sigortası Kapsamına İlk Bakış ACA Kazançlarını Tersine Çevirmeye Başladı] (İngilizce). The Commonwealth Fund. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2019. 
  240. ^ Woolhandler, S. (12 Eylül 2012). "Despite slight drop in uninsured, last year's figure points to 48,000 preventable deaths: health expert". Physicians for a National Health Program. 21 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2012. New York Şehir Üniversitesi'nde halk sağlığı profesörü ve Harvard Tıp Okulu'nda misafir tıp profesörü olan Dr. Steffie Woolhandler 2009 çalışmasının ortak yazarıdır. O dedi ki, "Nüfus Sayım Bürosunun son rakamı, 48.6 milyon sigortasız, çok acımasız bir tabloyu çağrıştırıyor: her 11 dakikada bir önlenebilir bir ölüm." (Dr. Steffie Woolhandler, professor of public health at the City University of New York and visiting professor of medicine at Harvard Medical School, is a co-author of the 2009 study. She said, "The Census Bureau’s latest figure, 48.6 million uninsured, conjures up a very grim picture: a preventable death every 11 minutes.") 
  241. ^ Goodman, John (21 Eylül 2009). "Does Lack Of Insurance Cause Premature Death?" [Sigorta Eksikliği Erken Ölüme Neden Olur Mu?] (İngilizce). Health Affairs. 6 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2012. 
  242. ^ Kronick, Richard (Ağustos 2009). "Health Insurance Coverage and Mortality Revisited" [Sağlık Sigortası Kapsamı ve Ölüm Oranı Teftişi]. Health Services Research (İngilizce). 44 (4). ss. 1211-31. doi:10.1111/j.1475-6773.2009.00973.x. PMC 2739025 $2. PMID 19453392. 23 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  243. ^ Cowen, Tyler (5 Ekim 2006). "Poor U.S. Scores in Health Care Don't Measure Nobels and Innovation" [ABD Sağlık Hizmetlerindeki Kötü Puanlar Nobelleri ve Yeniliği Ölçmez] (İngilizce). The New York Times. 7 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2012. 
  244. ^ Whitman, Glen; Raad, Raymond. "Bending the Productivity Curve: Why America Leads the World in Medical Innovation" [Verimlilik Eğrisini Bükmek: Amerika Neden Tıbbi İnovasyonda Dünyayı Yönetiyor?] (İngilizce). The Cato Institute. 30 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2012. 
  245. ^ "U.S. Health in International Perspective: Shorter Lives, Poorer Health" [Uluslararası Perspektifte ABD Sağlığı: Daha Kısa Yaşamlar, Kötü Sağlık]. books.nap.edu (İngilizce). Ulusal Sağlık Enstitüleri Nüfus Komitesi Nüfus Sağlığı ve Halk Sağlığı Uygulamaları Kurulu. 2013. 5 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2013. 
  246. ^ a b "Economic Trends in Tobacco". CDCTobaccoFree (İngilizce). Centers for Disease Control and Prevention. 4 Mayıs 2018. 30 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019. 
  247. ^ Martin, Nicole (21 Ağustos 2007). "UK cancer survival rate lowest in Europe". The Telegraph. 10 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2013. 
  248. ^ Verdecchia, A.; Francisci, S.; Brenner, H.; Gatta, G.; Micheli, A.; Mangone, L.; Kunkler, I. (Eylül 2007). "Recent cancer survival in Europe: a 2000–02 period analysis of EUROCARE-4 data" [Avrupa'da son zamanlarda kanserde hayatta kalma: 2000–02 dönem EUROCARE-4 verilerinin çözümlemesi]. EUROCARE-4 Working, Group (İngilizce). 8 (9). The Lancet Oncology. ss. 784-96. doi:10.1016/s1470-2045(07)70246-2. PMID 17714993. 
  249. ^ MD, Scott W. Atlas (2011). In excellent health: setting the record straight on America's health care and charting a path for future reform. Stanford, Kaliforniya: Hoover Institution Press, Stanford University. ss. 199-205. ISBN 978-0817914448. 
  250. ^ Atlas 2011, s. 205–07
  251. ^ Wolf-Maier, K. (24 Kasım 2003). "Hypertension Treatment and Control in Five European Countries, Canada, and the United States" [Beş Avrupa Ülkesinde, Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri'nde Hipertansiyon Tedavisi ve Kontrolü]. Hypertension (İngilizce). 43 (1). ss. 10-17. doi:10.1161/01.HYP.0000103630.72812.10. PMID 14638619. 
  252. ^ Atlas 2011, s. 150–56
  253. ^ O'Neill, June E.; O'Neill, Dave M. (2008). "Health Status, Health Care and Inequality: Canada vs. the U.S" [Sağlık Durumu, Sağlık Hizmeti ve Eşitsizlik: Kanada ve ABD] (PDF). Forum for Health Economics & Policy (İngilizce). 10 (1). doi:10.2202/1558-9544.1094. 22 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Aralık 2019. 
  254. ^ McDonald, Andy (28 Eylül 2018). "U.S. Drops To 27th In The World For Education And Health Care". The Huffington Post. 5 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2018. 
  255. ^ "OECD Statistical Database – Health expenditure and financing". 18 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2020. 
  256. ^ "FastStats". cdc.gov. ABD Sağlık ve İnsani Hizmetler Bakanlığı Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri (U.S. Department of Health & Human Services Centers for Disease Control and Prevention). 18 Temmuz 2017. 14 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2020. 
  257. ^ Conover, Christopher J. (4 Ekim 2004). "Health Care Regulation A $169 Billion Hidden Tax" [Sağlık Hizmetleri Yönetmeliği 169 Milyar $ Gizli Vergi] (PDF) (İngilizce). Cato Institute. 30 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Eylül 2014. 
  258. ^ a b "Why Does Health Care Cost so Much in America? Ask Harvard's David Cutler" [Amerika'da Sağlık Hizmetleri Neden Bu Kadar Maliyetlidir? Harvard'dan David Cutler'a Sorun]. pbs.org (İngilizce). Public Broadcasting Service. 25 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2020. 
  259. ^ Lawler, Joseph (19 Eylül 2012). "Health Care Economist John Goodman on Market-Based Health Care" [Sağlık Ekonomisti John Goodman Pazar Temelli Sağlık Hizmetlerinde]. realclearpolicy.com (İngilizce). Real Clear Policy. 12 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2014. 
  260. ^ "Medicaid Pays Less Than Medicare for Many Prescription Drugs, U.S. Report Finds" [Medicaid, Birçok Reçeteli İlaç için Medicare'den Daha Az Ödüyor, ABD Raporu Bulguları]. nytimes.com (İngilizce). The New York Times. 30 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2020. 
  261. ^ Dobson, A.; DaVanzo, J.; Sen, N. (1 Ocak 2006). "The Cost-Shift Payment 'Hydraulic': Foundation, History, And Implications" [Maliyet Kaydırma Ödemesi 'Hidrolik': Vakıf, Tarih Ve Etkileri]. Health Affairs. 25 (1). ss. 22-33. doi:10.1377/hlthaff.25.1.22. PMID 16403741. 
  262. ^ Pope, Christopher (9 Ağustos 2013). "Legislating Low Prices: Cutting Costs or Care?" [Yasallaşan Düşük Fiyatlar: Maliyetleri Düşürmek mi, Bakım mı?]. heritage.org. The Heritage Foundation. 6 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2014. 
  263. ^ Sims, David (14 Mart 2013). "China Widens Lead as World's Largest Manufacturer" [Çin, Dünyanın En Büyük Üreticisi Olarak Öncülüğünü Genişletiyor]. news.thomasnet.com. Thomas Publishing Company. 14 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2014. 
  264. ^ "Aviation Worldbook". 6 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2010. 
  265. ^ Crutsinger, Martin (20 Nisan 2007). "Factory jobs: 3 million lost since 2000" [Fabrika işleri: 2000 yılından bu yana 3 milyon kayıp]. USA Today. Associated Press. 14 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2012. 
  266. ^ Lind, Michael (1 Aralık 2011). "The Cost of Free Trade" [Serbest Ticaretin Maliyeti]. The American Prospect. 1 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2012. 
  267. ^ a b "What Accounts for the Decline in Manufacturing Employment?" [Üretim İstihdamındaki Düşüş Hangi Hesaba Geliyor]. Kongre Bütçe Ofisi. 18 Şubat 2004. 17 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2011. 
  268. ^ "Congressional Record V. 148, Pt. 4, April 11, 2002 to April 24, 2002" [Kongre Kaydı, V. 148, Pt. 4, 11 Nisan 2002 - 24 Nisan 2002]. Amerika Birleşik Devletleri Devlet Matbaası. 22 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2020. 
  269. ^ UNESCO Science Report: towards 2030 [UNESCO bilim raporu: 2030'a doğru]. Paris: UNESCO Yayınları. 2015. s. 141. ISBN 978-9231001291. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2020. 
  270. ^ "Manufacturing Output by Country" [Ülkelere Göre Üretim Çıktıları]. Greyhill Advisors. 6 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2011. 
  271. ^ Meyerson, Harold (29 Kasım 2011). "Back from China?" [Çin'den mi Döndünüz?]. The American Prospect. 29 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2012. 
  272. ^ Pope, Carl (18 Ocak 2012). "America's Dirty War Against Manufacturing: Part 1" [Amerika'nın Üretime Karşı Kirli Savaşı: Bölüm 1]. Bloomberg. 21 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2012.  Part 2 15 Kasım 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Part 3 14 Kasım 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  273. ^ Baker, Dean (22 Ocak 2012). "Hasn't Anyone at the NYT Heard of Exchange Rates?" [NYT'deki döviz kurlarını kimse duymadı mı?]. Ekonomi ve Politika Araştırmaları Merkezi. 3 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2012. 
  274. ^ "Interstate FAQ (Question #3)" [Eyaletler Arası SSS (Soru #3)]. Federal Highway Administration. 2006. 19 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2009. 
  275. ^ "Public Road and Street Mileage in the United States by Type of Surface" [Yüzey Türüne Göre Birleşik Devletlerde Kamu Yolu ve Cadde Kilometreleri]. Amerika Birleşik Devletleri Ulaştırma Bakanlığı. 3 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2015. 
  276. ^ "China Expressway System to Exceed US Interstates" [Çin Otoban Sistemi ABD Eyaletleri Arasını Aşacak]. Grand Forks, Kuzey Dakota: New Geography. 22 Ocak 2011. 17 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2011. 
  277. ^ "China overtakes US in car sales" [Çin otomobil satışlarında ABD'yi geride bıraktı]. The Guardian. Londra. 8 Ocak 2010. 9 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2011. 
  278. ^ "Motor vehicles statistics – countries compared worldwide". NationMaster. 26 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2011. 
  279. ^ "Household, Individual, and Vehicle Characteristics" [Ev, Bireysel ve Araç Özellikleri]. 2001 Ulusal Hanehalkı Seyahat Araştırması. ABD Ulaştırma Bakanlığı, Ulaştırma İstatistik Bürosu. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2007. 
  280. ^ Renne, John L.; Wells, Jan S. (2003). "Emerging European-Style Planning in the United States: Transit-Oriented Development" [ABD'de Gelişen Avrupa Tarzı Planlama: Taşıma Odaklı Kalkınma] (PDF). Rutgers Üniversitesi. s. 2. 12 Eylül 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2007. 
  281. ^ Benfield, Kaid (18 Mayıs 2009). "NatGeo surveys countries' transit use: guess who comes in last". Doğal Kaynakları Koruma Konseyi. 21 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2015. 
  282. ^ "Intercity Passenger Rail: National Policy and Strategies Needed to Maximize Public Benefits from Federal Expenditures" [Şehirlerarası Yolcu Demiryolu: Federal Harcamalardan Kamu Yararlarını En Üst Düzeye Çıkarmak İçin Gerekli Ulusal Politika ve Stratejiler]. ABD Hükûmeti Hesap Verebilirlik Ofisi. 13 Kasım 2006. 1 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2007. 
  283. ^ "The Economist Explains: Why Americans Don't Ride Trains" [Ekonomist Açıklıyor: Amerikalılar Neden Trenlere Binmiyor?]. The Economist. 29 Ağustos 2013. 23 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2015. 
  284. ^ "Amtrak Ridership Records" [Amtrak Kullanılırlık Kayıtları]. Amtrak. 8 Haziran 2011. 11 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Şubat 2012. 
  285. ^ McGill, Tracy (1 Ocak 2011). "3 Reasons Light Rail Is an Efficient Transportation Option for U.S. Cities" [ABD Demiryolları için Hafif Raylı, 3 Nedenle Verimli Bir Ulaşım Seçeneğidir]. MetaEfficient. 7 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2013. 
  286. ^ "Privatization" [Özelleştirme]. downsizinggovernment.org. Cato Institute. 14 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2014. 
  287. ^ "Scheduled Passengers Carried" [Tarifeli Taşınan Yolcular]. Uluslararası Hava Taşımacılığı Birliği (IATA). 2011. 2 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Şubat 2012. 
  288. ^ "Preliminary World Airport Traffic and Rankings 2013 – High Growth Dubai Moves Up to 7th Busiest Airport". Airports Council International. 31 Mart 2014. 18 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2014. 
  289. ^ Barr, Robert. "China surpasses US as top energy consumer" [Çin, en büyük enerji tüketicisi olarak ABD'yi geçti] (İngilizce). NBC News. 15 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2012. Çin, 2010 yılında küresel talebin %20,3'ünü, ABD için %19'unu oluşturmuştur. (China accounted for 20.3% of global demand in 2010 vs. 19% for US.) 
  290. ^ "World Per Capita Total Primary Energy Consumption,1980–2005". 13 Ekim 2006 tarihinde kaynağından (XLS) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2020. 
  291. ^ "Energy Consumption: Consumption per capita" [Enerji Tüketimi: Kişi başına tüketim]. World Resources Institute. 2001. 23 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2020. Kişi başına daha yüksek tüketimi olan ülkeler: Katar, İzlanda, Birleşik Arap Emirlikleri, Bahreyn, Lüksemburg ve Kanada. Kanada hariç, bunlar petrol arıtma veya çelik üretimi gibi önemli bir enerji yoğun endüstriye sahip küçük ülkelerdir. (Nations with higher per-capita consumption are: Qatar, Iceland, United Arab Emirates, Bahrain, Luxembourg and Canada. Except for Canada, these are small countries with a prominent energy-intensive industry such as oil refining or steelmaking.) 
  292. ^ "Energy Flow diagram" [Enerji Akışı şeması] (PDF). Yıllık Enerji Raporu (İngilizce). US Dept. of Energy,. Temmuz 2006. 23 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 18 Ocak 2020. 
  293. ^ Tertzakian, Peter (15 Kasım 2005). "The U.S. Senate's Oil Spill" [ABD Senatosu'nun Petrol Sızıntısı]. forbes.com (İngilizce). Forbes. 21 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2012. 
  294. ^ Domestic Demand for Refined Petroleum Products by Sector, ABD Ulaştırma İstatistik Bürosu, 26 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 23 Ağustos 2014 
  295. ^ "U.S. Imports of Crude Oil" [ABD Ham Petrol İthalatı]. ABD Sayım Bürosu. 10 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2020. 
  296. ^ Pleven, Liam (30 Kasım 2011). "The Wall Street Journal". 16 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2012. 
  297. ^ Kahn, Chris (31 Aralık 2011). "In a first, gas and other fuels top U.S. exports" [İlk olarak, gaz ve diğer yakıtlar en büyük ABD dış satımıdır]. floridatoday.com (İngilizce). Melbourne, Florida: Florida Today. s. 4A. 11 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2020. 
  298. ^ Stewart, Bill (Ocak 2000). "The Living Internet" [Yaşayan İnternet]. IPTO – Information Processing Techniques Office. 28 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2020. 
  299. ^ "Crying wolf about protectionism" [Korumacılık hakkında ağlayan kurt]. europe.chinadaily.com.cn. China Daily. 29 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2020. 
  300. ^ "Global Trade Alert – Independent monitoring of policies that affect world trade" [Küresel Ticaret Uyarısı - Dünya ticaretini etkileyen politikaların bağımsız izlenmesi]. globaltradealert.org. 9 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2020. 
  301. ^ "China overtakes US as world's largest goods trader" [Çin, dünyanın en büyük mal tüccarı olarak ABD'yi geride bıraktı]. Financial Times. 13 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2014. 
  302. ^ "Free exchange: Petrodollar profusion" [Serbest döviz: Petrodolar bolluk]. economist.com. The Economist. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2020. 
  303. ^ "FRED – Trade Balance, Goods and Services, Balance of Payments Basis" [FRED - Ticaret Dengesi, Mal ve Hizmetler, Ödemeler Dengesi Temelleri]. 20 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2020. 
  304. ^ "U.S. International Trade in Goods and Services – Historical Series" [ABD Uluslararası Mal ve Hizmet Ticareti - Tarihsel Diziler]. 15 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2020. 
  305. ^ "Top Trading Partners" [En İyi Ticaret Ortakları]. ABD Sayım Bürosu. Aralık 2016. 9 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2017. 
  306. ^ "Census – Foreign Trade – Balance by Partner Country" [Sayım - Dış Ticaret - Ortak Ülke Dengesi]. 7 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2020. 
  307. ^ "IMF: US accounts for one-third of annual remittances to Developing Countries of $100bn" [IMF: ABD, Gelişmekte Olan Ülkelere yıllık 100 milyar dolarlık havalelerin üçte birini oluşturuyor]. Finfacts.com. Finfacts Business News Centre. 22 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2012. 
  308. ^ "This chart shows how America stacks up in trade with everyone in the world" [Bu grafik, Amerika'nın dünyadaki herkesle nasıl ticaret yaptığını gösteriyor]. Business Insider. 10 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2018. 
  309. ^ "FRED – Households and nonprofit organizations; net worth, Level" [FRED – Hanehalkı ve kâr amacı gütmeyen kuruluşlar; net değer, Seviye] (İngilizce). 13 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2019. 
  310. ^ "Treasury Direct – Monthly Statement of the Public Debt" [Doğrudan Hazineden - Kamu Borcunun Aylık Beyanı] (İngilizce). 13 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2020. 
  311. ^ "CIA World Factbook – USA" (İngilizce). 19 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2016. 
  312. ^ "The Budget and Economic Outlook: 2018 to 2028" [Bütçe ve Ekonomik Görünüm: 2018-2028]. cbo.gov (İngilizce). Kongre Bütçe Ofisi. 2 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2020. CBO'nun tahminlerinde, ekonomi bu yıl nispeten hızlı bir şekilde büyüyor ve önümüzdeki birkaç yıl içinde daha yavaş büyüyecek. Federal bütçe açığı önemli ölçüde artarak federal borcu 2028 yılına kadar GSYİH'nın yaklaşık yüzde 100'üne yükseltecek. (In CBO's projections, the economy grows relatively quickly this year and next and then more slowly in the following several years. The federal budget deficit rises substantially, boosting federal debt to nearly 100 percent of GDP by 2028.) 
  313. ^ "FY 2010 Budget Historical Tables" [MY 2010 Bütçesi Tarihsel Tablolar] (PDF). whitehouse.gov (İngilizce). ss. 127-28. 1 Şubat 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2020. 
  314. ^ "US spends c28 Eiffel towers: made out of pure gold" [ABD 28 Eyfel Kulesine koşuyor: saf altından yapılmış] (İngilizce). The Times. 17 Mart 2006. 28 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2020. 
  315. ^ Sullivan, Andy (28 Ocak 2010). "Senate backs increase in debt limit to $14.3 trillion". reuters.com. Reuters. 5 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2020. 
  316. ^ Shovelan, John (15 Aralık 2009). "Debt has become America's life blood" [Borç Amerika için yaşam veren kan haline gelmiştir]. abc.net.au (İngilizce). Australian Broadcasting Corporation. 2 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2020. 
  317. ^ "Wave of Debt Payments Facing US Government" [ABD hükûmetinin karşı karşıya olduğu borç ödemeleri dalgası] (İngilizce). The New York Times. 22 Kasım 2009. 11 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2020. 1790'da ülkenin ilk saymanı Alexander Hamilton, savaşın sonunda 100 milyon dolarlık borcun "özgürlük fiyatı" olduğunu ve tam olarak geri ödenmesi gerektiğini çünkü yeni ulusun neredeyse kesinlikle tekrar ödünç alması gerekeceğini söyledi. (In 1790 the country's first treasurer Alexander Hamilton, said the $100 million owed at the end of the war was the "price of liberty" and must be repaid in full because the new nation would almost certainly need to borrow again.) 
  318. ^ "Analytical Perspectives of the FY 2008 Budget" [2008 MY Bütçesinin Çözümlemeli Yaklaşımları] (PDF) (İngilizce). 7 Ocak 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2020. 
  319. ^ "Major Foreign Holders of Treasury Securities" [Hazine Menkul Kıymetlerinin Büyük Yabancı Sahipleri] (İngilizce). Amerika Birleşik Devletleri Hazine Bakanlığı. Temmuz 2014. 17 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2014. 
  320. ^ "Z.1 Financial Accounts of the United States – Flow of Funds, Balance Sheets, and Integrated Macroeconomic Accounts – First Quarter 2014" (PDF). federalreserve.gov (İngilizce). Federal Reserve. 5 Haziran 2014. 26 Ekim 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2019. 
  321. ^ "Z.1 Financial Accounts of the United States – Flow of Funds, Balance Sheets, and Integrated Macroeconomic Accounts – Historical Annual Tables 2005–2013" (PDF). federalreserve.gov (İngilizce). Federal Reserve. 5 Haziran 2014. 29 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2020. 
  322. ^ "5-Year Treasury Inflation-Indexed Security, Constant Maturity (FRED Economic Data chart from government debt auctions) (the x-axis at y=0 represents the inflation rate over the life of the security)" [5 Yıllık Hazine Enflasyon Endeksli Güvence, Sabit Vade (Devlet borç ihalelerinden Fred ekonomik veri tablosu) (y=0'daki x ekseni, menkul kıymetin ömrü boyunca enflasyon oranını temsil eder)] (İngilizce). Saint Louis Federal Reserve. 2012. 14 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2020. 
  323. ^ a b Reinhart and, Carmen M.; Sbrancia, M. Belen (Mart 2011). "The Liquidation of Government Debt" [Devlet Borçlarının Tasfiyesi] (PDF). Ulusal Ekonomik Araştırmalar Bürosu çalışma kağıdı No. 16893 (İngilizce). 10 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 25 Ocak 2020. 
  324. ^ Wessel, David (8 Ağustos 2012). "When Interest Rates Turn Upside Down" [Faiz Oranları Tersine Döndüğünde] (İngilizce). The Wall Street Journal. 25 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2020.  (Metnin tamamı için tıklayınız. 20 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  325. ^ Summers, Lawrence (3 Haziran 2012). "Breaking the negative feedback loop" [Negatif geri besleme döngüsünü kırmak] (İngilizce). Reuters. 5 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2020. 
  326. ^ Gross, William H. (2 Mayıs 2011). "The Caine Mutiny (Part 2)". PIMCO Investment Outlook (İngilizce). 13 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2020. 
  327. ^ "Minutes of the Meeting of the Treasury Borrowing Advisory Committee of the Securities Industry and Financial Markets Association" [Menkul Kıymetler Endüstrisi ve Finansal Piyasalar Birliği Hazine Borçlanma Danışma Komitesi Toplantı Tutanağı] (İngilizce). ABD Hazine Bakanlığı. 31 Ocak 2012. 30 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2020. 
  328. ^ "The Implementation of Monetary Policy – The Federal Reserve in the International Sphere" [Para Politikasının Uygulanması – Uluslararası Alanda Federal Rezerv] (PDF) (İngilizce). 10 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Nisan 2012. 
  329. ^ a b Benjamin J. Cohen, The Future of Money, Princeton University Press, 2006, 0691116660; cf. "the dollar is the de facto currency in Cambodia", Charles Agar, Frommer's Vietnam, 2006, 0471798169, p. 17 (İngilizce)
  330. ^ "Biggest game in town". bbc.co.uk. BBC News. 29 Ocak 2009. 30 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2020. 
  331. ^ "Currency Composition of Official Foreign Exchange Reserves (COFER)" [Resmî Döviz Rezervlerinin Para Birimi Kompozisyonu (DRPBK)] (PDF) (İngilizce). 30 Haziran 2011. 10 Mayıs 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Nisan 2012. 
  332. ^ Rooney, Ben (10 Şubat 2011). "IMF calls for dollar alternative" [IMF'nin dolar alternatifi çağrısı] (İngilizce). CNN. 1 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2012. 
  333. ^ "Enabling Trade Index 2014" [2014 Ticaret Endeksinin Etkinleştirilmesi]. widgets.weforum.org (İngilizce). Dünya Ekonomik Forumu. 22 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2020. 
  334. ^ "2014 Global Competitiveness Report" [2014 Küresel Rekabet Edebilirlik Raporu] (PDF) (İngilizce). Dünya Ekonomik Forumu. 16 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Ocak 2020. 
  335. ^ a b "2014 Index of Economic Freedom – United States" [2014 Ekonomik Özgürlük Endeksi - ABD]. heritage.org (İngilizce). Miras Vakfı. 4 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2014. 
  336. ^ Terry, Miller (13 Ocak 2014). "America's Dwindling Economic Freedom Regulation, taxes and debt knock the U.S. out of the world's top 10" [Amerika'nın Azalan Ekonomik Özgürlük Düzenlemesi, vergi ve borç, ABD'yi dünyanın en iyi 10'undan çıkardı]. The Wall Street Journal (İngilizce). 18 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2014. 
  337. ^ "2014 Index of Economic Freedom" [2014 Ekonomik Özgürlük Endeksi] (İngilizce). Miras Vakfı. 19 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2014. 
  338. ^ Reinhart, Carmen M.; Rogoff, Kenneth S. This Time is Different [Bu Sefer Farklı]. reinhartandrogoff.com (İngilizce). Anchor Media Works. 
  339. ^ a b c d e f "Regulation and Control in the U.S. Economy" [ABD Ekonomisinde Düzenleme ve Denetim], about.com (İngilizce) 
  340. ^ "Bush's Regulatory Kiss-Off – Obama's assertions to the contrary, the 43rd president was the biggest regulator since Nixon" [Bush'un düzenleyici öpücüğü - Obama'nın aksine, 43. Başkan, Nixon'dan bu yana en büyük düzenleyici oldu]. Reason (İngilizce). Ocak 2009. 2 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2012. 
  341. ^ Porter, Eduardo (14 Ağustos 2012). "America's Aversion to Taxes" [Amerika'nın Vergilerinden Kaçınma] (İngilizce). The New York Times. 2 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2012. 1965'te federal, eyalet ve belediye hükümetleri tarafından toplanan vergiler, ülkenin çıktısının yüzde 24,7'sine ulaştı. Şili ve Meksika hariç, Amerika Birleşik Devletleri, ekonominin bir payı olarak, diğer tüm sanayi ülkelerinden daha az vergi geliri elde etmektedir. (In 1965, taxes collected by federal, state and municipal governments amounted to 24.7 percent of the nation's output. In 2010, they amounted to 24.8 percent. Excluding Chile and Mexico, the United States raises less tax revenue, as a share of the economy, than every other industrial country.) 
  342. ^ "Index of Economic Freedom: United States" [Ekonomik Özgürlük Endeksi: ABD], heritage.org (İngilizce), Miras Vakfı, 20 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 30 Ocak 2020 
  343. ^ "Is the US Really a Nation of God-Fearing Darwin-Haters?" [ABD Gerçekten Tanrı'dan Korkan Darwin Nefretçilerinin Ülkesi midir?] (İngilizce). Der Spiegel. 6 Haziran 2009. 2 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2020. 
  344. ^ a b Yglesias, Matthew (6 Mart 2013). "America Does Tax Wealth, Just Not Very Intelligently". Slate. 12 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2013. 
  345. ^ Prasad, M.; Deng, Y. (2 Nisan 2009). "Taxation and the worlds of welfare" [Vergilendirme ve refah dünyaları]. Socio-Economic Review (İngilizce). 7 (3). ss. 431-57. doi:10.1093/ser/mwp005. 
  346. ^ Matthews, Dylan (19 Eylül 2012). "Other countries don't have a "47%"" [Diğer ülkelerin "%47"'si yok]. The Washington Post (İngilizce). 7 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2013. 
  347. ^ Ohlemacher, Stephen (3 Mart 2013). "Tax bills for rich families approach 30-year high" [Zengin aileler için vergi faturaları 30 yılın en yüksek seviyesine yaklaşıyor] (İngilizce). The Seattle Times. 29 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2013. 
  348. ^ Bair, Sheila (26 Şubat 2013). "Grand Old Parity" [Büyük Eski Parite] (İngilizce). The New York Times. 16 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2013. 
  349. ^ Hodge, Scott A. (29 Nisan 2005). "The Case for a Single-Rate Tax: Why Our Progressive Tax Code is Inconsistent with the Changing Face of American Taxpayers" [Tek Fiyatlı Vergi Davası: İlerici Vergi Kanunumuz Amerikan Mükelleflerinin Değişen Yüzüyle Neden Tutarsız?] (İngilizce). Tax Foundation. 22 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2014. 
  350. ^ Frank, Robert (26 Mart 2011). "The Price of Taxing the Rich" [Zenginlerin Vergilendirilme Fiyatı] (İngilizce). The Wall Street Journal. 22 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2014. Gelirlerin en yüksek %1'i, bir patlama sırasında Kaliforniya ve New York gibi eyaletlerin kasetlerini dolduruyor ve onları yakalayarak gelir için aç bırakıyor. (The top 1% of earners fill the coffers of states like California and New York during a boom—and leave them starved for revenue in a bust.) 
  351. ^ a b c "CBO Budget and Economic Outlook 2018–2028" [KBO Bütçesi ve 2018–2028 Ekonomik Görünümü] (İngilizce). 2 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2020. 
  352. ^ "General Government Spending" [Genel Devlet Harcamaları] (İngilizce). 5 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2020. 
  353. ^ "Debt Myths, Debunked" [Borç Efsaneleri, Putları Kırmak]. usnews.com (İngilizce). U.S. News. 1 Aralık 2016. 29 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2020. 
  354. ^ Capretta, James C. (16 Haziran 2018). "Opinion: The financial hole for Social Security and Medicare is even deeper than the experts say" [Görüş: Sosyal Güvenlik ve Medicare için mali delik, uzmanların söylediklerinden daha da derin]. marketwatch.com (İngilizce). MarketWatch. 25 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2020. 
  355. ^ Mauldin, John (25 Mart 2019). "The Real US National Debt Might Be $230 Trillion" [Gerçek ABD Ulusal Borcu 230 Trilyon Dolar Olabilir]. newsmax.com (İngilizce). Newsmax Media. 3 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2020. 
  356. ^ "U.S. Budget 2001" [2001 ABD Bütçesi] (İngilizce). 12 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2020. 
  357. ^ "CIA World Factbook-Debt to GDP". 8 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2020. 
  358. ^ Kumar, Vishesh. "Is Rising U.S. Debt Inviting Trouble? Ask Japan" [Yükselen ABD Borcunu Davet Etmekte Sorun mu Var? Japonya'ya Sorun]. dailyfinance.com (İngilizce). Daily Finance. 10 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2010. 
  359. ^ Anderson, Jack (22 Mayıs 2006). "Tax Misery & Reform Index" [Vergi Sefaleti ve Yenilik Endeksi] (İngilizce). Forbes. 3 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2008. 
  360. ^ "Global 500 2010: Countries" [Global 500 2010: Ülkeler] (İngilizce). CNN. 18 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2020. 
  361. ^ "Where the millionaires are now?" [Milyonerler şimdi nerede?]. articles.moneycentral.msn.com (İngilizce). MSN. 22 Ekim 2007. 27 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2012. 
  362. ^ Walker, William (1993). "National Innovation Systems: Britain". Nelson, Richard R. (Ed.). National innovation systems : a comparative analysis. New York: Oxford Üniversitesi Basımevi. ss. 61-64. ISBN 978-0195076172. 
  363. ^ "U.S. Department of state: How the U.S. Economy Works". 14 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2020. 
  364. ^ "Personal consumption expenditures (PCE)/gross domestic product (GDP)". FRED Graph. Federal Reserve Bank of St. Louis. 1 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2020. 
  365. ^ "Trends in International Migration 2002: Continuous Reporting System on Migration" [2002 Uluslararası Göç Eğilimleri: Göç Konusunda Sürekli Raporlama Sistemi] (İngilizce). Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü, OECD Yayınları. 2003. s. 280. ISBN 9264199497. 22 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2020. 
  366. ^ Canellos, Peter S. (11 Kasım 2008). "Obama victory took root in Kennedy-inspired Immigration Act". The Boston Globe. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2008. 
  367. ^ Altarriba, Jeanette; Heredia, Roberto R. (2007). An Introduction to Bilingualism: Principles and Processes [İki Dilliliğe Giriş: İlke ve Süreçler] (İngilizce). Taylor & Francis. s. 212. ISBN 978-0203927823. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2020. 
  368. ^ Porter, Eduardo (15 Haziran 2019). "This Economy Is Not Aging Gracefully" [Bu Ekonomi İncelikle Yaşlanmıyor] (İngilizce). The New York Times. 15 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2019. 
  369. ^ "Updated Budget Projections: 2019 to 2029" [Güncellenmiş Bütçe İzdüşümleri: 2019'dan 2029'a] (İngilizce). Kongre Bütçe Ofisi. 2 Mayıs 2019. 16 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2019. 
  370. ^ Benedetti, François (17 Aralık 2003). "100 Years Ago, the Dream of Icarus Became Reality" [100 Yıl Önce Icarus'un Rüyası Gerçek Oldu] (İngilizce). Fédération Aéronautique Internationale (FAI). 12 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2007. 
  371. ^ a b Shane, Scott Andrew. A General Theory of Entrepreneurship: The Individual-opportunity Nexus [Genel Bir Girişimcilik Kuramı: Bireysel Fırsat Bağlantısı]. 
  372. ^ Reynolds, Paul D. (2007). Entrepreneurship in the United States [Amerika Birleşik Devletleri'nde Girişimcilik] (İngilizce). Springer. ISBN 978-0387456676. 
  373. ^ Mandelson, Peter (11 Mart 2009). "There is no Google, or Amazon, or Microsoft or Apple in the UK, Mandelson tells BVCA" [İngiltere'de Google veya Amazon veya Microsoft veya Apple yok, Mandelson'dan BVCA'ya.]. briskfox.com (İngilizce). BriskFox Financial News. 3 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2012. 
  374. ^ Venture Impact [Girişimin Etkisi]. nvca.org (İngilizce). IHS Global Insight. 2009. s. 2. ISBN 978-0978501570. 30 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2020. 
  375. ^ a b c d e f g h i j k l m n Stewart, Shannon; Springs, Stacy (2015). United States of America. In: UNESCO Science Report: towards 2030 [Amerika Birleşik Devletleri. UNESCO Bilim Raporu: 2030'a doğru] (PDF). unesdoc.unesco.org (İngilizce). Paris: UNESCO. ss. 129-55. ISBN 978-9231001291. 30 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 8 Şubat 2020. 
  376. ^ Sohl, Jeffrey (31 Mart 2010). "Full Year 2009 Angel Market Trends" [Tüm 2009 Yılı Melek Pazar Eğilimleri] (PDF) (İngilizce). University of New Hampshire Center for Venture Research. 20 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 27 Eylül 2011. 
  377. ^ "The United States of Entrepreneurs" [Girişimci Birleşik Devletleri], economist.com (İngilizce), The Economist, 12 Mart 2009, 26 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 8 Şubat 2020 
  378. ^ "M&A US – Mergers & Acquisitions in the United States" [B&D ABD – ABD'de Birleşme ve Devralmalar] (İngilizce). IMAA-Institute. 22 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2018. 
  379. ^ "FT 500 2013". ft.com (İngilizce). Financial Times. 16 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2020. 
  380. ^ "Global 500" [Küresel 500]. fortune.com (İngilizce). Fortune. 13 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2020. 
  381. ^ "Apple usurps Google as world's most valuable brand" [Apple, Google'ı dünyanın en değerli markası olarak gasp ediyor]. reuters.com (İngilizce). Reuters. 9 Mayıs 2011. 3 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2017. 
  382. ^ Deloitte, Switching Channels: Global Powers of Retailing 2012 [Kanal Değiştirme: Perakendeciliğin 2012 Küresel Güçleri], STORES, Ocak 2012, G20.
  383. ^ Loeb, Walter. "Alibaba Is A Threat To Amazon, eBay, Walmart And Everyone Else". forbes.com (İngilizce). Forbes. 22 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2013. 
  384. ^ O'Connor, Clare (23 Nisan 2013). "Wal-Mart Vs. Amazon: World's Biggest E-Commerce Battle Could Boil Down To Vegetables". forbes.com (İngilizce). Forbes. 22 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2013. 
  385. ^ Jopson, Barney (12 Temmuz 2011). "Amazon urges California referendum on online tax" [Amazon, Kaliforniya referandumuna çevrimiçi vergi çağrısında bulundu] (İngilizce). Financial Times. 14 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2011. 
  386. ^ "IHS iSuppli Semiconductor preliminary rankings for 2011" [2011 için IHS iSuppli Semiconductor ön sıralamaları] (İngilizce). 14 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2012. 
  387. ^ "Speaking out Welcoming the halal traveller" [Helal yolcuyu karşılama]. ttnworldwide.com (İngilizce). 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2016. 
  388. ^ "Fortune 500 Companies 2017: Who Made the List" [2017 Fortune 500 Şirketleri: Listeyi Kim Yaptı?]. money.cnn.com. Fortune. 5 Ocak 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2017. 
  389. ^ "Yahoo! Finance – Business Finance, Stock Market, Quotes, News". finance.yahoo.com. Yahoo!. 22 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2020. 
  390. ^ a b "WFE – YTD Monthly". 6 Kasım 2011. 13 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2014. 
  391. ^ "Facts & Figures". NYXdata. 28 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2012. 
  392. ^ "NASDAQ Performance Report", NASDAQ Newsroom, The Nasdaq Stock Market, 12 Ocak 2007, 10 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 15 Şubat 2007 
  393. ^ "Origins of Stock Market Fluctuations" [Borsa Dalgalanmalarının Kökenleri] (PDF) (İngilizce). New York Üniversitesi. 16 Aralık 2014. 23 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Şubat 2020. 
  394. ^ "Stock quotes, investing & personal finance, news". money.msn.com. MSN Money. 31 Aralık 1999. 18 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2020. 
  395. ^ secdatabase.com
  396. ^ "Investor Relations" [Yatırımcı İlişkileri] (İngilizce). Goldman Sachs. 6 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2020. 
  397. ^ "Financial and investor information from U.S. Bank" [ABD Bankasından finans ve yatırımcı bilgileri]. usbank.com. 12 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2020. 
  398. ^ Tankersley, Jim (16 Aralık 2014). "A black hole for our best and brightest" [En iyi ve en parlak için bir kara delik] (İngilizce). The Washington Post. 22 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2014. 
  399. ^ Cecchetti, Stephen G; Kharroubi, Enisse. "Why does financial sector growth crowd out real economic growth" [Finansal sektör büyümesi neden reel ekonomik büyümeyi etkiliyor] (PDF). BIS Working Papers No 490 (İngilizce). Bank for International Settlements. 4 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 20 Eylül 2015. 
  400. ^ Scott, Robert E.; Mokhiber, Zane (23 Ekim 2018). "The China toll deepens: Growth in the bilateral trade deficit between 2001 and 2017 cost 3 4 million U.S. jobs with losses in every state and congressional district" [Çin gişesi derinleşiyor: 2001 ve 2017 arasındaki ikili ticaret açığındaki büyüme, her eyalet ve kongre bölgesinde kayıplarla 3.4 milyon ABD işine mal oldu] (İngilizce). 15 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2020. 
  401. ^ "The top charts of 2016: 13 charts that show the difference between the economy we have now and the economy we could have" [2016'nın en iyi grafikleri: şu anda sahip olduğumuz ekonomi ile sahip olabileceğimiz ekonomi arasındaki farkı gösteren 13 grafik]. epi.org (İngilizce). Ekonomi Politikaları Enstitüsü. 22 Aralık 2016. 10 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2020. 
  402. ^ Donovan, Sarah A.; Labonte, Marc; Dalaker, Joseph (8 Aralık 2016). "The U.S. Income Distribution: Trendsand Issues" [ABD Gelir Dağılımı: Eğilimler ve Sorunlar] (PDF). crs.gov (İngilizce). Kongre Araştırma Servisi. 15 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Şubat 2020. 
  403. ^ a b Porter, Michael E.; Rivkin, Jan W.; Desai, Mihir A.; Raman, Manjari (Eylül 2016). "Problems Unsolved and A Nation Divided" [Çözülmemiş Sorunlar ve Bölünmüş Bir Ulus] (PDF). hbs.edu (İngilizce). Harvard Business School. 28 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Ocak 2020. 
  404. ^ Gould, Elise; Mokhiber, Zane (15 Eylül 2017). "Most families are nearly back to 2007 income levels, but inequality continues to grow in 2016" [Çoğu aile neredeyse 2007 gelir düzeyine döndü, ancak 2016'da eşitsizlik artmaya devam ediyor]. epi.org (İngilizce). Ekonomi Politikaları Enstitüsü. 13 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2020. 
  405. ^ "Top charts of 2018: Twelve charts that show how policy could reduce inequality—but is making it worse instead" [2018'in en iyi grafikleri: Politikanın eşitsizliği nasıl azaltabileceğini gösteren on iki grafik — bunun yerine durumu daha da kötüleştiriyor]. epi.org (İngilizce). Ekonomi Politikaları Enstitüsü. 20 Aralık 2018. 14 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2020. Sekiz ay üst üste yüzde 4 veya altında işsizlik oranı ile, 2018 ekonominin nihayet tekrar sağlıklı hale geldiği yıl gibi görünüyor. Ancak düşük işsizlik iyi bir haber olsa da, tipik ailelerin mevcut ekonomide ne kadar ilerlediğini anlatmıyor. (With the unemployment rate at 4 percent or below for eight consecutive months, 2018 appears to be the year when the economy finally became healthy again. But while low unemployment is good news, it doesn’t tell the whole story of how typical families are faring in the current economy.) 
  406. ^ Bivens, Josh; Gould, Elise; Mishel, Lawrence; Shierholz, Heidi (4 Haziran 2014). "Raising America's Pay: Why It's Our Central Economic Policy Challenge" [Amerika'nın Ücretini Yükseltmek: Neden Merkezi Ekonomik Politika Zorluğumuz?]. epi.org (İngilizce). Ekonomi Politikaları Enstitüsü. 12 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2020. 
  407. ^ a b c Gould, Elise (20 Şubat 2019). "State of Working America Wages 2018: Wage inequality marches on—and is even threatening data reliability" [2018 Çalışan Amerika Eyaleti Ücretleri: Ücret eşitsizliği devam ediyor ve hatta veri güvenilirliğini tehdit ediyor]. epi.org (İngilizce). Ekonomi Politikaları Enstitüsü. 8 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2020. Veriler sadece genel olarak artan eşitsizliği değil, aynı zamanda ücret boşluklarının cinsiyete ve ırka göre devamlılığını ve bazı durumlarda kötüleşmesini de göstermektedir. (The data show not only rising inequality in general, but also the persistence, and in some cases worsening, of wage gaps by gender and race.) 
  408. ^ "Real Wage Trends, 1979 to 2018" [Gerçek Ücret Eğilimleri, 1979-2018] (PDF) (İngilizce). Kongre Araştırma Servisi. 23 Temmuz 2019. 12 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Ocak 2020. 
  409. ^ Bivens, Josh; Mishel, Lawrence (2 Eylül 2015). "Understanding the Historic Divergence Between Productivity and a Typical Worker's Pay: Why It Matters and Why It's Real" [Üretkenlik ile Özgün Bir İşçi Ücreti Arasındaki Tarihi Farklılığı Anlamak: Neden Önemli ve Neden Gerçek]. epi.org (İngilizce). Ekonomi Politikaları Enstitüsü. 12 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2020. 
  410. ^ Kenworthy, Lane (10 Temmuz 2011). "America's inefficient health-care system: another look". Consider the Evidence (blog). 31 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2012. 
  411. ^ "Effective tax rates: income, payroll, corporate and estate taxes combined". Peter G. Peterson Foundation. 1 Temmuz 2013. 31 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2013. 
  412. ^ "T13-0174 – Average Effective Federal Tax Rates by Filing Status; by Expanded Cash Income Percentile, 2014" [T13-0174 – Dosyalama Durumuna Göre Ortalama Etkili Federal Vergi Oranları; Genişletilmiş Nakit Gelir Yüzdesine Göre, 2014] (İngilizce). Tax Policy Center. 25 Temmuz 2013. 11 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2013. 
  413. ^ "The Distribution of Household Income and Federal Taxes, 2010" [Hanehalkı Geliri ve Federal Vergilerin Dağılımı, 2010]. cbo.gov (İngilizce). ABD Kongre Bütçe Ofisi. 4 Aralık 2013. 6 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2014. 
  414. ^ "Table 7.3 – Statutory Limits on Federal Debt: 1940–Current" [Tablo 7.3 – Federal Borçta Yasal Sınırlar: 1940-Şimdi]. ABD Yönetim ve Bütçe Ofisi. 14 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2013. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]



Haberler Kategorisinden Haberler


  • Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Nedir?:Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? ile ilgili Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? burada bulabilirsiniz. Detaylar için sitemizi geziniz Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Ne Demektir? Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Açıklaması Nedir? Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Cevabı Nedir? Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Kelimesinin Anlamı? Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? konusu Nedir Ne, yaşantımızda sık kullanılan kelimelerden birisi olarak karşımıza çıkar. Hem sosyal medyada hem de gündelik yaşantıda kullanılan ne kelimesi, uzun yıllardan beri dilimizdedir. Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Türk Dil Kurumu na (TDK) göre farklı anlamları olan ne kelimesi, Türkçe de tek başına ya da çeşitli cümleler eşliğinde kullanılabilir. Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Ne kelimesi ne demek, TDK ya göre anlamı nedir sorularının cevabını arayanlar için bildiris.com doğru adres! Peki, ne kelimesi ne demek, TDK ye göre anlamı nedir? Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Ne kelimesinin kökeni ne, ne kelimesinin kaç anlamı var? Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? İşte TDK bilgileri ile merak edilenler
  • Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Açıklaması?:Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Açıklama Bir Terim Kavram Ya Da Başka Dilsel Olgunun Daha İyi Anlaşılması İçin Yapılan Ek Bilgidir. Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Söz Konusu Bilgi Açıklanacak Sözcükten Daha Uzun Olur Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Açıklama İle İlgili Durumun Kanıtı Şu Şekilde Doğrulanabilir Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Bir Sözlükteki Tanım İlgili Sözcük Yerine Kullanılabilirse, Bu Bir Açıklamadır. Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Yani Aynı Bağlam İçinde Hem Sözcük Hem De Tanım Kullanılırsa Ve Anlamsal Açıdan Bir Sorun Oluşturmuyorsa Bu Bir Açıklamadır.
  • Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Gerçek mi?:Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? ile ilgili Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? burada bulabilirsiniz. Detaylar için sitemizi geziniz Gerçek anlam Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? sözcüklerin birincil anlamı ile (varsa) bu anlamla doğrudan ilişkili olan anlamlarıdır. Gerçek anlam, temel anlam ile yan anlamların bileşkesidir. Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Bir sözcüğün mecaz olmayan tüm anlamlarını kapsar.
  • Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Hakkında?:Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? ile ilgili Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? burada bulabilirsiniz. Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Detaylar için sitemizi geziniz Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? Bu sayfada Hakkında nedir Hakkında ne demek Hakkında ile ilgili sözler cümleler bulmaca kısaca Hakkında anlamı tanımı açılımı Hakkında hakkında bilgiler Amerika Birleşik Devletleri ekonomisi Nedir? resimleri Hakkında sözleri yazıları kelimesinin sözlük anlamı nedir almanca ingilizce türkçe çevirisini bulabilirsiniz

Richard C. Sarafian, SV Wacker Burghausen, Embriyon, Andrey Rıbakou, Tsushima Muharebesi, Mark Miller, Osman Mesten, ALGOL 68, Blue Streak, Ed Sullivan, Tavşanburnu Tabiat Parkı, Hungaroloji, Enduro, Malefiz, Magomadas, Suchitepéquez Departmanı, Edom, Adem Tula, Başkule, Armavir İdari Bölgesi, Don Omar, 2003 FA Community Shield, Aççana Höyük, Sei Muroya, Gum 19, Belgradlı insanlar listesi, Johnny Miller, Münci Kalayoğlu, Temel doku, École nationale supérieure de chimie de Paris, Chevrolet Orlando, Whipsnade, Kongre Kütüphanesi, Burjuvazi, Castel Giorgio, Hagop Baronyan, Lionel Barrymore, Arslantepe, Bihaç Sancağı, Erkekler, Horsham FC, Kopernikyum, Marc Warren, Lila Downs, Killer Croc, Aragonlu Catherine, İdrisî, Hamed bin İsa Al Halife, Sezai Selek, Aziz (Hristiyanlık), Q (dergi), Zehirli Sarmaşık (karakter), Dunkerque filosu, Poison Ivy (çizgi roman), poison ivy (çizgi roman), Horabagrus, Tanrıçalar listesi, Frank Forde, Kaderin Gücü, Vantrilok (çizgi roman), İbrahim Nazzam, Tarım ve Orman Bakanlığı, Beyoncé, Robin Hoodun Maceraları (film, 1938), Koalisyon hükûmeti,  Konrad Henlein, Lavagna, Soto, Katar millî futbol takımı, Sokrates, Robin (çizgi roman), Olga Savary, Byzacena, 2016 UEFA Avrupa Ligi Finali, David Denby, Superkupa e Kosoves, Köprülüzade Numan Paşa, Robbie Coltrane, Kaminokawa, Mayıs sineği, Super Mario Maker 2, Vladikavkaz, Zülüflü İsmail Paşa, Genelkurmay İstihbarat Başkanlığı, Moment 4 Life, The Spectator, Wanted (film, 2008), Tyrese Haliburton, Guingamp, Lactalis, Tastıp belediyesi, George Washington Bridge, Konstandinos Çaços, Yeniköprü, Ahlat, Payitaht Abdülhamid karakterleri listesi, Reyhan Asena Keskinci, 28 (sayı), FC Sfîntul Gheorghe, Faryab şehristanı, Lauren Weedman,
Tezli Nedir?, Zekice İsminin Anlamı Nedir?, Tezkiyesi Bozuk Nedir?, Mete Koca Kimdir?, Abdullah Çakır Kimdir?, Zeki İsminin Anlamı Nedir?, Recep Bakırcı Kimdir?, Doğu Türkistan bayrağı Anlamı Nedir, Doğu Türkistan bayrağı Nasıl Oluştu, Doğu Türkistan bayrağı Tarihi, Doğu Türkistan bayrağı Renkleri, Doğu Türkistan bayrağı Tasarımı, Tezatlı Nedir?, Zekasal İsminin Anlamı Nedir?, Faik Deli Kimdir?, Zekâlı İsminin Anlamı Nedir?, Ferdaya Salmak Nedir?, Cevdet Akay Kimdir?, Zekâi İsminin Anlamı Nedir?, Teyelli Nedir?, Ferdası Nedir?, Zehirsiz İsminin Anlamı Nedir?, Ferasetsiz Nedir?, Tuncer Usta Kimdir?, Tevazulu Nedir?, Ferasetli Nedir?, Zehirli İsminin Anlamı Nedir?, Nesrin Arslan Kimdir?, Ferahlık Duymak Nedir?, Çağatay Atasay Kimdir?, Zehir Zıkkım İsminin Anlamı Nedir?, Alpaslan Türkkan Kimdir?, Zecrî İsminin Anlamı Nedir?, Adnan Sinan Çakıroğlu Kimdir?, Yrd Doç Dr Badegül Can Emir Kimdir? Yrd Doç Dr Badegül Can Emir Nereli Yrd Doç Dr Badegül Can Emir Kaç Yaşında?, Zebunküş İsminin Anlamı Nedir?, Aziz Cem Güner Kimdir?, Zebun İsminin Anlamı Nedir?, Ferah Tut Nedir?, Doğukan Ak Kimdir?, Zayi İsminin Anlamı Nedir?, Ferah Bulmak Nedir?, Doğan Avcı Kimdir?, Zayıf Sesli İsminin Anlamı Nedir?, Erol Bayram Kimdir?, Feragatli Nedir?, Tufan Yanar Kimdir?, Zayıf Nahif İsminin Anlamı Nedir?, Testereli Nedir?, Özgül Baydoğan Kimdir?, Feragat Sahibi Nedir?, Zayıf İsminin Anlamı Nedir?, Tespihsiz Nedir?, Naci Şanlıtürk Kimdir?, Zaviyevi İsminin Anlamı Nedir?, Ülkü Ayaydın Kimdir?, Tespihli Nedir?, Fer Almak Nedir?, Akadyana bayrağı Anlamı Nedir, Akadyana bayrağı Nasıl Oluştu, Akadyana bayrağı Tarihi, Akadyana bayrağı Renkleri, Akadyana bayrağı Tasarımı, Naile İşlek Kimdir?, Zavallı İsminin Anlamı Nedir?, Teslimiyetçi Nedir?, Zatî İsminin Anlamı Nedir?, Fenomenolojik Nedir?, Nizamettin Öztürk Kimdir?, Ahmet Yasin Şentürk Kimdir?, Fenomenal Nedir?, Zata Mahsus İsminin Anlamı Nedir?, Ejder Kaygusuz Kimdir?, Fenolojik Nedir?, Zaruri İsminin Anlamı Nedir?, Tesettürsüz Nedir?, Emrullah Türe Kimdir?, Zarsı İsminin Anlamı Nedir?, Tesettürlü Nedir?, Fenlenmek Nedir?, Elif Baysal Kimdir?, Zarplı İsminin Anlamı Nedir?, Fenik Nedir?, Mehmet Bağlar Kimdir?, Cumali İnce Kimdir?, Zarif İsminin Anlamı Nedir?, Fenersiz Yakalanmak Nedir?, Fevzi Fatih Oğuz Kimdir?, Zafer Bayrağı (Azerbaycan) Anlamı Nedir, Zafer Bayrağı (Azerbaycan) Nasıl Oluştu, Zafer Bayrağı (Azerbaycan) Tarihi, Zafer Bayrağı (Azerbaycan) Renkleri, Zafer Bayrağı (Azerbaycan) Tasarımı, Fenersiz Nedir?, Zararsız İsminin Anlamı Nedir?, Fenerli Nedir?, Zararlı İsminin Anlamı Nedir?, Hüseyin Çalişci Kimdir?, İrfan Karatutlu Kimdir?, Feneri Nerde Söndürdün Nedir?, Zarardîde İsminin Anlamı Nedir?, Terso Nedir?, Metin Bozkurt Kimdir?, Zarafetli İsminin Anlamı Nedir?, Savaş bayrağı Anlamı Nedir, Savaş bayrağı Nasıl Oluştu, Savaş bayrağı Tarihi, Savaş bayrağı Renkleri, Savaş bayrağı Tasarımı, Fener Çekmek Nedir?, Mustafa Çiftci Kimdir?, Zampara İsminin Anlamı Nedir?, Tersinir Nedir?, Gülfiraz Sağlık Kimdir?, Ters Türs Nedir?, Zamlı İsminin Anlamı Nedir?,