Bu maddenin listelenen kaynaklarından bazıları güvenilir olmayabilir. Lütfen daha iyi, daha güvenilir kaynaklar arayarak bu maddeye yardımcı olun. Güvenilir olmayan kaynaklar sorgulanabilir veya silinebilir. (Mart 2014) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin)

Robert Fripp
Genel bilgiler
Doğum	16 Mayıs 1946 Dorset, İngiltere
Tarzlar	Art rock progresif rock post-progressive[1] ambient deneysel
Etkin yıllar	1968 - günümüz

Robert Fripp (doğum: 16 Mayıs 1946), Wimborne Minster, Dorset, İngiltere) gitarist ve bestekârdır. King Crimson’ın günümüze dek gelen tek “sabit” elemanı olmuştur. Geniş bir müzikal yelpazede herhangi bir tarza bağlı kalmadan müzik yapmaktadır.

Besteleri genellikle klasik ve halk geleneklerinden etkilenen alışılmadık asimetrik ritimler içeriyor. Yenilikleri arasında Frippertronics olarak bilinen bant geciktirme sistemi ve yeni standart ayarlama yer alıyor.

Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Giles Giles & Fripp[değiştir | kaynağı değiştir]

Fripp’in müzik kariyeri Peter ve Michael Giles kardeşlerin şarkı söyleyebilen bir organist aranıyor ilanına cevap vermesiyle başlar. Üçlü iki single ve bir albüm çıkarır (The Cheerful Insanity of Giles Giles and Fripp) ancak başarılı olamaz.

King Crimson[değiştir | kaynağı değiştir]

GGF’nin dağılmasından sonra fripp davulcu Michael Giles ile yeni bir grup kurma planları yapmaya başlar. 1968 yılında Greg Lake, Peter Sinfield ve Ian McDonald ile beraber King Crimson’ı kurarlar. 1969 da ilk albüm In the Court of the Crimson King çıkar. Ancak Giles ve Mcdonald ile yaşadığı müzikal görüş ayrılıkları ikilinin grubu bırakmasıyla sonuçlanır. İlk önce Fripp grubu terk etmeyi teklif eder ancak Giles ve Mcdonald grubun Fripp’e ait olduğuna kanaat verip gruptan ayrılırlar. Bu tarihten günümüze dek de Fripp grubun tek değişmeyen elemanı olarak kalmıştır.

Yan projeler[değiştir | kaynağı değiştir]

King Crimson’ın aktif olmadığı dönemlerde Fripp birçok yan projeye imza attı. Keith Tippett ile beraber çalışan Fripp; 1971'de “Septober Energy” ve 1973'te “Ovary Lodge” albümlerine prodüktörlük yaptı. Ayrıca bu zaman diliminde Van Der Graaf Genarator ile de çalışan Fripp; grubun 1970 çıkışlı “H to He, Who Am the Only One” ve 1971 çıkışlı “Pawn Hearts” albümünlerinde gitar çaldı. Brian Eno ile beraber 1972 de “No Pussyfooting” ve 1974 te “Evening Star” albümlerini çıkardı. Bu albümler oldukça “garip” müzikal deneyler içeriyordu. Fripp’in iki adet makarayı Revox teyp çalarına bağlayarak elde ettiği “tape delay” sistemi Fripp’in ileriki dönem çalışmalarında da önemli bir rol oynayacaktı. Bu sistem ayrıca “Frippertronics” adıyla da bilinmektedir.

1970 lerin ikinci yarısında Fripp kendisini müzik endüstrisinden uzaklaştırarak John G. Bennett aracılığıyla Gurdjieff öğretilerini inceleme fırsatı bulmuştur. Fripp ileride Guitar Craft’ı kurarken bu dönemde öğrendiklerini de kullanacaktır.

1976’da Peter Gabriel’in kendi adını taşıyan ilk stüdyo albümünde gitar çalarak tekrar müziğe dönen Fripp; yılın geri kalanında Gabriel ile beraber turneye çıkmasına karşın kendi ismi yerine “Dusty Rhodes” adını kullandı.

1977’de Brain Eno’nun davetiyle David Bowie’nin Heroes albümünde gitar çalması Fripp’in diğer müzisyenlerle iletişime geçmesine yardımcı oldu. Peter Gabriel’in ikinci albümünde ve Darry Hall’in “Sacred Songs” albümünde gitar çaldı.

Bu dönemde söz yazarı Joanna Walton ve Brain Eno, Peter Gabriel, Darry Hall, Peter Hammill, Jerry Marotta, Phil Collins, Tony Levin ve Terre Roche gibi isimlerle kendi albümü üstünde çalışan Fripp; 1979 da “Exposure” u çıkardı. Albümü yıl içinde bir “Frippertronics” turnesi izledi.

New York'ta yaşadığı bu dönemde Blondie ve Talking Heads’in albümlerinde çalıp onlarla bazı konserlerlere çıktı. Ayrıca The Roches’ ın ilk albümne prodüktörlük yaptı. 1980 de David Bowie’yle girdiştiği yaratıcı deneyler Scary Monsters (and Super Creeps) albümünde ayırt edilebilir gitar partisyonları olarak ortaya çıktı.

Fripp’in bas gitarist Buster Jones, vokalist David Byrne(albümde adı Absalm el Habib olarak geçti) ve davulcu Paul Duskin ile birlikte yaptığı çalışmalar sonucu God Save the Queen/Under Heavy Manners albümü ortaya çıktı. Eşzamanlı olarak “ ikinci sınıfta seyahat eden yeni çağ enstrümantal dans grubu” olarak bahsettiği The League of Gentelman’ı kurdu. Grupta bas gitarda Sara Lee, klavyede Barry Andrews ve davulda da Johny Toobad vardı.(daha sonra yerine Kevin Wilkinson geçti). Grup 1980 boyunca turlamaya devam etti.

Guitar Craft[değiştir | kaynağı değiştir]

Robert Fripp 1985'te insanlara keşfettiği yeni akordu ve kendi tekniğini anlatmak için Guitar Craft’ı kurdu. Sonrasında da öğrencileriyle “The League of Crafty Guitarists” adı altında konserler ve albümler çıkardı. “California Guitar Trio” bu grubun üyelerindendi.

Soundscape[değiştir | kaynağı değiştir]

1994’te Fripp solo çalışmalarına geri döndü. Artık Frippertronicste “looplar” yaratmak için teyp yerine dijital teknolojiyi kullanmaya başladı. “Soundscape” adını verdiği bazı kayıtları yayınladı. Let the power fall, The gates of paradise, Radiophonics, A Blessing of Tears, That Which Passes, November Suit albümleri Fripp’in soundscape çalışmalarından oluşmaktadır.

Sylvian/Fripp[değiştir | kaynağı değiştir]

Fripp’in David Sylvianla beraber yaptığı çalışmalar; kendisinin özgün tarzını yansıtan ezgiler taşıyordu. Sylvian’ın The Alchemy ve Gone to Earth albümlerinde gitar çalan Fripp; 1991 de Sylvian’a King Crimson’ın vokalistliğini teklif etti. Sylvian bu teklifi reddetti ancak ikili Fripp’in Guitar Craft öğrencisi Trey Gunn ve baterist Jeryy Marotta ile beraber The First Day albümünü çıkardı.

Son çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Robert Fripp 2004 yılında Joe Satriani ve Steve Vai ile birlikte G3 turnesine çıktı.

Windows Vista’nın ses ve ambiyansları üstünde çalıştı.

2005 te gitarist Peter Buck, basist Fred Chalenor, davulcu Matt Chamberlain ve elektroniklerde Hector Zazou ile beraber Bill Rieflin’in Slow Music Project’ine katıldı.

Yine 2005 yılında son solo albümü "Love Cannot Bear" piyasaya çıktı.

Müzik[değiştir | kaynağı değiştir]

Gitara 11 yaşında başlayan Robert Fripp; kendi deyimiyle müzik kulağından ve ritim duygusundan yoksundu. Müzik hayatı annesinin marketten aldığı bir gitarla başladı.

Gitar ortalama standartların çok altındaydı. Bu da Fripp’in tekniğinin yanlış gelişmesine yol açtı. - Fripp bir röportajında bu yanlışları ancak 11 yılda düzeltebildiğini söylüyor-. Bir müzik öğretmeni olan teyzesiyle günde bazen 9 saate varan teori derslerinin ve disiplinli çalışmasının sonucunda erken yaşlarda oldukça üst seviyede bir teori bilgisine ve teknik yeterliliğe ulaştı. –The Cheerful insanity of Giles Giles and Fripp albümündeki Suite No:1 bestesi Fripp’in teknik yeterliliği hakkında yeterli ipucunu bize vermektedir-

20'li yaşlarda Fripp’in müziğe yaklaşımı büyük bir devrime uğradı. Daha öncesinde sadece gitar çaldığını ancak müzik dinlemediğini belirten Fripp; hayatını tam anlamıyla müziğe açmaya karar verdi.

Robert Fripp'in uyguladığı çalışma metodalarının bazılarında gitarın yeri yoktur. Örneğin, Fripp'in temel egzersizlerinden biri; hiçbir şey yapmadan 30 dakika oturmaktır. Bu “zor” ve “sıkıcı” bir eylemdir. Ancak kişi bu süre içinde kendini; kendi hareketlerini, duruşunu inceleme fırsatı bulup; gereksiz olanları atma fırsatını elde etmektedir. "Düzgün oturma" da bu egzersizin ulaştırmaya çalıştığı hedeflerden biridir. İnsan oturarak gitar çaldığı için düzgün oturmayı da öğrenmelidir.

Robert Fripp geliştirdiği gitar tekniğini Guitar Craft aracılığıyla bu teknikleri öğrenmek isteyenlere anlatmaktadır. Guitar Craft'a katılmak için herhangi bir gitar tecrübesine gerek yoktur.

İsteyen herkes bu kurslara katılabilir.

CGDAEG akordu[değiştir | kaynağı değiştir]

Standart gitar akordu olan "EADGBE"'yi 1985 yılında terk eden Fripp; kendi keşfettiği "CGDAEG" akorduna geçmiştir. Guitar Craft, öğrencilere bu akord sistemini baz alarak eğitim vermektedir.

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

• 1968 The Cheerful Insanity of Giles, Giles, and Fripp
• 1973 No Pussyfooting (Brian Eno ile beraber)
• 1975 Evening Star (Brian Eno ile beraber)
• 1979 Exposure
• 1981 God Save the Queen/Under Heavy Manners
• 1981 The League of Gentlemen (League of Gentlemen ile beraber)
• 1981 Let the Power Fall: An Album of Frippertronics
• 1982 I Advance Masked (Andy Summers ile beraber)
• 1984 Bewitched (Andy Summers ile beraber)
• 1985 Network
• 1985 God Save the Queen (League of Gentlemen ile beraber)
• 1986 The League of Crafty Guitarists Live!
• 1986 The Lady or the Tiger (Toyah Willcox ile beraber)
• 1990 Show of Hands' («The League Of Crafty Guitarists» ile beraber)
• 1991 Sunday All Over The World (Toyah Willcox ile beraber)
• 1993 The First Day (David Sylvian ile beraber)
• 1993 Darshan (David Sylvian ile beraber)
• 1994 The Bridge Between (California Guitar Trio ile beraber)
• 1994 1999 Soundscapes: Live in Argentina
• 1994 Damage: Live (David Sylvian ile beraber)
• 1994 Redemption-Approaching Silence (David Sylvian ile beraber)
• 1994 FFWD (The Orb ile beraber)
• 1995 Intergalactic Boogie Express: Live in Europe...
• 1995 A Blessing of Tears: 1995 Soundscapes, Vol. 2 (live)
• 1995 Radiophonics: 1995 Soundscapes, Vol. 1 (live)
• 1996 That Which Passes: 1995 Soundscapes, Vol. 3'' (live)
• 1996 Thrang Thrang Gozinbulx (League of Gentlemen ile beraber)
• 1997 November Suite: 1996 Soundscapes - Live at Green Park Station
• 1997 Pie Jesu
• 1998 The Gates of Paradise
• 1998 Lightness: for the Marble Palace
• 1999 The Repercussions of Angelic Behavior (Bill Rieflin ve Trey Gunn ile beraber)
• 2004 The Equatorial Stars (Brian Eno ile beraber)
• 2005 Love Cannot Bear (Soundscapes - Live In The USA)

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Dgm Live 31 Aralık 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Guitar Craft18 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]