Metallica
Metallica, 2017 yılında Londra, İngiltere'de. Soldan sağa: Lars Ulrich, James Hetfield, Kirk Hammett ve Robert Trujillo
Genel bilgiler
Başladığı yer	Los Angeles, Kaliforniya, ABD
Tarzlar	Thrash metal, heavy metal
Etkin yıllar	1981 - günümüz
Müzik şirketi	Warner Bros. Records, Elektra, Vertigo, Megaforce, Sony (Japonya)
İlişkili hareketler	Megadeth, Exodus, Flotsam and Jetsam, Voivod, Bob Rock, Leather Charm, Ozzy Osbourne, Black Label Society, Suicidal Tendencies, Lou Reed, Motörhead
Resmî site	metallica.com
Üyeler	James Hetfield Lars Ulrich Kirk Hammett Robert Trujillo
Eski üyeler	Cliff Lee Burton Jason Newsted Dave Mustaine Ron McGovney

Metallica, 1981 yılında kurulan Amerikalı bir heavy metal grubudur. Davulcu Lars Ulrich ve vokalist/gitarist James Hetfield tarafından Los Angeles'ta kurulduktan sonra kariyerinin büyük kısmını San Francisco'da sürdürmüştür. Hızlı tempoları ve agresif müziğiyle bilinen grup; Slayer, Megadeth ve Anthrax ile birlikte thrash metalin "dört büyüklerinden" biri olarak kabul edilir. 1981 yılında James Hetfield'ın, Lars Ulrich'in grup kurmak için yerel bir gazetede verdiği ilana yanıt vermesi ile kurulan grubun 2003 yılı itibarıyla kadrosu; vokal ve ritim gitarda James Hetfield, davulda Lars Ulrich, lead gitarda Kirk Hammett ve bas gitarda Robert Trujillo şeklindedir.

Metallica'nın ilk albümü Kill 'Em All 1983 yılında yayınlandı. Grup, 1986 yılında yayınlanan ve tüm zamanların en ilham verici thrash metal albümlerinden biri olarak görülen Master of Puppets albümü ile hayran kitlesini genişletmeye başladı. Metallica, 1991 yılında yayınlanan Black Album olarak da bilinen kendi isimlerini taşıyan beşinci albümleri ile hem büyük ticari başarı hem de heavy metal tarihinin en başarılı albümlerinden birini yaptı.

2009 yılında Rock and Roll Hall of Fame tarafından onurlandırılan grup günümüze kadar toplam dokuz stüdyo albümü ve üç konser albümü yayımlamıştır. On Grammy ödülü bulunan Metallica Amerikan müzik tarihinde arka arkaya beş albümü Amerikan Billboard albüm satış listelerinde 1 numara olan ilk gruptur. Metallica 2018 itibarıyla tüm dünyada toplam 125 milyon albüm satışı elde etmiştir.^[1] Ayrıca Antarktika dâhil 7 kıtada konser veren tek gruptur.^[2] 18 Ağustos 2016'da Hardwired... to Self-Destruct albümlerini yayınladılar. Albüm 2016 yılının en çok satılan 15. albümü oldu.^[3] Grup on birinci stüdyo albümü 72 Seasons'ı 14 Nisan 2023'te yayınladı.

Geçmiş[değiştir | kaynağı değiştir]

Kuruluş dönemi (1981-1983)[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup; 1981 yılının sonlarında, Lars Ulrich'in The Recycler gazetesine verdiği "Davulcu, Tygers of Pan Tang, Diamond Head ve Iron Maiden çalan birilerini arıyor" ilanına, Leather Charm grubundaki Hugh Tanner ve James Hetfield'ın cevap vermesiyle kuruldu. Grup kurulmadan önce, Ulrich Metal Blade Records'ın kurucusu Brian Slagel'a yakında çıkacak olan derleme albümü Metal Massacre için şarkı kaydedip kaydedemeyeceğini sordu. Slagel teklifi kabul ettikten sonra Ulrich, Hetfield'a ritim gitar ve vokal görevlerini verdi. Grup resmi olarak 1981 yılının 28 Ekim'inde yani Hetfield ve Ulrich'in tanışmasından 5 ay sonra kuruldu.

Grubun adını alış hikâyesi ise Lars Ulrich ile arkadaş olan Ron Quintana'nın bir dergi çıkarmasıyla ilgilidir. Ron Quintana çıkaracağı dergisi için alternatif isimleri Lars'a sayarken Ron Quintana iki şık arasında kalmıştır. Bunlar; Metal Mania ve Metallica'ydı. Lars akıllıca bir hamle yaparak Ron'a hemen Metal Mania fikrini önerir ve Metallica ismini grubu için alır. Grubun logosunu da James Hetfield hazırlamıştır.

Grup, bu sefer The Recycler gazetesine ana gitarist ilanı verdi. Dave Mustaine ilana cevap vermesiyle Ulrich ve Hetfield, pahalı gitar ekipmanını gördükten sonra Mustaine'i gruba dâhil etti. 1982 yılının başlarında grup Metal Massacre albümü için ilk şarkısı olan Hit the Lights'ı kaydetti. Hetfield şarkıda bas gitarı, Lloyd Grant ise solo gitarı çalıyordu. 14 Haziran 1982'de çıkan Metal Massacre albümünde grubun adı yanlışlıkla "Mettalica" olarak yazıldı. Hatadan sonra, yeni katılan bas gitarist Ron McGovney ile birlikte ilk canlı konserini 14 Mart 1982'de Anaheim'da bulunan Radio City'de veren grup ayrıca "Power Metal" adında ilk demosunu yayınladı. Ancak Ron'un özellikle Ulrich ve Mustaine ile aralarındaki anlaşmazlık, şarkıların yaratım sürecinde neredeyse hiç katkısı olmayışı ve grup üyelerinden grubun bir elemanı olarak istediği saygıyı görememesi, 12 Aralık 1982'de ayrılmasına neden olmuştur. Bu sıralarda Hetfield ve Ulrich "Whiskey A Go Go" adlı mekanda grup Trauma grubunu izledi. İki arkadaş mekanda eğlencelerine devam ederken sahneden bir ses duydular, bunu ikisi de en başta solo gitar olarak düşünmüşlerdi ancak arkalarını döndüklerinde bunun wah-wah pedalı kullanan bir bas gitarist olduğunu fark ettiler. James Hetfield olayı, "Tam arkamızdan vahşi bir solo gelmişti, arkamızı döndüğümüz zaman bunun o olduğunu gördük, uzun kızıl saçlarıyla sadece işini yapıyor ve çevrede sanki kimse yokmuşcasına, tek başına odasında çalıyormuşcasına sakin ve bir o kadar harika çalan birisi vardı" diye özetliyor. Basist Cliff Burton'a "hayran kalan" Hetfield ve Ulrich Cliff'e gruba katılmasını teklif etti. Cliff başlangıçta kabul etmese de, yılın sonuna doğru grubun San Fransisco'ya taşınması koşuluyla gruba katılmayı kabul etti. Grubun Cliff Burton ile ilk konseri 1983 yılının Mart ayında The Stone adlı bir gece kulübünde oldu. Bu ekiple Megaforce adlı bir demo yayınlayan grup kendini metal müzik çevrelerinde iyiden iyiye belli etmeye başlamıştı. Ancak, Dave Mustaine'in alkol, şiddet ve uyuşturucu problemleri grup üyelerini çok rahatsız ediyordu ve bu yüzden gruptan çıkarılmasına karar verildi. Dave'in çıktığı aynı gün Exodus grubunun kurucularından Kirk Hammett gruba solo gitarist olarak katıldı.

Kill 'Em All (1983)[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Kill 'Em All

Metallica, ilk stüdyo albümleri olan Kill 'Em All'u 1983'te çıkarttı. Aslında albümün adının Metal Up Your Ass: Easters Cancelled, Bodys Been Found olması planlanıyordu fakat grup ve şirket o zamanlar albüm isminin alacağı negatif tepkiden çekindi. Şirketin baskılarından dolayı isim değiştirilmek zorunda kaldı. Basçı Cliff Burton da şirketi kastederek Kill 'Em All adını önerdi ve grup tarafından hemen kabul edildi. Albüm 10 şarkı içeriyordu ve bu şarkılar arasında Dave Mustaine'in de katkıda bulunduğu besteler vardı. Albümün en belirgin tarafları Hetfield'ın çiğ vokali ve grup elemanların yapmak istedikleri müzik ve yaşlarını çok güzel yansıttıkları şarkıları olmuştur. Bu albümden "Seek & Destroy" ve "The Four Horsemen" birçok konserlerinde yer bulmuştur. Ayrıca Cliff Burton'ın bas solosu "(Anesthesia) Pulling Teeth" de bu albümde yer almaktadır. Albüm çok büyük bir satış başarısı getirmese de Metallica adının yeterince duyulmasını sağlamıştır. Grup belirli bir hayran kitlesi topladıktan sonra ikinci albümün geleceğini duyurmuştur.

Ride the Lightning (1984)[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Ride the Lightning

Grup ikinci albüm Ride the Lightning 'i kaydetmek için 1984 yılında Danimarka'daki Sweet Silence stüdyolarına gider. Bir hafta süren kayıtlar sonucunda Flemming Rasmussen prodüktörlüğünde Ride the Lightning 1984 yılının Ağustos ayında raflardaki yerini alır. Yeni albüm ile grup Avrupa'da turnelere çıkmaya ve imza dağıtmaya başlar. Albümün açılış parçası "Fight Fire with Fire"'ın başındaki akustik kısım dinleyen herkesin kısa bir şok geçirmesine, Metallica'nın aniden tarz değiştirdiğini düşünmelerine sebep olmuş ama şarkının sert ve hızlı devamı bu kanıyı yok etmiştir. Albümde Hetfield'ın sesini yüksek derecede geliştirmesi de gözden kaçmamıştı. Albümdeki "Creeping Death", konserlerin vazgeçilmez parçası ve grubun canlı biçimde çaldığı en iyi parçalardan biri oldu. Yine albümde bulunan "Fade to Black" isimli şarkı çıktığı ilk günden beri grubun en çok sevilen şarkılarındandır. Ride the Lightning 'in çıkışından sonra grup pek çok dergilerden "Yılın Metal Grubu" ödülü aldı. Artık Metallica çığ gibi büyüyordu ve adını tüm Dünya'ya duyurmak için adım adım ileriyordu.

Master of Puppets (1984-1986)[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Master of Puppets

1984 yılında Metallica'yı izleyen Elektra Records'tan Michael Alago ve 'Q-Prime Menajerlik'ten Cliff Burnstein grubun performansından çok etkilenir ve kontrat imzalanır. Böylece grup İngiltere'de de büyük başarıya ulaşır. Artık büyük bir şirketle de anlaşmış olan grup 3. stüdyo albümlerini çıkartmak için hazırlanmaya başlar. Ride the Lightning 'in büyük başarısından sonra herkes gruptan çok iyi bir albüm bekliyordu ve Metallica beklentileri karşılayan 3. stüdyo albümleri Master of Puppets 'ı 1986 yılında piyasaya sürdü. Çıktığı andan itibaren büyük başarı ve eleştirmenlerden çok yüksek notlar toplayan albüm, hiçbir reklam kampanyası olmadan milyonlar sattı, Billboard 200'de 29. sıraya kadar yükseldi. Albümün açılış parçası olan "Battery" yine "Fight Fire with Fire" gibi yavaş girişi, devamında gelen hızlı ve sert riffleriyle dikkat çekerken, albüme adını veren "Master of Puppets" ise küresel bir sorun olan uyuşturucuya dikkat çekmektedir ve grubun en iyi şarkılarından birisi olarak kabul edilmektedir. İsmini basçı Cliff Burton'ın astronomiye ilgisi sebebiyle bir takım yıldızdan alan albümün tek enstrümantal parçası "Orion" ise grubun yaptığı en iyi parçalardan ve tüm zamanların en iyi enstrümantal şarkılarından birisi olarak görülmektedir. Pek çok eleştirmen tarafından en iyi ve sert metal albümlerinden biri olarak gösterilen Master of Puppets Metallica için bir çağın bitişi ve yeni bir çağın başlangıcı olacaktır.

Cliff Burton'ın Ölümü ve Garage Days Re-Revisited (1986-1987)[değiştir | kaynağı değiştir]

27 Eylül 1986'da Damage Inc. turunun Avrupa ayağı sırasında grup üyeleri kendi aralarında yatacakları yerleri seçmek için kart çekerler. Cliff Burton, Kirk Hammett'ın yerinde yatmaya hak kazanır. Gece ise küçük bir İsveç kasabası olan Ljungby yakınında tur otobüsleri yoldaki buzlanma sebebiyle şarampole yuvarlanırlar. Kazayı James Hetfield, Lars Ulrich ve Kirk Hammett ufak sıyrıklarla atlatırken uğruna grubun şehir bile değiştirdiği yetenekli basçı Cliff Burton camdan fırlayarak otobüsün altında kalmış, henüz 24 yaşındayken hayata gözlerini yummuştur. Otobüs, çekicinin halatının kopması sonucu kaldırılırken tekrar düşmüştür. Bu ikinci düşüş sırasında Cliff'in henüz hayatta olup olmadığı bilinmemektedir. Cenaze töreninde Master of Puppets albümünden Cliff ile bütünleşen "Orion" adlı parça çalınmıştır, parça 2006 Rock am Ring festivalinde Master of Puppets 'ın 20. yılı için tüm albüm baştan sona çalınana kadar hiç tam uzunluğuyla çalınmamıştır. Ayrıca And Justice For All... albümündeki To Live Is To Die parçası tamamıyla Cliff'e adanmıştır. Kendi isteği üzerine Cliff'in külleri Bay Area'da değişik yerlere savruldu. Kendi deyişleriyle Metallica'yı Metallica yapan 3,5 yıllık basçılarının ölümünden çok etkilenen grup üyeleri, grubu dağıtmayı düşündüler fakat eğer yaşasaydı Cliff'in bunu istemeyeceğini hatırlayarak ve Cliff Burton'ın ailesinin isteği üzerine devam etme kararı aldılar.

Yeni bas gitarist seçmelerine Hammett'ın çocukluk arkadaşı ve Primus grubunun basçısı Les Claypool, Prong grubundan Troy Gregory, Flotsam and Jetsam kurucularından Jason Newsted ve yaklaşık 40 kişi katıldı. Metallica'nın tüm şarkılarını ezberleyen Newsted; Hetfield, Ulrich ve Hammett tarafından grubun yeni bas gitaristi olarak seçildi. 1987 yılının başlarında grup turneyi bitirip stüdyoya girerek sadece coverlerdan oluşan ve Jason'ın grupla ilk kayıt tecrübesi olan The $5.98 E.P.: Garage Days Re-Revisited isimli EP'yi yayınladı. Aynı yıl, Burton'a adanmış, hayranlar tarafından çekilen videolar, gösterilmemiş televizyon şovları, bas soloları, kişisel fotoğraflar ve konser görüntülerinden oluşan Cliff 'Em All piyasaya sürüldü.

...And Justice for All (1988-1990)[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: ...And Justice for All (albüm)

Bas gitarist olarak Jason Newsted'i kadroya katan Metallica, Cliff Burton olmadan ilk ve 4. stüdyo albümleri olan ...And Justice for All albümünü 1988 yılında piyasaya sürdü. Oldukça sert ve hareketli olan, içinde kimi progresif öğeleri bulunduran albüm muazzam bir başarı yakaladı ve Billboard 200'de 6. sıraya kadar yükselerek grubu ilk defa ilk 10'a sokmayı başardı. Fakat albümde hiç bas gitarın sesinin duyulmaması sebebiyle kimi sert eleştiriler aldı. Ekip elemanlarının Jason'ı ilk yıllarda dışlamaları ve onun müzik bakış açısını, müziksel fikirlerini göz ardı edişleri, albümün 3'lü arasında bir yetenek şovuna dönüşmesi bunda en büyük etkendi. Albümde bas gitar vardı, ancak sesi çok kısılmıştı, ancak katmanlarına inildiğinde fark edilebiliyordu, bir nedeni de albümdeki bas gitarın önceki albümlerden daha sık bir şekilde ritim gitarı takibinin arttırılması olmuştu. Daha önce grubun ilk günden beri desteklemediği video klip çekme politikasını da sona erdirerek eski bir depoda bir savaşın ve savaşın insanlara getirdikleri üzerine yazılmış, albümün 4. şarkısı "One"'a klip çekti. Eski bir depoda, Johnny Got His Gun adlı filmden bazı sahnelerle harmanlanmış klip grubun ilk video klibi olması sebebiyle büyük ilgi gördü. Büyük başarı yakalayan albüm sonrasında grup 2 yıl sürecek olan Damaged Justice turnesine çıktı. Artık kendi başlarına arena turlarına çıkmaya başlayan grup başarılı performanslarıyla hayranlarından tam not aldı. One adlı şarkıyla Grammy Ödülleri'ne En iyi Hard Rock/Metal Performansı kategorisinde aday olan grup ödülü Jethro Tull'e kaptırınca o yılki albüme Grammy Ödülünü Kaybeden Albüm ibaresini ekletti.

Metallica (The Black Album) (1990-1993)[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Metallica (albüm)

Çok satan bir albüm ve başarılı geçen bir turneden sonra yeni bir albüm kaydetmek için North Hollywood'daki One On One stüdyolarına giren Metallica Bon Jovi, The Cult, Mötley Crüe ve Nirvana gibi başarılı grupların prodüktörlüğünü yapmış olan Bob Rock ile anlaştı. Daha önceki 4 albümü istedikleri gibi yapan James Hetfield ve Lars Ulrich, yeni bir prodüktörle çalışmaya alışırken, Cliff Burton'ın yerine gelen basçı Jason Newsted ise hâlâ grupta dışlanan eleman gibi duruyordu. Yaklaşık 1 yıl süren kayıt ve beste süreci sonunda albüm 1991 yılında piyasaya çıktı. New York'taki Madison Square Garden'da, o zamana kadarki en büyük dinleti partisini veren Metallica artık dünyanın en büyük grupları arasındaki yerini almıştı. Black Album, Metallica'nın çıkarttığı en yüksek ticari başarıya sahip albüm olarak bilindi ve birçok yeni hayran kazanmasını sağladı. Çıktığı geceden itibaren sansasyonlara neden olan albümün bir adı yoktu. Sade, siyah bir kapağı olan albümün üstünde sadece Metallica yazıyordu ve dikkatli bakıldığında görülebilen bir yılan silüetine sahipti. Eskisinden farklı bir tarzda olan albüm, grubun yavaş yavaş thrash metalden uzaklaştığının göstergesiydi. "Enter Sandman" ile Grammy alan grup, o sene albüm çıkartmadıkları için Jethro Tull'e teşekkür etmeyi de unutmadı. Metallica önce Wherever We May Roam adıyla başlayan, ikinci ayağında Guns N' Roses ile birleşen ve Nowhere Else to Roam adıyla son bulan konser dizisine başladı. Nowhere Else to Roam turnesi kapsamında 1993 yılında İstanbul "BJK İnönü Stadyumu"nda Türk hayranlarına muhteşem bir konser yaşatan Metallica artık yeni albüm için stüdyoya girmeye hazırdı.

Load (1996)[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Load

3 yıl süren uzun turneden sonra Metallica, altıncı albümlerini kaydetmek için stüdyoya girdi. Yaklaşık 1 yıl süren beste ve kayıt aşamasından sonra grubun 6. stüdyo albümü Load Billboard 200 listesine 1 numaradan giriş yaparak raflardaki yerini aldı. Albümün kapak çalışması Andres Serrano tarafından yapıldı. Ressamın meni ve kanını 2 cam plaka arasına koyarak ortaya çıkardığı kapak çalışması fanlar tarafından beğenilmedi. Önceki 5 albümden tamamen farklı tarzlarda şarkılar içeren Load fanlar tarafından çok eleştirildi, müzik yazarlarının bir kısmı albümü beğenirken bir kısmı ise "Metallica davayı sattı" diyerek grubu lekelemeye çalıştı. Albüm, hard rock ve heavy metal'in karışımına sahip senkronik bir eserdi ve zamanla en iyi hard rock albümlerinden birisi kabul edilerek severek dinlendi. Grup elemanlarının uzun saçlarını kısacık kestirip alternatif rock festivali Lollapalooza'da headliner olarak sahne alması ise öte yandan pek çok hayranın tepkisini çekti.

Reload (1997)[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: ReLoad

Load albüm kayıtları sırasında çok fazla şarkı kaydeden grup, kalan şarkıların üstünde biraz daha çalışarak sonraki yıl ReLoad adıyla bir albüm daha piyasaya sürdü. Yapılan açıklamada Load ve ReLoad 'ın aynı yıl çıkmasını planladığını söyleyen grup bazı aksaklıklar ve Bob Rock'ın ticari düşüncesinin etkisiyle bir sene geç çıkarılmıştı. Load 'dan biraz daha sert olan albüm Billboard 200 listesinde 1, Kanada listelerine ise 2 numaradan giriş yaptı. Reload 'ın en ilgi çeken parçalarından biri "The Unforgiven II" oldu. İlk "Unforgiven" gibi bir ballad olan şarkı, klibiyle dikkat çekti. Kasım 1997'de albüm promosyonu için Amerikan NBC kanalında yayınlanan Saturday Night Live programında sahne alan grup "Fuel" ve Marianne Faithfull ile "The Memory Remains" parçalarını çaldı.

Garage Inc. (1998)[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Garage Inc.

1998'e gelindiğinde Metallica cover şarkılardan oluşan Garage Inc. albümünü yayınladı. İlk CD tamamı yeni kaydedilmiş Diamond Head, Killing Joke, The Misfits, Thin Lizzy, Mercyful Fate, Motörhead, Black Sabbath ve birçok eski efsane grupların coverlarını içeriyordu. İkinci CD'de ise grubun 1987'de kaydettiği The $5.98 E.P.: Garage Days Re-Revisited adlı demo vardı. Koleksiyoncular tarafından beğeniyle karşılanan albüm Billboard listelerine 2 numaradan girdi.

S&M(1999-2001)[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: S&M (albüm)

21-22 Nisan 1999 tarihlerinde daha önce "Nothing Else Matters"'ın düzenlemesini de yapmış olan Michael Kamen şefliğindeki San Francisco Senfoni Orkestrası ile birlikte konser veren Metallica, bunları S&M adı altında piyasaya sürdü. Konserler için özel olarak bestelenen "No Leaf Clover" ve "−Human" adlı şarkılar büyük ilgi gördü. "The Call of Ktulu" şarkısının diğer şarkılara göre orkestra ile müzikal olarak daha uyumlu olması S&M performansının 2001 yılında Grammy Ödülü kazanmasını sağladı.

Napster Davası[değiştir | kaynağı değiştir]

Mission: Impossible II adlı film için yaptıkları soundtrack "I Disappear" piyasaya sürülmeden paylaşım programı Napster yoluyla internete düşünce grup program yapımcısı ve kullanıcılarına karşı dava açtı. Bir internet takip ekibiyle anlaşan grup sadece 3 günde şarkıyı yaklaşık 300 bin kişinin indirdiğini tespit etti. Şarkıyı indirenleri hesapları kapatıldı, site ise ceza aldı. Sonuç olarak ise Metallica özellikle Lars Ulrich, hayranları tarafından olumsuz tepkiler aldı ve hayranların birçoğu buna karşılık olarak sokaklarda Metallica albümlerini yakıp çöplere attılar. Lars Ulrich geçen uzun süreden sonraki bir röportajında bunun aptalca olduğunu ve pişman olduklarını belirtmiştir.^{[kaynak belirtilmeli]}

Newsted'in ayrılışı[değiştir | kaynağı değiştir]

Yeni bir albüm kaydetmek için stüdyoya girmeye hazırlanan grup; Ocak 2001'de basçı Jason Newsted'ın kişisel ve özel problemleri yüzünden, sevdiği müziği yaparken kendine verdiği fiziksel hasarı sebep göstererek gruptan ayrıldığı açıklaması ile sarsıldı. Asıl sebep ise James Hetfield'ın kimsenin bir yan projede bulunmasını istememesiydi, çünkü ona göre her yan proje grubun gücünü sarsıyordu.

St. Anger (2003)[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: St. Anger

Nisan ayında ise film yapımcıları Joe Berlinger ve Bruce Sinofsky, gruba yeni albümlerinin yapım aşamasını filme çekme fikriyle geldi. 2 yılda 1000 saatten fazla çekim yaptılar fakat Temmuz ayında albüm kayıtları başlamadan önce Hetfield alkol ve diğer sebepler yüzünden rehabilitasyon merkezine yattı, tüm kayıtlar Hetfield Aralık'ta dönene kadar askıya alındı. Ancak sonrasında ise James, tedavi sebebiyle en geç saat 16:00'a kadar çalışabiliyordu, geri kalan zamanı ise ailesinin yanında geçiriyordu.

Metallica, Jason'ın ayrılmasıyla iyice kötüye giden aralarındaki iletişimi düzeltmesi için terapist ve performans koçu Phil Towle'u işe aldı. Albüm kayıtları sırasında kalıcı bir basçıları olmadığından bas gitarı, aynı zamanda prodüktörleri olan Bob Rock çaldı. Zorlu geçen kayıtlar sonrasında grup kalıcı bir basçı bulmak için seçmelere başladı. Pek çok başarılı ismin arasından parmaklarıyla çalması, tarzı ve yeteneği sayesinde öne çıkan Robert Trujillo gruba dâhil oldu fakat kayıtlar bittiğinden albüme katkıda bulunamadı. 2003 yılının haziran ayında Metallica'nın 8. stüdyo albümü St.Anger raflardaki yerini aldı. Diğer tüm albümlerden çok farklı bir tarzı olan St. Anger hiç gitar solosu içermemesi, Ulrich'in bateri soundu ve James'in vokalleri sebebiyle kötü yönde çok eleştiri aldı fakat grup elemanları St.Anger'ı bitirdikleri için mutluydular çünkü onlara göre bu kendilerini toparlamaları için yapmaları gereken bir şeydi.

2004 yılında St.Anger 'ın yapım aşamasını ve grubun içinde yaşadığı sorunları anlatan film Some Kind of Monster vizyona girdi. Film grubun en doğal ve içten hâlini barındırdığından fanlar tarafından çok sevildi ve önemli festivallerde ödüller kazandı.

Death Magnetic (2008)[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Death Magnetic

Grup 2005 yılı sonunda 15 yıldan uzun süredir prodüktörleri olan Bob Rock ile yollarını ayırdı ve yeni albüm için Red Hot Chili Peppers, Slayer, AC/DC gibi birçok önemli isimlerle çalışmış olan Rick Rubin'le çalışmaya karar verdi. Ardından yeni albümleri için Elektra Records ile olan anlaşmalarına son verip Warner Bros. Records ile anlaştılar.

Metallica, yeni albümle birlikte Master of Puppets ve öncesi sounduna dönmeyi planlamışlar ve röportajlarda hayranlarına ikinci bir St. Anger faciasını yaşatmayacaklarını dolaylı yoldan söylemiştirler. Öte yandan grubun bateristi Lars Ulrich verdiği röportajlarda St. Anger albümünün eğlenceli olduğunu, dibe vurmuş bir grubun ayaklarını yere vuruşunu ifade ettiğini ve bu nedenle de verdikleri en samimi albüm olduğunu belirtmiştir. Grubun ritim gitaristi ve vokalisti James Hetfield ise son verdiği röportajlarda yeni prodüktörleri Rick Rubbin'in tenkidiyle Master of Puppets tarzı bir albüm istediklerini, bunun her ne kadar imkânsız olmasa da zor olduğunu açıkladı fakat yeni albümün St. Anger 'dan farklı olacağının altını çizen Hetfield, Master of Puppets kalitesinde bir albüm hazırlıklarında olduklarını belirtti. Hetfield'ın verdiği röportajlarda bu albümün melodik soundunun da olacağı belirtilmekteydi.

Grup, yeni albüm Death Magnetic çıkmadan önce www.missionmetallica.com adlı bir site kurarak hayranlarının albüm çıkmadan bazı riffleri dinlemesine, stüdyodan fotoğrafları görmesine olanak sağladı. Albüm 12 Eylül 2008'de piyasaya çıktı.

Metallica; 81'i Kuzey Amerika, 73'ü Avrupa, 20'si (biri Türkiye'de) Okyanusya, 10'u Güney Amerika ve 3'ü Asya'da olmak üzere toplamda 187 konserlik bir turneyle (World Magnetic Tour) Death Magnetic albümünü tüm dünyaya tanıtmıştır.

Metallica, Türkiye'de, 25 Haziran 1993 tarihinde İstanbul BJK İnönü Stadyumu'nda, 13 Haziran 1999 tarihinde İstanbul Ali Sami Yen Stadyumu'nda, 27 Temmuz 2008 tarihinde İstanbul Ali Sami Yen Stadyumu'nda, 27 Haziran 2010 tarihinde İstanbul İnönü Stadı'nda ve 13 Temmuz 2014 tarihinde İstanbul Teknik Üniversitesi Stadyumu'nda olmak üzere toplam 5 kez konser vermiştir.

Lulu (Lou Reed ile birlikte) (2011)[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Lulu (albüm)

Lulu, Metallica ve Lou Reed'in 2011 yılında yapılan ortaklaşa bir albümdür. 30 Ekim 2011'de Avrupa'da,1 Kasım'da ise ABD'de yayınlanmıştır. Albümde vokalleri Lou Reed, geri vokalleri James Hetfield yapmıştır. Albümde Lou Reed spoken vokal (konuşur gibi şarkı söyleme) yapmış ve bu albüm, Heavy Metal tarihinde bir ilk olmuştur.

Through The Never (2013)[değiştir | kaynağı değiştir]

Metallica grubu üzerine yapılan bir belgesel ve konser filmi olma özelliğini taşıyan 2013 yapımı bir filmdir. Grubun bir turne gezisi sırasında ekipte görev alma şansı yakalayan genç bir adam, konser sırasında sürdüreceği bir göreve atanır ve bu macera hayatını değiştirir. Metallica grup üyelerini ve Dane DeHaan'ı başrollerde izlediğimiz filmin yönetmenliğini Nimród Antal üstleniyor.

56.Grammy Ödülleri Performansı (2014)[değiştir | kaynağı değiştir]

Metallica 26 Ocak 2014 tarihinde Amerika'nın Los Angeles şehrindeki Staples Center'da yapılan 56.Grammy Ödüllerinde sahne aldı. Ünlü Çinli piyanist Lang Lang ile birlikte "One" adlı parçalarını seslendirdiler.

Hardwired... to Self-Destruct (2016)[değiştir | kaynağı değiştir]

Grup, 18 Ağustos 2016'da yeni şarkısı "Hardwired"'ı video klibiyle birlikte Youtube üzerinden yayınladı ve yeni albümü "Hardwired... To Self-Destruct"ı 18 Kasım 2016'da piyasaya süreceğini açıkladı.^[4] Albümün ikinci video klibi "Moth Into Flame" şarkısı için çekildi ve 26 Eylül 2016 yine Youtube üzerinden yayınlandı.^[5] 17 Kasım 2016 tarihinde ise tüm şarkılar için klip çekileceğini önceden belirten grup, tüm klipleri Youtube üzerinden yayınladı. Albüm yılın en çok satılan 15 albümü arasına girdi^[3]

72 Seasons (2023)[değiştir | kaynağı değiştir]

28 Kasım 2022 tarihinde, grup "72 Seasons" isimli yeni albümünün 14 Nisan 2023 tarihinde yayımlanacağını duyurarak "Lux Æterna" isimli yeni tekli yayımlandı.^[6]

Grup üyeleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta Metallica ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

Güncel üyeler

• James Hetfield - vokal, ritim gitar (1981'den beri)
• Kirk Hammett - solo gitar, geri vokal (1983'ten beri)
• Robert Trujillo - bas gitar, geri vokal (2003'ten beri)
• Lars Ulrich - davul (1981'den beri)

Eski üyeler

• Jason Curtis Newsted - bas gitar, geri vokal (1986-2001)
• Clifford Lee Burton - bas gitar, geri vokal (1982-1986)
• Dave Mustaine - solo gitar (1981-1983)
• Ron McGovney - bas gitar, geri vokal (1981-1982)

Dönemsel üyeler

• Lloyd Grant - solo gitar ("Hit the Lights", 1981)
  • Yalnızca Metal Massacre derlemesinin birinci baskısında. Sonraki baskısında, şarkının Dave Mustaine'nin çalmış olduğu farklı bir versiyonu kullanılmıştır.
• Bob Rock - bas gitar (St. Anger, 2003)

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Stüdyo albümleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

Grammy Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

_{MTV Video Müzik Ödülleri}

• 1992 - En İyi Metal Müzik Videosu: "Enter Sandman"
• 1996 - En İyi Metal Müzik Videosu: "Until It Sleeps"

_{VH1 Benim Müziğim Ödülleri}

• 2000 - En İyi Sahne Sunumu

_{American Music Awards}

• 1996 - Favori Metal - Hard Rock Şarkı: "Until It Sleeps" (1996)
• 1997 - Favori : Heavy Metal - Hard Rock: Metallica - ReLoad

_{Billboard Müzik Ödülleri}

• 1997 - Billboard Rock 'n Roll Yılın Artisti: Metallica

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Resmî site

Vikisöz'de Metallica ile ilgili sözleri bulabilirsiniz.

Wikimedia Commons'ta Metallica ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]