Fransalı Margaret
Lincoln Katedrali'ndeki heykel
İngiltere konsort kraliçesi
Hüküm süresi	8 Eylül 1299 – 7 Temmuz 1307
Doğum	y. 1279 Paris, Fransa
Ölüm	14 Şubat 1318 (38–39 yaşında) Marlborough Kalesi, Wiltshire
Defin	Christ Church Greyfriars, Newgate
Eş(ler)i	I. Edward (e. 1299; ö. 1307)
Babası	III. Philippe
Annesi	Brabantlı Maria

Fransa'dan Margaret (c. 1279 - 14 Şubat 1318) ^[1], Kral I. Edward'ın ikinci eşi olarak İngiltere Kraliçesi idi. Fransa Kralı III. Philip ile Brabantlı Maria'nın kızıydı.^[2]

Evlilik[değiştir | kaynağı değiştir]

Sevgili ilk karısı Kastilyalı Eleanor'un 1290'da ölümü, İngiltere Kralı I. Edward'ı kedere boğdu. O sırada Fransa ve İskoçya ile savaş halindeydi. O ve Eleanor'un hayatta kalan tek bir oğlu vardı, Edward ve bu yüzden kral daha fazla oğula sahip olmak istiyordu. 1291 yazında Edward, Fransa ile barışı sağlamak için oğlunu Margaret ve IV. Philip'in üvey kız kardeşi Blanche ile nişanladı. Bununla birlikte, ünlü güzelliğini duyan Edward, oğlunun gelinini kendisi için almaya karar verdi ve Fransa'ya elçiler gönderdi. Philip, iki ülke arasında bir ateşkes yapılması ve Edward'ın Gascony eyaletinden vazgeçmesi koşuluyla Blanche'ın Edward ile evlenmesini kabul etti.

Edward kabul etti ve kardeşi Lancaster Kontu Edmund Crouchback'i yeni gelini alması için gönderdi. Edward aldatılmıştı, çünkü Blanche Almanya Kralı I. Albert'in en büyük oğlu Rudolph ile evlenecekti. Bunun yerine Philip, küçük kız kardeşi Margaret'e Edward'la (55 yaşındaydı) evlenmesini teklif etti. Bunu duyan Edward, Margaret ile evlenmeyi reddederek Fransa'ya savaş ilan etti. Beş yıl sonra , Papa Boniface VIII'in etkisi altında bir ateşkes üzerinde anlaşmaya varıldı. 1299'un ilk yarısındaki bir dizi anlaşma, çifte evlilik için şartlar sağladı: Edward, Margaret ile evlenirdim ve oğlu, Philip'in hayatta kalan tek kızı Isabella ile evlenirdi. Ek olarak, İngiliz monarşisi Guyenne'nin kilit bölgesini yeniden kazanacak ve Margaret'e borçlu olduğu 15.000 £ ve Castile’li Eleanor'un Ponthieu ve Montreuil'deki topraklarının önce Margaret ve ardından Isabella için çeyiz olarak geri dönmesini alacaktı.^[3]

Kraliçelik[değiştir | kaynağı değiştir]

Edward o zaman 60 yaşındaydı, gelininden en az 40 yaş büyüktü. Düğün, 10 Eylül 1299'da Canterbury'de gerçekleşti.^[5] Margaret, finansal kısıtlamalar nedeniyle asla taç giymedi ve Conquest'ten bu yana ilk taçsız kraliçe oldu. Ancak bu, kralın karısı olarak itibarını hiçbir şekilde azaltmadı, çünkü mektuplarında ve belgelerinde kraliyet unvanını kullandı ve resmi bir atama töreni sırasında bir taç almamış olmasına rağmen, herkesin önünde bir taç takıyor gibi görünüyordu.^[6]

Edward kısa süre sonra seferlerine devam etmek için İskoç sınırına döndü ve Margaret'i Londra'da bıraktı, Margaret düğünden hemen sonra hamile kaldı.^[5] Birkaç ay sonra sıkılmış ve yalnız kalan genç kraliçe kocasına katılmaya karar verdi. Hiçbir şey kralı bundan daha fazla memnun edemezdi, çünkü Margaret'in davranışları ona on altı çocuğundan ikisini yurtdışında doğurmuş olan ilk karısı Eleanor'u hatırlattı. Bir yıldan kısa süre içinde Margaret bir oğul doğurdu: Thomas. Ertesi yıl başka bir oğlu Edmund'u doğurdu.

Kralın gazabına uğrayan birçok kişi, kraliçenin kocası üzerindeki etkisi sayesinde çok sert bir cezadan kurtuldu ve sadece sevgili konsorsiyumumuz İngiltere Kraliçesi Margaret'in şefaati üzerine affedildi ifadesi ortaya çıktı. 1305'te genç kraliçe, üvey oğlu ve kocası arasında arabuluculuk yaptı, varisi yaşlanan babasıyla uzlaştırdı ve kocasının gazabını yatıştırdı. O ve kendisinden sadece iki yaş küçük olan üvey oğlu da birbirlerine düşkün oldular: Bir keresinde ona pahalı bir yakut ve altın yüzük hediye etti ve bir keresinde prensin birçok arkadaşını prensin gazabından kurtardı.

Margaret, Fransisken düzenini destekledi ve Newgate'deki yeni bir vakfın hayırseverlerinden biriydi. Ozan Guy de Psaltery'yi işe aldı ve hem kendisi hem de kocası satranç oynamayı severdi.^[7] Uyumsuz çift mutluydu. Kız kardeşi Blanche 1305'te öldüğünde, Edward tüm sarayın karısını memnun etmek için yas tutmasını emretti. Margaret'e güzelliği, erdemi ve dindarlığı nedeniyle saygı duyulduğundan, kazandığı karısının "çok değerli bir inci" olduğunu anlamıştı. Aynı yıl Margaret, Edward'ın ilk karısının adını taşıyan Eleanor adında bir kızı doğurdu, bu pek çok kişiyi şaşırtan bir seçimdi ve Margaret'in kıskanç olmayan doğasını gösterdi.

1307'de Edward İskoçya'ya yaz seferine çıktı. Margaret ona eşlik etti. Edward, Burgh by Sands’da öldü.

Dul Kraliçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Margaret, Edward'ın 1307'deki ölümünden sonra, dul kaldığında sadece 26 yaşında olmasına rağmen asla yeniden evlenmedi. "Edward öldüğünde, bütün erkekler benim için öldü" demişti.

Edward II, Piers Gaveston'ı babasının ölümü üzerine Cornwall Kontu olmaya yükselttiğinde, unvan kendi oğullarından birine verilmesi gerektiğinden, Margaret durumdan memnun değildi. Yeni kralın üvey yeğeni Isabella ile düğününe katıldı. Isabella'nın taç giyme töreninden sonra Margaret, Marlborough Kalesi'ne emekli oldu (o zamanlar dower house idi), ancak Gaveston'un 1312'de ölümüne yol açan kafa karıştırıcı zamanlarda yeni kraliçe ve üvey kardeşi Philip IV ile mektup yoluyla iletişimde kaldı. Margaret de Gaveston'ın üvey oğlu üzerindeki etkisinin kurbanıydı. Edward II, Berkhamsted Şatosu da dahil olmak üzere Margaret’ın topraklarının birçoğunu favoriye verdi. Mayıs 1308'de anonim bir muhbir Margaret'in İngiliz baronlarını Gaveston'a karşı desteklemek için IV. Philip ile birlikte 40.000 £ sağladığını bildirdi. Bu eylem nedeniyle, Gaveston kısa bir süre sürgün edildi ve Margaret, 1312 Haziran'ındaki ölümüne kadar tarafından rahatsız edilmedi.

Kasım 1312'de Edward III'ün doğumunda hazır bulundu.

14 Şubat 1318'de Marlborough'daki kalesinde öldü. Bir Fransisken alışkanlığı içinde, cömertçe bağışladığı bir kilise olan Londra'daki Christ Church Greyfriars'a gömüldü.^[8] Reform sırasında mezarı yıkıldı.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]