Günther von Kluge

Günther von Kluge
Lakabı	Kluge Hans
Doğum	30 Ekim 1882; Posen
Ölüm	19 Ağustos 1944 (61 yaşında); Metz, Lothringen
Bağlılığı	Alman İmparatorluğu (1918'e kadar); Weimar Cumhuriyeti (1933'e kadar); Nazi Almanyası;
Hizmet yılları	1901-1944
Rütbesi	Generalfeldmarschall;
Komutası	4. Ordu; Merkez Ordular Grubu; OB West
Çatışma/savaşları	I. Dünya Savaşı; II. Dünya Savaşı
Ödülleri

Hans Günther von Kluge (30 Ekim 1882; Posen - 19 Ağustos 1944; Metz, Lothringen), Almanya'nın subayı ve Nazi Almanyası'nın Generalfeldmarschall'i.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

General Max von Kluge'ın oğlu olan Günther von Kluge, 1901'de Prusya Ordusu'na katılmış ve 46. Topçu Alayı'nda görev yapmıştır. I. Dünya Savaşı sırasında, bir kurmay subayı oldu ve 1916 yılında Verdun Muharebesi'nde idi ve savaştan sonra Reichswehr'de kaldı.

1936'da Korgeneraldi ve 1937 yılında Altıncı Ordu Grubu'nun komutasını devraldı. Altıncı Ordu Grubu komutanı olarak, Alman Dördüncü Ordusunu komutasını da aldı. Kluge 1939 yılında Polonya Seferi'ne Altıncı Ordu ile katıldı.

Polonya ve Fransa'nın işgali[değiştir | kaynağı değiştir]

Kluge, 1939'da 4. Ordu komutanı olarak Polonya istilasına katıldı. Danzig'deki Polonya Postane Savunması kapsamında 28 polis mahkûma ölüm cezası verilmesinde merkezi bir rol oynadı. Fransa'ya saldırılması için onaylanan ilk Alman planına karşı çıkmasına karşın, Dördüncü Ordu'yu Fransa'nın yıkılışında doruğa ulaşan Ardenler'deki saldırıyı yönetti. Kluge, Temmuz 1940'ta feldmareşalliğe terfi etti.

Sovyetler Birliği[değiştir | kaynağı değiştir]

Kluge, Barbarossa Harekâtı'nın başlangıcında 4. Ordu'ya komuta etti ve burada, Heinz Guderian'ın emirlerine sık sık itaatsizlik ederek, onu kendisine karşı gelmekle suçlamada bulunan taktiksel konularda Heinz Guderian ile gergin bir ilişkide oldu. 29 Haziran 1941'de Kluge, Üniformalı kadınlar vurulacak emrini verdi.^[1]

Fedor von Bock, 1941 sonlarında Merkez Ordu Grubu komutanlığı görevinden alındığında, Kluge, Ekim 1943'te yaralanana kadar ordu grubuna liderlik etti.

30 Ekim 1942'de Kluge, Hitler'den gelen muazzam bir rüşvetin parçası oldu. Hitler, kendisine Alman hazinesinden yapılan büyük meblağlı bir çekle beraber iyi niyet mektubu gönderdiğini ve mülkünü restore edebilmek için gereken her şeyin Alman hazinelerine fatura edilebileceğine dair bir söz verdi.^[2] Parayı Kluge aldı ama kurmay başkanı Henning von Tresckow'dan sert eleştiriler aldıktan sonra kendisini yolsuzlukla suçladı. Kasım 1942'de Carl Friedrich Goerdeler ile görüşmeyi kabul etti.^[3] Kluge, Goerdeler'e Hitler'i Doğu Cephesine geldiğinde tutuklayacağına söz verdi; ancak daha sonra Hitler'den bir başka "hediye" aldıktan sonra fikrini değiştirdi ve sadık kalmaya karar verdi.^[4] Kluge'nin liderliğinden memnun olmadığını duyan Hitler, "hediye"lerini Kluge'nin sadakatini güçlendirici olarak gördü.^[4]

27 Ekim 1943'te arabası Minsk-Smolensk yolunda devrildiğinde Kluge ağır yaralandı. Temmuz 1944'e kadar görevine geri dönemedi. İyileşmesinden sonra Batı'daki Alman kuvvetlerinin komutanı oldu (Oberbefehlshaber West) ve Gerd von Rundstedt'in yerine geçti.

Kluge ve 20 Temmuz suikastı[değiştir | kaynağı değiştir]

Günther von Kluge Rusya'ya yapılan Barbarossa Harekâtı'nda Merkez Orduları komutanıydı. 20 Temmuz 1944 tarihinde Adolf Hitler'e yapılan suikast girişimine adı karıştığı için Batı Cephesinde komutanlık görevinden alındı. Onun yerine Walter Model geçti. Darbenin başarısız olmasının ardından Hitler'le görüşmesi için Berlin'e geri çağrıldı; Hitler'in onu komplocu olarak cezalandıracağını düşünerek, 19 Ağustos'ta iki gün sonra Metz yakınlarında siyanür (zehir) alarak intihar etti. Hitler'e bir mektup bırakarak müttefiklerle barış yapmasını ve "umutsuz bir mücadeleyi sona erdirmek için gerekli olan büyüklüğü" göstermesini önerdi. Hitler mektubu Alfred Jodl'a teslim etti ve "Kluge'nin intihar etmediğinden şüphelenilecek güçlü nedenler var, yine de tutuklansın" şeklinde yorum yaptı.^[5] SS görevlisi Jürgen Stroop, Kluge'yi komplo olayına dahil etmekle görevli olduğu konusunda övünç içindeydi. Feldmareşaline intihar etme fırsatı sunduğunu iddia etti, ancak Kluge reddetti. Daha sonra şahsen kendisini vurduğunu iddia etti ve Himmler, kendisine Kluge'nin intihar ettiği duyurmasını emretti.^[6]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Nor, Johnathan, Soviet Prisoners of War: Forgotten Nazi Victims of World War II, http://www.historynet.com/wars_conflicts/world_war_2/3037296.html 30 Mart 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
^ Wheeler-Bennett 1953, p. 529.
^ Wheeler-Bennett 1953, pp. 529–530.
^ ^a ^b Wheeler-Bennett 1953, p. 530.
^ Shirer 1990, pp. 1076–77.
^ Moczarski 1981, p. 226–234.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

[1] Nor, Johnathan, Soviet Prisoners of War: Forgotten Nazi Victims of World War II, http://www.historynet.com/wars_conflicts/world_war_2/3037296.html 30 Mart 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

[2] Wheeler-Bennett 1953, p. 529.

[3] Wheeler-Bennett 1953, pp. 529–530.

[Wheeler-Bennett,_John_page_530-4] Wheeler-Bennett 1953, p. 530.

[5] Shirer 1990, pp. 1076–77.

[6] Moczarski 1981, p. 226–234.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

g t d Meşe Yaprağı ilaveli Şövalye Demir Haçı alanlar
Altın meşe yaprağı ve kılıç ile pırlanta ilaveli Şövalye Demir Haçı	Hans-Ulrich Rudel
Meşe yaprağı ve kılıç ile pırlanta ilaveli Şövalye Demir Haçı	Hermann Balck Albrecht Brandi Adolf Galland Josef Dietrich Herbert Otto Gille Gordon Gollob Hermann Graf Erich Hartmann Hans-Valentin Hube Albert Kesselring Helmut Lent Wolfgang Lüth Hasso von Manteuffel Hans-Joachim Marseille Karl Mauss Walter Model Werner Mölders Walter Nowotny Hermann-Bernhard Ramcke Erwin Rommel Dietrich von Saucken Heinz-Wolfgang Schnaufer Ferdinand Schörner Adelbert Schulz Hyazinth Strachwitz Theodor Tolsdorff
Meşe yaprağı ve kılıç ilaveli Şövalye Demir Haçı	Ernst-Günther Baade Franz Bäke Heinrich Bär Erich Bärenfänger Gerhard Barkhorn Wilhelm Batz Otto Baum Werner Baumbach Fritz Bayerlein Hermann-Heinrich Behrend Wilhelm Bittrich Johannes Blaskowitz Georg Bochmann Alwin Boerst Georg von Boeselager Hermann Breith Josef Bremm Kurt Bühlingen Karl Decker August Dieckmann Eduard Dietl Helmut Dörner Hans Dorr Alfred Druschel Maximilian von Edelsheim Karl Eibl Hermann Fegelein Fritz Feßmann Walter Fries Waldemar von Gazen Walter Gorn Fritz-Hubert Gräser Robert Ritter von Greim Franz Griesbach Anton Hackl Heinz Harmel Josef Harpe Walter Hartmann Paul Hausser Richard Heidrich Ludwig Heilmann Gotthard Heinrici Joachim Helbig Traugott Herr Hajo Herrmann Otto Hitzfeld Hermann Hogeback Hermann Hohn Hermann Hoth Herbert Ihlefeld Hans Jordan Arthur Jüttner Hans Källner Friedrich Kirchner Otto Kittel Ewald von Kleist Günther von Kluge Otto von Knobelsdorff Alfons König Wolfgang Kretzschmar Otto Kretschmer Hans Kreysing Hans Kroh Walter Krüger Otto Kumm Ernst Kupfer Friedrich Lang Heinz-Georg Lemm Heinrich von Lüttwitz Smilo von Lüttwitz Günther Lützow Hellmuth Mäder Erich von Manstein Johannes Mayer Egon Mayer Eugen Meindl Kurt Meyer Dietrich von Müller Friedrich-Wilhelm Müller Werner Mummert Joachim Müncheberg Walther Nehring Hermann Niehoff Horst Niemack Theodor Nordmann Hans von Obstfelder Walter Oesau Hermann von Oppeln-Bronikowski Max-Hellmuth Ostermann Joachim Peiper Dietrich Peltz Hans Philipp Georg-Wilhelm Postel Hermann Prieß Josef Priller Günther Rall Hermann Recknagel Ernst-Wilhelm Reinert Alfred-Hermann Reinhardt Georg-Hans Reinhardt Lothar Rendulic Erich Rudorffer Gerd von Rundstedt Max Sachsenheimer Heinrich zu Sayn-Wittgenstein Fritz von Scholz Edler von Rarancze Werner Schröer Hinrich Schuldt Friedrich Schulz Karl-Lothar Schulz Gerhard von Schwerin Sylvester Stadler Rainer Stahel Leopold Steinbatz Felix Steiner Johannes Steinhoff Werner Streib Reinhard Suhren Karl Thieme Erich Topp Erich Walther Wilhelm Wegener Otto Weidinger Helmuth Weidling Maximilian Wengler Wend von Wietersheim Wolf-Dietrich Wilcke Theodor Wisch Günther-Eberhardt Wisliceny Michael Wittmann Josef Wurmheller Isoroku Yamamoto Werner Ziegler

Kluge nedir?, Kluge anlamı nedir?, Kluge ne demektir?