Heinrich Hoffmann tarafından çekilen bir fotoğrafı, 1935

Julius Streicher (d. 12 Aralık 1885; Fleinhausen, Augsburg - ö. 16 Ekim 1946; Nürnberg), Nazi Almanyası'nda antisemitist ideolog, demagog, asker ve siyasetçi.. Haftalık gazetesi Der Stürmer'in kurucusu, Sturmabteilung Obergruppenführer ve Kuzey Franconia Gualieter'i.

Öğretmen Friedrich Streicher ve eşi Anna'nın (evlilik öncesi soyadı Weiss) 9 çocuğundan biri olarak dünyaya geldi. Babası gibi ilkokul öğretmeni olarak çalıştı. 1909 yılında Alman Demokratik Partisi'ne katılarak siyasi kariyerine başladı. Streicher, Gwendolyn Roth adlı bir fırıncının kızı ile Nürnberg'de 1913 yılında evlendi. iki oğlu (Lothar, 1915 doğumlu ve Elmar, 1918 doğumlu) oldu. Streicher 1914 yılında I. Dünya Savaşı'nda Alman Ordusuna katıldı. 1914'ten 1918'e kadar batı ve güney cephesinde askerlik hizmetini piyade olarak yaptı. Demir Haç kazandı ve Ateşkesin edildiği Kasım 1918 yılında teğmen rütbesine ulaştı. Almanya'nın yenilgisinin travması ve hemen iki savaş arası yılların kargaşası, Streicher'ı radikal siyasi faaliyetlere yöneltti. 1919'da, yeni kurulan sosyalist Bavyera Cumhuriyeti'ne karşı ajitasyon yapan sağcı bir dernek olan Schutz-und-Trutz Bund'a (Savunma ve Koruyucu Eylem Derneği) katıldı; burada, Streicher ilk kez, daha sonra kötü bir şöhrete sahip olacağı şiddetli antisemitik retoriği sergiledi. Kısa bir süre sonra, adında sosyalizme gönderme yapmasına rağmen sağcı aşırı milliyetçi, Katolik karşıtı ve Yahudi karşıtı ilkeleri benimseyen Deutschsozialistische Partei'nin (Alman Sosyalist Partisi) Nürnberg kanadının kurulmasına yardım etti.

1922'de Streicher, kişisel takipçilerini yeni başlayan Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei) ile birleşmeye ikna etti. Nazi partisinin en eski üyelerinden biri olarak, kendisini Nazi "eski muhafızlarının" en yaşlısı olarak sayabilirdi. 1923'te Streicher, şiddetli antisemitik gazetesi Der Stürmer'i (Saldırgan) kurdu. Aynı yıl Streicher, Adolf Hitler'in başarısız Birahane Darbesi'ne katıldı. Bu faaliyetler nedeniyle Streicher öğretmenlik görevinden uzaklaştırıldı ve sonraki yılları yasadışı Nazi Partisi'nin vekil bir yerel örgütüne liderlik ederek geçirdi. 1924 ile 1932 yılları arasında Bavyera parlamentosunda bir sandalyeye sahipti.

Hitler'in hapishaneden salıverilmesinin ardından, Nazi lideri Orta Frankonya'nın (daha sonra Frankonya) Gauleiter'i (bölge lideri) atadı. Nasyonal Sosyalist rejimin ilk aylarında Streicher, Yahudi Vahşetini Püskürtme ve Ajitasyonu Boykot Etme Merkez Komitesine (Zentralkomitee zur Abwehr der jüdischen Greuel- und Boykotthetze) başkanlık etti. Bu sıfatla, 1 Nisan 1933'te Yahudi işyerlerine yönelik ünlü bir günlük boykotun örgütlenmesine yardım etti. Streicher'in 1 Nisan boykot çabası nihayetinde umulduğundan daha az verimli olsa da, Yahudi dükkanlarına ve daha kalıcı bir boykot hareketinin temelini oluşturdu. 1930'lar boyunca yerel inisiyatiflere dayalı eylemler yaptı.

Der Stürmer'in 40. Sayısında Göring'e yaptığı eleştirilerden dolayı partiden bir süreliğine uzaklaştırıldı. 1945'te Amerikan Ordusu tarafından yakalanana kadar SA Obergruppenführer olarak hizmet etti. Franconia'daki vahşi işkence, kurban ritüelleri ve öldürme yöntemleri ile askerler arasında "Frankenführer" ve Halk arasında "Franconia Canavarı" olarak anıldı.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Savaştan sonra 1919'dan 1928'e kadar aralıklarla yeniden okullarda görev yaptı. 1919'dan itibaren Deutschvölkischen und Trutbund gibi aşırı sağcı ve Yahudi karşıtı dernek ve partilerde çalıştı. 1922'de Deutschsoziale Partei'nin 2000 üyesi ile birlikte Nazi Partisi'ne girdi. 1923'ten 1944'e kadar antisemitizm yanlısı kışkırtıcı yayın organı Der Stürmer'in yayıncılığını ve zaman zaman yazı işleri müdürlüğünü yaptı.

Hitler ile Erich Ludendorff'un başlattığı Birahane Darbesi'nin başarısızlığa uğramasından sonra ikame örgütler kurdu. Nisan 1924'ten 1932'ye kadar Bavyera Eyalet Meclisi'nde milletvekili (önce Völkische Block'tan, 1925'ten sonra da Nazi Partisi'nden). 1925'te yeniden Nazi Partisi'ne girdi. Kuzey Bavyera Gau Yöneticisi oldu. 1928'den itibaren NSDAP Nürnberg-Fürth Gau Yöneticisi (1929'dan itibaren Mittelfranken, 1936'dan itibaren Franken Gau Yöneticisi) oldu.

1925 ve 1930'da iftira atmak ve antisemitik kışkırtma suçlarından dolayı kısa süreli hapis cezalarına çarptırıldı. 1933'te Yahudilerin Vahşet ve Boykot Kışkırtmalarına Karşı Savunma Merkez Komitesi yöneticisi oldu ve çok sayıda nasyonal sosyalist ve Yahudi karşıtı derneğin başkanı oldu.

İktidarı[değiştir | kaynağı değiştir]

Temmuz 1932'de Streicher, Nazi rejimi boyunca elinde tutacağı bir koltuk olan 26 seçim bölgesi Franconia'dan Reichstag'ın milletvekili olarak seçildi.[46] Nisan 1933'te, Alman devlet aygıtı üzerindeki Nazi kontrolünün Gauleiters'a muazzam bir güç vermesinden sonra, diğer antisemitik ticari önlemlerin provası olarak Yahudi işletmelerine yönelik bir günlük bir boykot düzenledi. İktidarı sağlamlaştırdıkça, Nürnberg şehrini ve Gau Franken'i az çok yönetmeye başladı ve her Yahudi'nin Hersbruck'tan çıkarılmış olmasıyla övündü. Düşmanları tarafından verilen lakaplar arasında "Nürnberg Kralı" ve "Frankonya Canavarı" da vardı. Franken'in Gauleiter'ı rolünden dolayı Frankenführer lakabını da kazandı.^[1][2] Streicher, 27 Ocak 1934'te SA-Gruppenführer rütbesiyle SA'ya üye oldu. 1937'de SA-Obergruppenführer rütbesi aldı.^[3] 6 Eylül 1935'te Hitler, onu Alman Hukuk Akademisi'ne atadı. New York Times, bu eylemi şu manşetle kınadı: "Reich, Streicher'ı Onurlandırıyor. Anti-Semitik Lider, Alman Hukuk Akademisi'ne Atandı."^[4] Yolsuzluk yaptığı için 1938'de konuşma yasağı getirildi.

1940'ta bölge yöneticisi olarak yürüttüğü işler elinden alındı ve daha sonra Cadolzburg'da kendine ait Pleikershof çiftliğinde yaşadı. 1943'te ilk karısının yerine eski sekreteri Adele Tappe ile evlendi.

II. Dünya Savaşı'ndan sonra[değiştir | kaynağı değiştir]

Julius Streicher'in asıldıktan sonraki cesedi, 16 Ekim 1946

Almanya Mayıs 1945'te Müttefik ordularına teslim olduğunda, Streicher intihar etmeye karar verdi. 23 Mayıs 1945 tarihinde, Streicher Binbaşı Henry Plitt liderliğindeki Amerikalı bir grup subay tarafından Avusturya'daki Waidring kasabasında yakalandı. Streicher ilk önce kendisinin Joseph Sailer adlı bir ressam olduğunu iddia etti ama ani birkaç soru karşısında gerçek kimliğini itiraf etti.^[5]

Yargılama sırasında, Streicher Amerikalılar tarafından yakalanmasından sonra Müttefik askerleri tarafından kendisine kötü muamele yapıldığını iddia etti. İddiasına göre, hapishanedeki hücresinde soyunmasını emredildiği, sigara ile vücudunun yakıldığını ve çıplak ayakları ile sigarayı söndürmesi istendiği, sadece bir tuvaletten su içmesine izin verildiği, zenci askerlerin ayaklarını öpmesini istendiği ve daha sonra da askerlerin bazılarının ona tükürdüğünü ve tükürmek için ağzını açmak zorunda bırakıldığını iddia etmiştir.^[6]

Julius Streicher Holokost veya diğer milletlerin istila planlamasında yer almadı. Nürnberg Uluslararası Askerî Ceza Mahkemesi tarafından yargılanmış ve insanlığa karşı işlenen suçlardan suçlu bulunarak 16 Ekim 1946 sabahı erken saatlerde asılarak idam edilmiştir. Asılmadan hemen önce idam sehpasının üzerinde Heil Hitler. Bolşevikler bir gün sizi de asacak diye bağırmıştır.^[7] Vücudu, Münih'teki Ostfriedhof'ta (Doğu mezarlığı) yakıldı ve külleri Isar Nehrine dağıtıldı.^[8][9][10]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

• Hitler Kitabı Sh:439-440, Yazarlar: Henrik Eberle / Matthias Uhl (ed.)

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Birinci sıra, soldan sağa: Göring, Heß, Ribbentrop, Keitel, Kaltenbrunner, Rosenberg, Frank, Frick, Streicher, Funk, Schacht, İkinci sıra, soldan sağa: Dönitz, Raeder, Schirach, Sauckel, Jodl, Papen, Seyß-Inquart, Speer, Neurath, Fritzsche, Üçüncü sıra MP'ler.

• Cevat Rıfat Atilhan

Wikimedia Commons'ta Julius Streicher ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.