Inter

Tam ad	Football Club Internazionale Milano
Takma ad	I Nerazzurri (Mavi, Siyahlılar) La Beneamata Il Biscione (Natriks yılanları)
Renkler	Siyah-Mavi
Kuruluş	9 Mart 1908
Stadyum	Giuseppe Meazza Stadyumu, Milano (Kapasite: 80.018)
Başkan	Steven Zhang
Teknik direktör	Simone Inzaghi
Lig	Serie A
2021-22	Serie A, 2.
Resmî site	inter.it
İç saha forması Dış saha forması Üçüncü forma

Football Club Internazionale Milano, kısaca Inter Milan (/ˌinternattsjoˈnaːle/) veya Inter şeklinde telaffuz edilir,^[1] Milano kökenli İtalyan profesyonel futbol kulübüdür. 1908 yılında kurulmuş ve maçlarını 80,065 kişi kapasiteli San Siro'nda oynamaktadır.^[2] Renkleri ise mavi ve siyahtır.

Mücadele ettikleri Serie A'yı şu ana dek 20 defa kazanan takım, bu sayıyla yalnızca rakibi Juventus'un gerisindedir. Coppa Italia'yı 9 defa müzesine götürmüştür. Aynı zamanda, iki turnuvanın galiplerinin karşılaştığı Supercoppa Italiana'yı da 8 kez kazanmıştır.^[3] Serie A'da küme düşmeyen tek takımdır.

Ayrıca Inter, sadece İtalya'da değil, Avrupa'daki ve kıtalararası turnuvalarda da kupa kazanmıştır. Şampiyonlar Ligi'ni ve UEFA Kupası'nı 3 kez, Kıtalararası Kupa'yı da 2 kez birincilikle tamamlamıştır.^[3] Aynı zamanda, G-14 adı verilen, şubat 2008'de dağılmış, Avrupa'nın en büyük ve prestijli kulüplerinin oluşturduğu grubun da kurucu üyelerindendir. G-14, daha sonra Avrupa Kulüpler Birliği adı altında yeniden kurulmuş ve bu oluşumun da üyelerinden biri Inter olmuştur.^[4]

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

1908-1922 kuruluş yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Football Club Internazionale Milano, 9 Mart 1908 tarihinde, 1899'da kurulmuş olan Milan futbol takımından kovulan 44 üyeyle birlikte kuruldu. Takımın renkleri günümüzde de kulübün geçerli renkleri olan altın, mavi ve siyahtı. Takımın tamamı İsviçreli ve İtalyan futbolculardan oluşuyordu ve bu nedenle de yabancı oyunculara açık bir takımdı.^[5]

Inter Milan, I. Dünya Savaşı sırasında ölen antrenörleri Virgilio Fossati ile birlikte 1910 yılında ilk, Fossati'den yoksun olmalarına rağmen de 1920'de ikinci defa Scudetto kazandı.

1922-1960[değiştir | kaynağı değiştir]

1922'de Inter Serie A'da B Grubu'nda 11 puan toplayarak son sırada yer aldı.^[5] Buna rağmen, Serie B'ye düşmemek için yapılan play-off maçını kazanıp tekrar ligde kaldı ve 1928 yılında da başlayan faşizm dönemiyle birlikte kulübün adı önce Milanese Unione Sportiva, daha sonra Ambrosiana SS Milano oldu.^[5]

Süreç geride kaldıktan sonra, kulüp 1939 yılında oyuncuları Giuseppe Meazza'nın önderliğinde Coppa Italia'yı kazandı. Meazza'nın ismi, daha sonra da kulübün stadı olan Giuseppe Meazza Stadyumu'na verildi. 1940'ta ise, 1930 ve 1938'den sonra 5. Serie A şampiyonluğu Meazza'nın yokluğunda kazanıldı.

Bu başarıların ardından II. Dünya Savaşı başladı. Savaş boyunca yapılmayan ligler tekrar başladı ve Inter, şu an da geçerli olan FC Internazionale Milano ismini aldı. 1953 ve 1954 yıllarında, iki sene üst üste de Serie A'yı kazandı.

1960-1968 Grande Inter (Helenio Herrera dönemi)[değiştir | kaynağı değiştir]

Inter, üst üste gelen şampiyonluklarla tarihinin en iyi dönemine girdi ve Grande Inter (Muhteşem Inter) adıyla anılmaya başladı. Bu yıllarda takımın başına geçen Helenio Herrera ile üç kez Serie A'yı, iki kez de Avrupa Kupası'nı kazandı. Finallerden birinde İspanyol Real Madrid ile, diğerinde de kupayı daha önce iki kez kazanmış Benfica ile karşılaştı.^[6]

1990-2004 Kriz dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]

1990'da başlayan 14 yıllık süreç Nerazzurri için hayal kırıklığıydı. Milan ve Juventus'un Avrupa'da yakaladıkları başarıları Inter yakalayamadı ve 1994 yılında da küme düşmekten 1 puan farkla kurtuldu. Kulübün bu dönemdeki başarıları ise 1991, 1994 ve 1998 yıllarında kazanılan üç UEFA Kupası'ydı.

1995'te Massimo Moratti'nin başkanlığa geçmesiyle, Inter, Christian Vieri, Hernan Crespo ve Ronaldo gibi birçok önemli transfere imza attı. Ayrıca, bu transferlere ödediği paralar ile de iki kez en yüksek transfer ücreti rekorunu kırdı.^[7] Fakat yine de, bu yıllarda Inter, Serie A'yı kazanamadı.

Taraftarlar, zaman içinde, devam eden başarısız süreçten Moratti'yi sorumlu tutmaya başladılar. Özellikle, Moratti'nin teknik direktörleri Luigi Simoni'nin sözleşmesini sezon başında feshetmesi bir kriz oluşumuna sebep oldu.^[5] Devam eden 1998-99 sezonunda da Inter ligi 8. sırada tamamlayarak Avrupa kupalarına gitme şansını 10 yıldan beri ilk defa yitirdi.

Ertesi sezon, Supercoppa Italiana'da da Lazio'ya karşı alınan yenilgiyle ikinci olan Inter, Şampiyonlar Ligi ön elemesinde de Helsingborgs IF'e yenilerek turnuvaya erken veda etti. Aynı zamanda ezeli rakiplere karşı da yenilgiler alındı.

2002'de ise, Inter, UEFA Kupası'nda yarı finale çıkmanın yanı sıra, ligin son haftasına kadar da Serie A'yı kazanma şansını da devam ettirdi. Lazio'yla yaptığı maçla birlikte, rakipleri Juventus'un ve Roma'nın maçları da büyük önem taşıyordu. Inter, son dakikada yediği iki golle şampiyonluğu kaçırırken, Juventus, Reggina'yla yaptığı maçı kazanarak şampiyon oldu.^[5]

2003'te, mavi-siyahlılar, Scudetto ikincisi ve UEFA Şampiyonlar Ligi yarı finalisti oldu. Inter, ikisi de aynı stadda oynanan maçlarda, Milan'a yarı finalde 1-1'lik toplam skora rağmen deplasman golü kuralıyla elendi.

Yeni sezonda ise takım bazı değişikliklere uğradı. Teknik direktör Hector Cuper ve Hernan Crespo kısa sürede gönderildi. Takıma Adriano ve Dejan Stankovic gibi oyuncular getirildi.

Diriliş dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]

15 Haziran 2005'te kazanılan Coppa Italia, Inter için diriliş döneminin başlangıcıydı.^[5]Nerazzurri, aynı zamanda, Juventus'u da mağlup ederek Supercoppa Italia'yı da kazandı.

2005-06 sezonunda ise, Inter, normal sıralamada birinci olmamasına rağmen (Juventus zirvedeydi), İtalya'da açığa çıkan şike skandalı kapsamında, Milan ve Juventus'tan silinen puanlarla Serie A'yı kazanmış oldu. 2006-07 ve 2007-08'de de İtalya'daki kulvarların çoğunda şampiyonluk kazanıldı. Yeni transferlerin yanı sıra, Hernan Crespo geri getirildi. Ezeli rakip Milan ise Şampiyonlar Ligi'ni kazandı.^[6]

Başlamak üzere olan 2008-09 sezonu öncesinde ise yönetim, Roberto Mancini'yi Liverpool maçı sonrası verdiği demeçler sonucu görevden aldı ve Jose Mourinho'yu teknik direktörlüğe getirdi. Bu seçim, Mourinho'yu da Serie A'daki tek yabancı teknik direktör yapmıştır.^[8] Mourinho'nun gelişi altın çağ'ı başlatan adımdır.

Altın Çağ[değiştir | kaynağı değiştir]

Mourinho'nun gelmesiyle çok farklı bir takım kimliğine bürünen mavi-siyahlılar, 2008-09 sezonunu şampiyon kapattıktan sonra 2009-10 sezonunda Serie A, Coppa Italia, Şampiyonlar ligi ve FIFA Kulüpler Dünya Kupası'nı kazanarak katıldığı tüm kupaları müzesine götürmüştür. Şampiyonlar Ligi'ni kazandıktan sonra Mourinho kulüpten ayrılma isteğini belirtmiş ardından İspanya'nın güçlü ekibi Real Madrid'e gitmiştir. Mourinho'dan boşalan koltuğu ise Liverpool'un İspanyol teknik direktörü Rafael Benitez doldurmuştur. Ancak Rafael Benitez'in Inter macerası çok kısa sürdü. Başkan Massimo Moratti radikal bir kararla ezeli rakibi Milan'ın efsanevi oyuncusu ve aynı zamanda geçen yıl Milan'ı da çalıştıran Leonardo Araújo'yu takımın başına getirdi.

Günümüz[değiştir | kaynağı değiştir]

Inter, 5 sezonu üst üste şampiyon kapattıktan sonraki diğer sezonları hayal kırıklığı olarak geçmiştir. Tüm kupaları kazandığı 2009-10 sezonundan sonra, 2011 Coppa Italia'yı kazanmıştır. bu sezonlardan itibaren ligde varlığını çok gösteremeyen mavi-siyahlı ekip, 10 sezon sonra 2019-20 sezonunda şampiyonluğa en yakın olduğu zaman 1 puan farkla şampiyonluğu Juventus'a verip, 82 puanla ligi 2. bitirmiş, ardından Avrupa Ligi'nde ise finale kadar çıkıp finalde Sevilla'ya kaybetmiştir. yaşanan olumsuz bir sezonun ardından 2020-21 sezonu başlamadan önce Antonio Conte önderliğinde takıma başta Hakimi, Barella, Vidal, Sanchez, Perisic gibi önemli isimler transfer edilirken Mauro Icardi gibi isimlerle de yollar ayrıldı. Mavi-siyahlı ekip bu transferlerden olumlu sonuçlar alarak 11 sezon aradan sonra Serie A'da şampiyon olmayı başardı ve Serie A şampiyonluğunu 19'a yükseltti. böylece Juventus'un 9 sezonluk serisini bitirdi. Sezon bittikten sonra Antonio Conte ile yollar ayrılarak, yeni sezona Simone Inzaghi ile başlama kararı alındı. Yeni sezon öncesi ise takıma Dumfries, Edin Džeko, Hakan Çalhanoğlu gibi isimler transfer edilerek takım güçlendirildi. 2021-22 sezonunun devre arasında ise takıma Robin Gosens transferi yapıldı. Sezon başında Süper Kupa'da Coppa Italia şampiyonu Juventus ile karşılaştı. Normal süresi 1-1 biten maçta dakika 120+1'de Alexis Sánchez ile bulduğu golle bu kupayı da 11 sezon aradan sonra müzesine götürdü. Başarılı geçen İtalya Kupası'nda finale kadar yükselen mavi-siyahlı ekip, 11 Mayıs 2022 tarihinde finalde tekrar Juventus ile karşı karşıya geldi. Karşılaşmayı 4-2 kazanan Milan ekibi, 11 yıl aradan sonra 8. Coppa Italia şampiyonluğunu ilan etti.

Oyuncular[değiştir | kaynağı değiştir]

Güncel kadro[değiştir | kaynağı değiştir]

13 Aralık 2021 itibarıyla

№ Mevki Futbolcu 1 KL Yann Sommer 2 OS Denzel Dumfries 5 OS Stefano Sensi 6 DF Stefan de Vrij 7 OS Juan Cuadrado 8 FV Marko Arnautović 9 FV Marcus Thuram 10 FV Lautaro Martínez (K) 12 KL Raffaele Di Gennaro 14 OS Davy Klaassen 15 DF Francesco Acerbi 16 OS Davide Frattesi

№ Mevki Futbolcu 20 OS Hakan Çalhanoğlu 21 OS Kristjan Asllani 22 OS Henrikh Mkhitaryan 23 OS Nicolò Barella 28 DF Benjamin Pavard 30 OS Carlos Augusto 31 DF Yann Bisseck 32 DF Federico Dimarco 34 OS Lucien Agoumé 36 DF Matteo Darmian 70 FV Alexis Sánchez 95 DF Alessandro Bastoni

Kiralık gidenler

№ Mevki Futbolcu - OS Marco Pompetti (30 Haziran 2022'e kadar Pescara'da) - FV Andrea Pinamonti (30 Haziran 2022'e kadar Empoli FC'de) - DF Zinho Vanheusden (30 Haziran 2022'e kadar Genoa CFC'da) - DF Valentino Lazaro (30 Haziran 2022'e kadar Benfica'da) - FV Eddie Salcedo (30 Haziran 2022'e kadar Spezia Calcio'da) - DF Andreaw Gravillon (30 Haziran 2022'e kadar Stade de Reims'de) - FV Sebastiano Esposito (30 Haziran 2022'e kadar FC Basel'de) - OS Lucien Agoume (30 Haziran 2022'e kadar Brest'ta)

№ Mevki Futbolcu - DF Dalbert (30 Haziran 2022'e kadar Cagliari Calcio'da) - OS Darian Males (30 Haziran 2023'e kadar FC Basel'de) - FV Samuele Mulattieri (30 Haziran 2022'e kadar FC Crotone'de) - KL Filip Stankovic (30 Haziran 2022'e kadar FC Volendam'da) - OS Lorenzo Gavioli (30 Haziran 2022'e kadar Reggina'da) - OS Thomas Schirò (30 Haziran 2024'e kadar FC Crotone'de) - DF Davide Zugaro (30 Haziran 2022'e kadar Virtus Verona'da) - DF Niccolò Corrado (30 Haziran 2022'e kadar Feralpisalò'da)

Teknik direktörler[değiştir | kaynağı değiştir]

Internazionale'da tarihi boyunca 57 teknik direktör görev yapmıştır. Bunlardan ilki Virgilio Fossati olurken, Helenio Herrera, takımda geçirdiği 9 yıllık süreyle Internazionale'da en uzun görev yapan teknik direktör unvanını taşımaktadır.

İsim Ülke Çalıştığı Dönem Virgilio Fossati 1909-1915 Nino Resegotti Francesco Mauro 1919-1920 Bob Spotishwood 1922-1924 Paolo Schiedler 1924-1926 Árpád Weisz 1926-1928 József Viola 1928-1929 Árpád Weisz 1929-1931 István Tóth 1931-1932 Árpád Weisz 1932-1934 Gyula Feldmann 1934-1936 Albino Carraro 1936 Armando Castellazzi 1936-1938 Tony Cargnelli 1938-1940 Giuseppe Peruchetti 1940 Italo Zamberletti 1941 Ivo Fiorentini 1941-1942 Giovanni Ferrari 1942-1945 Carlo Carcano 1945-1946 Nino Nutrizio 1946 Giuseppe Meazza 1947-1948 Carlo Carcano 1948 Dai Astley 1948 Giulio Cappelli 1949-1950 Aldo Olivieri 1950-1952 Alfredo Foni 1952-1955 Aldo Campatelli 1955 Giuseppe Meazza 1955-1956 Annibale Frossi 1956 Luigi Ferrero 1957 Giuseppe Meazza 1957 Jesse Carver 1957-1958 Giuseppe Bigogno 1958 Aldo Campatelli 1959-1960 Camillo Achilli 1960 Giulio Cappelli 1960 Helenio Herrera 1960-1968 Alfredo Foni 1968-1969 Heriberto Herrera 1969-1971 Giovanni Invernizzi 1971-1973 Enea Masiero 1973 Helenio Herrera 1973 Enea Masiero 1974 Luis Suárez 1974-1975 Giuseppe Chiappella 1976-1977 Eugenio Bersellini 1977-1982 Rino Marchesi 1982-1983 Luigi Radice 1983-1984 Ilario Castagner 1984-1986 Mario Corso 1986 Giovanni Trapattoni 1986-1991 Corrado Orrico 1991 Luis Suárez 1992 Osvaldo Bagnoli 1992-1994 Giampiero Marini 1994 Ottavio Bianchi 1994-1995 Luis Suárez 1995 Roy Hodgson 1995-1997 Luciano Castellini 1997 Luigi Simoni 1997-1998 Mircea Lucescu 1998-1999 Luciano Castellini 1999 Roy Hodgson 1999 Marcello Lippi 1999-2000 Marco Tardelli 2000-2001 Héctor Cúper 2001-2003 Corrado Verdelli 2003 Alberto Zaccheroni 2003-2004 Roberto Mancini 2004-2008 José Mourinho 2008-2010 Rafael Benitez 2010-2010 Leonardo 2010-2011 Claudio Ranieri 2011-2012 Andrea Stramaccioni 2012-2013 Walter Mazzarri 2013-2014 Roberto Mancini 2014-2016 Frank de Boer 2016 Stefano Vecchi 2016 Stefano Pioli 2016-2017 Stefano Vecchi 2017 Luciano Spalletti 2017-2019 Antonio Conte 2019-2021 Simone Inzaghi 2021-

Başkanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Inter'in tarihi boyunca tam 22 başkanı olmuştur. Bazıları onursal başkan kabul edilirken, bazıları da aynı zamanda kulübün sahibi olarak görev yapmıştır.^[9]

Kulübün renkleri, amblemleri ve takma isimleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Internazionale, tarihi boyunca mavi ve siyah renkleri çubuklu formasında kullanmıştır. Mavi gündüzü, siyah ise karanlığı temsil etmektedir.^[10] Faşizm döneminde, kulübün adı değişmiş ve formalar da, beyaz renkli ve kırmızı haç şeklinde olan Milano bayrağını sembolize etmiştir. Başka renk değişikliği olmazken, Inter hâlen mavi-siyah formayı kullanmaktadır. Kırmızı-beyaz forma ise yalnızca deplasman forması formatında kullanılmıştır.

• 
  1908-1928
• 
  1963-1979
• 
  1998-2007
• 
  2007-2014
• 
  2014-2021
• 
  2021–

Inter'in en ünlü takma adları ise mavi-siyahlılar anlamına gelen Nerazzurri ve natriks yılanı I Biscione'dir.^[11] Yılan takma adının sebebi, Milano için tarihi bir değere sahip olmasıdır.

Rekabetler ve taraftar[değiştir | kaynağı değiştir]

Inter, yapılan anketlere göre, İtalya'nın en çok taraftara sahip olan ikinci kulübüdür. Ancak, stada giden taraftar ve abonman satışları bakımından uzak ara birincidir. Taraftarı genellikle Milano kentinde yaşamaktadır, ancak bütün İtalya’da ve dünyada taraftarı vardır.

Inter Milan'ı destekleyen başlıca taraftar grupları Boys San, Viking, Irriducibili, Ultras, Brianza Alcoolica'dır. Taraftarlar takıma verdikleri desteklerin yanı sıra, olaylarla da tanınmaktadırlar. Bunun en belirgin örneği Şampiyonlar Ligi'nde 2004-05 sezonu yarı final maçında Milan ile yapılan maçta kırmızı-siyahlıların kalecisi Dida'ya tribünden atılan yabancı madde ile oyuncunun omzundan sakatlanmasına sebep olmalarıdır. Olay sonrası maç tatil edilmiş ve Milan hükmen galip sayılarak tur atlamıştır.

Milan'ın yanı sıra, diğer ezeli rakipleri ise İtalya'da bulunan ve diğer güçlü ekipler olan Juventus, Roma olarak kabul edilmektedir.

Forma üreticileri ve sponsorları[değiştir | kaynağı değiştir]

Başarıları[değiştir | kaynağı değiştir]

Ulusal[değiştir | kaynağı değiştir]

Serie A

• Şampiyon (20): 1909-10, 1919-20, 1929-30, 1937-38, 1939-40, 1952-53, 1953-54, 1962-63, 1964-65, 1965-66, 1970-71, 1979-80, 1988-89, 2005-06, 2006-07, 2007-08, 2008-09, 2009-10, 2020-21, 2023-24
• İkinci (16): 1932-33, 1933-34, 1934-35, 1940-41, 1948-49, 1950-51, 1961-62, 1963-64, 1966-67, 1969-70, 1992-93, 1997-98, 2002-03, 2010-11, 2019-20, 2021-22

Coppa Italia

• Şampiyon (9): 1938-39, 1977-78, 1981-82, 2004-05, 2005-06, 2009-10, 2010-11, 2021-22, 2022-23
• Finalist (6): 1958-59, 1964-65, 1976-77, 1999-00, 2006-07, 2007-08

Supercoppa Italiana

• Şampiyon (8): 1989, 2005, 2006, 2008, 2010, 2021, 2022, 2023
• Finalist (4): 2000, 2007, 2009, 2011

Uluslararası[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıdaki şampiyonluklar yalnızca UEFA ve FIFA tarafından düzenlenen turnuvalara aittir. Hazırlık turnuvaları ve özel kupalar listeye dahil değildir.

Avrupa[değiştir | kaynağı değiştir]

Şampiyonlar Ligi

• Şampiyon (3): 1963-64, 1964-65, 2009-10
• Finalist (3): 1966-67, 1971-72, 2022-23

Avrupa Ligi

• Şampiyon (3): 1990-91, 1993-94, 1997-98
• Finalist (2): 1996-97, 2019-20

Dünya[değiştir | kaynağı değiştir]

Kıtalararası Kupa

• Şampiyon (2): 1964, 1965

Kulüpler Dünya Kupası

• Şampiyon (1): 2010

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

• Resmî site (İtalyanca) / (İngilizce) / (İspanyolca) / (Endonezce) / (Çince) / (Japonca)
• Facebook'ta FC Internazionale Milano
• Twitter'da FC Internazionale Milano
• Instagram'da FC Internazionale Milano
• UEFA.com'da Inter profili 16 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Transfermarkt.com.tr'de Inter profili 9 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Inter Haberleri 25 Haziran 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Wikimedia Commons'ta FC Internazionale Milano ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.