II. Otto
Kutsal Roma İmparatoru
Hüküm süresi	7 Mayıs 973-7 Aralık 983
Önce gelen	I. Otto
Sonra gelen	III. Otto
İtalya Kralı
Hüküm süresi	7 Mayıs 973-7 Aralık 983
Önce gelen	I. Otto
Sonra gelen	III. Otto
Almanya Kralı
Hüküm süresi	26 Mayıs 961-7 Aralık 983
Önce gelen	I. Otto
Sonra gelen	III. Otto
Doğum	955 Saksonya, Alman Krallığı
Ölüm	7 Aralık 983 (27-28 yaşında) Roma, Papalık Devleti
Defin	Aziz Petrus Bazilikası
Eş(ler)i	Theophanu
Çocuk(lar)ı	I. Adelaide I. Sophia Matilda III. Otto
Hanedan	Ottonyan
Babası	I. Otto
Annesi	Adelaide
Dini	Katolik

II. Otto (955 – 7 Aralık 983, Roma), "Kırmızı" diye adlandırılır. Saksonya'nın ve Ottonyan Hanedanlığı'nın üçüncü hükümdarı olup; I. Otto ve Adelaide'nin oğlu.

Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Eğitim, hükümdarlığının ilk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Amcası Köln Başpiskoposu Bruno ve üvey kardeşi Mainz Başpikoposu William'ın bakımları altında iyi bir eğitim aldı. Başlangıçta sadece babasıyla yönetimin ortağıydı. 961 yılında Worms'da Alman Kralı olarak seçildi. 25 Aralık 967 tarihinde Roma'da Papa XIII. Ioannes tarafından imparatorluk tacı giydirildi.

4 Nisan 972 tarihinde Doğu Roma İmparatoru I. İoannis'in yeğeni Theophanu ile evlendi. Babasının İtalya seferine katıldıktan sonra, Almanya'ya döndü ve babasının Mayıs 973 tarihinde ölümüyle toplantısız ve muhalefetsiz bir şekilde biricik imparator oldu.

Otto, hükümdarlık zamanını babasının Almanya'da imparatorluk yönetiminin güçlendirmesi ve İtalya'nın içlerine doğru genişleme politikasını sürdürerek geçirdi.

Almanya[değiştir | kaynağı değiştir]

Lorraine isyanının bastırılmasından sonra (güçlükler Almanya'nın güneyinde yükseldi), muhtemelen Otto'nun Swabia dükalığını II. Heinrich'ye bağış olarak vermeyi kabul etmemesinden dolayı. 974 yılında Heinrich'in annesi Judith, imparatora karşı bir komplo düzenledi. Bu komplonun içinde Heinrich, piskopos Abraham (Freising), Bohemya Dükalığı dükleri, Polonya ve önceki imparatorun politikalarından memnun olmayan pek çok rahipler sınıfı üyeleri ve asilzadeler sınıfından kişiler vardı. Plan keşfedildi ve kolayca bastırıldı. Aynı zamanda Otto'nun kuvvetleri I. Harald (Danimarkalı) tarafından Alman boyunduruğunu çıkartmak için yapılan hücum denemesine karşı koyuyordu. 975 yılında Bohemya'ya karşı yapılan seferler Bavyera'daki isyan ayaklanmalarından dolayı kısmen başarısızdı. Takip eden sonraki yıllarda Lorraine'de emirlerini ikinci defa yineledi ve II. Heinrich'i Regensburg'dan Bohemya'ya kaçmaya zorladı. Bavyera'ya akrabası I. Otto (Bavyera) atanıyordu. 977 yılında kral Bohemya içlerine bir sefer daha düzenledi. Kral II. Boleslaus eski sadakatine geri döneceğine söz verdi. Ayrıca I. Mieszko (Polonya) boyun eğmişti.

Otto, Bavyera'yı tekrar geri almak için Heinrich ile bir çarpışma denemesi yaptıktan sonra, Batı Frank kralı Lothaire Lorraine bölgesini istila ediyor ve 20.000 kişilik bir orduyla beş günlük bir süreyle Aachen'i işgal ediyordu. Otto ilk önce Köln ve daha sonra Saksonya'ya geri çekildi. Onun annesi Fransız kökenliydi, Lothaire tarafını tutuyor ve Bourgogne'ye göç ediyordu. 978 yılı Eylül ayında Otto, 30.000 asker toplayarak Fransa'yı istila ederek öcünü alıyordu. Küçük bir direnişle karşılaştı. Fakat ordu içindeki hastalıklar onu Paris kuşatmasını kaldırmasını zorluyordu. Geri dönüşünde ordusunun arka kanadındaki askerler ve askeri mühimmatlar Fransızlar tarafından tahrip edildi. Polonyalılar'a karşı bir sefer sonrası, Fransızlarla bir barışı takip ediyordu. Lothaire, Lorraine'deki iddialarını tekrarlıyordu (980). Ve bir değişimde Otto, Lothaire'in oğlunun V. Louis'in haklarını tanıyordu.

İtalya[değiştir | kaynağı değiştir]

Otto, bundan sonra kendisini İtalya'ya seyahate çıkmaya serbest hissediyordu. Alman hükûmeti birinci şansölye Willigis ve I. Bernard (Saksonya) dükü'ne bırakıldı. Otto'ya seyahatinde eşi, oğlu, Otto (Bavyera), Worms piskoposu, Metz piskoposu ve Merseburg piskoposu ve birçok diğer kont ve baronlar eşlik ediyordu. Bugünkü İsviçre'deki Alp Dağları'nı geçerek Pavia'da annesiyle arabuluculuk yaptı. Daha sonra 980 yılı Noel'ini Ravenna'da kutladı.

Babası tarafından seçilmiş olan Papa VI. Benedictus, Romalı'lar tarafından Castel Sant'Angelo'da hapsedilmişti ve orada 974 yılında öldü. Onun ardılı VII. Bonifacius İstanbul'a kaçtı ve eski Sutri piskoposu VII. Benedictus bu anda papaydı. Bendict'in önünde yürüyen Otto, törensel ayinle 981 yılının paskalya günü Roma'ya girdi.

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

• II. Otto 11 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• II. Otto 26 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Ataları[değiştir | kaynağı değiştir]

Dipnotlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Resmî unvanlar
Önce gelen I. Otto	Almanya kralı 961–983	Sonra gelen III. Otto
	Kutsal Roma İmparatoru 967–983
	İtalya kralı 973–983