Çavdar Tarlasında Çocuklar

Çavdar Tarlasında Çocuklar
	Kitabın İngilizce aslının ilk baskısının kapağı
Yazar	J. D. Salinger
Kapak sanatçısı	E. Michael Mitchell
Ülke	Amerika Birleşik Devletleri
Dil	İngilizce
Türler	Gerçekçi kurgu; Reşit olma kurgusu;
Yayım	16 Temmuz 1951 (özgün); 1967[kaynak belirtilmeli]; 1997 (YKY) (Türkçe)
Yayımcı	Little, Brown and Company (özgün); Can Yayınları; Yapı Kredi Yayınları (Türkçe)
ISBN	9780316769488 (özgün); 9789753636369 Geçersiz ISBN (Türkçe)
OCLC	287628
DDC	813.54

Çavdar Tarlasında Çocuklar (Özgün adı: The Catcher in the Rye); Amerikalı yazar J. D. Salinger’ın, bir kısmını 1945-1946 yılları arasında parça parça, tam halini ise 1951 yılında yayımladığı romandır. Başlangıçta yetişkinlere yönelik yazılmış olsa da; kaygı, yabancılaşma ve toplumdaki yapaylık gibi konuları ele alması sebebiyle, daha çok ergenler tarafından okunan bir roman haline geldi.^[2]^[3] Aynı zamanda; masumiyet, kişilik, aidiyet, yitim, ilişki, cinsellik ve depresyon gibi konuları da ele alan romanın baş kahramanı Holden Caufield, ergenlik isyanının sembolü haline gelmiştir.^[4]

Dünya çapında birçok dile çevrilen,^[5] toplam satış miktarı 65 milyondan fazla olan ve her yıl bir milyon civarı kopya satmaya devam eden roman;^[6] Time Magazine'in 2005 tarihli, 1923’ten itibaren yazılmış en iyi 100 İngilizce roman listesinde,^[7] Modern Library ve okuyucuları tarafından belirlenen 1998 tarihli, 20. yüzyılın en iyi 100 İngilizce romanı listesinde^[8]^[9]^[10] ve BBC’nin 2003 tarihli The Big Read anketinde 15. sırada yer almıştır.^[11]^[12]

Türkçeye ilk çevirisi 1967 yılında^{[kaynak belirtilmeli]} Adnan Benk tarafından İngilizce aslından değil de, “L'Attrape-cœurs” başlıklı Fransızca çevirisinden yapıldığı için; roman, özgün ismiyle alakasız olarak Gönülçelen diye de bilinir.^[13]

Konu[değiştir | kaynağı değiştir]

Hikâye ilk ağızdan anlatılır. Holden Caulfield'ın üç gününü kapsayan kitap, Holden'ın okuduğu Pencey Prep'ten Noel'den (tahminen 1949) hemen önce kovulmasıyla başlar. Daha önce, iki okuldan daha kovulmuştur ve bu sefer ailesiyle yüzleşmemek için eve gitmek istemez. İlk önce eski tarih hocası Mr. Spencer'ı ziyaret eder. Canını sıkan hocasından kurtulan Caulfield, yurda döner fakat orada da başta yakışıklı ve atletik Stradlater olmak üzere yurt arkadaşlarıyla kapışır ve orayı da küfürler savurarak terk eder.

New York'ta içmiş şekilde gezmeye başlayan Caulfield, tanıdıklarıyla rastlaşır. Sürekli olarak etrafındaki her insanın "samimiyetsiz/yapmacık (phony)" olduğunu söyleyen Caulfield sonunda bir otele çekilir ve cinsel ilişki yaşamak için bir kadın satıcısıyla kız konusunda anlaşır. Odasına yaşıtı olduğunu tahmin ettiği bir kız gelir, fakat nedense sevişmek istemeyen Holden yüzünden işler yolunda gitmez ve kadın satıcısı fazladan 5 $ daha alır. Holden daha sonra eski kız arkadaşlarından Sally Hayes ile çıkmaya karar verir ve onu arar. Beraber tiyatroya ve buz pateni yapmaya giderler. Sonunda dayanamayan Caulfield kıza hakaret eder. Sally kaçtıktan sonra Caulfield bunalmış bir şekilde, ailesine çaktırmadan kız kardeşi Phoebe`yi görmek için eve gider. Küçük kız kardeşi ona Noel için biriktirdiği parayi verir. Caulfield ailesi geldiği anda evden kaçar.

Kitabın sonlarına doğru, Holden güvendiği tek hoca olan Mr. Antolini'nin evine gider. Hocası ona geleceği için mantıklı ve yararlı öğütler verir. Uyumaya başlayan Caulfield gözlerini açtığında hocasının onun alnını okşadığını görür. Neden bunu yaptığı kitapta tam açıklanmasa da, Holden bunu hocasının eşcinsel eğilimlerine yorar. Evden kaçan Holden, bir tren istasyonunda uyuyakalır. Sabah kalktığında da, Batı`ya doğru otostop çekip gitmeyi kafasına koymuştur. Tanıdığı bütün insanlardan kaçıp vardığı yerde sağır taklidi yaparak bambaşka bir hayat sürecektir. Fakat önce bitirilmesi gereken bir iş vardır, kız kardeşinin parasını geri vermek.

Holden, Phoebe'nin okuluna gider ve sekretere kız kardeşini öğle teneffüsünde okulun yakınındaki müzede beklediğine dair bir not bırakır. Phoebe, Holden'ın yanına vardığında elbiselerle dolu bir bavul taşımaktadır. Niyeti bellidir: Ağabeyiyle birlikte gitmek.

Holden bu isteğini sertçe reddeder. Kız kardeşine kötü örnek olduğunu düşünmeye başlamıştır artık. Phoebe ona küser ve Holden gitmekten vazgeçtiğini söyler, kız kardeşini şehir parkına götürür. Atlı karıncaya binen Phoebe, Holden'ı neredeyse ağlatacak kadar mutlu eder.

Holden Caulfield'ın hikâyeyi anlatması burada bitiyor. Günümüze dönerek olaylardan sonra hastalandığını, şu anda bir psikaytrist ile görüştüğünü ve sonbaharda okula gideceğinden bahsederek kitabı sonlandırıyor.

Başlıca karakterler[değiştir | kaynağı değiştir]

Holden Caulfield: Hikâyenin anlatıcısı. Olaylar 17 yaşındaki Holden'ın gözünden anlatılmaktadır.
Phoebe Caulfield: Holden'ın ufak kız kardeşi. Zaman zaman Phoebe'ye sinirlenir Holden, fakat kardeşi henüz masumiyetini kaybetmediğinden onu hiçbir zaman "yapmacıklıkla" suçlamaz.
Allie Caulfield: Allie, Holden`ın ölen erkek kardeşidir. Lösemiden hayatını kaybetmiştir. Allie'nin ölümü büyük olasılıkla Holden'ın yaşadığı vahşi ergenlik sürecinin önemli tetikleyicilerinden biridir.
D. B. Caulfield: D. B., Holden'ın ağabeyidir. Hollywood için senaryo yazmaktadır ve yazdıkları çok satılmaktadır. Holden ağabeyinin Hollywood'a senaryo yazmasını doğru bulmamaktadır. O yüzden o da, Holden'a göre bir 'phony'dir. Çünkü bu öyküler çok satmıştır ve ağabeyi yapmacıktır.
Robert Ackley: Caulfield'ın oda arkadaşı. Sivilceli bir yüze sahiptir, daha mahcup olması gerekirken aksine karakter olarak da sinir bir kişiliğe sahiptir.
Jane Gallagher: Jane kitapta hiçbir zaman gözükmez, fakat anlaşılan odur ki Holden'ın gerçekten bir şeyler hissettiği az sayıda insandan biridir. Jane'i "yapmacık" olarak değerlendirmez fakat arada geçen zamanda yapmacık olabileceğini içten içe düşündüğünden onunla karşılaşmaktan korkar.
Ward Stradlater: Stradlater, Holden'ın yakışıklı ve popüler oda arkadaşıdır. Cinselliği yaşamış okuldaki ender çocuklardan biridir. Holden rastlantı sonucu Stradlater'in Jane ile dışarı çıkacağını duyunca kriz geçirir ve Stradlater'a saldırır.
Mr. Spencer: Mr. Spencer, Holden'ın Pencey Prep'teki tarih öğretmeni. Aslında kötü bir insan olmayan Spencer, Holden'a sürekli "oyunu kurallarına göre oynamak"tan bahseder.
Mr. Antolini: Caulfield'ın eski İngilizce hocası. Mr. Antolini de, olgunluk ve yaratıcılık üzerine Holden`a yararlı sayılabilecek bir konuşma yapar, fakat geceleyin Holden`ı okşaması Holden`ın bunu homoseksüel bir hareket olarak düşünmesine yol açar.
Carl Luce: Carl eski okuldan arkadaşıdır. Holden ile bir barda buluşur. Fakat Holden`ın ergenlik hezeyanlarına dayanamayarak kendinin bunları çoktan aştığı düşüncesiyle onu terk eder.
Sally Hayes: Holden'ın çıkma teklifi ettiği kızdır, fakat bu teklif sırasında Holden çok ciddi değildir ve bir anda Sally'e hakaretler yağdırmaya başlar.
George Andover: Sally ile Holden tiyatroya gittiklerinde Sally`nin arkadaşı George ile karşılaşırlar. Holden aralarındaki konuşmaya tanık olur ve ikisinden de bir anda nefret eder.
Maurice: Edmont Oteli'ndeki asansörcü çocuk. Aynı zamanda kadın pazarlayan Maurice, Holden'ın üstüne giderek ayarladığı kadın karşılığında Holden`dan zorla daha fazla para alır.
Sunny: Genç bir fahişedir. Otelde Holden'ın odasına gelir fakat Holden, Sunny ile sevişmekten kaçınır.
Ossenberger: Holden'ın okulu Pencey Prep'ten eski mezun zengin bir iş adamı.
Ernest Morrow: Ernest'in annesiyle trende karşılaşan Holden, annesine oğlunun çok duyarlı bir çocuk olduğunu söyler bu annesinin çok hoşuna gider fakat okuyucuya tam tersine Ernest'in tanıdığı en büyük hödüklerden biri olduğundan bahseder.
Anne Louise Sherman: Holden'ın eski kız arkadaşı.
Valencia: The Wicker Bar'daki kadın. Holden onunla ilgilenir, fakat ciddiye alınmaz.
Faith Cavendish: Holden'ın New York City'de canı sıkılıyorken telefonla aradığı kadın. Herkesle kolayca seviştiği söylenen bu kadını Holden ikna edemez ve telefonu kapatır.
Eddie Birdsell: Birdsell, Faith'ı tavlamanın kolay olduğunu Holden'a söyleyen kişi.
Ernie: Ernie New York'ta bir barda piyano çalan kişi. Ernie'nin oldukça yetenekli olduğunu düşünen Holden bir yandan onu "yapmacık"la suçlar, çünkü Ernie insanların önünde kendi yeteneğini sergiler ve tebrikleri memnuniyetle kabul eder.
Horwitz: Holden'ın bindiği taksinin şoförü. Aralarında "ördeklerin kışın nereye gittiği" konusunda bir muhabbet geçer.
Lillian Simmons: Lillian Simmons, D. B. Caulfield'ın eski arkadaşı. Holden barda karşılaşmıştır.
Hazle Weatherfield: Phoebe Caulfield'ın hikâyelerinde uydurduğu karakter.
Rudolf Schmidt: Pencey Prep'teki kapıcı.
Jim Steele: Holden'ın uydurduğu başka bir kimlik.
Arthur Childs: Whooton'dayken Holden ile tenis ve spor hakkında konuşmuş çocuk. Muhabbete bir anda Katolik Kilisesi'nin nerede olduğunu sokması Holden'ın çocuktan soğumasına neden olmuştur.
James Castle: James Castle, Holden Whooton`dayken intihar eden çocuk. Castle'ın düştüğünü duyduğu sırada Holden duş almaktaydı, ses o kadar güçlüydü ki bunun bir masa veya radyo falan olabileceğini düşünmüştü. Castle'ın cansız bedenini yerden kaldırırken Mr. Antolini onu kucaklamaya cesaret eden tek kişiydi.
Phil Stabile: James Castle'ın intiharından sorumlu olan kişi. Phil Stable arkadaşlarıyla birlikte James'in odasına dalmış ve çocuğu daha önce söylediği birkaç sözü geri almak için zorlamıştır. Castle da, geri almayı reddetmiş ve kendini camdan aşağı atmıştır.
Ed Banky: Pencey'deki beyzbol hocası, zaman zaman arabasını öğrencilere vermektedir.
Fredrick Woodruff: Holden Pencey`den ayrılırken onun 90 dolarlık daktilosunu 20 dolara alan kişi.
Mal Brossard: Holden'ın bir tanıdığı. Holden'ın Pencey'deki son gecesinde beraber sinemaya gitmişlerdir.
Mr. Haas: Elkton Hills okulunun müdürü. Holden`a göre aşağılık bir sahtekar. Çünkü daha gariban, komik giyinişli velilerle konuşmayı fazla istemez.
Dr. Thurmer: Pencey Prep'in müdürü.
Selma Thurmer: Pencey Prep'in müdürnün kızı. Pencey'in maçlarını izlemeye gider ve Holden ile de aralarında bir sefer bir diyalog geçmiştir.
Pete: Holden'ın apartmanındaki asansör bakıcısı.

Zaman[değiştir | kaynağı değiştir]

Olayların 1940'ların sonu 1950'lerin başı gibi geçtiği/yaşandığı açıktır. Kitap da, bu dönemde yazılmıştır. Holden'ın kardeşi Allie'nin ölüm tarihi 18 Temmuz 1946 olarak verilir. O sıralarda Holden on üç yaşındadır. Kitaptaki olaylar ise Aralık 1949 tarihinde geçmektedir.

Kitabın sonunda bahsedilen bugünkü durum 1950 yazıdır. Noelin (Christmas) pazar gününe denk geldiği düşünülürse; kitabın büyük bir bölümünü kapsayan iki günün 18 ve 19 Aralık olduğu tahmin edilir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; burgernyt isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
^ Costello, Donald P., and Harold Bloom. "The Language of "The Catcher in the Rye.." Bloom's Modern Critical Interpretations: The Catcher in the Rye (2000): 11–20. Literary Reference Center. EBSCO. Web. December 1, 2010.
^ "Carte Blanche: Famous Firsts". Booklist. 15 Kasım 2000. 29 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2007.
^ Merriam-Webster's Dictionary of Allusions By Elizabeth Webber, Mike Feinsilber p. 105
^ Magill, Frank N. (1991). "J.D. Salinger". Magill's Survey of American Literature. New York: Marshall Cavendish Corporation. s. 1803. ISBN 1-85435-437-X.
^ According to List of best-selling books. An earlier article says more than 20 million: Yardley, Jonathan (19 Ekim 2004). "J.D. Salinger's Holden Caulfield, Aging Gracelessly". The Washington Post. 7 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2007. It isn't just a novel, it's a dispatch from an unknown, mysterious universe, which may help explain the phenomenal sales it enjoys to this day: about 250,000 copies a year, with total worldwide sales over – probably way over – 10 million.
^ Grossman, Lev; Lacayo, Richard (16 Ekim 2005). "All-Time 100 Novels: The Complete List". Time. 29 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2022.
^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; ALA isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
^ List of most commonly challenged books from the list of the one hundred most important books of the 20th century by Radcliffe Publishing Course
^ Guinn, Jeff (10 Ağustos 2001). "'Catcher in the Rye' still influences 50 years later" (fee required). Erie Times-News. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2007. Alternate URL 27 Aralık 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi
^ "The Big Read – Top 100 Books". bbc.co.uk. 31 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2019.
^ "The Big Read" 31 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., BBC, April 2003. Retrieved October 18, 2012.
^ "Akşam gazetesinde kitapla ilgili yazı". 5 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2010.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Akşam Gazetesi'nde kitapla ilgili yazı

[burgernyt-1] Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; burgernyt isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)

[2] Costello, Donald P., and Harold Bloom. "The Language of "The Catcher in the Rye.." Bloom's Modern Critical Interpretations: The Catcher in the Rye (2000): 11–20. Literary Reference Center. EBSCO. Web. December 1, 2010.

[3] "Carte Blanche: Famous Firsts". Booklist. 15 Kasım 2000. 29 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2007.

[4] Merriam-Webster's Dictionary of Allusions By Elizabeth Webber, Mike Feinsilber p. 105

[5] Magill, Frank N. (1991). "J.D. Salinger". Magill's Survey of American Literature. New York: Marshall Cavendish Corporation. s. 1803. ISBN 1-85435-437-X.

[6] According to List of best-selling books. An earlier article says more than 20 million: Yardley, Jonathan (19 Ekim 2004). "J.D. Salinger's Holden Caulfield, Aging Gracelessly". The Washington Post. 7 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2007. It isn't just a novel, it's a dispatch from an unknown, mysterious universe, which may help explain the phenomenal sales it enjoys to this day: about 250,000 copies a year, with total worldwide sales over – probably way over – 10 million.

[7] Grossman, Lev; Lacayo, Richard (16 Ekim 2005). "All-Time 100 Novels: The Complete List". Time. 29 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2022.

[ALA-8] Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; ALA isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)

[9] List of most commonly challenged books from the list of the one hundred most important books of the 20th century by Radcliffe Publishing Course

[10] Guinn, Jeff (10 Ağustos 2001). "'Catcher in the Rye' still influences 50 years later" (fee required). Erie Times-News. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2007. Alternate URL 27 Aralık 2012 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi

[11] "The Big Read – Top 100 Books". bbc.co.uk. 31 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2019.

[12] "The Big Read" 31 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., BBC, April 2003. Retrieved October 18, 2012.

[13] "Akşam gazetesinde kitapla ilgili yazı". 5 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2010.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

Gönülçelen (roman) nedir?, Gönülçelen (roman) anlamı nedir?, Gönülçelen (roman) ne demektir?