Bu maddede birçok sorun bulunmaktadır. Lütfen sayfayı geliştirin veya bu sorunlar konusunda tartışma sayfasında bir yorum yapın. Bu maddenin doğruluğu sorgulanmalı. Madde içeriğinin bir kısmının veya tamamının asparagas olabileceğine inanılmaktadır. Lütfen madde veya bölümde kullanılan güvenilir kaynakları dikkatlice doğrulayın ve güvenilir kaynaklar ekleyin. İçerik güvenilir bir şekilde kaynaklanamıyorsa, maddeyi hızlı silmeyi ve/veya söz konusu bölümü kaldırmayı düşünebilirsiniz. Bu şablonun koyulmasına itiraz ediyorsanız lütfen bunu maddenin tartışma sayfasında belirtiniz. Bu maddedeki üslubun, ansiklopedik bir yazıdan beklenen resmî ve ciddi üsluba uygun olmadığı düşünülmektedir. Maddeyi geliştirerek ya da konuyla ilgili tartışmaya katılarak Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. Lütfen güvenilir kaynaklar ekleyerek madde içeriğinin geliştirilmesine yardımcı olun. Kaynaksız içerik itiraz konusu olabilir ve kaldırılabilir. Kaynak ara: "Elektronik müzik" – haber · gazete · kitap · akademik · JSTOR (Nisan 2020) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) Bu madde, Vikipedi biçem el kitabına uygun değildir. Maddeyi, Vikipedi standartlarına uygun biçimde düzenleyerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. Gerekli düzenleme yapılmadan bu şablon kaldırılmamalıdır. (Haziran 2012)

Elektronik müzik veya elektro akustik müzik, elektronik müzik aletleri yardımıyla yapılan müzik türüdür. Elektronik müzik aletleri düşük kuvvetli sistemlerdir. Transistör, tümleşik devre gibi parçalar kullanırlar. Elektromekanik anlamda ses üreten elektronik müzik aletleri elektronik ögeler kullanarak ses üreten enstrümanlar arasında ayrım yapılabilir. Elektromekanik enstrümanlara; Telharmonium, Hammond B3 ve elektro gitar; Elektronik enstrümanlara ise Theremin, synthesizer ve bilgisayar örnekleri verilebilir.

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

19'uncu yüzyılın sonu- 20'nci yüzyıl başı[değiştir | kaynağı değiştir]

Elektronik müzikten önce, müzisyenlerin teknolojik gelişmeleri müzikal amaçlar için kullanma isteği vardı. Elektromekanik tasarımlara sahip birkaç enstrümanın geliştirilmesiyle, diğer elektronik enstrümanlara yol açıldı. Telharmonium adında bir elektromekanik enstrüman, 1897'de, Thaddeus Cahill tarafından icat edildi. Bazı bariz zorluklar, Telharmonium'un yaygınlaşmasını önledi: Enstrüman yedi tondu ve bir yük vagonu büyüklüğündeydi. Bu enstrümanın en son yapılan gelişmiş versiyonu olan 1907 modeli ise 200 tondu. Genellikle, ilk icat edilen elektronik enstrüman Theremin olarak bilinmektedir. Theremin, Profesör Leon Theremin tarafından 1919'la 1920 arasında bir tarihte icat edilmiştir. Başka bir elektronik enstrüman ise Ondes Martenot'tur. Ondes Martenot, Olivier Messiaen'in 'The Turangalîla-Symphonie'sinde kullanıldıktan sonra ünlenmiştir. Ayrıca, Ondes Martenot, Andre Jolivet gibi birçok Fransız müzisyen tarafından da kullanılmaya başlanmıştır.

Savaş sonrası yıllar: 1940 - 1950[değiştir | kaynağı değiştir]

Deck kasetçalar, Almanya'da II. Dünya Savaşı sırasında icat edilmiştir. Müzisyenlerin, kaset çalarları, musique concrète adını verdikleri yeni bir müzik besteleme tekniğinde kullanmaları uzun sürmedi. Bu teknik, doğal ve endüstriyel seslerin beraber kaydedilip, daha sonra düzenlenmesini içeriyordu. Besteciler, sıkça, müzikal bir amaç için yaratılmamış olan elektronik aletlerden çıkan sesleri kullandılar. Musique concrète'in ilk örnekleri, Pierre Schaeffer bestelemiştir. Schaeffer, daha sonra Pierre Henry, Pierre Boulez ve Karlheinz Stockhausen gibi birçok avant-garde müzisyenle çalışmıştır. Amerika'da magnetik teyp için bestelenen ilk eser Louis ve Bebe Barron tarafından 1957'de tamamlandı.

1957'de, iki yeni elektronik enstrüman daha ortaya çıktı. Daha önceki Theremin ve Ondes Martenot'tan farklı olarak, bu yeni enstrümanları kullanmak zordu, zorlu bir proglamlama gerektiriyordu ve ikisi de gerçek zamanlı çalınamıyordu. Bu enstrümanlardan ilki Max Mathews'un "Music 1" adlı bir programla kullandığı bilgisayarıydı. Enstrümanlardan ikincisi ise RCA Martk II Sound Synthesizer adındaki ilk elektronik birleştiriciydi. RCA tarafından tasarlanan alet the Colombia-Princeton Electronic Music Center'da kurulmuştur ve hala ordadır.

The Columbia-Princeton Electronic Music Center, bilgisayar müziği merkezi olarak biliniyordu. Bu merkez, türünün Amerika'daki en yaşlısıdır. 1958'de 1950'lerin başından beri magnetik teyp manipülasyonuyla igilenen Vladimir Ussachevsky ve Otto Luening tarafından açılmıştır. Merkezde, Peter Mauzey yardımıyla bir stüdyo kurulmuştu ve 1980lere kadar elektronik müzik merkezi olarak görevini korudu.

Başlıca Türleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Ambient[değiştir | kaynağı değiştir]

Yaratıcılarından olan Brian Eno'nun gelişimine ışık tuttuğu Ambient; FSOL (Future Sound of London), The Orb, Biosphere ve Woob gibi yeni akımlarla günümüzdeki düşündürücü, derin ve farklılığı her zaman ön planda hissettiren şeklini almıştır. Diğer bütün elektronik müzik dallarından farklı olarak Ambient müzik; davul vuruşları ve ritim içermeyen daha ziyade doğa sampleları, melodiye ve ambiyansa ağırlık veren bir müzik tarzıdır.

Downtempo - Trip Hop[değiştir | kaynağı değiştir]

Tutku dolu vokallerle süslenmiş olan trip hop, genelde acı keder ve üzüntü gibi koyu (derin) hislere hitap eder. Portishead, Cold Cut, Massive Attack, Archive ve Télépopmusik bu tarzın önde gelen isimleri arasında yer almaktadır.

Illbient[değiştir | kaynağı değiştir]

Dj Spooky ile özdeşleştirilmiş olan bu tarz, Trip Hop-Dub-Ambient karışımı ortaya çıkmıştır.

Asit Caz[değiştir | kaynağı değiştir]

Jazz’ı geleceğe taşıyan ve bu aşamada jazz üzerine çeşitli elektronik ses modifikasyonların gerçekleşmesi ile ortaya çıkmış olan önemli bir biçimdir. Özetlemek gerekirse temalar Jazz üzerine kurulu, destekler ve enstrümanlar elektronik ağırlıklıdır. Modaji, United Future Org., Gotan Project, Ian O’Brein, Fauna Flash ve Jamiroquai önemli isimler arasında yer almaktadır.

Breakbeat[değiştir | kaynağı değiştir]

4/4 vuruşluk house ve benzeri tarzlara alternatif olarak ortaya çıkan Breakbeat’in kökenleri hip hop’a dayanmaktadır. Old-School Techno ve Acid house’dan da esinlenmelerin gözlendiği Breakbeat’in önde gelen isimleri Meat Katie, Adam Freeland'dir.

Big Beat[değiştir | kaynağı değiştir]

Akılda kolay kalan sample’larıyla parti ortamlarının vazgeçilmez müziğidir. Alçak sesle dinlemenin Big Beat tarzına haksızlık olacağı düşüncesiyle hareket eden birçok insanın ortak görüşü “yüksek çıkış gücün yoksa dinlemenin de bir manası yoktur” şeklinde biçimlenmiştir. Anavatanı Brighton olan bu tarzın bayraktarlığını Fatboy Slim yapmaktadır.

Funky Breaks[değiştir | kaynağı değiştir]

Kraftwerk, Afrika Bambaataa ve Electron’dan etkilenmiş(ilk albümleri) ve ilham almış olan Funky Breaks ilk tohumları, meyvelerini Birleşik Amerika’nın batı sahillerinde vermiştir.

Dance - Club[değiştir | kaynağı değiştir]

Dance Müziğin omurgası olarak da nitelendirilebilir. Elektronik Müziğini en popüler kolu olarak kabul edilen Dance’de trackler genel olarak bir vokalist eşliğinde ve House Music benzeri bir formda yapılandırılır. Günümüzde Sasha, bu tarzın en önde gelen isimlerinden birisidir. Dance müziği daha çok electronica ile harmanlanır bu tarzın iyi temsilcileri arasında David Guetta,Laurent Wolf,Yves Larock,Desaparecidos,Akcent gibi isimler vardır.

Euro Dance[değiştir | kaynağı değiştir]

Euro Cheese ve Euro Trash olarak da bilinen dans müziğin basit, eğlenceli ve tempolu kolu olarak bilinen Euro Dance, ana kolu olan Dance Müziğin popülaritesinden geri kalmayarak dünyanın birçok radyosunda boy göstererek ön saflarda yerini almaktadır. Aqua, Ace of Base ve ATB bu tarzda dikkati çeken isimlerdir.

Dub[değiştir | kaynağı değiştir]

Yoğun olarak ses efektlerine yer veren Dub, enstrümantal Reggae olarak da bilinir. Dub, adını Lee Scratch Perry, Bill Laswell ve King Tubby ile duyurmuştur.

Drum’n Bass[değiştir | kaynağı değiştir]

Drum&Bass‘in jump-up ve intelligent gibi birçok türü(ucu) olmasına rağmen gövdeden (Main genre Drum’n Bass) ayrılmadıkları bir kesin bir çizgi vardır... tabii ki derin güç. Drum vuruşlarının dip Bas(sub-bass)lar süslendiği ve dakikada 160 vuruşluk bir tempoya sahip olan Drum’n Bass, 90’lı yılların başında Büyük Britanya’da çok önemli gelişmeler kaydederek Elektronik Müzik’in temel dalları arasındaki sarsılmaz yerini yaratmıştır. Omni Trio, Photek, Squarepusher akla ilk gelen isimlerdir.

Jump-Up[değiştir | kaynağı değiştir]

Drum’n Bass’in ragga vocallerle beslenmiş halidir. Aphrodite, Shy FX, Baby D. vs.vs.

Tech Step[değiştir | kaynağı değiştir]

Two-Step Drum’n Bass’dir. Squarepusher ve Photek.

Electronica[değiştir | kaynağı değiştir]

Elektronik Müzik için ana terim olup sanatsal yönlerin şiddetle ağır bastığı; öze bakıldığı zaman, görünen güzelliklerin bütünüdür.Metallica örneği vardır.

Progressive Elektro[değiştir | kaynağı değiştir]

Genelde sözsüz vokallerin (çoğunlukla soprano sesin enstrüman olarak kullanıldığı gözlenir) ön plana çıkışıyla ve bunların yer yer uyumlu melodilerle desteklenmesiyle oluşan bir tarzdır. Orbital, Genaside ii (Ad Finite)tarzın en iyi örnekleridir.AN21 & Max Vangeli, MOTI ve Tim Berg son zamanlarda tarzın dikkat çekici isimlerindendir.

Symphonic Elektronik[değiştir | kaynağı değiştir]

Klasik temaların elektronik motiflerle süslendiği New Age’i çağrıştıran ve içinde Progressive Electronica’da olduğundan daha güçlü sanatsal salınımlar saklayan bir tarzdır. Vangelis ve Jean Ven Robert Hal.

Minimal[değiştir | kaynağı değiştir]

Tempo ve süreklilik yönünden daha seyrek fakat kendi kurallarını kendi yaratan bir tarzdır. Plastikman iyi bir örnektir.

Noise[değiştir | kaynağı değiştir]

Geleneksel olmayan müzikal elementleri içeren, Batı Müziğinin standart öğelerini kapsamayan ve doğuşu 1913 yılı olarak kabul edilen bir deneysel (experimental) müzik türüdür. Bir Noise müzisyeni (aynı zamanda Noise Artist olarak da geçebilir) sınırlar olmadan birçok sesi, örneğin teyp hışırtısı, üzerinde oynanmış kayıtlar (örn. ağır derecede çizilmiş plaklar), makine gürültüsü, değişik nesnelerin feedback sinyallerini ve müziğe girmeyecek vokal/ses elementlerini parçalarında kullanabilir. Aynı zamanda istendiğinde Jazz, Rock ve Metal gibi diğer popüler müzik öğelerini de yapılan kayıtlarda sample olarak kullanılmaktadır. Bu müziğin en önemli temsilcileri arasında, Noise'un büyükbabası olarak görülen Merzbow'un yanında Masonna, C.C.C.C. ve Hanatarashi de bulunmaktadır. Glam Rock müzisyeni Lou Reed'in gitarının feedback sinyallerini kullanarak 1975 yılında kaydettiği Metal Machine Music albümü de Noise alanının en önemli ilham kaynaklarından biri olarak gösterilebilir. Ayrıca Noise müziği de kendi içerisinde dallara ayrılmıştır ve diğer müzik türlerinde de ilham kaynağı olarak yer almıştır.

House[değiştir | kaynağı değiştir]

Özellikle gece kulüplerinde sık çalan müzik türüdür.

Deep House[değiştir | kaynağı değiştir]

House’un diğer kollarına göre daha bir katı olan, kendi kurallarını kendisi çizen ve dinleyiciyi düşündürme yoluna giden bir tarzdır.Dave Spoon,Wolfgang Gartner bu tarz için iyi bir örnektir.

Hard House[değiştir | kaynağı değiştir]

Daha sıkı ve güçlü looplarla beslenen bu tür az vokal daha çok vuruş (drum) sistemini işletmektedir.

Vocal House[değiştir | kaynağı değiştir]

Hard House’un aksine, her şeyin drum vuruşları olmadığını iddia edercesine vokal’e daha fazla ağırlık veren House koludur. Gospel ve latin müziklerinin etkisiyle de gelişmiştir. Martha Wash, Amber, Sia, Nervo gibi.

Techno[değiştir | kaynağı değiştir]

90’ların sonlarına doğru Acid House’un Büyük Büyük Britanya’yı kasıp kavurmasının ardından, geniş dinleyici kitlesi daha sert ve kural tanımaz temalar istemiştir. Bu ortam zaten patlamak için fırsat kollayan Techno için bulunmaz bir fırsat olmuştur. Acid House’a göre daha hızlı bpm’lere (beats per minute à dakikadaki vuruş sayısı) ve daha agresif bir yapıya sahip olan Techno, arayışta olan kitleye gereğinden çok daha güzel (doyurucu) bir şekilde cevap vermiştir. Günümüzde eğilimi yakalamış olan Techno, en hızlı gelişen modern müzik türlerinin başında yerini almıştır. Sven Vath, Eat Static, Derrick May, Juan Atkins, Kenny Larkin,Paul van Dyk ve daha sayılmayan birçok isim, bu tarzı günümüzde başarı ile temsil etmektedir...

Detroit Techno[değiştir | kaynağı değiştir]

Yıllar önce Derrick May, Juan Atkins ve Kenny Larkin’in ortaya çıkardığı; Techno’nun temel kolu olarak da bilinir.

Intelligent Techno[değiştir | kaynağı değiştir]

Sıra dışı ve bir o kadar da agresif motifler içeren bu dal, mükemmel uyumsallık ve dahiyane yaklaşımlarıyla diğer birçok daldan sıyrılır. Beaumont Hannant.

Rave - Old Skool[değiştir | kaynağı değiştir]

Tüm Techno formlarının birleşimi olarak görülen Rave/Old Skool; Drum’n Bass, Trance gibi birçok tarzın kökeninde ve gelişiminde pay sahibi olmuştur. Bol içki ve druglı underground partilerin vazgeçilmez müziği olan Rave/Old Skool’un track’leri diğer tarzların track’lerine kıyasla daha uzun sürer. Solid 4/4’lük vuruşlar, sert elektronik motifler ve etkileyici baslardan oluşan Rave/Old Skool’u başlı başına bir tarz (genre) olarak görmek yanlış olmaz.

Gabber[değiştir | kaynağı değiştir]

Sert ve Hızlı Techno’dur. Lenny Dee, Delta-9, Ron D.Dore... Hardcore müziğin alt türü olarak bilinir. Dinleyicide değişik duyguların ortaya çıkmasını sağlar. Çok hızlı olan bu tür yoğunluğuyla da diğer dallardan sıyrılır. Türün başlıca temsilcisi Stu Allan'dır.

Goa[değiştir | kaynağı değiştir]

Vuruşların ve melodilerin kenetlenmiş (birbirinin eksiğini kapatır gibi) şekilde birbirini takip ettiği Goa, Trance’in en çok dinlenen kolu olarak bilinir. Hindistan'ın Goa eyaletinden çıkan bir türdür. Filteria bu türe iyi bir örnektir.

Hard Trance[değiştir | kaynağı değiştir]

TS-TR 303lerle üretilen Trance’idr. 4/4vuruşlarındaki sertlik ile dikkati çeker.

Uplifting Trance[değiştir | kaynağı değiştir]

136 - 140 bpm arası melodi ve armoni dolu, enerjik bir trance türüdür. Dünyada en yaygın olarak dinlenen trance türlerindendir. Genel olarak major akorlardan oluşup dinleyiciyi daha mutlu ve neşeli hiisettirebilme özelliği ile de bu ismi almıştır. Bu tarzı dinleyenler çoğunlukla telaş ve acele hissi yaşadıklarını belirtmektedir. Majör yapısı dışında en belirgin özelliği synth ses veren enstrümanlarla yapılan arpejlerin ön planda olmasıdır. Ayrıca yapısında kullanılan sesler diğer türlere oranla biraz daha yumuşaktır. Birçok trance prodüktörü bu tarzda örnekler üretmişler ve Tiesto, Armin Van Buuren, Akira Kayosa, Sean Tyas, Coll&Tolland gibi dünyaca ünlü birçok prodüktör ve DJ bu tarzın gelişmesinde rol oynamıştır.

Progressive Trance[değiştir | kaynağı değiştir]

Kulağa Hoş gelen melodilerle üretken bir yapı sergileyen Progressive Trance, Ambient’ın ortaya koyduğu kalitede seçici yapıya sahiptir. Trance türü içinde en yaygınıdır.Tiesto,Ferry Corsten,Armin van Buuren,Markus Schulz,Sied van Riel,Above & Beyond son zamanların başlıca isimlerindendir.

Dubstep[değiştir | kaynağı değiştir]

Neredeyse tamamı bass seslerden oluşan, düşük perdeli davul sesleri kullanılan, aksak ritimlerin ağır bastığı bir müzik türüdür. Ortaya çıkışı 90'ların sonuna dayanır. Tempo genellikle 140 dolaylarında seyreder, snare 3. vuruştadır.