Bulgarlar
българи
bǎlgari

Önemli nüfusa sahip bölgeler
Bulgaristan	6.000.000 (2011)[1]
Ukrayna	204.574 (2001);[2] 600.000 (2019)[3]
Almanya	185.000;[4] 416.000 (2019)[3]
Türkiye	350.000 /sadece Bulgarlar/ (2019)[3]
ABD	294.000[5]
İspanya	151.000;[6] 250.000 (2019)[3]
Yunanistan	41.000;[7] 200.000-250.000 (2019)[3]
Büyük Britanya	63.000;[8] 200.000 (2019)[3]
Kanada	18.000;[9] 180.000 (2019)[3]
İtalya	47.000;[10] 100.000 (2019)[3]
Moldova	52.000;[11] 90.000 (2019)[3]
Rusya	24.000[12]
Hollanda	20.000[13]
Kıbrıs	20.000[14]
Belçika	19.000[15]
Sırbistan	13.000[16]
Avustralya	11.000[17]
Kazakistan	7.300[18]
İsveç	6.700[19]
Romanya	6.600[20]
Danimarka	6.200[21]
Macaristan	6.000[22]
Diller
Bulgarca
Din
Hristiyanlık (Ortodoks) İslam (Sünni)

Bulgarlar (Bulgarca: българи veya bǎlgari), Bulgaristan nüfusunun çoğunluğunu oluşturan bir Güney Slav^[23][24][25] halkıdır. Etnik Bulgarlar, 6,5 milyonluk Bulgaristan nüfusunun %85'ini oluşturmaktadırlar.

Coğrafi dağılım[değiştir | kaynağı değiştir]

Bulgarların çoğu, yaklaşık 6 milyon^[26] nüfusun bulunduğu ve nüfusun% 80 ila 85'ini oluşturan Bulgaristan'da yaşıyor. 20. yüzyılın ortalarında ülkeyi terk eden Bulgar göçmen sayısının 500.000'den fazla olduğu tahmin ediliyor. Açık Toplum Enstitüsü'nün Bulgaristan ve Avrupa'da 2011 nüfus sayımına ilişkin verileri aktaran bir raporuna göre, yurt dışında 1 milyondan biraz fazla Bulgar var. Tüm ülkelerin nüfuslarına ilişkin verileri toplayan ve her 5 yılda bir özetleyen BM, 1.180.000 Bulgar'ın yurt dışında olduğunu tespit ediyor. Eurostat yaklaşık 1.300.000 kişiyi belirtir.^[3] Şu anda torunlarıyla birlikte tüm dönemlerde göç eden yaklaşık 1.500.000 Bulgar göçmen var. 2011 yılında Dışişleri Bakanlığı dünya çapında toplam 2.018.792 Bulgar olduğunu belirterek, göçmenlerin 400.000 ile arttığını kaydetti.^[3]

En çok Bulgar göçmen barındıran ülkeler Amerika Birleşik Devletleri, Almanya, İspanya, İngiltere, Arjantin, Yunanistan, Brezilya, İtalya, Kanada, Fransa, Belçika, Rusya, Hollanda, Güney Afrika, Avustralya, Yeni Zelanda, Avusturya ve Danimarka'dır. Yurt dışındaki Bulgar toplulukları - etnik, göçmen, öğrenci vb. yaklaşık 70 ülkede var. Çoğu, çeşitli hedefleri olan organizasyonlar yarattı.^[27] Bulgar kültür ve eğitim kuruluşları dünyadaki ilk Bulgar kuruluşlarından biri olan Prag'daki "Bulgar koltuğu" ndan (1880) kaynaklanmaktadır. 2000 yılında, Merkezi Prag'da bulunan Orta Avrupa'da Yaşayan Uluslararası Bulgarlar Birliği, Müh. Anton Stamboliiski'nin fikri üzerine kuruldu. Birliğin üyeleri, Avusturya, Çek Cumhuriyeti, Macaristan, Slovakya, Polonya'dan ve misafir olarak Romanya'dan Bulgar şirketleridir.

Bulgar toplulukları Kuzey Makedonya, Ukrayna, Moldova, Sırbistan, Romanya, Macaristan, Arnavutluk ve Yunanistan'da yaşıyor. Çeşitli ülkelerin topraklarında yaşayan kompakt Bulgar toplulukları, Osmanlı İmparatorluğu'ndaki çeşitli savaşlar ve ayaklanmalardan sonra mültecilerin torunları olan Besarabian ve Banat Bulgarlarıdır. Ukrayna, Moldova, Sırbistan, Çek Cumhuriyeti, Romanya, Macaristan ve Arnavutluk'ta resmi olarak tanınan Bulgar azınlıklar var. Resmi olarak, Kuzey Makedonya'daki 2002 nüfus sayımına göre, yaklaşık 1.417 kişi Bulgar olarak tanımlanıyor, ancak on binlerce kuzey Makedon, beyan edilen Bulgar kökenine dayanarak elde ettikleri Bulgar vatandaşlığına sahipler ve binlerce kişi daha bunu almayı bekliyor.. Bulgar milletinin bir parçası olarak, bugünkü Kuzey Makedonya'daki Makedonların çoğu ve bugünkü Kuzey Yunanistan'daki Slavca konuşan nüfusun yanı sıra günümüz Doğu Sırbistan'daki Shoppe'lerin bir kısmı, 20. yüzyılın başları.

Etnonim[değiştir | kaynağı değiştir]

Rönesans'tan bu yana, "Bulgarlar" kelimesi hem Bulgarların etnik (veya etnik) grubunu hem de yeni Bulgar devletinin vatandaşlarını belirtmek için kullanılmıştır.^[28] Yasal açıdan bakıldığında, Bulgarlar aynı zamanda Bulgar asıllı ve milli bilince sahip yabancı vatandaşlar olabileceğinden, "Bulgar" ve "Bulgar vatandaşı" terimlerinin farklı anlamları vardır.^[29] Aynı zamanda, Bulgar vatandaşları Bulgar olmayan etnik kökene sahip olabilirler.^[30]

Resmi verilere göre sadece 7 ülkede 50.000'den fazla Bulgar vatandaşı var: Türkiye (366.000), Almanya (310.000), İspanya (125.000), İngiltere, Yunanistan, ABD, İtalya. Bu ülkelerde toplamda 1,1 milyondan fazla Bulgar yaşıyor.^[3]

2015 yılına ait diğer verilere göre, Bulgar göçü aşağıdaki gruplara ayrılmıştır:^[3]

• Avrupa Birliği - 606.528 (% 56)
• Türkiye - 378.658 (% 35)
• ABD, Kanada ve Avustralya - 103.774 (% 9)

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Bulgar adı muhtemelen eski Türkçede bulgamak (karışmak) sözcüğünden gelir. Bir diğer düşünce ise Ana Türkçedeki bel (beş) ve gur ("ok" boy anlamında) sözcüklerini önerir, Onogurlar (on boylar) benzeri.^[31]

Bulgarlar, çok farklı kökenlere ve sayılara sahip halkların soyundan gelmektedir ve bu nedenle bir "eritme potası" etkisinin sonucudur. Modern Bulgar etnisitesini oluşturmak için harmanlanan ana etnik unsurlar şunlardır:

1. dilsel, genetik ve etnik unsurların alındığı Slavlar;
2. kültürel, genetik ve etnik unsurların alındığı Traklar; ^[32][33][34]
3. etnik adın ve devletin mirasçıları olan Ön Bulgarlar.^[35][36]

Yerli Trak halkından bazı kültürel ve etnik unsurlar alındı. Daçyalılar (Trakların bir kolu), Keltler, Gotlar, Romalılar, Eski Yunanlar, Sarmatlar, Paeonyalılar ve İliryalılar da dahil olmak üzere, diğer Slav öncesi Hint-Avrupa halkları da daha sonraki Bulgar topraklarına yerleşti. Trak dili, Balto-Slav dillerinin güney Baltık kolundan gelen bir dil olarak tanımlanmaktadır. Hala 6. yüzyılda konuşuluyordu, muhtemelen daha sonra nesli tükenmek üzereydi, ancak daha sonraki bir dönemde Bulgarların eski Yunanca / Latince yer isimlerini Trak toponimleri ile değiştirmesi, Trakların tamamen ortadan kalkmasının neden olarak tahmin edilmektedir. Modern Bulgarlarda (ve Makedonlarda) bazı Slav öncesi dilsel ve kültürel izler korunmaktadır.

İlk Slavlar, 6. yüzyılın başlarında asıl anavatanlarından çıkıp Orta Avrupa, Doğu Avrupa ve Balkanlar'ın çoğuna yayıldılar ve böylece üç ana dal oluşturdular: 1. Doğu ve Orta Avrupa'da Batı Slavlar; 2. Doğu Avrupa'da Doğu Slavlar; 3. Güneydoğu Avrupa'daki (Balkanlar) Güney Slavlar. İkincisi, Traklar daha önceden Romanize edilmemiş veya Helenleşmiş olmasaydı, Trakçanın tamamen dilbilimsel olarak değiştirilmesine neden oldu. Pek çok bilim insanı, 6. yüzyıl tarihçisi Menander'in Trakya'daki 100.000 Slav'dan ve 582'de Yunanistan'ın art arda gelen saldırılarından bahseden açıklamasına dayanarak 580'lerde Balkanlar'ın büyük ölçekli yerleşimine başladıklarını kabul ediyorlar. Balkanlar'a pek çok dalgayla gelmeye devam ettiler, ama aynı zamanda ayrıldı, özellikle Justinian II (685-695), Trakya'dan Küçük Asya (Anadolu)'ya 30.000 kadar Slav yerleştirdi. Bizanslılar, çok sayıdaki Slav kabilesini iki gruba ayırdı: Sklaveni ve Antes. Bazı Bulgar bilim adamları, Antes'lerin modern Bulgarların atalarından biri olduğunu öne sürüyor.

Ön Bulgarlardan ilk olarak 4. yüzyılda Kuzey Kafkas stepleri civarında bahsedilir. Araştırmacılar sık sık Ön Bulgar'ın nihai kökeninin Türk olduğunu ve özellikle Pontus bozkırlarından Orta Asya'ya uzanan gevşek bir şekilde akraba olan Oğur kabilelerinin bir parçası olarak Orta Asya göçebe konfederasyonlarına kadar izlenebileceğini öne sürüyorlar. Bununla birlikte, Ön Bulgarlar ve varsayılan Asyalı meslektaşları arasındaki herhangi bir doğrudan bağlantı, spekülatif ve "çarpıtılmış etimolojilerden" biraz daha fazlasına dayanmaktadır. Bazı Bulgar tarihçiler Ön Bulgarların bir Türk kabilesi olarak tanımlanmasını sorguluyor ve bir İran kökenli olduğunu öne sürüyor. 670'lerde, bazı Ön Bulgar kabileleri, Asparuh liderliğindeki Tuna Ön Bulgarları ve Kuber önderliğindeki Makedon Ön Bulgarları, Tuna nehrini geçerek Balkanlar'a yerleştiler ve bunlardan birincisi Suriyeli Mikail'in 10.000 olarak tanımladığı tek bir göç dalgasıyla karşılaştı. Ön Bulgarların çoğu zaman çok sayıda oldukları düşünülmüyor ve kontrol ettikleri bölgelerde yönetici bir elit haline geliyorlar. Bununla birlikte, Steven Runciman'a göre, bir Bizans ordusunu yenebilen bir kabilenin hatırı sayılır boyutlarda olması gerekirdi. Asparukh'un Bulgarları, başkent Pliska eski bir Slav yerleşim yerine inşa edildiğinden, Küçük İskit'teki Bulgar yerleşimlerinin kanatlarını korumak için yeniden yerleştirilen Severialılar ve "Yedi klan" ile bir aşiret birliği yaptı.

Erken Bizans Dönemi boyunca, Küçük İskit ve Mizya Sekunda'daki Roma eyaletleri, Tuna'nın kuzeyindeki 'barbarlar' ile ekonomik ve sosyal alışveriş içindeydiler. Nüfusun çoğunluğunun Tuna'nın güneyindeki herhangi bir kalıcı Slav ve Ön Bulgar yerleşiminden önce Konstantinopolis veya Küçük Asya hinterlandına geri çekilmiş gibi görünmesine rağmen, bu onların nihai Slavlaşmasını kolaylaştırmış olabilir. Pontik Bulgaristan'ın en önemli liman kentleri görünümlerine göre Bizans Yunanları olarak kaldı. 8. ve 9. yüzyıldaki büyük ölçekli nüfus transferleri ve bölgesel genişlemeler, ek olarak eyalet içindeki Slav ve Bizans Hristiyanlarının sayısını artırarak Ön Bulgarları oldukça açık bir şekilde azınlık haline getirdi. Yeni bir devletin kurulması, çeşitli Slav, Ön Bulgar ve daha önceki ya da sonraki nüfusları, Güney Slav dili konuşan Birinci Bulgar İmparatorluğu'nun "Bulgar halkı" haline getirdi. Yerel nüfusun etnogenezine farklı dönemlerde Balkanlar'a yerleşmiş veya yaşayan farklı Hint-Avrupa ve Türk halkları da katkıda bulunmuştur.

Dil[değiştir | kaynağı değiştir]

Bulgar dili, Hint-Avrupa dil ailesinin Slav dilleri kolunun Güney Slav grubuna dahil olan bir dildir. Modern Bulgarcanın eski Ön Bulgar dili (Türk dillerinin Ogur grubuna ait) ile hiçbir akrabalığı bulunmamaktadır. Bulgaristan Cumhuriyeti'nin resmi dili ve Avrupa Birliği'nin 24 resmi dilinden biridir. Bulgarca kapsamlı bir kurgu ve bilimsel literatür yazılmıştır. Bessarabian Ukrayna ve Moldova'da Bulgar toplumunun resmi dilidir.

Bulgarca, Kiril alfabesi ile yazılan ve kendisine özgü bir yazımı olan bir dildir. Bulgar dilinde 3 cinsiyet (erkek, kadın ve orta) vardır, tam ve kısa makaleler kullanılır ve vade yoktur. Yüzyıllar süren Osmanlı döneminde içerisine Türkçe kökenli yabancı söz varlığı da girmiştir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]