Barack Obama

Barack Obama
Barack Obama
	Resmî portre, 2012
44. Amerika Birleşik Devletleri başkanı
	Görev süresi; 20 Ocak 2009 - 20 Ocak 2017
Başkan Yardımcısı	Joe Biden
Yerine geldiği	George W. Bush
Yerine gelen	Donald Trump
Amerika Birleşik Devletleri Senatörü
	Görev süresi; 3 Ocak 2005 - 16 Kasım 2008
Yerine geldiği	Peter Fitzgerald
Yerine gelen	Roland Burris
Seçim bölgesi	Illinois
Illinois Senatörü
	Görev süresi; 8 Ocak 1997 - 4 Kasım 2004
Yerine geldiği	Alice Palmer
Yerine gelen	Kwame Raoul
Seçim bölgesi	13. Seçim Bölgesi
Kişisel bilgiler
Doğum	Barack Hussein Obama; 4 Ağustos 1961 (62 yaşında); Honolulu, Hawaii, ABD
Partisi	Demokrat
Evlilik(ler)	Michelle Obama (e. 1992)
Çocuk(lar)	2
Yaşadığı yer	Washington, ABD
Bitirdiği okul	Columbia Üniversitesi (BA); Harvard Üniversitesi (JD)
Mesleği	Avukat · siyasetçi
Dini	Hristiyanlık
Ödüller	Nobel Barış Ödülü ; 2009 ;
İmzası

Barack Hussein Obama (d. 4 Ağustos 1961), Amerika Birleşik Devletleri'nin 44. başkanı.^[1] İlk olarak 4 Kasım 2008'de yapılan 2008 ABD başkanlık seçimlerinde ABD'nin 44. devlet başkanı seçilmiş ve 20 Ocak 2009 tarihinde bu görevi George W. Bush'tan devralmıştır.^[2] 6 Kasım 2012'de yapılan 2012 ABD başkanlık seçimlerinde Mitt Romney karşısında seçimi kazanmış ve Amerika Birleşik Devletleri Başkanlığına ikinci kez seçilmiştir. Demokrat Parti'nin adayı olan Obama, ABD tarihindeki ilk ve tek Afroamerikalı devlet başkanıdır. Başkanlık görevinden önce; 2005'ten 2008'e kadar Illinois senatörü ve 1997'den 2004'e kadar da Illinois eyalet senatörü olarak görev yaptı.

Obama, Honolulu, Hawaii'de doğdu. Columbia Üniversitesi'nden 1983 yılında mezun olduktan sonra Chicago'da toplum organizatörü olarak çalıştı. 1988 yılında Harvard Hukuk Fakültesi'ne kaydoldu ve burada Harvard Hukuk Dergisi'nin ilk siyah başkanı oldu. Mezun olduktan sonra sivil haklar avukatı ve akademisyen olarak 1992'den 2004'e kadar Chicago Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde anayasa hukuku dersleri verdi. Seçimli siyasete yönelerek 1997'den ABD Senatosu'na başarıyla adaylığını koyduğu 2004 yılına kadar Illinois Senatosu'nda 13. bölgeyi temsil etti. 2008 yılında Hillary Clinton'a karşı yakın bir ön seçim kampanyasının ardından Demokrat Parti tarafından başkanlığa aday gösterildi ve Joe Biden'ı aday arkadaşı olarak seçti. Obama, başkanlık seçimlerinde Cumhuriyetçi aday John McCain'e karşı seçildi ve 20 Ocak 2009'da göreve başladı. Dokuz ay sonra, 2009 Nobel Barış Ödülü'ne layık görüldü ve bu karar övgü ve eleştirilerin bir karışımına neden oldu.

Obama'nın ilk dönem icraatları küresel mali krizi ele aldı ve büyük bir teşvik paketi, George W. Bush'un vergi indirimlerinin kısmen uzatılması, sağlık hizmetlerinde reform yasası, büyük bir mali düzenleme reformu tasarısı ve Irak'taki büyük ABD askeri varlığının sona erdirilmesini içeriyordu. Obama ayrıca Yüksek Mahkeme yargıçları Sonia Sotomayor ve Elena Kagan'ı atadı; bunlardan ilki Yüksek Mahkeme'deki ilk Hispanik Amerikalı oldu. Usame bin Ladin'in öldürüldüğü terörle mücadele baskınını emretti ve Bush'un kontrgerilla modelini küçümseyerek hava saldırılarını genişletti ve ev sahibi hükûmet ordularına daha fazla güvenmeyi teşvik ederken özel kuvvetleri yaygın bir şekilde kullandı.

Cumhuriyetçi rakibi Mitt Romney'i yenerek yeniden seçilmeyi başaran Obama, 20 Ocak 2013 tarihinde ikinci dönem için yemin etti. Obama ikinci döneminde iklim değişikliğiyle mücadele için adımlar atarak büyük bir uluslararası iklim anlaşması ve karbon emisyonlarını sınırlandırmaya yönelik bir idari emir imzaladı. Obama ayrıca, İran ile bir nükleer anlaşma müzakere etti ve Küba ile ilişkileri normalleştirdi. Afganistan'daki Amerikan askerlerinin sayısı Obama'nın ikinci döneminde önemli ölçüde azaldı, ancak ABD askerleri Obama'nın başkanlığı boyunca Afganistan'da kaldı.

Obama'nın başkanlığı döneminde Amerika Birleşik Devletleri'nin yurtdışındaki itibarı ve Amerikan ekonomisi önemli ölçüde iyileşti. Obama, 20 Ocak 2017'de görevinden ayrıldı ve günümüzde Washington, DC'de ikamet etmektedir. 2021 yılında Chicago'daki başkanlık kütüphanesinin inşasına başlandı. Görevden ayrıldığından beri Obama, çeşitli Amerikan seçimlerinde adaylar için kampanya yürütmek de dahil olmak üzere Demokrat siyasette aktif olmaya devam etti. Obama, siyaset dışında çok satan üç kitap yayınladı: Dreams from My Father (1995), The Audacity of Hope (2006) ve A Promised Land (2020). Akademisyenler ve tarihçiler tarafından yapılan ve 2010 yılından bu yana yer aldığı sıralamalarda Amerikan başkanları arasında orta ve üst sıralarda yer almaktadır.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

ABD'nin Hawaii eyaletindeki Honolulu kentinde Kapiolani Tıp Merkezi'nde dünyaya gelir. Kendisiyle aynı adı taşıyan babası Kenya'nın Siaya Bölgesi'ndeki Nyang’oma Kogelo yerleşim yerinde doğup büyümüş bir Kenyalıdır. Annesi Ann Dunham ise Kansas eyaletinin Wichita kentinde doğup büyümüş bir Amerikalıdır.

Barack Obama'nın anne ve babası, babasının yabancı öğrenci olarak geldiği Hawaii'de tanışır ve evlenir. Yeni evli çift Obama 2^[3] yaşındayken boşanır. Babası Boston'a gider. Harvard Üniversitesi'nde doktora yapar ve 1965 yılında Kenya'ya geri döner. Annesi ise yine bir yabancı öğrenci olan Endonezyalı Lolo Soetoro'yla ikinci bir evlilik yapar. Obama'nın hem babası, hem de üvey babası Müslüman kökenli ailelerden gelen fakat fazla dindar olmayan kişilerdir.

Annesi ve üvey babasıyla birlikte Endonezya'ya taşınan Obama, 6-10 yaşları arasında Cakarta'da ilkokul öğrenimi görür. Sonra Honolulu'ya geri dönerek 1979 yılında liseyi bitirinceye kadar anneannesi ve dedesiyle yaşar. Liseden sonra Los Angeles'teki Occidental College'de üniversitenin ilk iki sınıfını okur. Sonra New York'taki Columbia Üniversitesi'ne geçiş yapar ve 1983 yılında Siyasal Bilimler bölümünden mezun olur. 1988 yılında Harvard Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ne girer. Harvard Üniversitesi'ndeyken öğrenciler tarafından yayınlanan prestijli "Harvard Law Review" dergisinin yayın işleri müdürlüğünü yapan ilk Afroamerikan olur. 1991 yılında avukatlık diplomasını alarak başarı kazanır.

Obama anne ve babası boşandıktan sonra babasını sadece bir kez ABD'ye ziyareti sırasında 1971 yılında görür. Babası hayatının geri kalan kısmını Kenya'da geçirir ve Ruth Ndesandjo ile evlenir ve 1982 yılında Nairobi'de otomobil kazasında ölür. Annesi ise 1972 yılında ikinci eşinden ayrılarak Endonezya'dan ABD'ye geri döner. 1992 yılında Hawaii Üniversitesi'nde antropoloji dalında doktora kazanır. 1995 yılında yumurtalık kanseri'nden ölür. Barack Obama'nın anne tarafından 1 tane üvey kardeşi, baba tarafından ise 7 tane üvey kardeşi vardır.

Barack Obama 1989 yılında Michelle Robinson'la tanışır. 3 Ekim 1992 tarihinde Michelle Robinson'la evlenirler. 1998 ve 2001 yıllarında doğan iki kız çocuk sahibi olurlar. 1964 doğumlu Michelle Obama eşi Barack Obama gibi Harvard Üniversitesi Hukuk Fakültesi mezunu bir avukattır. Obama çifti Protestan Hristiyan'dır ve United Church of Christ kilisesine üyedirler.

Siyasi hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Obama'nın ABD Senatörü sıfatıyla 2005 yılında yurt dışında yaptığı ziyareti sırasında çekilmiş fotoğraf

Obama avukatlık diplomasını aldıktan sonra 1992 yılından itibaren 12 yıl süreyle Chicago Üniversitesi Hukuk Fakültesinde Anayasa hukuku dersleri verdi. Avukatlık firmalarında çalıştı, çeşitli yardım dernekleri ve vakıflarda görev yaptı. 1996 yılında İllinois'in eyalet senatosuna seçilerek siyasete ilk adımını attı. 1998 ve 2002 yıllarında iki kez tekrar eyalet senatosuna seçildi. 2000 yılında ABD Temsilciler Meclisi'ne girmek için Demokratik Partinin ön seçimlerine katıldı ama başarılı olamadı. 2004 tarihinde adaylığını koyduğu ABD Senatosu'na% 70'lik bir oy çoğunluğu almak suretiyle seçildi.

Obama'nın ABD'de ilk defa ülke sahnesine çıkması 2004 ABD başkanlık seçimleri sırasında Boston'da toplanan Demokratik Parti kurultayında yaptığı ve ülke çapında televizyonda canlı olarak yayınlanan etkileyici konuşması sayesinde olmuştur. Obama Senato'daki hizmet döneminde Senato Dışişleri Komisyonunda görev yaptı. Doğu Avrupa, Orta Doğu, Orta Asya ve Afrika'ya resmi ziyaretlerde bulundu. Filistin devlet başkanı Mahmud Abbas'la buluştu. Kenya'da Nairobi Üniversitesi'nde bir konferans verdi. ABD Senatosu'nda henüz 6 yıllık ilk dönemini tamamlamamışken 10 Şubat 2007 tarihinde 2008 ABD başkanlık seçimlerine Demokratik Parti'den adaylığını koyduğunu açıkladı.^[4]

2008 ABD başkanlık seçimleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Barack Obama'nın yanı sıra Demokratik Parti içindeki başkanlık ön seçimlerine adaylığı koyan siyasetçiler arasında Hillary Clinton, John Edwards, Joe Biden, Christopher Dodd ve Bill Richardson gibi birçok tanınmış siyasetçiler bulunmaktaydı. Özellikle aday adayları arasındaki New York senatörü Hillary Clinton eski ABD başkanı Bill Clinton'un eşi olarak çok tanınmış bir siyasetçiydi ve 2007 yılı boyunca Demokratik Parti içinde en şanslı aday olarak görülmekteydi.

ABD başkanlık seçimleri'nde iki büyük partiyi temsil edecek başkan adayı her eyalette ayrı ayrı ve değişik tarihlerde yapılan ön seçimlerle belirlenmektedir. Bu ön seçimlerden ilki Iowa eyaletinde 3 Ocak 2008 tarihinde gerçekleşti. Siyahilerin sayısının çok az olduğu bu eyalette Barack Obama'nın beklenmedik bir başarı elde ederek seçimi kazanması Hillary Clinton'un adaylık şansını olumsuz yönde etkiledi. Ancak Clinton 5 gün sonra New Hampshire eyaletindeki seçimleri kazanarak yarışı sürdürdü. 2008'in Ocak ayı boyunca Demokratik Parti içinde Hillary Clinton ve Barack Obama dışındaki bütün adaylar birer birer adaylıktan çekildiklerini ilan ettiler.

Ön seçim takvimine göre 5 Şubat 2008 günü 20 eyalette aynı anda yapılacak Salı seçimleri kritik bir önem taşımaktaydı. Ancak Salı gününde kazanılan oylar iki aday arasında eşitliği bozmadı. Ön seçimler diğer eyaletlerde devam etti. Zamanla Obama'nın Clinton'a kıyasla az bir farkla öne geçtiği gözlendi. Buna rağmen Haziran ayına kadar adaylık yarışı başa baş devam etti. Hillary Clinton Obama'yı sonuna kadar az bir farkla takip ediyordu. Ancak ön seçimler 3 Haziran 2008 tarihinde Güney Dakota ve Montana eyaletleriyle tamamlandıktan sonra Hillary Clinton'un Obama'nın açtığı bu küçük farkı kapatamayacağı anlaşıldı. Barack Obama Demokratik Parti'nin 2008 ABD başkanlık seçimlerindeki adayı olarak ilan edildi. Böylece Obama ABD tarihinde iki büyük partinin birinden aday gösterilmiş ilk Afrikalı-Amerikalı aday olma özelliğini kazanmış oldu.

Demokratik Partinin kurultayı 25-28 Ağustos 2008 tarihleri arasında Colorado eyaletinin Denver kentindeki Pepsi Center'da yapıldı.^[5] Barack Obama 28 Ağustos gecesi canlı yayınla aktarılan konuşmasında Demokratik Parti'nin adaylığını resmen kabul etti. 1 hafta sonra Minnesota eyaletinin St. Paul kentindeki XCel Energy Center'da yapılan Cumhuriyetçi Parti kurultayında Arizona senatörü John McCain'in başkan adaylığını onaylandı.^[6] Böylece 2008 ABD başkanlık seçimleri kampanyası resmen başlamış oldu.

Barack Obama ve John McCain 26 Eylül- 15 Ekim tarihleri arasında televizyon kameraları önünde 3 defa münazara yaptılar. Seçim kampanyası sırasında ABD gündemi 2008 Ekonomik Kriziyle sarsıldı. Irak Savaşı ve Terörizm gibi konular arka plana itildi. Obama, McCain'in Cumhuriyetçi Partili başkan George W. Bush'un başarısız ekonomik siyasetlerini devam ettireceğini öne sürdü. McCain ise Obama'nın küçük esnafın gelir vergilerini arttıracağını iddia etti. Seçim kampanyası süresince Obama hakkında birçok iddia dile getirilmiştir.^[7]

2008 ABD başkanlık seçimleri 4 Kasım 2008 günü yapıldı. Barack Obama oyların %52'sini kazanarak ABD'nin 44. devlet başkanı seçildi. Obama kazandığı oy oranı ve kazandığı eyaletler bakımından son 30 yıl boyunca hiçbir Demokrat Partili başkan adayının elde edemediği bir başarıyı elde etmiştir. Obama'nın adaylığı altında Demokrat Parti Virginia, Florida ve Ohio gibi son seçimlerde değişmez bir biçimde Cumhuriyetçilere oy veren eyaletleri kazanmayı başarabilmiştir. Seçim zaferi sonrasında yaptığı konuşmada Obama, ABD'nin gelecek döneminde zorlukların ve hataların olabileceğini belirtmiş, yaşanacak sıkıntıların ise vatanseverlikle aşılacağını anlatmıştır.^[8]

Barack Obama 20 Ocak 2009 günü yerel saatle 12.00 (TSİ 19.00)'de daha önce 1861 yılında başkan Abraham Lincoln'un yemin töreninde kullandığı İncil'e el basıp yemin ederek George W. Bush'tan görevi devraldı ve resmen ABD devlet başkanı oldu.

2012 ABD başkanlık seçimleri[değiştir | kaynağı değiştir]

4 Nisan 2011'de Obama, Federal Seçim Komisyonu'na belgelerini sundu ve ardından 2012 yeniden seçilme kampanyasını duyurdu.^[9]^[10]^[11] Görevdeki başkan olarak Demokrat Parti'den başka aday çıkmadı ve Nisan 2012'de Obama, Demokratların adaylığını kazanmak için gereken 2778 kongre delegesini elde etti.^[12] Charlotte, Kuzey Karolina'daki Demokratik Ulusal Kongresi'nde Obama ve Joe Biden, eski başkan Bill Clinton tarafından genel seçimlerde Demokrat Parti'nin başkan ve başkan yardımcısı adayları olarak resmen aday gösterildi. Ana rakipleri Cumhuriyetçiler, Massachusetts'in eski valisi Mitt Romney ve Wisconsin Temsilcisi Paul Ryan idi.^[13]

6 Kasım 2012'de Obama, yeniden başkan seçilebilmesi için gereken 270 oyu aşarak 332 delege oyu kazandı.^[14]^[15]^[16] Halk oylarının %51,1'ini alarak Obama,^[17] Franklin D. Roosevelt'ten bu yana halk oylarının çoğunluğunu iki kez kazanan ilk Demokrat başkan oldu.^[18]^[19]

Başkanlık (2009-2017)[değiştir | kaynağı değiştir]

20 Ocak 2009'da Obama, Amerika Birleşik Devletleri'nin 44. başkanı olarak göreve başladı. Obama, görevdeki ilk birkaç gününde, ABD ordusunu Irak'tan asker çekme planları geliştirmeye yönlendiren idari emirler ve başkanlık muhtırası yayınladı.^[20] Guantanamo Körfezi gözaltı kampının kapatılması emrini verdi,^[21] ancak Kongre gerekli fonları ayırmayı reddederek kapatmayı engelledi.^[22]

Obama tarafından yasalaştırılan ilk tasarı, eşit ücret davalarında zaman aşımını gevşeten 2009 tarihli Lilly Ledbetter Adil Ücret Yasasıydı.^[23] Beş gün sonra, Devlet Çocuk Sağlığı Programı'nın dört milyon sigortasız çocuğu daha kapsayacak şekilde yeniden yetkilendirilmesini imzaladı.^[24] Mart 2009'da Obama, embriyonik kök hücre araştırmalarına sınırlı finansman sağlayan Bush dönemi politikasını tersine çevirdi ve araştırmayla ilgili "katı yönergeler" geliştirme sözü verdi.^[25]

Obama'nın başkanlık dönemindeki dış meselelerin çoğunluğunu; Irak Savaşı'nın sona erdirilmesi, Arap Baharı, Suriye İç Savaşı, IŞİD ve YPG oluşturmuştur.

Kronoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

4 Ağustos 1961 tarihinde ABD'nin Hawaii eyaletindeki Honolulu kentinde dünyaya geldi.
1967-1971 yılları arasında Endonezya'nın Cakarta kentinde yaşadı.
1971-1979 yılları arasında Honolulu'da yaşadı.
1983'te New York'taki Columbia Üniversitesi Siyasal Bilimler Fakültesinden mezun oldu.
1983-1987 yılları arasında New York'ta yaşadı.
1991 yılında Harvard Üniversitesinden avukatlık diplomasını aldı.
1996 Illinois eyalet senatosuna seçildi.
2 Kasım 2004'te ABD Senatosuna seçildi.
10 Şubat 2007'de İllinois eyaletinin Springfield kentinde ABD başkanlığına adaylığını koydu.
3 Haziran 2008'de Demokratik Parti'nin ön seçimlerini kazandığı kesinleşti.
25 Temmuz 2008 Dış politika önceliklerini desteklemeyi amaçlayan uluslararası gezisinin son ayağı için Almanya'ya gitti.^[26] Yaklaşık 200.000 kişiye hitap eden Barack Obama'nın Almanya'da yaptığı konuşmadan: "Irklar ve toplumlar; yerliler ve göçmenler; Hristiyanlar ve Müslümanlar ve Yahudiler arasındaki duvarlar daha fazla dikilmeye devam edemez. Bunlar şimdi yıkılmak zorunda olan duvarlardır."^[27]
27 Temmuz 2008 ABD başkan adayı Barack Obama İngiltere’yi ziyaret ettiği sırada, Berkshire’deki evinde ulaşılan Müslüman üvey kardeşi Bernard Obama, "Kardeşimle gurur duyuyorum." dedi.Kenya’nın başkenti Nairobi’de sahibi olduğu mağazada oto parçaları sattığını belirten Bernard, "Sık sık gelirim" dediği İngiltere’de, sosyal konutlarda annesi Kezia (67) ile birlikte oturuyor. Bernard, "İlk kez 17 yaşındayken Barack ile karşılaştım. Babam Müslüman’dı ben de 18 yıl önce Müslümanlığı seçtim. Barack ise Hristiyandır" dedi.^[28]
30 Temmuz 2008 CNN'de yayınlanan 28 Temmuz'da yapılan anket sonuçlarına göre Obama %45, McCain %40.^[29]^[30]
25 Ağustos 2008, Denver'de toplanan Demokratik Parti kurultayı resmen Barack Obama'nın başkan adaylığını onayladı.
26 Eylül 2008, Oxford, Missisippi'de Barack Obama ve McCain ilk münazaralarını yaptılar.
8 Ekim 2008, kamuoyu yoklamaları Obama'nın tekrar öne geçtiğini gösteriyor.^[31]
4 Kasım 2008, 2008 ABD başkanlık seçimleri'nde ABD'nin 44. devlet başkanı seçildi.
20 Ocak 2009'da yemin ederek resmen ABD Başkanı oldu.
20 Ocak 2017'de görevini Donald Trump'a devretti.

İthaf[değiştir | kaynağı değiştir]

Barack Obama'nın adına ithaf edilen bitki ve hayvan taksonları:

Caloplaca obamae Knudsen 2009: bir liken türü.
Etheostoma obama Mayden & Layman, 2012: Percidae familyasından balık türü.
Aptostichus barackobamai Bond, 2012: Euctenizidae familyasından 2012 yılında keşfedilen örümcek türünün Latince epiteti Barack Obama'nın adına ithaf edilmiştir.^[32]
Obamadon Longrich et al. 2012: fosil bir kertenkele cinsi ve türü.
Paragordius obamai Hanelt, Bolek and Schmidt-Rhaesa, 2012: Nematomorpha filumundan asalak bir solucan türü.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2023.
^ "Obama wins historic US election" (İngilizce). 5 Kasım 2008. 6 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2023.
^ Obama, Barack, Babamdan Hayaller, sf.15
^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2008.
^ "BBC News-Americas:Obama launches historic campaign". 5 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2008.
^ "Republican National Committee News". 25 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2008.
^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2008.
^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2008.
^ Shear, Michael D. (4 Nisan 2011). "Obama Begins Re-Election Facing New Political Challenges". The New York Times (blog). 5 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ "Obama announces re-election bid". United Press International. 4 Nisan 2011. 10 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ Zeleny, Jeff; Calmes, Jackie (4 Nisan 2011). "Obama Opens 2012 Campaign, With Eye on Money and Independent Voters". The New York Times. 15 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2011.
^ "Obama clinches Democratic nomination". CNN (blog). 3 Nisan 2012. 4 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2012.
^ Cohen, Tom (6 Eylül 2012). "Clinton says Obama offers a better path forward for America". CNN. 6 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2015.
^ Lauter, David (8 Kasım 2012). "Romney campaign gives up in Florida". Chicago Tribune. 9 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2015.
^ Barnes, Robert (6 Kasım 2012). "Obama wins a second term as U.S. president". The Washington Post. 17 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2015.
^ Welch, William M.; Strauss, Gary (7 Kasım 2012). "With win in critical battleground states, Obama wins second term". USA Today. 16 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2015.
^ FEC (July 2013). "Election Results for the U.S. President, the U.S. Senate and the U.S. House of Representatives" (PDF). Federal Elections Commission. s. 5. 2 Ekim 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2013.
^ Brownstein, Ronald (9 Kasım 2012). "The U.S. has reached a demographic milestone—and it's not turning back". National Journal. 11 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2015.
^ Nichols, John (9 Kasım 2012). "Obama's 3 Million Vote, Electoral College Landslide, Majority of States Mandate". The Nation. 27 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2012.
^ Gearan, Anne; Baldor, Lolita C. (23 Ocak 2009). "Obama asks Pentagon for responsible Iraq drawdown". Pittsburgh Post-Gazette. Associated Press. 23 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.
^ Glaberson, William (21 Ocak 2009). "Obama Orders Halt to Prosecutions at Guantánamo". The New York Times. 16 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2009.
^ Northam, Jackie (23 Ocak 2013). "Obama's Promise To Close Guantanamo Prison Falls Short". NPR. 26 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2013.
^ Stolberg, Sheryl Gay (30 Ocak 2009). "Obama Signs Equal-Pay Legislation". The New York Times. 30 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2009.
^ Levey, Noam N. (5 Şubat 2009). "Obama signs into law expansion of SCHIP health care program for children". Chicago Tribune. 30 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2009.
^ "Obama overturns Bush policy on stem cells". CNN. 9 Mart 2009. 30 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2010.
^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010.
^ "Arşivlenmiş kopya". 22 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010.
^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010.
^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010.
^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2008.
^ "Daily Kos:State of the Nation". 4 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2008.
^ "Arşivlenmiş kopya". 30 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2012.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Barack Obama Resmi Twitter Hesabı28 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Barack Obama Kişisel Twitter Hesabı10 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Parti siyasi görevi
Önce gelen John Kerry	Amerika Birleşik Devletleri Başkan Adayı Demokratik 2008, 2012	Sonra gelen Hillary Clinton
Siyasi görevi
Önce gelen George W. Bush	Amerika Birleşik Devletleri başkanı 2009–2017	Sonra gelen Donald Trump
Ödüller ve başarılar
Önce gelen Martti Ahtisaari	Nobel Barış Ödülü Sahibi 2009	Sonra gelen Liu Xiaobo
Diplomatik görevi
Önce gelen Gordon Brown	G20 Başkanı 2009	Sonra gelen Stephen Harper
Önce gelen Naoto Kan	Asya-Pasifik Ekonomik İşbirliği Başkanı 2011	Sonra gelen Vladimir Putin
Önce gelen Nicolas Sarkozy	G8 Başkanı 2012	Sonra gelen David Cameron

[1] "Arşivlenmiş kopya". 27 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2023.

[2] "Obama wins historic US election" (İngilizce). 5 Kasım 2008. 6 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2023.

[3] Obama, Barack, Babamdan Hayaller, sf.15

[4] "Arşivlenmiş kopya". 9 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2008.

[5] "BBC News-Americas:Obama launches historic campaign". 5 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2008.

[6] "Republican National Committee News". 25 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2008.

[7] "Arşivlenmiş kopya". 8 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2008.

[8] "Arşivlenmiş kopya". 8 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2008.

[9] Shear, Michael D. (4 Nisan 2011). "Obama Begins Re-Election Facing New Political Challenges". The New York Times (blog). 5 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[10] "Obama announces re-election bid". United Press International. 4 Nisan 2011. 10 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[11] Zeleny, Jeff; Calmes, Jackie (4 Nisan 2011). "Obama Opens 2012 Campaign, With Eye on Money and Independent Voters". The New York Times. 15 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2011.

[CNN-clinch2-12] "Obama clinches Democratic nomination". CNN (blog). 3 Nisan 2012. 4 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2012.

[13] Cohen, Tom (6 Eylül 2012). "Clinton says Obama offers a better path forward for America". CNN. 6 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2015.

[14] Lauter, David (8 Kasım 2012). "Romney campaign gives up in Florida". Chicago Tribune. 9 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2015.

[15] Barnes, Robert (6 Kasım 2012). "Obama wins a second term as U.S. president". The Washington Post. 17 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2015.

[16] Welch, William M.; Strauss, Gary (7 Kasım 2012). "With win in critical battleground states, Obama wins second term". USA Today. 16 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2015.

[FEC-17] FEC (July 2013). "Election Results for the U.S. President, the U.S. Senate and the U.S. House of Representatives" (PDF). Federal Elections Commission. s. 5. 2 Ekim 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2013.

[18] Brownstein, Ronald (9 Kasım 2012). "The U.S. has reached a demographic milestone—and it's not turning back". National Journal. 11 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2015.

[19] Nichols, John (9 Kasım 2012). "Obama's 3 Million Vote, Electoral College Landslide, Majority of States Mandate". The Nation. 27 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2012.

[20] Gearan, Anne; Baldor, Lolita C. (23 Ocak 2009). "Obama asks Pentagon for responsible Iraq drawdown". Pittsburgh Post-Gazette. Associated Press. 23 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020.

[21] Glaberson, William (21 Ocak 2009). "Obama Orders Halt to Prosecutions at Guantánamo". The New York Times. 16 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2009.

[22] Northam, Jackie (23 Ocak 2013). "Obama's Promise To Close Guantanamo Prison Falls Short". NPR. 26 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2013.

[23] Stolberg, Sheryl Gay (30 Ocak 2009). "Obama Signs Equal-Pay Legislation". The New York Times. 30 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2009.

[24] Levey, Noam N. (5 Şubat 2009). "Obama signs into law expansion of SCHIP health care program for children". Chicago Tribune. 30 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2009.

[25] "Obama overturns Bush policy on stem cells". CNN. 9 Mart 2009. 30 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2010.

[26] "Arşivlenmiş kopya". 27 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010.

[27] "Arşivlenmiş kopya". 22 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010.

[28] "Arşivlenmiş kopya". 4 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010.

[29] "Arşivlenmiş kopya". 16 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010.

[30] "Arşivlenmiş kopya". 28 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2008.

[31] "Daily Kos:State of the Nation". 4 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2008.

[32] "Arşivlenmiş kopya". 30 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2012.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

g t d Nobel Barış Ödülü sahipleri
1901-1925	1901 Dunant \ Passy 1902 Élie Ducommun \ Gobat 1903 Cremer 1904 Uluslararası Hukuk Enstitüsü 1905 von Suttner 1906 Roosevelt 1907 Moneta \ Renault 1908 Arnoldson \ Bajer 1909 Beernaert \ d'Estournelles 1910 Uluslararası Barış Bürosu 1911 Asser \ Fried 1912 Root 1913 La Fontaine 1914 1915 1916 1917 Uluslararası Kızılhaç Komitesi 1918 1919 Wilson 1920 Bourgeois 1921 Branting \ Lange 1922 Nansen 1923 1924 1925 Chamberlain \ Dawes
1926-1950	1926 Briand \ Stresemann 1927 Buisson \ Quidde 1928 1929 Kellogg 1930 Söderblom 1931 Addams \ Butler 1932 1933 Angell 1934 Henderson 1935 von Ossietzky 1936 Saavedra Lamas 1937 Cecil 1938 Nansen Uluslararası Mülteciler Ofisi 1939 1940 1941 1942 1943 1944 Uluslararası Kızılhaç Komitesi 1945 Hull 1946 Balch \ Mott 1947 Friends Service Council \ Amerikan Dostluk Hizmet Komitesi 1948 1949 Orr 1950 Bunche
1951-1975	1951 Jouhaux 1952 Schweitzer 1953 Marshall 1954 Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği 1955 1956 1957 Pearson 1958 Pire 1959 Noel-Baker 1960 Lutuli 1961 Hammarskjöld (ölümünden sonra) 1962 Pauling 1963 Uluslararası Kızılhaç Komitesi \ Kızılhaç ve Kızılay Dernekleri Birliği 1964 King 1965 UNICEF 1966 1967 1968 Cassin 1969 Uluslararası Çalışma Örgütü 1970 Borlaug 1971 Brandt 1972 1973 Lê Đức Thọ (ödülü reddetti) \ Kissinger 1974 MacBride \ Satō 1975 Saharov
1976-2000	1976 B. Williams \ Corrigan 1977 Uluslararası Af Örgütü 1978 Sedat \ Begin 1979 Teresa 1980 Pérez Esquivel 1981 Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği 1982 Myrdal \ García Robles 1983 Wałęsa 1984 Tutu 1985 Nükleer Savaşın Önlenmesi için Uluslararası Hekimler 1986 Wiesel 1987 Arias 1988 Birleşmiş Milletler Barış Gücü 1989 Gyatso 1990 Gorbaçov 1991 Su Çi 1992 Menchú 1993 Mandela \ de Klerk 1994 Peres \ Rabin \ Arafat 1995 Pugwash Konferansları \ Rotblat 1996 Belo \ Ramos-Horta 1997 Kara Mayınlarının Yasaklanması için Uluslararası Kampanya \ J. Williams 1998 Hume \ Trimble 1999 Sınır Tanımayan Doktorlar 2000 Kim
2001-günümüz	2001 Annan \ Birleşmiş Milletler 2002 Carter 2003 Ebadi 2004 Maathai 2005 Uluslararası Atom Enerjisi Kurumu \ el-Baradey 2006 Grameen Bank \ Yunus 2007 Gore \ Hükûmetlerarası İklim Değişikliği Paneli 2008 Ahtisaari 2009 Obama 2010 Liu 2011 Johnson Sirleaf \ Gbowee \ Karman 2012 Avrupa Birliği 2013 Kimyasal Silahların Yasaklanması Örgütü 2014 Satyarthi \ Yusufzay 2015 Tunus Ulusal Diyalog Dörtlüsü 2016 Santos 2017 Nükleer Silahların Tamamen Ortadan Kaldırılması için Uluslararası Kampanya 2018 Mukwege \ Murad 2019 Abiy Ahmed Ali 2020 Dünya Gıda Programı 2021 Maria Ressa \ Dmitri Muratov 2022 Ales Bialiatski \ Memorial \ Sivil Özgürlükler Merkezi 2023 Nergis Muhammedi

g t d En İyi Sesli Kitap, Anlatım ve Hikaye Anlatımı Kaydı dalında Grammy Ödülü
1958−1979	The Best of the Stan Freberg Shows – Stan Freberg (1958) Lincoln Portrait – Carl Sandburg (1959) FDR Speaks – Robert Bialek (producer) (1960) Humor in Music – Leonard Bernstein (1961) The Story-Teller: A Session with Charles Laughton – Charles Laughton (1962) Who's Afraid of Virginia Woolf? – Edward Albee (playwright) (1963) BBC Tribute to John F. Kennedy – That Was the Week That Was (1964) John F. Kennedy: As We Remember Him – Goddard Lieberson (producer) (1965) Edward R. Murrow - A Reporter Remembers, Vol. I: The War Years – Edward R. Murrow (1966) Gallant Men – Everett Dirksen (1967) Lonesome Cities – Rod McKuen (1968) We Love You Call Collect – Art Linkletter & Diane Linkletter (1969) Why I Oppose the War in Vietnam – Martin Luther King Jr. (1970) Desiderata – Les Crane (1971) Lenny – Bruce Botnick (producer) & the Original Broadway Cast (1972) Jonathan Livingston Seagull – Richard Harris (1973) Good Evening – Peter Cook and Dudley Moore (1974) Give 'em Hell, Harry! – James Whitmore (1975) Great American Documents – Henry Fonda, Helen Hayes, James Earl Jones, and Orson Welles (1976) The Belle of Amherst – Julie Harris (1977) Citizen Kane (Original Motion Picture Soundtrack) – Orson Welles (1978) Ages of Man: Readings from Shakespeare – John Gielgud (1979)
1980−1999	Gertrude Stein, Gertrude Stein, Gertrude Stein – Pat Carroll (1980) Donovan's Brain – Orson Welles (1981) Raiders of the Lost Ark: The Movie on Record – Tom Voegeli (producer) and Various Artists (1982) Lincoln Portrait – William Warfield (1983) The Words of Gandhi – Ben Kingsley (1984) Ma Rainey's Black Bottom – Mike Berniker (producer) & the Original Broadway Cast (1985) Interviews from the Class of '55 Recording Sessions – Johnny Cash, Jerry Lee Lewis, Chips Moman, Ricky Nelson, Roy Orbison, Carl Perkins, and Sam Phillips (1986) Lake Wobegon Days – Garrison Keillor (1987) Speech by Rev. Jesse Jackson – Jesse Jackson (1988) It's Always Something – Gilda Radner (1989) Gracie: A Love Story – George Burns (1990) The Civil War – Ken Burns (1991) What You Can Do to Avoid AIDS – Earvin "Magic" Johnson and Robert O'Keefe (1992) On the Pulse of Morning – Maya Angelou (1993) Get in the Van – Henry Rollins (1994) Phenomenal Woman – Maya Angelou (1995) It Takes a Village – Hillary Clinton (1996) Charles Kuralt's Spring – Charles Kuralt (1997) Still Me – Christopher Reeve (1998) The Autobiography of Martin Luther King Jr. – LeVar Burton (1999)
2000−2019	The Measure of a Man: A Spiritual Autobiography – Sidney Poitier, Rick Harris, and John Runnette (producers) (2000) Q: The Autobiography of Quincy Jones – Quincy Jones, Jeffrey S. Thomas, Steven Strassman (engineers), and Elisa Shokoff (producer) (2001) A Song Flung Up to Heaven – Maya Angelou and Charles B. Potter (producer) (2002) Lies and the Lying Liars Who Tell Them – Al Franken and Paul Ruben (producer) (2003) My Life – Bill Clinton (2004) Dreams from My Father – Barack Obama (2005) Our Endangered Values: America's Moral Crisis – Jimmy Carter / With Ossie and Ruby – Ossie Davis and Ruby Dee (2006) The Audacity of Hope – Barack Obama and Jacob Bronstein (producer) (2007) An Inconvenient Truth by Al Gore – Beau Bridges, Cynthia Nixon, and Blair Underwood (2008) Always Looking Up – Michael J. Fox (2009) The Daily Show with Jon Stewart Presents Earth (The Audiobook) – Jon Stewart (2010) If You Ask Me (And of Course You Won't) – Betty White (2011) Society's Child – Janis Ian (2012) America Again: Re-becoming the Greatness We Never Weren't – Stephen Colbert (2013) Diary of a Mad Diva – Joan Rivers (2014) A Full Life: Reflections at 90 – Jimmy Carter (2015) In Such Good Company: Eleven Years of Laughter, Mayhem, and Fun in the Sandbox – Carol Burnett (2016) The Princess Diarist – Carrie Fisher (2017) Faith: A Journey for All – Jimmy Carter (2018) Becoming – Michelle Obama (2019)
2020−günümüz	Blowout: Corrupted Democracy, Rogue State Russia, and the Richest, Most Destructive Industry on Earth – Rachel Maddow (2020) Carry On: Reflections for a New Generation from John Lewis − Don Cheadle (2021) Finding Me – Viola Davis (2022) The Light We Carry: Overcoming in Uncertain Times – Michelle Obama (2023)

Barack Obama nedir?, Barack Obama anlamı nedir?, Barack Obama ne demektir?