Asılsız Haber

Asılsız Haber
Shattered Glass
Yönetmen	Billy Ray
Yapımcı	Craig Baumgarten; Adam Merims; Gaye Hirsch; Tove Christensen
Senarist	Billy Ray
Uyarlama	"Shattered Glass"; –H. G. Bissinger
Oyuncular	Hayden Christensen; Peter Sarsgaard; Chloë Sevigny; Rosario Dawson; Melanie Lynskey; Hank Azaria; Steve Zahn
Müzik	Mychael Danna
Görüntü yönetmeni	Mandy Walker
Kurgu	Jeffrey Ford
Stüdyo	Cruise/Wagner Productions; Baumgarten Merims Productions; Forest Park Pictures
Dağıtıcı	Lionsgate
Çıkış tarih(ler)i	31 Ekim 2003 (ABD)
Süre	94 dakika
Ülke	ABD; Kanada;
Dil	İngilizce
Bütçe	6 milyon dolar
Hasılat	2,9 milyon dolar

Asılsız Haber, (İngilizce orijinali: Shattered Glass) gazeteci Stephen Glass'ın The New Republic dergisindeki skandalını konu edinen 2003 yapımı biyografik filmdir. Billy Ray tarafından yazılan ve yönetilen film, gazeteci H. G. Bissinger'ın^[4] 1998 yılında Vanity Fair dergisinde yayınlanan makalesine dayanıyor, makalede Glass'ın, hikâyelerinin sahte olduğunun ortaya çıkmasıyla gözden düşüşü anlatılıyor. Filmde Hayden Christensen gazeteci Glass'ı canlandırıyor, Peter Sarsgaard, Chloë Sevigny ve Steve Zahn da filmde yer alıyor.^[5]

Film, 2003 Toronto Uluslararası Film Festivali'nde^[6] 10 Ağustos 2003'te prömiyer yaptı ve 26 Kasım 2003'te Kuzey Amerika'da sınırlı salonda gösterime girdi. Asılsız Haber ticari açıdan başarısız olmasına rağmen eleştirmenlerden beğeni topladı ve özellikle Christensen'in ve Sarsgaard'ın performanslarından övgüyle bahsedildi.^[7]

Olay örgüsü[değiştir | kaynağı değiştir]

1998 yılında Stephen Glass, The New Republic dergisinde yardımcı editördür. Dergi kadrosunun en gençleri arasında yer alan Glass, eğlenceli hikâyeleriyle meslektaşları arasında popülerlik kazanır. Glass, editör Michael Kelly'e bağlı çalışmaktadır. Ancak Kelly ve yayıncı Marty Peretz arasındaki bir çatışma, Peretz'in Kelly'yi kovmasıyla sonuçlanır. Muhabir Charles Lane, çalışanlar tarafından sevilmemesine rağmen Peretz tarafından Kelly'nin yerine atanır.

Glass, ergen bir bilgisayar korsanının sızdığı büyük yazılım firması tarafından işe alınmasını anlatan "Hack Cenneti" adında bir hikâye yazar. Hikâye, Forbes dergisinin web sitesinin çalışanlarının dikkatini çeker. Muhabir Adam Penenberg, Glass'ın anlattıklarını doğrulayacak hiçbir kanıt bulamamıştır. Penenberg, hikâyesindeki kişilere ulaşamama konusunda Glass ile temasa geçtiğinde, Glass ilgili firmaya ulaşılması için Palo Alto alan kodu içeren bir telefon numarası verir. Lane numarayı aradıktan sonra, kendisinin firmanın başkanı olduğunu söyleyen biriyle konuşur. Glass ve Lane ayrıca Forbes ekibiyle bir konferans görüşmesine katılır ancak bu görüşme hikâyenin güvenilirliğini daha da aşındırır ve Glass'ı, haber aldığı kaynaklar tarafından kandırıldığını açıklamaya iter.

Glass'ı Forbes çalışanlarından korumak isteyen Lane, Glass'tan onu hikâyenin geçtiği kongre merkezine ve restorana götürmesini ister, ancak Glass'ın yazdığı olaylar sırasında ikisinin de kapalı olduğunu öğrenir. Hikâyenin bu bilgiyle çelişmesi üzerine Glass Lane'e hikâyelerdeki bilgileri sadece kaynaklarından aldığını, hikâyeyi geliştirmek için öyle olmadığı halde etkinliğe bizzat kendisini katılmış gibi gösterdiğini söyler. Lane, popülaritesi nedeniyle Glass'ı kovmak yerine açığa almaya karar verir, ancak Glass'ın erkek kardeşinin Palo Alto'da yaşadığını öğrenince, bu kardeşin şirketin başkanıymış gibi numara yaptığını fark eder. Glass ile yüzleştikten sonra Glass'ın önceki hikâyelerini tekrar okur ve onların da tahrif edildiğini fark eder. Aldatmacası açığa çıkınca Glass, Lane tarafından işten kovulur.

İlk başlardaki tepkilere rağmen Lane, The New Republic dergisi çalışanlarından Glass'ın aldatmacalarını açığa çıkardığı için destek görür. Derginin avukatı Glass'ı hangi hikâyelerin sahte olduğu konusunda sorgular. Film biterken verilen bilgilere göre Penenberg'in Glass hakkındaki yazısının internet gazeteciliğinde çığır açtığı düşünülüyor. The New Republic dergisi Glass'ın yazdığı 41 hikâyeden 27'sinin ya kısmen ya da tamamen sahte olduğunu belirledi. Kelly Irak Savaşı'nda gazetecilik yaparken öldürüldü. Glass Georgetown Üniversitesi Hukuk bölümünden mezun oldu ve kendi hayatını yansıtan bir roman yazdı. Lane ise The Washington Post gazetesinin kadrosuna katıldı.

Oyuncular[değiştir | kaynağı değiştir]

Hayden Christensen - Stephen Glass
Peter Sarsgaard - Charles Lane
Chloë Sevigny - Caitlin Avey
Rosario Dawson - Andy Fox
Melanie Lynskey - Amy Brand
Hank Azaria - Michael Kelly
Steve Zahn - Adam Penenberg
Mark Blum - Lewis Estridge
Simone-Élise Girard - Catarina Bannier
Chad Donella - David Bach
Jamie Elman - Aaron Bluth
Luke Kirby - Rob Gruen
Cas Anvar - Kambiz Foroohar
Linda E. Smith - Gloria
Ted Kotcheff - Marty Peretz

Yapım[değiştir | kaynağı değiştir]

Yapımcı Craig Baumgarten Vanity Fair dergisinde H. G. Bissinger'ın yazdığı Stephen Glass hakkındaki makaleyi HBO adına filme uyarlamak için Billy Ray'i senarist olarak işe aldı. Ray sonradan filmin aynı zamanda yönetmeni oldu.^[8]

Yönetimdeki ani bir değişiklik filmin 2 yıl beklemede kalmasına yol açtı. Cruise/Wagner Productions yapım şirketi filmi HBO'dan alınca filme tekrar başlandı. Filmi dağıtımı için Lionsgate şirketine götürdüler.^[9]

Filme hazırlanmak için Ray, filmle ilgili her ayrıntı için konuyla ilgili önemli kişilerle tekrar tekrar röportaj yaptı. Bazılarını ücretli danışman olarak tuttu ve bu kişiler senaryoyu onayladılar.^[8] Başlarda, Glass ile çalışan insanların güvenini kazanmak ve konuyla ilgili tarafsız davranacağını anlamalarını sağlamak için çok çaba harcadı.^[10] Gerçek Michael Kelly, Bissinger'ın makalesinde kendi tasvirinden o kadar rahatsız olmuştu ki, Ray filmle ilgili olarak onunla ilk temasa geçtiğinde Ray'i dava açmakla tehdit etti ve Ray'in senaryosunu okumayı iki yıl reddetti.^[11] Ama sonunda senaryoyu onayladı. Ray, avukatları aracılığıyla Glass ile iletişime geçmeye çalıştı ancak başarısız oldu. Lionsgate avukatları Ray'den, her diyalog satırını ve her iddiayı dipnotlarla desteklediği açıklamalı bir senaryo vermesini istediler.^[9]

3 Nisan 2003'te, filmin yayınlanmasından yaklaşık 6 ay önce, Michael Kelly, Irak işgalini haber yaparken öldürüldü. Film onun anısına ithaf edilmiştir.

Gösterim[değiştir | kaynağı değiştir]

Asılsız Haber, Toronto Uluslararası Film Festivali'nde prömiyer yaptı ve Telluride Film Festivali, Boston Film Festivali, Woodstock Film Festivali, Mill Valley Film Festivali ve Austin Film Festivali'nde gösterildi. Sonrasında 31 Ekim 2003'te New York ve Los Angeles'ta sekiz salonda gösterime girdi. Açılış hafta sonunda 77.540 dolar hasılat yaptı. Toplamda Kuzey Amerika'da 2.220.008 dolar ve diğer pazarlarda 724.744 dolar kazandı ve dünya çapında toplam 2.944.752 dolar gişe hasılatı elde etti.^[3]

Film eleştirmenlerden olumlu yorumlar aldı. Rotten Tomatoes'ta film, 172 incelemeye göre ortalama %92 puan elde etti. Aynı sitede ortalama seyirci puanı ise %79.^[7] Metacritic'te 38 eleştirmene göre 100 üzerinden 73 puan alan filmin seyirci puanı ise 10 üzerinden 8.^[12]

Stephen Glass filmi izledi ve filmi izlemenin onun için çok acı verici olduğunu, sanki hayatında en çok utandığı anlar arasında rehberli bir tura çıkmak gibi olduğunu söyledi.^[8]

Ödüller ve adaylıklar[değiştir | kaynağı değiştir]


Ödül	Kategori	Alıcı	Sonuç
Altın Küre Ödülleri	En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu - Film	Peter Sarsgaard	Adaylık
Bağımsız Ruh Ödülleri	En İyi Film		Adaylık
	En İyi Senaryo		Adaylık
	En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu	Peter Sarsgaard	Adaylık
	En İyi Sinematografi		Adaylık
Satellite Ödülleri	En İyi Uyarlama Senaryo		Adaylık
Satellite Ödülleri	En İyi Erkek Oyuncu - Film	Hayden Christensen	Adaylık
Boston Film Eleştirmenleri Topluluğu Ödülleri	En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu	Peter Sarsgaard	Kazandı
Chicago Sinema Eleştirmenleri Derneği Ödülleri	En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu	Peter Sarsgaard	Adaylık
Toronto Sinema Eleştirmenleri Derneği Ödülleri	En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu	Peter Sarsgaard	Kazandı
Washington DC Bölgesi Sinema Eleştirmenleri Derneği Ödülleri	En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu	Peter Sarsgaard	Adaylık
	En İyi Uyarlama Senaryo		Adaylık

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ "SHATTERED GLASS (12A)". British Board of Film Classification. 23 Mart 2004. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2015.
^ "Movie Shattered Glass". The Numbers. 8 Temmuz 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2011.
^ ^a ^b "Shattered Glass". Box Office Mojo. 29 Ocak 2004. 19 Ekim 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2011.
^ Bissinger (September 1998). "Shattered Glass". Vanity Fair. 30 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2011.
^ "Why All Journalists Should Watch Shattered Glass - Plagiarism Today". 23 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2021.
^ "Der Spiegel Fires Journalist After Fabricated Articles — Deadline". 8 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2021.
^ ^a ^b "Shattered Glass (2003)". Rotten Tomatoes. Fandango Media. 22 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2010.
^ ^a ^b ^c Carr (19 Ekim 2003). "Film: Authors of Their Own Demise; The Real Star of Stephen Glass's Movie". The New York Times. 24 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2009.
^ ^a ^b Bowen (Sonbahar 2003). "Confirm or Deny". Filmmaker. 1 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2009.
^ P (24 Mart 2004). "Interview: Billy Ray". IGN. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2009.
^ Horgan (22 Ekim 2003). "Glass Shards". FilmStew. 6 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2009.
^ "Shattered Glass reviews". Metacritic. CBS Interactive. 20 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2010.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

IMDb'de Asılsız Haber (İngilizce)
Box Office Mojo'da Asılsız Haber (İngilizce)
Rotten Tomatoes'ta Asılsız Haber (İngilizce)
Metacritic'te Asılsız Haber (İngilizce)

[1] "SHATTERED GLASS (12A)". British Board of Film Classification. 23 Mart 2004. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2015.

[2] "Movie Shattered Glass". The Numbers. 8 Temmuz 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2011.

[mojo-3] "Shattered Glass". Box Office Mojo. 29 Ocak 2004. 19 Ekim 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2011.

[4] Bissinger (September 1998). "Shattered Glass". Vanity Fair. 30 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2011.

[5] "Why All Journalists Should Watch Shattered Glass - Plagiarism Today". 23 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2021.

[6] "Der Spiegel Fires Journalist After Fabricated Articles — Deadline". 8 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2021.

[Rotten_Tomatoes-7] "Shattered Glass (2003)". Rotten Tomatoes. Fandango Media. 22 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2010.

[Carr-8] Carr (19 Ekim 2003). "Film: Authors of Their Own Demise; The Real Star of Stephen Glass's Movie". The New York Times. 24 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2009.

[Bowen-9] Bowen (Sonbahar 2003). "Confirm or Deny". Filmmaker. 1 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2009.

[KenP-10] P (24 Mart 2004). "Interview: Billy Ray". IGN. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2009.

[Horgan-11] Horgan (22 Ekim 2003). "Glass Shards". FilmStew. 6 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2009.

[12] "Shattered Glass reviews". Metacritic. CBS Interactive. 20 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2010.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

Asılsız Haber nedir?, Asılsız Haber anlamı nedir?, Asılsız Haber ne demektir?