Albert Pierrepoint (30 Mart 1905 – 10 Temmuz 1992) 1956'da sona eren 25 yıllık kariyerinde 435 ila 600 kişiyi idam eden bir İngiliz cellattı. Babası Henry ve amcası Thomas'da ondan önce resmi cellatlardı.

Pierrepoint, Yorkshire'ın West Riding bölgesinde Clayton'da doğdu. Babasının aralıklı çalışması ve çok içki içmesi nedeniyle ailesi maddi olarak zorlandı. Pierrepoint, cellat olmak istediğini henüz küçük yaşta iken biliyordu ve Eylül 1932'de, 27 yaşındayken cellat yardımcısı olarak işe alındı. İlk idamı, o yılın Aralık ayında, amcası Tom'un yanındaydı. Ekim 1941'de baş cellat olarak ilk idamını gerçekleştirdi.

Görev süresi boyunca, Almanya ve Avusturya'da savaş suçlarından hüküm giymiş 200 kişiyi ve aralarında Gordon Cummins, John Haigh (Asit Banyosu Katili) ve John Christie'nin de bulunduğu birkaç yüksek profilli katili astı.

1956'da Pierrepoint, bir şerifle ödeme konusunda bir anlaşmazlığa karıştı ve bu olay emekli olmasına yol açtı. 1940'ların ortasından 1960'lara kadar Lancashire'da bir bar işletti. 1974'te, bundan sonra pozisyonunu değiştirmiş olsa da, ölüm cezasının caydırıcı olmadığı sonucuna vardığı anılarını yazdı. Görevini her zaman ciddiyetle yapan Pierrepoint, infazın "kendisi için kutsal" olduğunu söyledi.^[1] Hayatı, Timothy Spall tarafından canlandırıldığı 2005 filmi Pierrepoint gibi çeşitli kurgu eserlerine dahil edildi.

Cellat yardımcısı (1931-1940)[değiştir | kaynağı değiştir]

19 Nisan 1931'de Pierrepoint, Hapishane Komiserlerine bir mektup yazdı ve cellat yardımcısı olmak için başvuruda bulundu. Boş yer olmadığı için geri çevrildi, ancak altı ay sonra görüşme için davet aldı. Kabul edildi ve uygulama için bir mankenin kullanıldığı Londra'daki Pentonville Hapishanesinde dört gün eğitim gördü. Eylül 1932'nin sonunda cellat yardımcısı olarak resmi kabul mektubunu aldı.

Aralık 1932'nin sonlarında Pierrepoint ilk infazını gerçekleştirdi. Amcası Tom, kardeşini öldüren İrlandalı genç bir çiftçi olan Patrick McDermott'un asılması için Özgür İrlanda Devleti hükümeti tarafından sözleşme imzalamıştı; Tom, İngiltere dışında olduğu için kendi asistanını seçmekte özgürdü ve Pierrepoint'i yanına aldı. Asmak için Dublin'deki Mountjoy Hapishanesine gittiler. Sabah 8.00 için planlandı ve gerçekleştirmesi bir dakikadan az sürdü. Pierrepoint'in asistan olarak görevi, mahkumu iskeleye kadar takip etmek, mahkumun bacaklarını birbirine bağlamak ve ardından baş cellat mekanizmayı harekete geçirmeden önce kapaktan geri adım atmaktı.

1930'ların geri kalanında Pierrepoint bakkal işinde ve cellat yardımcısı olarak çalıştı. Görevlerinin çoğu, Pierrepoint'in çok şey öğrendiği amcası Tom ile birlikteydi. Özellikle amcasının ağırbaşlı ve sağduyulu yaklaşımından ve tavrından etkilenmişti; Ayrıca Tom'un tavsiyesine uydu "eğer viski olmadan yapamıyorsan, hiç yapma."

Temmuz 1940'ta Pierrepoint, sömürge yöneticisi Sir Michael O'Dwyer'ı vurmaktan hüküm giymiş bir Pencap mültecisi olan Udham Singh'in idamında yardımcıydı. İnfazdan bir gün önce, yeni terfi eden baş cellat Stanley Cross, düşme uzunluğu hesaplamalarını karıştırınca, Pierrepoint doğru ölçümler konusunda tavsiyede bulunmak için devreye girdi; Pierrepoint kısa süre sonra baş cellatlar listesine eklendi.

Savaşla ilgili infazlar[değiştir | kaynağı değiştir]

İkinci Dünya Savaşı sırasında Pierrepoint 15 Alman casusunu astı.

Ağustos 1943'te Pierrepoint, beş yıllık bir flörtün ardından Anne Fletcher ile evlendi. Düğünden birkaç hafta sonra, iki sabotajcıyı asmak için Cebelitarık'a uçuncaya kadar, karısına ikinci mesleğinin cellatlık olduğunu bahsetmedi; dönüşünde yokluğunun nedenini açıkladı ve karısı dedikoduları duyduktan sonra ikinci işini başından beri bildiğini söyledi.

1945'in sonlarında, Bergen-Belsen toplama kampının kurtarılması ve ardından kampın yetkilileri ve görevlilerinin yargılanmasının ardından, Pierrepoint, ölüme mahkum edilenlerden on birinin ve diğer iki Almanın infazını gerçekleştirmek üzere Almanya'nın Hamelin kentine gönderildi. Mesleği ile bağlantılı olarak herhangi bir tanıtımdan hoşlanmadı ve adının General Sir Bernard Montgomery tarafından basına duyurulmasından dolayı mutsuzdu. Kendisine fahri askeri yarbay rütbesi verildi ve 13 Aralık'ta önce kadınları tek tek, sonra erkekleri ikişer ikişer infaz etti. Pierrepoint birkaç kez Hamelin'e gitti ve Aralık 1948 ile Ekim 1949 arasında, genellikle günde 10'dan fazla olmak üzere 226 kişiyi ve birkaç kez 2 gün boyunca 17'ye kadar olan grupları idam etti.

Pierrepoint'in cellat olarak uzmanlığına ve Alman savaş suçlularını Hamelin'de asma deneyimine rağmen, Nürnberg mahkemelerinde verilen cezaları infaz etmek üzere cellat olarak seçilmedi; iş, nispeten tecrübesiz olan Amerikalı Başçavuş John C. Woods'a gitti. Basın infaz sürecini gözlemlemeye davet edildi ve daha sonra asmaların kötü yapıldığını gösteren fotoğraflar yayınlandı. Kapı açıldıktan sonra Wilhelm Keitel'in ölmesi 20 dakika sürdü; tuzak yeterince geniş değildi, bu yüzden bazı adamlar düşerken kenarlara çarptı (bu süreçte birden fazla kişinin burnu yırtıldı) ve diğerleri boyunları kırılmak yerine boğularak öldüler.^[2][3]

Savaş sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]

Savaştan sonra, Pierrepoint teslimat işinden ayrıldı ve Oldham'ın Hollinwood bölgesindeki Manchester Road'daki Help the Poor Struggler adlı bir barın kirasını devraldı. 1950'lerde bardan ayrıldı ve Preston, Lancashire yakınlarındaki Much Hoole'da daha büyük Rose and Crown'u kiraladı. Daha sonra asıl mesleğini değiştirdiğini söyledi.

1948'de Parlamento, ölüm cezasına devam edilip edilmeyeceği sorusunu gündeme getiren yeni bir Ceza Adaleti Yasasını tartıştı. Tartışmalar sürerken hiçbir infaz gerçekleşmedi ve Pierrepoint yalnızca kendi barında çalıştı. Tasarı Lordlar Kamarası'nda başarısız olunca, dokuz aylık bir aradan sonra idamlar yeniden başladı. Ertesi yıl, İçişleri Bakanı Chuter Ede, Birleşik Krallık'ta idam cezasını araştırmak için bir Kraliyet Komisyonu kurdu. Pierrepoint, Kasım 1950'de ifade verdi ve komisyon üyeleri için Wandsworth hapishanesinde bir sahte askıyı dahil etti.

Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Pierrepoint ve karısı, 1960'larda sahil kasabası Southport'a emekli olana kadar barlarını işlettiler. 1974'te otobiyografisi Cellat: Pierrepoint'i yayınladı. 10 Temmuz 1992'de 87 yaşında yaşamının son dört yılını geçirdiği huzurevinde öldü.^[4][5]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]