İdil Biret

İdil Biret
İdil Biret
	İdil Biret, 2012
Genel bilgiler
Doğum	21 Kasım 1941 (82 yaşında); Ankara, Türkiye
Meslekler	Müzisyen
Çalgılar	Piyano • Keman
Etkin yıllar	1943-günümüz
Resmî site	idilbiret.eu

İdil Biret, (d. 21 Kasım 1941, Ankara), Türk piyano sanatçısı.

Çocukluğu ve müzik eğitimi[değiştir | kaynağı değiştir]

Müziğe olan ilgisi iki yaşında başlayan İdil Biret,^[1] dört yaşında Bach'ın prelüdlerini çalmaya başladı. Dayısı müzikolog Mahmut Ragıp Gazimihal'di.^[2] İlk derslerini Mithat Fenmen'den aldı. 1948 yılında, henüz yedi yaşındayken, ikinci cumhurbaşkanı İsmet İnönü, Biret'in yurt dışında eğitiminin gereksinimlerinin karşılanması için TBMM'ye bir teklif sundu. Bu teklif sonucunda İdil Biret için özel olarak çıkartılan kanun, "Harika Çocuklar Yasası" olarak bilinir. Bu kanun çerçevesinde eğitimi için ailesiyle birlikte Paris Konservatuvarı'na gönderilen Biret, burada 20. yüzyılın önemli pedagoglarından Nadia Boulanger ile çalıştı. Sekiz yaşında Paris Radyosu'nda ilk konserini verdi. Fransız piyanist Alfred Cortot'dan dersler aldı. İdil Biret'ten ömrü boyunca "en değerli öğrencim" olarak söz eden hocası Alman piyanist Wilhelm Kempff, onunla müzikal ilişkisini hayat boyu sürdürdü. Biret, 11 yaşındayken Kempff ile Mozart'ın İki Piyano İçin Konçertosu 'nu Paris Champs-Elysees Tiyatrosu'nda çaldı. Zaman zaman Kempff'in Positano'da verdiği usta sınıflara katıldı. Kempff'in 90. yaşı için düzenlenen konserde çaldı.^[1]

Sanat yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

İdil Biret, Paris Ulusal Konservatuvarı’nı yüksek piyano, eşlikçilik ve oda müziği dallarında birinci olarak bitirdiğinde 15 yaşındaydı. 16 yaşından itibaren çeşitli Dünya sahnelerinde yer aldı. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ilk konserini 22 yaşında, Rachmaninoff’un Üçüncü Piyano Konçertosu’nu çalarak Erich Leinsdorf yönetimindeki Boston Filharmoni Orkestrası ile gerçekleştirdi. İlk Rusya turnesini piyanist Emil Gilels'in çağrısı üzerine yaptı ve bu ülkede büyük başarı kazandı. Yıllar içinde bu ülkede yüze yakın konser verdi. Biret beş kıtayı kapsayan konserlerinde Atzmon, Copland, Kempe, Keilberth, Sargent, Monteux, Fournat, Leinsdorf, Pritchard, Scherchen, Rozhdestvensky, Mackerras gibi ünlü şeflerle çaldı; Montreal, Berlin, Montpellier, Nohant, Royan, Dubrovnik, Atina, Ankara ve İstanbul festivallerine katıldı. Boston Symphony, Orchestre National de France, Orchestre Suisse Romande, London Symphony, Leningrad Philarmonic, Leipzig Gewandhaus, Dresden Staatcapelle, Tokyo Philarmonic, Sydney Symphony ve Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası eşliğinde Dünya'nın her yerinde konserler verdi.^[1]

Kraliçe Elisabeth (Belçika), Van Cliburn (ABD), Busoni (İtalya), Liszt (Almanya) gibi birçok uluslararası piyano yarışmasında jüri üyeliği yapan İdil Biret'in aldığı ödüller arasında "Lili-Boulanger" (Boston), "Harriet Cohen/Dinu Lipatti" (Londra), Polonya hükûmetinin "kültür liyâkat" ve Fransız hükûmetinin "Chevalier de I'Ordre National de Merite" nişanları da bulunmaktadır. İdil Biret, 1971 yılından beri devlet sanatçısıdır.^[1]

Stüdyo kayıtları[değiştir | kaynağı değiştir]

Bugüne kadar sanatını icra ettiği plak ve CD'lerin sayısı 80'i geçmektedir. Biret'in 60 ile 70'ler de Atlantik ve Finnadar için yaptığı kayıtlar romantik repertuvardan çağdaş bestecilere uzanan bir yelpazededir. Sanatçı 1980'lerde plak tarihinde ilk kez Beethoven senfonilerinin Liszt tarafından yapılan uyarlamalarının tamamını seslendirmiştir. Daha sonra Frederic Chopin'in bütün piyano eserleri,^[3] Johannes Brahms'ın bütün solo piyano eserleri ve konçertoları, Sergei Rachmaninoff'un bütün piyano eserleri Biret tarafından kayda alınmıştır.^[1] Bu icralar pek çok eleştirmenin hayranlığı ile karşılanmış ve sanatçının "çağımızın en önde gelen piyano ustalarından biri" olarak nitelenmesine yol açmıştır.^{[kaynak belirtilmeli]}

1995'te Chopin'in bütün eserleri dizisi Varşova'da yapılan "Chopin Plakları Büyük Ödülü" yarışmasında jüri özel ödülünü almıştır. Aynı yıl kaydettiği Fransız besteci Pierre Boulez'in üç sonatını içeren CD Paris'te yılın "Altın Diyapozon" ödülünü almış ve Le Monde gazetesi tarafından 95 yılının en iyi plakları arasına seçilmiştir. 1997 yılında 100. ölüm yıldönümü nedeniyle Brahms'ın tüm solo piyano eserlerini beş konserlik bir dizide seslendirmiştir. Biret, ayrıca 2002'de Ligeti'nin etüdlerini kayda almıştır. Biret, Dünya'nın en geniş repertuvarlı piyanisti unvanını taşımaktadır.^{[kaynak belirtilmeli]} Biret'in Stravinsky'nin "Ateş Kuşu" süiti uyarlaması, hocası Kempff'in uyarlamalarını çaldığı plaklar da önemli kayıtlardandır. Biret, 2007 yılında Chopin yorumları nedeniyle Polonya Cumhurbaşkanı tarafından "Üstün Hizmet Nişanı" ile onurlandırılmıştır.^[1]

İdil Biret, daha önce tamamını plak haline getirdiği ve konserlerde seslendirdiği Beethoven senfonilerinin Liszt uyarlamaları dizisine 2000'lerde bestecinin tüm konçerto ve sonatlarını kayda alarak devam etmiştir. 2008'in Aralık ayında beş kıtada piyasaya çıkan "Beethoven edisyonu", bestecinin konçerto, sonat ve senfonilerinin ilk toplu sunumu olmaktadır. Bu serinin tümü sanatçıya ait bir etiketle çıkmıştır.^[1]

Hakkında yapılanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kitaplar[değiştir | kaynağı değiştir]

Dominique Xardel, "İdil Biret-Une pianiste Turque en France” (Fransa’da bir Türk Piyanist İdil Biret): 2006 yılının Eylül ayında Fransa'da yayımlanmıştır. Biret'in hayatının ve görüşlerinin anlatııldığı bu kitap, 2007'de "Dünya Sahnelerinde Bir Türk Piyanisti: İdil Biret" adıyla Türkçeye çevrilmiştir. 2007'nin Ekim ayında Almanya'da Stacatto-Verlag yayınevince "Idil Biret: Eine Türkische Pianistin auf den Bühnen der Welt" basılmıştır.
Üner Birkan, "Piyanodaki Harika". Yazar, kitapta Biret'le iki söyleşi, sanatçıyla ilgili yabancı basında çıkmış yazılarına yer verdi.^[1]
Dans Eden Parmaklar(2018) İdil Biret'in piyno da çocukluğundan itibaren yaşadıkları tecrübeleri deneyimlerini anlattığı bir kitaptır.

Belgesel[değiştir | kaynağı değiştir]

Müzik dünyasının en büyük piyano virtüözlerinden biri kabul edilen, Türkiye’nin “harika çocuğu” İdil Biret’in yaşamını anlatan ve ilk gösterimi Nisan 2015’te 34. İstanbul Film Festivali’nde gerçekleştirilen İdil Biret: Bir Harika Çocuğun Portresi belgeseli ilk kez dijital erişime açıldı.

Ödül ve nişanları[değiştir | kaynağı değiştir]

1952 yılında Paris Konservatuvarı'ndaki yüksek solfej ve deşifraj bölümlerini Birincilik Ödülü ile bitiren Biret, 1957 Haziranı'nda konservatuvarda devam ettiği piyano, oda müziği ve eşlikçilik sınıflarının her birinden birincilik ödülü ile mezun oldu ve "Birincilerin Birincisi" unvanını aldı. Reine Laurent Ödülü ve Popelin mükâfatlarını kazandı.
1954 - Lily Boulanger Memorial, Boston
1957 - Paris Konservatuvarı, Konservatuvar Birinciliği
1961 - Harriet Cohen - Dinu Lipatti Altın Madalyası, Londra
- Adelaide Ristori Nişanı, İtalyan Hükûmeti
- Chevalier de l'Ordre du Mérite, Fransa
1971: Türkiye Cumhuriyeti Devlet Sanatçısı unvanı
1974 - Kültür/Liyâkat Nişanı, Polonya Hükûmeti
1988 - Boğaziçi Üniversitesi, Onursal Doktora
- Eskişehir Anadolu Üniversitesi Onursal Doktora aldı
1995 - Uludağ Üniversitesi, Onursal Doktora
1995 - Grand Prix du Disque Chopin, Varşova
1995 - Altın Diyapozon, Fransa
1996 - Sevda Cenap And Müzik Vakfı Onur Ödülü Altın Madalyası
2003 - Ortadoğu Teknik Üniversitesi Onursal Doktora
2006 - Polonya Üstün Hizmet Madalyası (Chopin eserleri kayıt ve seslendirmeleri nedeniyle)
2007 - 35. Uluslararası İstanbul Müzik Festivali, Onur Ödülü'nü kazandı
2021: Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülü

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

The Art of Idil Biret: Bach - Brahms - Chopin - Debussy - Kempff Liszt/Berlioz - Rachmaninov - Schumann - Tschaikowsky 1997
Johannes Brahms, The Complete Works for Piano Solo and both Piano Concertos 2001
Brahms, Variations on a theme by Schumann op. 9 / Handel op. 24 / Paganini op. 3
Brahms, Piano Sonata No. 1 in C op. 1, Piano Sonata No. 2 in F Sharp Minor op. 2
Brahms, Piano Sonata No. 3 in F Minor op. 5 / Four Ballades op. 10
Brahms, Piano Pieces op. 76 / Two Rhapsodies op. 79, Fantasies op. 116
Brahms, Three Intermezzi op. 117 / Piano Pieces op. 118 & 119 Scherzo op. 4
Brahms, Waltzes op. 39 / Hungarian Dances Nos. 1 - 10, Naxos,
Brahms, Variations op. 21
Brahms, Theme and Variations / Sarabandes / Gavottes, Gigues / Canons / Rakoczy March
Brahms, 51 Exercises WoO 6
Brahms, Waltzes op. 39 (2. versiyon)
Brahms, Piano Concerto No. 1 op. 15; Schumann, Introduction and Allegro op. 134
Piano Concerto No. 2 op. 83, R. Schumann: Introduction & Allegro appassionato op. 92
Brahms, Piano Concerto No. 1 op. 15; Schumann, Introduction and Allegro op. 134
Piano Concerto No. 2 op. 83, Schumann: Introduction & Allegro appassionato op. 92
Boulez, Piano Sonatas Nos. 1 - 3
Fryderyk Chopin, Complete Piano Music
Chopin, Complete Piano Music, Vol. 1
Chopin, Complete Piano Music, Vol. 2
Chopin, Complete Piano Music, Vol. 3
Chopin, Complete Piano Music, Vol. 4
Chopin, Complete Piano Music, Vol. 5
Chopin, Complete Piano Music, Vol. 6
Chopin, Complete Piano Music, Vol. 7
Chopin, Complete Piano Music, Vol. 8
Chopin, Complete Piano Music, Vol. 9
Chopin, Complete Piano Music, Vol. 10
Chopin, Complete Piano Music, Vol. 11
Chopin, Complete Piano Music, Vol. 12
Chopin, Complete Piano Music, Vol. 13
Chopin, Complete Piano Music, Vol. 14
Chopin, Complete Piano Music, Vol. 15
Chopin, Complete Piano Music, Piyano Konçerto No. 1 op. 11
Chopin, Complete Piano Music Piyano Konçerto No. 2 op. 21
Piano Music for Children: Debussy, Tschaikovsky, Schumann
Faure, Nocturne No. 13 B-Flat op. 119 from "Rarities of Piano Music at «Schloß vor Husum»" 1989
Kempff, Italian Suite op. 68 - Piano Sonata op. 47, Transcriptions of Bach - Gluck - Händel - Mozart
Berlioz/Liszt: Symphonie Fantastique
Rachmaninov, Complete Works for Piano Solo, the four Piano Concertos, Paganini-Rhapsody
Rachmaninov, Etudes Tableaux op. 33 & op. 39
Rachmaninov, Préludes op. 23 / Cinq morceaux de fantaisie op. 3
Rachmaninov, Transcriptions and Arrangements (Bach, Behr, Bizet, Kreisler, Liszt, Mendelssohn, Mussorgsky, Rimsky-Korsakoff, Schubert)
Rachmaninov, Piano Sonata No. 1 in D Minor op. 28 / No. 2 op. 36
Rachmaninov, Morceaux de Salon op. 10 / Three Nocturnes, Four Pieces
Rachmaninov, Piano Concertos Nos. 2 & 3
Rachmaninov, Variations on a Theme of Chopin op. 22 and other Piano Works
Rachmaninov, Piano Concertos Nos. 1 & 4, Rhapsody on a Theme of Paganini
Rachmaninov, Piano Concertos Nos. 2 & 3
Rachmaninov, Piano Concertos Nos. 1 & 4, Rhapsody on a Theme of Paganini
Saint-Saens, Piano Concerto No. 2 in G Minor op. 22 & No. 4 in C Minor op. 44
Bach, Piano Concerto No. 1 D minor BWV 1052 & W. A. Mozart - Violin Concerto No. 5 KV 219
Beethoven, Piano Concertos No. 1 op. 15 & No. 4 op. 56
Beethoven, Piano Concertos No. 2 op. 19 & No. 3 op. 37
Piano Concerto No. 5 op. 73 "Emperor"
Liszt, Six Transcendental Studies after Paganini, Sonata in B Minor
Saint-Saens, Piano Concerto No. 5 in F op. 103 & Ravel, Piano Concertos in G Major & D Major for Left Hand
Ludwig Van Beethoven, The Complete Piano Sonatas, Volume 1, No. 7 op. 10/3, No. 21 op. 53 «Waldstein», No. 25 op. 79
Ludwig Van Beethoven, The Complete Piano Sonatas, Volume 2, No. 23 op. 57 «Appassionata», No. 28 op. 101, No. 31 op. 110
Robert Schumann, Fantasiestücke (Fantasy pieces) op. 12 & Johannes Brahms, Three Intermezzi op. 117
Johannes Brahms, Variations on a Theme of Haendel op. 24, Variations on a Theme of Paganini op. 35
Sergei Prokofiev, Piano Sonate No. 7 & Bela Bartok, Six Roumanien Dances - Suite op. 14 - Six Bulgarian Dances - Allegro Barbaro
Ludwig van Beethoven, Piano Sonata No. 15 "Pastoral" & Johannes Brahms, Eight Capricci and Intermezzi op. 76
Sergei Rachmaninov, Variations on a Theme of Corelli op. 42, Moments musicaux op. 16
Sergei Rachmaninov, Variations on a Theme of Corelli op. 42, Moments musicaux op. 16
Pierre Boulez, Piano Sonata No. 2 & Anton Webern, Variations op. 27
Alban Berg Piano Sonata op. 1 with chamber music of Schoenberg and Webern 1975
Maurice Ravel: Serenade grotesque, Gaspard de la Nuit & Igor Strawinsky: The Five Fingers, A Waltz for Children, Three Scenes of Petrouchka, 1976
Sergei Prokofiev, Piano Sonata No. 2 - Frédéric Chopin, Two Mazurkas - Alexander Scriabi, Piano Sonata No. 10, 1977
İlhan Mimaroğlu (* 1926), Sessions, Castiglioni - Cangianti, Bouccourechliev - Archipel IV, Brouwer - Sonata «Pian e Forte», 1978
Hector Berlioz, Symphony Fantastique op. 114, Piano version by Franz Liszt, 1979
Sergei Rachmaninov, Prelude in C sharp minor - Nikolai Miaskovsky, Piano Sonatas No. 2 and No. 3 - Alexander Scriabin, Five Preludes op. 74, 1980
Gustav Mahler, Piano Quartet - César Franck, Piano Quintet, 1982
Ludwig van Beethoven, Piano Sonata No. 8 "Pathétique", Piano Sonata No. 29 "Hammerklavier", 1986
Ludwig van Beethoven / Franz Liszt, Complete Symphonies, piano version by Liszt, 1986
Beethoven / Liszt, Symphonies No. 6 and No. 9, piano transcriptions by Lizst, 1990
Beethoven / Liszt, Symphonies No. 4 and No. 5, piano transcriptions by Lizst, 1990
Beethoven / Liszt, Symphonies No. 3, piano transcription by Lizst, 1990
Beethoven / Liszt, Symphony No. 9, 4th Movement with complete symphony in original version,
Beethoven / Liszt, Symphony No. 6, 1st Movement with some other works for orchestra
Franz Schubert, 13 Songs, piano version by Franz Liszt
Richard Wagner, 7 Opera pieces, piano version by Franz Liszt
Maurice Ravel, Gaspard de la Nuit - Miroirs - La Valse
Frydyric Chopin, Selected Piano Works, Etudes op. 10 Nos. 3-6, 8, 12; Etudes op. 25 Nos. 1, 5, 7; Waltzes op. 18, op. 34/1-3, op. 42, op. 64/1-3, op. 69/1-2

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h İdil Biret Resmi sitesi 16 Temmuz 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Erişim: 12 Temmuz 2009
^ "Mahmut Ragıp Gazimihal anılıyor". Cumhuriyet. Aralık 2001. 17 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2017.
^ "C comme Chopin", in Improvisation so piano, Jean-Pierre Thiollet, Neva Editions, 2017, p. 28. ISBN 978-2-35055-228-6

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Resmî site

[IdilBiretEu-1] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h İdil Biret Resmi sitesi 16 Temmuz 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Erişim: 12 Temmuz 2009

[2] "Mahmut Ragıp Gazimihal anılıyor". Cumhuriyet. Aralık 2001. 17 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2017.

[3] "C comme Chopin", in Improvisation so piano, Jean-Pierre Thiollet, Neva Editions, 2017, p. 28. ISBN 978-2-35055-228-6

[1]

[2]

[3]

g t d Türkiye Cumhuriyeti Kültür ve Turizm Bakanlığı devlet sanatçıları
1970–1979	Adnan Saygun Necil Akses Ulvi Cemal Erkin Mithat Fenmen İlhan Usmanbaş Gülay Uğurata İdil Biret Suna Kan Ayla Erduran Ayşegül Sarıca Verda Erman (1971)
1980–1989	Nevit Kodallı Cemal Reşit Rey Hikmet Şimşek Gürer Aykal İsmail Aşan Tunç Ünver Cüneyt Gökçer Yıldız Kenter Meriç Sümen Suna Korat (1981) Nevzad Atlığ Ayhan Baran Vasfi Rıza Zobu Bedia Muvahhit Mükerrem Berk Gülsin Onay Ayten Gökçer (1987) Aydın Gün Leyla Gencer (1988)
1990-1999	Necdet Yaşar İsmail Baha Sürelsan Alâeddin Yavaşca Zeki Müren Teoman Önaldı Yesari Asım Arsoy Sâdi Yâver Ataman Nida Tüfekçi Mustafa Geceyatmaz Mustafa Turan Barış Manço Hüseyin Sermet Güher Pekinel Süher Pekinel Okan Demiriş Mete Uğur Macide Tanır Bozkurt Kuruç Osman F. Seden Türkan Şoray Hülya Koçyiğit Orhan Şaik Gökyay Tarık Buğra Attilâ İlhan Ali Avni Çelebi Sabri Berkel Turan Erol Devrim Erbil Hüseyin Anka Özkan Sadi Diren (1991) Müzeyyen Senar Mehveş Emeç Şefika Kutluer Tekin Akmansoy Muazzez Abacı Metin Akpınar İzzet Altınmeşe Selmi Andak Avni Anıl Nezihe Araz Muzaffer Arıkan Orhan Asena Semih Balcıoğlu Recep Bilginer Ali Can Koral Çalgan İnci Çayırlı Merih Çimenciler Ali Doğan Haldun Dormen Armağan Elçi Erol Erdinç Özdemir Erdoğan Musa Eroğlu Muazzez Ersoy Semiha Berksoy Zeki Alasya Mengü Ertel Orhan Gencebay Nurşen Girginkoç Rengim Gökmen Ruşen Güneş Fahrettin Güven Nedret Güvenç Fikret Hakan Selahattin İçli Selim İleri Çolpan İlhan Yekta Kara Cemil Karababa Müşfik Kenter Kayıhan Keskinok Levent Kırca Atilla Manizade Yusuf Nalkesen Tankut Öktem Gazanfer Özcan Ahmet Özhan Münir Özkul Sezen Cumhur Önal Kutlu Payaslı Ajda Pekkan Ali Poyrazoğlu Ozan Sağdıç Mustafa Sağyaşar Samime Sanay Emel Sayın Timur Selçuk Nedret Selçuker Nesrin Sipahi Ferit Sıdal Kâmil Sönmez Muammer Sun Gülriz Sururi Dinçer Sümer Şener Şen Ziya Taşkent Orhan Taylan Okay Temiz Zekai Tunca Neriman Altındağ Tüfekçi Dilek Türker Nejat Uygur Necdet Varol Gönül Yazar Jale Yılmabaşar Nilüfer Yumlu Metin Yurdanur Gülşen Tatu (1999)

g t d Türkiye Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülü sahipleri
1995-2009	Adalet Ağaoğlu, Burhan Doğançay, Şefika Kutluer (1995) Yekta Kara, Cahit Külebi, Arif Sağ (1996) Lütfi Ömer Akad, Hayrettin Karaca, Turhan Selçuk (1997) İstanbul Kültür Sanat Vakfı, Yıldız Kenter, Fikret Otyam (1998) Nevzad Atlığ, Turgut Özakman, Rengim Gökmen (1999) Halil İnalcık, Oktay Akbal, Ferruh Başağa, Ara Güler, Sevda - Cenap And Müzik Vakfı (2005) Turgut Cansever, Yaşar Kemal, Alâeddin Yavaşca (2008) Uğur Derman, Nuri Bilge Ceylan, Sakıp Sabancı Müzesi (2009)
2010-2014	Cemal Kafadar, Ergin İnan & İstanbul Modern Sanat Müzesi (2010) Semavi Eyice, Sezai Karakoç, Doğan Hızlan, Hasan Çelebi (2011) Zeugma Antik Kenti ve Zeugma Mozaik Müzesi, Selim İleri, Şükrü Hanioğlu, Ahmet Hatipoğlu (2012) Fuat Sezgin, Daron Acemoğlu, İskender Pala, Bekir Karlığa, Tarihi Kentler Birliği, Ahmet Kaya (2013) Hülya Koçyiğit, Niyazi Sayın, Alev Alatlı, Engin Akarlı, TDV İslâm Ansiklopedisi (2014)
2015-2020	Münir Özkul, Rasim Özdenören, Orhan Gencebay, Mehmet Genç, Hüseyin Kutlu, Cemil Meriç (2015) Mustafa Kutlu, Kemal Karpat, Erol Parlak, Şener Şen, Feridun Özgören, Süheyl Ünver (2016) İlber Ortaylı, Göksel Baktagir, Yavuz Turgul, Ali Toy, Selahattin Kara, Nurettin Topçu (2017) Mehmet İpşirli, Türker İnanoğlu, Erol Sayan, İzzet Keribar, Mehmet kif Ersoy (2018) Nuri Pakdil, MFÖ, Mesut Uçakan, Devrim Erbil, Fuat Başar, Doğan Kuban, Ahmet Yaşar Ocak, Ahmet Halûk Dursun (2019) Mehmet Çebi, Necmeddin Okyay, Sadettin Ökten, İsmail Kara, İbrahim Tenekeci, Derviş Zaim, Özdemir Erdoğan (2020)
2021-günümüz	Teoman Duralı, İdil Biret, Alev Ebuzziya, Cüneyt Arkın, Gürbüz Azak, Etem Çalışkan, İbrahim Manav, Kemal Tahir (2021) şık Veysel, Ajda Pekkan, Süleyman Saim Tekcan, Yılmaz Erdoğan, Ayla Algan, Hayrettin Karaman, Yavuz Bülent Bâkiler, Varol Yaşaroğlu, Ömür & Yunus Emre Akkor, Tan Sağtürk, Hilmi Şenalp, Sevan Bıçakçı, Gülbün Mesara (2022) Süleyman Uludağ, Ali Birinci, Emel Sayın, İlhami Atalay, Hasan Aycın, Sami Şekeroğlu, Refik Anadol, Sinan Genim, Nazan Bekiroğlu, Attilâ İlhan, Sâmiha Ayverdi, Barış Manço, İsmail Hakkı Uzunçarşılı, Muhsin Ertuğrul (2023)

İdil Biret nedir?, İdil Biret anlamı nedir?, İdil Biret ne demektir?