İbelinli Balian
İbelin baronu
Hüküm süresi	y. 1170–1187
Önce gelen	İbelinli Baudouin
Sonra gelen	Makam kaldırıldı
Doğum	y. 1143
Ölüm	1193
Eş(ler)i	Maria Komnin
Çocuk(lar)ı	İbelinli Helvis İbelinli John Margaret İbelinli Filip
Hanedan	İbelin Hanedanı
Babası	İbelinli Barisan
Annesi	Remleli Helvis

İbelinli Balian (Fransızca: Balian d'Ibelin; yaklaşık 1143 – 1193), 12 yüzyılda Haçlı devleti Kudüs Krallığı'nda önemli bir Fransız soylu. 1170-1193 yılları arasında İbelin'in efendisiydi. 1187'de Kudüs Kuşatması sırasında şehrin savunmasının lideri olarak 2 Ekim 1187'de Kudüs'ü Selahaddin Eyyubi'ye teslim etti.

Ailesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Balian, İbelinli Barisan'ın en küçük oğlu ve İbelinli Hugh ve İbelinli Baudouin'in kardeşiydi. Yafa İlçesinde bir şövalye olan babası, II. Hugh'un isyanından sonra İbelin lordluğu ile ödüllendirilmişti.

Renaud ve Guy arasındaki anlaşmazlık[değiştir | kaynağı değiştir]

Balian, Lüzinyanlı Guy'ın danışmanı olarak krallıkta göreve başladı. 1186'nın sonunda, Mısır ve Şam sultanı Selahaddin, Guy'ın müttefiki Oultrejordain Lordu Chatillon'lu Raynald'ın Müslüman bir kervana saldırmasından sonra krallığın sınırlarını tehdit etti. Selahaddin, krallığın kuzeyinde, III. Raymond tarafından yönetilen bölge olan Tiberias garnizonu ile ittifak halindeydi. Guy, Tiberias'ı kuşatmayı planlayarak ordusunu Nasıra'da topladı, ancak Balian buna katılmadı ve Guy'ın Trablus'taki Raymond'a bir elçi göndermesini önerdi. İlk elçi fikri başarısızlıkla sonuçlandı ve 1187'nin ilk aylarına kadar diplomasi gerçekleşmedi. O yıl Balian, Gérard de Ridefort (Tapınak Şövalyelerinin Büyük Üstadı), Roger de Moulins (Hospitalier Şövalyelerinin Büyük Üstadı), Saydalı Reginald ve Tire Başpiskoposu Joscius, Trablus'a büyükelçiliğe gönderildi. Yolculuk sırasında Balian'ın Nablus mülkünde durdular ve Balian, diğerleri ilerlerken kısa bir süre burada kalmayı planladı. 1 Mayıs'ta Tapınakçılar ve Hospitalierler, Cresson Muharebesi'nde Selahaddin'in oğlu Efdal bin Selahaddin tarafından yenildi; Balian diğerlerinden hâlâ bir günlük mesafe gerideydi ve ayrıca bir festival için Samarya'da konaklamıştı. Tapınakçıların ve Hospitalierlerin kamp kurduğu La Fève kalesine ulaştıktan sonra, buranın terk edilmiş olduğunu gördü ve kısa süre sonra hayatta kalan birkaç kişiden savaşı öğrendi. Raymond da savaşı duydu ve Tiberias'taki büyükelçilikle görüştü ve onlara Kudüs'e kadar eşlik etmeyi kabul etti.

Hıttin Muharebesi[değiştir | kaynağı değiştir]

El-Afdal'ın ordusunun Raymond ile ittifakları aracılığıyla krallığa girmesine izin verildiğinden, kont eylemlerinden pişman oldu ve Guy ile uzlaştı. Guy, kuzeye yürüdü ve Sephoria'da kamp kurdu, ancak orduyu Tiberias'ı rahatlatmak için kuru ve çorak bir ovada yürümekte ısrar etti. Ordunun suyu yoktu ve Selahaddin'in birlikleri tarafından sürekli gözleniyordu. Temmuz ayı başlarında Tiberias'ın dışındaki Hıttin civarında ordu kuşatıldı. 4 Temmuz'da gerçekleşen Hıttin Muharebesi'nde, haçlı ordusu tamamen yenildi.

Yenilgi, Kudüs'ü savunan sayısını çok büyük ölçüde azaltmış oldu: Kral Guy esir alındı ve hemen hemen her kasaba ve kale kısa sürede Selahaddin'in eline geçti. Balian, Raymond, Reginald ve Payen, Sur'a kaçmayı başaran birkaç önde gelen soylu arasındaydı. Raymond ve Reginald kısa süre sonra kendi bölgelerinin savunmasıyla ilgilenmek üzere ayrıldılar ve Sur, Hıttin'den kısa bir süre sonra gelen Montferratlı Conrad'ın önderliği altına girdi. Sur'dan ayrılan Balian, Selahaddin'den, eşine ve çocuklarına Trablus'a kadar eşlik etmek üzere Kudüs'e dönmek için izin istedi. Selahaddin, Balian'ın şehri terk etmesi ve ona karşı ihanet etmeyeceğine yemin etmesi şartıyla buna izin verdi.

Kudüs'ü savunması[değiştir | kaynağı değiştir]

Balian ve küçük şövalye grubu şehre vardıklarında, sakinler onlara kalmaları için yalvardı ve Balian, Hristiyan âleminin daha büyük ihtiyacının, bir başkaldırıya yemin etmekten daha güçlü olduğunu savunan Patrik Eraclius Selahaddin'e etmiş olduğu yemini bozmasını istedi. Balian, şehrin savunmasına liderlik etmek üzere hazırlandı. Ancak şehirde on dörtten az şövalye olduğunu gördü, bu yüzden kasabalılar arasından 60 kişiyi şövalye ilan etti. Kraliçe Sibylla'nın savunmada çok az rol oynadığı biliniyor. Patrik Eraclius öncülüğünde erzaklar ve paralar depolanarak kaçınılmaz kuşatmaya hazırlandı. Selahaddin, İbelin, Nablus, Remle ve Aşkelon da dahil olmak üzere krallığın geri kalanının neredeyse tamamını fethettikten sonra, 20 Eylül 1187'de Kudüs'ü kuşattı. Selahaddin, yeminini bozduğu için Balian'a karşı bir kin beslemedi, Balian'ın eşi Maria ve çocuklarına Trablus'a kadar eşlik edecek bir refakatçi ayarladı. Kudüs'te kalan en yüksek rütbeli lord olarak Balian, Ali İbnü'l-Esîr'in yazıtlarına göre, Müslümanlar tarafından "aşağı yukarı bir kral gibi" bir rütbeye sahip olarak görülüyordu.

Selahaddin, surların bir kısmını yıkmayı başardı, ancak şehre giremedi. Balian daha sonra sultanla buluşmak için yola çıktı ve ona savunucuların zorla ele geçirildiğini görmektense birbirlerini öldürüp şehri yok etmeyi tercih edeceğini bildirdi. Müzakerelerden sonra şehrin barışçıl bir şekilde teslim edilmesine ve Selahaddin'in 30.000 bezanta karşılık yedi bin adamın serbest bırakmasına karar verildi. Balian, 2 Ekim'de Davut Kulesi'nin (kale) anahtarlarını teslim etti. Fidyelerin ödenmesi için 50 günlük bir süre verildi. Özgürlüklerinin bedelini ödeyemeyenler köleliğe zorlandı; Ancak Selahaddin, bazılarını serbest bıraktı ve Kudüs'ten düzenli bir yürüyüşe izin vererek, Haçlılar 1099'da şehri ele geçirdiğinde yaptıkları katliama karşılık bir türden yapılabilecek herhangi bir katliamı önledi. Balian ve Patrik, muhtemelen 20 Kasım civarında, şehri en son terk eden birliklere önderlik etti.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

• De Expugnatione Terrae Sanctae per Saladinum, translated by James A. Brundage, in The Crusades: A Documentary Survey. Marquette University Press, 1962.
• Surlu Vilyam, A History of Deeds Done Beyond the Sea. E. A. Babcock and A. C. Krey, trans. Columbia Üniversitesi Yayınevi, 1943.
• Chronique d'Ernoul et de Bernard le Trésorier, edited by M. L. de Mas Latrie. La Société de l'Histoire de France, 1871.
• La Continuation de Guillaume de Tyr (1184–1192), edited by Margaret Ruth Morgan. L'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres, 1982.
• Ambroise, The History of the Holy War, translated by Marianne Ailes. Boydell Press, 2003.
• Chronicle of the Third Crusade, a Translation of Itinerarium Peregrinorum et Gesta Regis Ricardi, translated by Helen J. Nicholson. Ashgate, 1997.
• Peter W. Edbury, The Conquest of Jerusalem and the Third Crusade: Sources in Translation. Ashgate, 1996.
• Peter W. Edbury, John of Ibelin and the Kingdom of Jerusalem. Boydell Press, 1997.
• Maalouf, Amin, Arapların Gözüyle Haçlı Seferleri, 1985.
• H. E. Mayer, "Carving Up Crusaders: The Early Ibelins and Ramlas", in Outremer: Studies in the history of the Crusading Kingdom of Jerusalem presented to Joshua Prawer. Yad Izhak Ben-Zvi Institute, 1982.
• Steven Runciman, A History of the Crusades, vol. II: The Kingdom of Jerusalem. Cambridge Üniversitesi Yayınevi, 1952.
• Medieval Lands Project on Balian de Ibelin, Lord of Nablus13 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Resmî unvanlar
Önce gelen: İbelinli Baudouin	İbelin baronu y. 1170–1187	Sonra gelen: Selahaddin Eyyubi tarafından fethedildi